Wilders bekritiseert alleen de politieke islam-ideologie

Het proces tegen PPV-leider Geert Wilders, dat door het Amsterdamse gerechtshof werd bevolen, werd door dat Hof grotendeels politiek gemotiveerd. Daarmee mengt de rechtspraak zich in een politiek debat dat de samenleving al jaren bezighoudt en dat bovendien het belangrijkste punt vormt van het programma van de PVV, waar, blijkens opiniepeilingen, een groot deel van de kiezers achter staat. Het principe van de scheiding der machten komt hiermee onder druk te staan.

In het arrest van het Amsterdamse Gerechtshof van 21 januari 2009 staat dat haat zaaien sinds de jaren 30 van de vorige eeuw in het Wetboek van Strafrecht staat. Het ging er toen om scheldpartijen tegen bijvoorbeeld joden, christenen en kapitalisten door de rechter in te laten dammen. De regering vreesde destijds voor gevaarlijke stemmingen, volksvergiftiging die 'haat en wrok in de harten zaait'. Het Hof vindt dat datzelfde nu weer dreigt en gebruikt de wetsgeschiedenis als argument om de vervolging van Wilders te bevelen.

Dit is geen juridisch argument, maar een politiek oordeel over de huidige situatie dat is gebaseerd op een bepaalde politieke perceptie. Die is afhankelijk van iemands politieke kleur en politieke oriëntatie. Een gerechtshof hoort echter geen arresten te slaan op basis van politieke oriëntatie.

Veel van de gewraakte uitlatingen van Wilders bevatten een inhoudelijke kritiek op de ideologie van de islam. Apologeten van de islam beweren dat de citaten van de PVV-leider een eenzijdig beeld van de islam schetsen. Dit is niet het geval. Door hun omvang en consistentie vormen deze en andere verzen een wezenlijk onderdeel van de Koran en belichamen ze één van de hoofdthema's van de islam, namelijk wat de gelovigen moeten geloven over de omgang met de niet-moslims. De aanklagers noemen de kritiek daarop haat zaaien. Daarmee gaan ze voorbij aan het feit dat de islam, naast een geloof, ook een politieke ideologie vormt. Een ideologie met een eigen rechtsysteem (de sharia), en een eigen politieke staatsvorm die in veel islamitische landen praktijk is. De kern van de kritiek van Wilders op de islam komt in grote lijnen overeen met wat het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft gezegd. In een arrest van 13 februari 2003 verklaarde dit Hof "dat de sharia niet verenigbaar is met de fundamentele principes van de democratie."* Is het Amsterdamse Hof van mening dat het Europese Hof dus ook aan haat zaaien tegen moslims doet?

In Nederland bestaat soms verwarring over wat de sharia precies omvat, maar één ding is duidelijk: de sharia bevat niets wat geen onderdeel is van de islam. Alle juridische regels van de sharia zijn gebaseerd op authentieke islamitische bronnen. Ook is de sharia geen dode letter. De politieke dimensie van de islam komt bovendien tot uitdrukking in de 'Kaïro Verklaring', de Islamitische Mensenrechtenverklaring die door 57 landen van de OIC in 1990 werd ondertekend. Dit is geen religieus, maar een politiek document waarvan de inhoud niet tegenstrijdig mag zijn met de bepalingen van sharia (artikelen 24 en 25).

Vooral de uitspraken van Wilders waarin een vergelijking tussen de Koran en Mein Kampf wordt gemaakt, vond het Hof beledigend voor moslims. De vraag is: wie is daar eigenlijk door beledigd? Persoonlijk heb ik een heel andere indruk van de houding van veel moslims - wereldwijd - ten opzichte van het nazisme. In feite is dit boek van Hitler populaire lectuur in veel islamitische landen. Men ziet Hitler eerder als een held en velen hebben een grotere hekel aan het westerse kapitalisme dan aan het nazisme. Kenmerken van het nazisme, zoals de ontkenning van de Holocaust, complottheorieën en jodenhaat, zijn eerder regel dan uitzondering onder veel moslims. In sommige scholen in Nederland slaan leraren het onderdeel 'Holocaust' over, of zelfs de hele Tweede Wereldoorlog vanwege de heftige reacties en de verstoring van de lessen door leerlingen met islamitische achtergrond. De historische associatie tussen islam en nazisme werd werkelijkheid door de samenwerking tijdens de Tweede Wereldoorlog tussen nazi-Duitsland en een belangrijke Palestijnse nationalist en islamitische leider, hajj Amin al-Hoesseini (1893-1974), de grootmoefti van Jeruzalem.

Andere uitlatingen van Wilders, zoals geen moslims meer in Nederland toelaten, vormen volgens de aanklagers 'aanzetten tot discriminatie tegen een bevolkingsgroep'. Daar ben ik het niet mee eens. Nederlandse wetten betreffende discriminatie gelden niet voor mensen die nog niet in Nederland zijn. Immigratiepolitiek is regeringsbeleid, geen verplichting. Dit houdt in dat een andere regering tot andere keuzes kan komen, afhankelijk van het eigen programma. Het leidende principe moet zijn dat de samenleving baat moet hebben bij immigratie, en niet andersom.

Ten slotte: in een democratie hebben mensenrechten betrekking op individuen, niet op groepen, culturen en godsdiensten. De kritiek op de islamitische dogma's richt zich niet uitsluitend op de intolerante houding van de islam tegenover de vrijheid van meningsuiting, maar richt zich ook op de intolerantie wat betreft rechten voor vrouwen en homo's, afvalligen en de scheiding van politiek en religie - allemaal fundamentele democratische waarden.

Ook binnen de Nederlandse moslimgemeenschap gedragen steeds meer mensen zich als zelfstandige individuen. Ze zoeken aansluiting bij de samenleving en proberen zich juist los te maken van hun patriarchale religieuze of culturele achtergrond die zij als verstikkend ervaren. De huidige heksenjacht op islamcritici verzwakt hun positie en versterkt het behoudende kamp en de moslimfundamentalisten. Tel uit je winst.

Nahed Selim

(Deze tekst verscheen zaterdag 16 januari 2010 in de papieren editie van NRC Handelsblad.)