Opéra bouffe

(...) Na de Tweede Wereldoorlog was het gedaan met echt fascisme en de genocide, maar de intellectuelen grepen de zaak-Rosenberg, de zaak-Hiss, het mccarthyanisme - de hele communistische heksenjacht - en vooral de oorlog in Vietnam aan voor het bedenken van uitdrukkingen als 'ontluikend fascisme' (Herbert Marcuse, zeer gerespecteerd als bonafide marxist van de Frankfurter School, en in Amerika aangespoeld), 'preventief fascisme' (alweer Marcuse), 'lokaal fascisme' (Walter Lippmann), 'drempelfascisme' (Charles Reich), 'informeel fascisme' (Philip Green), 'latent fascisme' (Dotson Reader), om nog maar te zwijgen van het pronkstuk uit deze collectie: 'culturele genocide'. Dat laatste sloeg op het afwijzen van Amerikaanse universiteiten van een open toelatingsbeleid, dat het elke aspirant-student uit een minderheidsgroep mogelijk moest maken zich in te schrijven zonder zich te hoeven bekommeren om eind- of toelatingsexameneisen en andere latent-ontluikend-drempelfascistische repressie-instrumenten.

'Culturele genocide' was een mooie vondst, maar in deze opéra bouffe van fascisme, racisme en fascistisch-racistische genocide was de glansrol weggelegd voor een zekere Susan Sontag. In een artikel uit 1967 voor de Partisan Review, getiteld 'Waar het met Amerika naartoe gaat', schreef ze:

Het blanke ras is de kanker van de geschiedenis; het is het blanke ras, en het blanke ras alleen - zijn ideologieën - dat autonome bevolkingen uitroeit zodra het zich over hun grondgebied uitbreidt, dat het ecologische evenwicht van de aarde heeft verstoord en dat nu het voortbestaan van het leven zelf bedreigt.

Het blanke ras is de kanker van de geschiedenis? Wie was die vrouw? Wie en wat? Een antropologisch epidemiologe? Een vermaardheid op het gebied van de mondiale cultuurgeschiedenis? Een synthetisch denkende wetenschapsbeoefenaarster van de statuur van een Max Weber, een Joachim Wach, een sir James Frazer, een Arnold Toynbee? In de praktijk was ze gewoon een krabbelaarstertje dat haar hele leven niets anders had gedaan dan zich inschrijven voor protestbijeenkomsten en naar het podium strompelen, in haar bewegingen belemmerd door een prozastijl waaraan een parkeerkaart voor gehandicapten was gehecht die geldig was voor Partisan Review. Misschien was ze er buitensporig op gebrand McLuhans stelling te illustreren dat verontwaardiging de domkop met waardigheid bekleedt, maar voor het overige was ze gewoon een typische Amerikaanse intellectueel van de periode na de Tweede Wereldoorlog.

Het deed er per saldo niet toe of je enig benul had van de materie waarover je het had. Een geleerde of natuurwetenschapper die uitsluitend blijk gaf van gedegen kennis op zijn of haar eigen vakgebied, gold niet als intellectueel. Het schoolvoorbeeld was Noam Chomsky, een briljant linguïst, die in zijn eentje heeft bedacht dat taal een in het centraal zenuwstelsel zelf ingebouwde structuur is, een theorie die neurowetenschappers, die tot dusverre niet beschikken over de daartoe benodigde instrumenten, pas sinds kort zijn gaan verifiëren. Maar Chomsky werd pas toegelaten tot de gelederen van de intellectuelen toen hij zich uitsprak tegen de oorlog in Vietnam - iets waar hij absoluut niets van wist -, zich zodoende kwalificerend voor deze eminente positie. (...)

Uit: Tom Wolfe - De Wereld en Wolfe
Oorspronkelijke titel Hooking Up
Pag. 141/142
Uitgever: Prometheus

4 opmerkingen:

  1. Genoemde Chomsky is later nog zo veel verder afgezakt in rigide links-ideologische verdwazing, dat ik enige moeite gehad heb te geloven dat hij inderdaad ooit zo'n briljant linguïst was. Misschien is Chomsky één van de voorbeelden die de mogelijkheid aantonen dat een briljant wetenschapper, met een hoge intelligentie, een uitstekende geheugenfunctie en het vermogen zuiver te redeneren, intussen een politiek onbenul kan zijn, en is zijn politieke idiotie dus geen goede grond om te twijfelen aan zijn kwaliteiten als wetenschapper.
    Van de verificatie -of zelfs maar een begin van verificatie- van Chomsky's theorie door neurowetenschappers had ik nog niets vernomen. Uiteraard kan iets waarvan ik niets heb vernomen nochtans al geruime tijd in gang zijn, maar ik heb tóch mijn twijfels of het met die verificatie uiteindelijk veel zal worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi stukkie

    Vanavond keek ik vol verbazing naar de TV en zag de serie "Van Moskou naar Moermansk" Gemaakt door de VPRO Het waakzame oog van onze samenleving en ook nog gemaakt door man in een Wolga...

    Ik keek en dacht...Keek nog een keer en nog een keer en nog een keer !

    En dacht aan wat ik in 1983 tijdens mijn eerste bezoek aan Rusland bedacht..

    VPRO waar zijn jullie nu ???


    Groet,

    George

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tom Wolfe ja - dat is nog eens andere koek
    We mogen og van geluk spreken dat hij zijn sporen al verdiend had toen bleek dat hij zich geen snars aantrok van linkse heilige huisjes en heiligen, want anders was hij in de vergetelheid gedrukt
    Lees die man - voor je plezier en om je eens een keer niet rot te ergeren..

    BeantwoordenVerwijderen