Dakterras

De Kaapse jasmijn krijgt bloemen, de schat - en ik had hem nog niet eens in een fatsoenlijke pot gezet! 'Gardenia' heette hij bij het tuincentrum, een anglicisme volgens mij. Toen ik hem vorige week kocht, had hij één bloem, voor de verkoop zeg maar, en ik had niet durven hopen dat het er al zo gauw meer zouden worden.

Ik ben in de greep van mijn dakterras, lezer; het moest een keer gebeuren. De middelbare leeftijd slaat genadeloos toe. Dagelijks inspecteer ik mijn planten, met dezelfde speurende blik als ik bij Germaine Greer zag, lang geleden, toen ik haar interviewde over haar boek over de menopauze. Zij was toen gaan tuinieren in haar tuin in Cambridgeshire, en ik dacht: zou ik ook voor de bijl gaan? En ja hoor, een beetje laat, maar toch. Het is nog niet veel, hier op vier hoog, maar wacht maar, over een paar jaar zit ik in het lommer mijn eigen druiven te eten. Naast een enorme Kaapse jasmijn.
(13.4.2009)

Ileen Montijn