Marcouch kan zelf bijdragen aan het wegnemen van de angst

Zoek de fans van Wilders op. Islamitische organisaties moeten in debat met de achterban van Wilders en duidelijk maken dat ze Nederland niet willen islamiseren. Dat is de korte samenvatting van een artikel in De Volkskrant (30 mei) van Ahmed Marcouch, stadsdeelvoorzitter in Amsterdam-Slotervaart, en Taoufik ben Yahia, medewerker van het hoofdstedelijke jongerencentrum Argan.

Marcouch en Ben Yahia vinden de juridische acties tegen PVV-leider Geert Wilders een zwaktebod. “Terwijl velen de Pyrrhusoverwinning vieren, kan Wilders zich opwerpen als martelaar van het vrije woord, al was het maar met de bewering dat de rechterlijke macht een knieval heeft gemaakt voor de islam. De islamitische organisaties moeten ernstig bij zichzelf te rade gaan en zich hardop afvragen of zij de juiste koers varen. Wij vinden dat islamitische organisaties hun houding tegenover Wilders moeten veranderen. Wij moeten contact zoeken met de aanhangers van Wilders, hoe moeilijk dat ook is.”

De twee auteurs stellen verder dat Wilders verwoordt wat veel Nederlanders denken en ervaren. “Wij moeten onder ogen zien dat er wel degelijk veel angst is in Nederland over de islam.” Marcouch en Ben Yahia zijn daarom niet blij met het triomfantalisme dat onlangs viel waar te nemen tijdens een islamcongres in Amsterdam.

“Voorspellingen van islamitische gastsprekers uit New York en Jamaica over de superioriteit van het islamitisch recht, die het recente Nationale Islam Congres overschaduwden, klinken ons niet erg geruststellend in de oren. De islamitische organisaties doen er goed aan om tegenover dergelijke fantasieën de Nederlandse werkelijkheid te stellen. De werkelijkheid is namelijk precies omgekeerd: de Nederlander verislamiseert niet, de moslim vernederlandst. Die realiteit, dát is de boodschap tegen de angst.”

De PvdA-politicus en de jongerenwerker roepen de islamitische organisaties om dit duidelijk te maken en daarnaast stelling te nemen tegen eerwraak, gedwongen huwelijken en andere wantoestanden binnen de moslimgemeenschap. “Het betekent dat de islamitische gemeenschap duidelijk aan de achterban van Wilders moet laten zien dat ook Nederlandse moslims pal staan voor de vrijheid van meningsuiting en voor de pluriformiteit die de Nederlandse samenleving door de eeuwen heen verworven heeft. En het betekent bovendien dat moslims laten zien dat zij vierkant achter de Grondwet staan en zich scharen achter de tradities die Nederland groot hebben gemaakt.”

Marcouch en Ben Yahia sluiten hun betoog af met een oproep: “Maak duidelijk dat u Nederland niet wilt islamiseren. Begin met het uit te spreken. Wat er dan gebeurt, is dat de rest van Nederland ziet dat het land er bondgenoten bij heeft gekregen in de strijd tegen extremisme en andere vormen van geweld en partners bij de inzet vóór vrijheid, geluk en rechtvaardigheid. Aan de slag, er valt nog een hoop te winnen!”

Op het eerste gezicht valt er weinig af te dingen op het verstandige betoog van Marcouch en zijn jonge medestander. Of het moet zijn dat de angst voor islamisering en de bezorgdheid over de vrijheid van meningsuiting niet alleen leven onder de aanhang van Wilders. Deze thema’s worden ook aangeroerd door liberale en links-seculiere columnisten en opiniemakers als Paul Cliteur, Afshin Ellian, Amanda Kluveld, Max Pam, Theodor Holman, Elma Drayer, Sylvain Ephimenco, Syp Wynia, Nausicaa Marbe en Eddy Terstall, om een kleine greep te doen uit de vele islamcritici die niet tot het kamp van Wilders behoren en een grote lezersschare hebben.

Over de aangekondigde bouw van een moskee in Slotervaart door de Federatie van Islamitische Organisaties in Nederland (FION), de Nederlandse onderafdeling van de Moslimbroederschap, zijn niet alleen Kamervragen gesteld door de PVV, maar ook door de VVD en de SP. In de hoofdstedelijke gemeenteraad is de kwestie aangekaart door de SP. In zijn eigen Slotervaart zijn het de VVD, de lokale partij SLT en drie afgescheiden PvdA’ers Jan Engel, Clyde Moerlie en Pieter Beste die vrezen voor islamisering.

Ernstiger is dat Marcouch niet in de gaten heeft dat hij zelf een medeveroorzaker is van de angst voor islamisering. Bijvoorbeeld door te pleiten voor koranlessen in het openbaar basisonderwijs. Juist het feit dat een invloedrijk PvdA-politicus dit voorstel doet, en daarvoor zelfs de steun krijgt van de partijleiding, maakt dat mensen zich bezorgd maken.

Maak duidelijk dat u Nederland niet wilt islamiseren, zegt Marcouch. Voeg de daad bij het woord, zou ik zeggen.

Trek het plan in voor koranlessen op de openbare school. Stop met pleidooien voor het toelaten van hoofddoeken bij de politie, en draag daarmee bij aan het handhaven van de neutraliteit van de overheid. Zeg duidelijk dat dienaren van de overheid zich moeten houden aan elementaire gedragsregels, en niet mogen weigeren om vrouwen de hand te schudden. Roep Allah niet aan bij het sluiten van een burgerlijk huwelijk in de gemeentelijke trouwzaal van het stadsdeel Slotervaart. Zeg niet dat de boerka bespreekbaar moet zijn in het openbaar onderwijs, zoals in een interview ('Meer religie op openbare school') met Het Parool (7 juni 2008).

Verwelkom niet de Nederlandse Moslimbroeders van de FION als bouwers van een moskee in Slotervaart. Verkondig niet dat de vooraanstaande Moslimbroeder Yusuf al-Qaradawi ‘een gerespecteerde autoriteit’ is. Beweer niet dat deze antisemitische haatprediker van belang is voor de integratie van Europese moslims. Wie al-Qaradawi niet meer blindelings volgt, en afstand neemt van zijn haatpreken, kan immers niet met droge ogen volhouden dat de man belangrijk is voor de integratie.

Stop met de uitvoering van Job Cohens omstreden notitie Scheiding Kerk en Staat, die het subsidiëren van religieuze organisaties langs de achterdeur mogelijk maakt. Besef dat proefballonnetjes over een nieuw groot stadsdeel met een ‘bloeiende moslimgemeenschap’ bijdragen aan de angst voor islamisering, ook al is de benaming ‘een islamitisch kalifaat in Amsterdam-West nogal over the top.

Sjeik Khalid Yasin, de door Marouch en Ben Yahia bekritiseerde Amerikaanse gastspreker, verkondigde tijdens het islamcongres dat de islam de overhand zal krijgen. Volgens Yasin is het de bedoeling dat de islam de wereld bestuurt. De Amerikaan was ook voor dit congres al zeer omstreden. Zeg er dus wat van als diezelfde sjeik Yasin tot twee keer toe opduikt om te preken in de Poldermoskee in Slotervaart. Die was toch opgericht om radicalisering onder jongeren tegen te gaan? En toch niet om deze jongeren te laten radicaliseren door salafisten als Yasin?

‘Zoek de fans van Wilders op’, luidt de kop boven het artikel in De Volkskrant. Marcouch kan zelf het goede voorbeeld geven door de oppositie in zijn eigen stadsdeel niet meer te negeren. Door in te gaan op hun zorgen en vragen. Daarmee kan hij ook voorkomen dat hij weer een motie van wantrouwen aan zijn broek krijgt. Zoals nog in februari gebeurde, toen hij tijdens een raadsdebat weigerde in te gaan op oppositievragen over de mogelijke subsidiëring van salafistische organisaties en daarover onduidelijkheid liet bestaan bij de buitenwacht.

Ahmed Marcouch is een veelzijdig politicus met vaak goede ideeën over emancipatie van homo’s of de aanpak van criminele jongeren. Hij beseft echter niet dat hij zelf een onderdeel is van het angstcomplex voor islamisering. Wat te doen? Ik zou zeggen: volg mijn suggesties op. Aan de slag, er valt nog een hoop te winnen!

Carel Brendel

6 opmerkingen:

  1. Is het niet duidelijk dat Marcouch nooit en te nimmer je suggesties zal opvolgen? Marcouch zijn strategie is volstrekt helder: niet praten over islamisering maar gewoon doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hou wel van lijstjes! Makkelijk, alles op een rijtje, belangrijk en minder-belangrijk door elkaar en afstrepen wat af is. Beginnen is makkelijk: makkelijke en voor-de-handliggende dingen eerst! Afgestreept, klaar!

    Het is tevens een lesje in zelfkennis: je ontdekt meteen ook de dingen die je niet graag doet, ja weigert te doen, want die blijven je maar aankijken. Je onbewuste saboteert: je vergeet het, je hebt geen tijd, je maakt geen tijd.
    En dan ga je je exuses bedenken waarom je die laatste zaakjes niet regelt. Of je vergeet je lijstje, of je raakt het kwijt.

    Op een goede dag besluit je in een ondernemende bui een nieuw lijstje te maken. Is het dan toevallig of expres dat je vergeet dat er nog een paar dingen van je oude lijstje ook op zouden moeten komen staan, omdat ze nog niet af zijn?

    Moraal van het verhaal: laat een buitenstaander je lijstjes maken en afstrepen. Dat is de doeltreffendste manier om alles voor elkaar te krijgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ijzersterk stuk. Zou natuurlijk óók in De Volkskrant moeten. Als dat niet gebeurt en er geen ander kritisch stuk over Marcouch volgt zal bij de meeste Volkskrantlezers toch de indruk blijven hangen dat Marcouch en zijn compaan voorbeelden van reuze toffe moslims zijn, dat het een hoopvol teken is dat zulke toffe moslims opstaan en dat het met de integratie van moslims vast wel goed komt als zulke moslims binnen de moslimgemeenschap hun heilzame invloed uitoefenen.
    Het zou mooi zijn als het waar was. Maar helaas, wie niet kort van memorie is en zich nog een aantal faits et gestes van Marcouch herinnert (zoals hier door Brendel opgesomd), zal enige moeite hebben met het uitsluiten van de hypothese dat Marcouch vooral een sluwe vos is en zijn bedoelingen niet 100% zuiver.
    Je vraagt je trouwens af hoe dat contact zoeken vanuit islamitische organisaties met aanhangers van Wilders in zijn werk zou kunnen gaan. Die aanhangers zijn in elk geval geen georganiseerd verband; ze geven alleen hun stem aan Wilders, of overwegen dat, en dat meestal in stilte. Dus dat opzoeken van fans van Wilders kon nog wel eens een moeizame zoektocht zijn.
    En zelfs als het erg eenvoudig zou zijn om fans van Wilders te vinden die er openlijk voor uit komen dat ze fan van Wilders zijn, dan vraag ik me af of er veel moslims zullen zijn die dankzij een kop boven een opinieartikel in de Volkskrant van de hand van Marcouch hun laatste beetje schroom van zich afwerpen en dankzij deze aansporing eindelijk gaan doen wat ze al lang wel wilden maar nog niet durfden: de fans van Wilders opzoeken.
    Het is dus waarschijnlijk op zijn best een getuigenis van goede wil van twee auteurs, zonder veel gevolgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Angst ?
    Ik ben helemaal niet bang voor de moslim. De islam heeft de marokkaan of Turk tot iets gemaakt wat je ergste vijanden niet zou wensen.
    Ze zijn hulpeloze wezentjes die stijf staan van de subsidies en uitkeringen. Moet men voor iemand bang zijn, die nauwelijks op zijn eigen benen staan kan, de studie nooit afmaakt, zijn vrouw niet vertrouwt, geen baan heeft, zijn dochter verkoopt, crimineel is en nauwelijks een pen kan vasthouden ?

    Angst is niet het goede woord, maar bezorgdheid.

    Bezorgdheid om welke sukkel nu weer gekozen wordt om het land verder te leiden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een mooi idee voor Marouch om die zogenaamde angst, of beter gezegd kritiek, te vermindren is door bijvoorbeeld voor te stellen om de beveiliging van Ayaan te betalen. Daarmee laat je duidelijk zien dat je de doodsbedreigingen uit islamitische hoek verwerpelijk vindt en dat je vindt dat ook de islam-criticus recht van spreken heeft. Lijkt me een heel mooi gebaar: Laat de islamitische gemeenschap de beveiliging van islam-critici zoals Ayaan betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Carel gelooft in Marcouch en in een gematigde islam. Carel is Marcouch zelfs aan het coachen, alsof-ie een veelbelovende leerling heeft gevonden. De waarheid is: een gematigde islam is onbestaanbaar en Marcouch weet dat al vele jaren. Maar Marcouch kan of wil daar de consequentie niet uit trekken. Net als bij Aboutaleb, van wie ik vermoed dat hij een heel eind klaar is met de islam, vooral sinds hij niet eens meer in een moskee durft te komen, zal ook bij Marcouch de angst meespelen om officieel als afvallige gebrandmerkt te worden. Er zijn immers familieleden in Marokko die gevaar kunnen gaan lopen en wier leven door de moslimbaasjes aldaar flink verpest kan worden. Ik vraag mij zelfs wel eens van Tariq Ramadan af hoe die zich zou ontpoppen als hij werkelijk een vrije keuze zou hebben. Zou wel eens kunnen dat zelfs hij geregeerd wordt door de angst voor de terreur van de uitvoerders van Allah’ s Wil op aarde. Zou ook een verklaring kunnen zijn voor Paul Scheffer’s toegeeflijkheid jegens de “permanent vervellende slang” , zoals Benno Barnard Ramadan noemt. Omdat Scheffer hem nogal intiem schijnt kennen, bedoel ik. Al met al wijst wat ik hierboven zei in de richting van die ene stelling die ik al jaren betrek: niet fantaseren over een “gematigde islam” en over “gematigde moslims” maar onder ogen zien dat de confrontatie met dit inherent onveranderlijke, totalitaire en anti-humane “geloof” onontkoombaar is voor zowel de Mohammedaan alsook voor de collaborerende dhimmie. Marcouch hoeft niet gecoached te worden. Die weet meer dan we denken. En misschien is hij banger dan we vermoeden. Geen mens met een minimum aan hersens en moreel gevoel kan toch uit 1400 jaar reëel bestaan hebbende islam de conclusie trekken dat je die ideologie kunt aanhangen en tegelijk fatsoenlijk blijven? Nou ja, behalve Femke Halsema, Alexander Pechtold, Rena Netjes en nog een paar miljoen volstrekte halve garen. Die beschikken nou een keer niet over dat minimum.

    BeantwoordenVerwijderen