Leve de metafysica

Ego_3

Tractaat over de kracht van de absolute rede

Een militaire strategie berust ongetwijfeld op het in werking kunnen stellen van een krachtig materieel potentieel en een moreel potentieel. Het ontwerpen van een strategie bestaat uit het coördineren van allerlei onderdelen van dat potentieel met het oog op het te bereiken doel. Allen met enige kritische kennis over de islam weten dat de islam een permanente oorlogsverklaring aan “alle anderen” is.* Om die oorlogsverklaring het hoofd te kunnen bieden is een strategie nodig.

Als ik 't me goed herinner, zegt Tolstoi een aantal keren in Oorlog en Vrede, zoiets als “uiteindelijk is 't het veld van morele krachtlijnen dat de uitkomst van een strijd bepaalt”. Je kan dat vertalen met: “uiteindelijk wint het goede”. Totdat er weer een nieuwe strijd ontbrandt, helaas.

Het morele en het materiële potentieel staan in die strategie natuurlijk niet los van elkaar. Laten we ons echter tot een opheldering van dat morele potentieel bepalen, want daar kan je gemakkelijk je gedachten over laten gaan en 't kost bijna niks.

Daar, mijns inziens, het morele in eerste en laatste instantie in de metafysische sfeer geworteld is, wil ik die gedachten dan ook vanuit die sfeer ontwikkelen. Dat we met deze toch wel brandende kwestie met metafysica te maken hebben en dat in die sfeer de beslissing moet vallen – als waren we met Sauron in gevecht verwikkeld -, wil ik met het volgende toelichten.

In zijn recente kritiek op het boek De Beschavingsmachine – Wij en de islam van Ico Maly, schrijft Sam van Rooy**: “Maar als postmodernist maakt Maly het zichzelf nogal makkelijk, want 'de islam' bestaat volgens hem niet ... Maly vindt het (echter) wel aanvaardbaar dat er over het Westen wordt gesproken als één monolitisch blok, maar o wee wie het aandurft om ook uit de islam een essentie te distilleren.”

Met de kritiek van Sam van Rooy op Maly's boek – de titel alleen al laat zien dat het allemaal uit een postmoderne koker komt – ben ik 't volkomen eens. Maar het valt mij op, dat Van Rooy niet echt ingaat op dat verwijt van “essentialisme”. Het is een verwijt uit postmoderne hoek dat de ander, de “islamofoob” al bij voorbaat monddood moet maken. Dit verwijt is de boerka, of de Tarnkappe waaronder de islam onzichtbaar wordt en de criticus van de islam alleen maar slagen in de lucht schijnt te kunnen maken.

Er is geloof ik nog nooit iemand geweest die de boerka – vooral die van de westerse bekeerlinge – als een surrogaat van de Tarnkappe heeft begrepen. Onzichtbaar willen worden, de anderen zelf onbespied gade kunnen slaan. Het is als de peuter die bij een standje z'n handen voor de ogen slaat, omdat het in de veronderstelling verkeert dat hij dan zelf niet gezien kan worden en omdat hij het boze oog niet wil zien. Maar dit terzijde.

Maly is licentiaat, doctorandus “Vergelijkende Cultuurwetenschappen” - en dan denk je al gauw, in de lijn van Maarten 't Hart, “Ojee!”. Ook dit terzijde.

Het verwijt van essentialisme, waar komt dat vandaan? Om die vraag te kunnen beantwoorden moeten we uitwijken naar de Middeleeuwen. De duistere, maar ook zo rijke Middeleeuwen. Ja, wat waren die Europese Middeleeuwen toch rijk, echt waar; maar dat is een ander verhaal waar ik nog een keer op terugkom.

De middeleeuwse filosofen hielden zich onder andere bezig met de vraag naar het onderscheid tussen het zijn van iets en het wezen van iets: de begrippen existentie en essentie, die nog uit de klassieke filosofie stamden. Dát iets is beantwoordt nog niet de vraag wát iets is en omgekeerd beantwoordt het uiteenzetten van wát iets is nog niet de vraag òf dat iets ook ís.

De nuchtere niet-ingevoerde lezer slaakt nu misschien de verzuchting die ooit Kurt Tucholsky verwoordde na het lezen van een roman: “Ich möchte die Sorgen des Verfassers haben.”

Maar we hebben zo onze ernstige zorgen over de islam en in de discussie daarover speelt dat argument “je bent essentialistisch bezig” in kringen die doorgeleerd hebben een belangrijke rol.

Waarom hielden de scholastici zich met die vraag bezig? Omdat die speelde in de kwestie hoe de christelijk(-joodse!) scheppingsidee filosofisch, met aan de Griekse filosofie ontleende begrippen, gedacht kon worden. Voor de middeleeuwers was een dergelijk denken ook van betekenis voor het menselijke bestaan.


Avicenna_ibn_sina_wikipediaGeschapen zijn betekende: in het zijn gesteld worden. De islamitische, Perzische filosoof Avicenna/Ibn Sina (980-1037 n.Ch.) stelde dat de existentie, het zijn slechts een accident, een “toevallige toevoeging” bij de essentie was, dat de existentie eigenlijk niets toevoegde aan het wezen van iets. Dat wil zeggen, de schepping (door Allah), dit in het zijn gesteld worden van de eindige wezens, voegde niets toe aan de essentie van de dingen. (Ja, Ico, Ibn Sina was essentialist!)

Dat deze problematiek nog speelt in hedendaagse discussies met postmodernen! Ik blijf nog even bij de Middeleeuwen. Thomas van Aquino (1225-1274) had daar ook zo z'n gedachten over, het ging bij hem, na een lange denkontwikkeling doorgemaakt te hebben, om de vraag wat nu – metafysisch gesproken – de voorrang had: het zijn of het wezen?

Thomas kwam er tenslotte toe aan het zijn de voorrang boven het wezen te geven. Weliswaar geldt voor de werkelijk bestaande eindige dingen dat ze een eenheid van zijn en wezen vormen, maar dat het wezen een nadere bepaling van het daaraan “voorafgaande” zijn is. In Thomas' visie had het zijn van de eindige dingen deel aan het absolute zijn, dat het volmaakte zijn van de schepper was. Het wezen van de eindige dingen: een “insnoering” van het eindige - aan het absolute zijn deelhebbende - zijn.

(Een en ander impliceert, door dat “deelhebben aan het zijn”, dat de mens een absoluutheidsmoment bezit, of is. Ik kom daar op terug in verband met de mensenrechten – in contrast met wat de islamieten bij monde van de Organisation of Islamic Conference ervan maken)

Overigens was er nog een zekere Anselmus van Canterbury (1033-1109) die dit onderscheid van essentie en existentie in zijn zogenaamde ontologische godsbewijs gebruikte om het bestaan van God logisch te bewijzen. Dat bewijs – dat mede door zijn logicisme en om nog andere redenen niet adequaat en niet houdbaar is – verliep als volgt. We hebben een voorstelling van een absoluut, volmaakt wezen (essentie); zou echter het zijn (existentie) eraan ontbreken, dan was het niet volmaakt, dus moet bestaan, existentie eraan toegekend worden. Voila!

In de ontwikkeling van de filosofie bleef echter de aandacht voor het wezen en het verder doordenken daarvan het sterkst. Je zou zelfs kunnen zeggen, dat dat in het algemeen voor de (natuur)wetenschappen ook geldt: hoe steken de dingen in elkaar, hoe werken ze? Hun “wezen” - vaak in een mathematisch-kwantitatieve theorie uitgedrukt. Daar speelt de vraag naar het zijn daarvan eigenlijk geen rol, want dat wordt zonder meer voorondersteld en “geconstateerd”.

Soms vind je nog wel es wat humor in de filosofie. Immanuel Kant (1724-1804) stelt ergens, dat het zijn voor het begrip (“wezen”) van “100 Thalers” niets uitmaakt; waarop G.W.F. Hegel (1770-1831), in verband met deze problematiek, reageerde met: “behalve voor mijn beurs”. Dus zo'n 800 jaar na Avicenna waren de heren daar nog steeds mee bezig. Maar we zijn er nog niet, we moeten nog naar onze tijd.

Martin Heidegger (1889-1976) sprak in de jaren '20 en '30 een negatief oordeel uit over de gehele westerse filosofie, dat deze namelijk aan “Seinsvergessenheit” leed, doordat ze altijd haar grootste aandacht aan het wezen van de dingen had besteed en niet aan het Zijn. En dat deze aandacht voortkwam uit, en tot gevolg had, het macht willen uitoefenen over de dingen: als je weet hoe de dingen in elkaar steken dan kun je er wat mee doen, het Zijn daarentegen laat dat niet toe. Daar zit iets in; maar Heidegger verloor daarmee tal van andere positieve zaken in die geschiedenis van de westerse filosofie volkomen uit het oog. In Heideggers visie was de westerse filosofie “essentialisme”, met als keerzijde van de medaille “Seinsvergessenheit”. Nu komen we op het punt waar we wezen moeten.

De postmodernen hebben dit heideggeriaanse verwijt nog eens met vooral aan Nietzsche en Marx onttrokken essences een krachtige geur gegeven. Een geur die tegenstanders, in de discussie over de islam, moet bedwelmen. We hebben meer snuffelhonden nodig die de ideologische terroristen eruit kunnen pikken.

Je zou kunnen zeggen, dat 't wat Nietzsche betreft hierop neerkomt: het subject, Ik, bestaat niet, er bestaan slechts met elkaar botsende en strijdende krachtencentra. Annelies en Hans en Karel menen wel dat ze echt Annelies en Hans en Karel zijn, maar dat is een illusie. Ze kunnen nooit echt iets over en uit zichzelf zeggen, want dat zelf als echte zijnsidentiteit bestaat niet. (Beetje dubbel op: “zijn” en ook nog eens “identiteit”, maar ik wil 't heel sterk over het voetlicht brengen)

En Marx: het kapitalisme - de burgerlijke ideologie - is fetisjistisch, het meent dat zaken die veranderlijk zijn – i.c. maatschappelijke verhoudingen en dergelijke – onveranderlijke essenties zijn.

Tja, tot hier heeft het postmodernisme ons nu gebracht. Geen eigen zijn en geen eigen essentie, het laat ons wel met lege handen en in de kou staan. Maar daar is de warmte van de islam, waar we ons aan kunnen koesteren.***

Vanuit een hodge-podge van elementen van marxisme, freudianisme, structuralistische taalfilosofie, nietzscheanisme, kantiaanse onkenbaargheid van het Ding an sich, uit anti-hegelianisme geboren anti-begrippen zoals “decentrering van het subject” en de deconstructie van van alles en nog wat - waaronder Ik en de waarheid – en het in het geweer roepen van de 'de Ander' als de onweerstaanbare weerlegging van Ik, waarbij men zich soms op Emmanuel Levinas meent te kunnen beroepen, is een ideologische sfeer gecreëerd die leidt tot een “weg met ons” en die tenslotte een soort nazistische, uiterst agressieve destructiedrift heeft opgeleverd. (Een vorm van nazisme die zich onder andere tegen Israël keert)

Uit dit moeras borrelt dan het verwijt op “je bent essentialistisch bezig”. Als ergens Nietzsches uitroep “Frische luft, frische luft!!” gehoord zou moeten worden, dan is dat hier wel.

Tegenover die waanzin moet morele moed gesteld worden, de ondersteuning en de wapens daarvoor liggen in belangrijke mate in de metafysische sfeer, in dat absoluutheidsmoment van het menselijke bestaan. Wat ik met het bovenstaande enigszins en voorlopig heb willen aangeven.

Dictaturen construeren fantoomwerelden, wat onder andere blijkt uit de corrumpering van hun taal. Postmodernen schijnen met hun verwerping van “de waarheid” tegelijk de voorkeur te geven aan dergelijke fantoomwerelden. In principe zijn leden van een vrije, democratische samenleving en hun cultuur werkelijkheidsbetrokken. Het feit, dat het hedendaagse Europa een vermenging te zien geeft van werkelijkheidsbetrokkenheid en fantoomwerelden, geeft te denken. In het vervolg van dit tractaat ga ik daar verder op in.

Stelling ter overdenking: de permanente oorlogsverklaring tegenover “alle anderen” is een van de elementen van de essentie van de islam. Het “slaaf-zijn” een ander element van die essentie; maar daar kom ik de volgende keer op in verband met de mensenrechten, de joods-christelijke-humanistische traditie en de zin van dat “absoluutheidsmoment”.

Erik Bink

* Bill Warner van het Center for the Study of Political Islam (gevonden in het commentaar van “Jewdog” - 5: 04 PM - op het artikel “Islamic scholars declare suicide bombings and terror acts un-Islamic (As long as the victims are Muslims)” van Jihadwatch, December 17, 2009): “61% of koranic verses denounce unbelievers” ... en slechts 3% van de jihad-verzen slaat op “inner struggle”, de andere 97% op gewapende strijd.

** Het Vrije Volk van 15 december 2009.

*** De term “postmodern” komt voort uit de volgende overweging: de moderniteit wordt gekenmerkt door het - sinds Descartes' cogito sum - centraal stellen van “Ik”, de postmoderniteit door het “decentreren en deconstrueren” van (dat) Ik en de openheid voor “de Ander”. Maar ach, wat weinig subtiel en met wat voor weinig inzicht gaan de postmodernen met deze problematieken om.

22 opmerkingen:

  1. Mooi stukje, maar wel een beetje lang om als uitgangspunt te dienen in concrete discussies met islam(isten) of hun beschermheren.

    Waarom niet vuur met vuur bestreden? Als het een universele waarheid zou zijn dat er iets mis is met "essentialisme" - ook al iets waar het postmodernisme niet tegen kan, die universele waarheden (lees hier maar een emoticon van een knipogend lachebekje bij) - dan geldt dat ook voor de islam, toch? De islam heeft dan wat uit te leggen zoals: welke zuilen van de islam mogen niet essentialistisch opgevat worden of welke gedeeltes van de koran zijn in essentie niet het woord van god zelve? Is het nou wel of niet de essentie van de islam dat de islam een betere godsdienst is dan de andere religies?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad wat lang en het is ook niet duidelijk genoeg waar je hele boutade tegen het postmodernisme uiteindelijk op uitdraait. Wat dat betreft: het postmodernisme vind ik ook zeer verderfelijk en de bron van cultuurrelativisme.

    Echter "het subject, Ik, bestaat niet" is niet de correcte manier van uitdrukken. Het is de manier waarop de postmodernisten er met de bal van door zijn gegaan. Het subject bestaat namelijk wel. Het is een illusie, maar wel een noodzakelijke en ook nuttige illusie. Ook of juist voor mensen die het rationele en het bestaan van een werkelijkheid hoog willen houden. Het voert te ver om daar in deze reactie verder op door te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ j.morika,

    De gehele Koran is, in essentie en in existentie, het woord van Allah zelve. De Koran is het volmaakte boek, daarover bestaat geen twijfel. De Koran zegt dat de Koran het volmaakte boek is en dat hierover geen twijfel is. En de Koran is het volmaakte boek. En in het volmaakte boek kunnen natuurlijk geen onwaarheden staan. Dus is de Koran het volmaakte boek en is daar geen twijfel over.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Victor Onrust (13:52), het postmodernisme is de filosofie van de regenten die menen zelf boven de ideeën te staan zoals die in de mensenmaatschappij werkelijk leven, anders zouden ze niet "objectief" zijn, vinden ze zelf. Daarom staat de politiek zo ver van de burger af, de ideeën van de laatste doen er eigenlijk niet meer toe. Inhoudelijke discussie is zo niet meer mogelijk (je hoort ze het bijna zeggen: "de burger bestaat niet"). Als de burger inhoudelijke discussie wil dan kan dat alleen nog maar met andere burgers want de politici vinden dat ze zich zelf geen samenhangende ideeën kunnen veroorloven, want die kunnen slechts tot subjectieve opvattingen leiden, vinden ze. Partijvorming houdt niets meer in als de leiders er zo over blijven denken. Hierdoor, maar ook omdat de partijen van reclame-achtige technieken gebruik maken als het gaat om de gunst van het electoraat, raakt de politiek zijn grip kwijt en daarom laten Maurice de Honds peilingen steeds zulke enorme veranderingen zien. (Het behoeft geen uitleg dat reclame zich nooit op de rede zelf richt maar voornamelijk op het onderbewuste en de onderbuik).

    Wat het bestaan van het subject betreft, dat idee (in jouw termen, die "illusie") is inderdaad noodzakelijk. Waarom is dat zo? Dat is zo omdat elke verklaring van welk verschijnsel dan ook, het onderbrengen is van dat verschijnsel onder een hogere eenheid. Vroeger (toen de filosofie nog de dienstmaagd van de theologie was, in de islam is dat trouwens nog steeds zo), had de veronderstelde allerhoogste eenheid een naam. Die naam was "god". Tegenwoordig (in de moderniteit) is die hoogste eenheid de rede zelf (de rede in de meest brede zin), dit is de rede van het subject (want anderssoortige redes zijn er niet). In de islam bestaat dat subject echter niet als hoogste eenheid (net als in de politiek) en de reden hiervan is hierboven aangegeven.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ j.morika

    "Vroeger (toen de filosofie nog de dienstmaagd van de theologie was, in de islam is dat trouwens nog steeds zo), had de veronderstelde allerhoogste eenheid een naam."

    In de islam zou de filosofie nog steeds de dienstmaagd van de theologie zijn? Waar haalt u het vandaan? Filosofie als dienstmaagd van de theologie is kalam die al snel leidt tot shirk akbar.

    En dan dat 'welke gedeeltes van de koran zijn in essentie niet het woord van god zelve?'

    De Koran, zoals geschreven in mijn reactie van 14:00, is het Woord van Allah, het volmaakte boek en daarover bestaat geen twijfel.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik snap "Anoniem" niet. Als hij (m/v) zegt: "De Koran, zoals geschreven in mijn reactie van 14:00, is het Woord van Allah, het volmaakte boek en daarover bestaat geen twijfel, dan blijkt daar toch uit dat in de islam de filosofie de dienstmaagd is van de theologie?

    En aan rare woorden doe ik niet, geef er óf maar een vertaling voor óf gebruik ze verder niet. We spreken hier immers Nederlands. (Nog is Nederland niet verloren, ha!).

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @anoniem
    de Koran = het Woord van Allah Uitgaande van de non-existentie van Allah stelt zo'n boek dan ook niets voor.
    Als je ook nog iets zinnigs te zeggen hebt graag en anders opgehoepeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @j.morika
    Het is niet "de rede van het subject" maar "het subject van de rede": het subject komt voort uit de rede, althans uit taal & cultuur. In die zin is het subject wel relatief (cultuurgebonden), maar dat maakt nog niet alle culturen (en hun subjecten)gelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @ j.morika,

    "En aan rare woorden doe ik niet, geef er óf maar een vertaling voor óf gebruik ze verder niet."

    Bepaalde begrippen kunnen niet met een Nederlands woord vertaald worden. Shirk, djihad, taqiya, hudna, halal, djizya...etc.

    "...dan blijkt daar toch uit dat in de islam de filosofie de dienstmaagd is van de theologie?"

    Hoezo zou een cirkelredenering met als vertrekpunt en eindpunt een axioma als 'de Koran is het volmaakte boek' geen drogreden zijn?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Victor (16:02) met "het subject" bedoel ik datgeen dat aan het Cartesiaanse "cogito" doet, om het zo te zeggen (dus van zijn "cogito, ergo sum"), het is datgeen wat bij Descartes "bestaat".

    @Anoniem (16:11) Het kan toch én een drogreden zijn én de perfecte illustratie dat in de islam de filosofie de dienstmaagd van de theologie is? De koran is immers toch meer van de theologie dan van de filosofie? (De filosofie kan ten onzent het verschijnsel openbaring in twijfel trekken en aldus becommentariëren, in de godsdienst van de muzelmannen echter, is dat uit theologische overwegingen praktisch verboden.)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @ j.morika,

    Het zou u misschien verbazen, maar theologie is binnen de hedendaagse islam een marginaal verschijnsel. Salafisten zijn bijvoorbeeld vrij streng anti-theologisch (en anti-filosofisch). Wat ik duidelijk heb willen maken, in mijn reacties van 14:00, 15:16 en 16:11, is dat de Koran op zichzelf een axioma is die als dogma wordt beschouwt.

    De Koran is het volmaakte boek, daarover bestaat geen twijfel. Over die waarheid hou je geen theologisch betoog en over die waarheid ga je niet filosoferen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Inderdaad, ano,

    De koran is het volmaakte boek zonder één enkele fout door Mo van de Grooote Baas(vsop) zelf vernomen.
    Tenminste dat zeggen stervelingen.
    Jomanda zegt ook dat je veel water moet drinken en dat dat goed voor je is.
    De koran kletst uit zijn nek zonder zich te vermoeien in enige samenhangende uitleg danwel bewijsvoering.
    En dat is typisch geloof: "Een aanname zonder bewijslast.
    Met de koran in je hand krijg je geen patient genezen, geen sateliet de lucht in, geen economie op z'n poten en geen stap in de vooruitgang.
    Dat is tereurstellend voor al diegenen die zoveel vrije tijd in die onzin hebben gestoken. Ze blijven niet langer in leven, zijn zieker dan ongelovigen en lopen ook wat betreft kennis en materiele welvaart achter op honden en zwijnen.

    Terwijl géén enkele koranische letter, geen enkel koranisch woord veranderd mag worden, is de motor achter de westerse beschaving eentje dat vol met aanpassingen zit.
    Ons voordeel: Wij weten dat wij de waarheid niet in pacht hebben en daarom passen wij onze kennis voortdurend aan volgens onze laatste inzichten. De kniebuigers houden zich angstwekkend vast aan strohalmen en komen geen stap verder.

    Waarom is de islam dan zo 'succesvol'?

    Nou, dat is ze niet.
    Het probleem is niet de islam maar het disfunctioneren van ons democratisch stelsel. Dat de islam daarop parasiteert is een bijverschijnsel van het bestuurlijk onvermogen.
    Niet meer dan dat.

    Het is ook onze eigen schuld.
    Wij hebben ons, tot op de dag van vandaag, tot aan de zijlijn laten wegduwen. We hebben ons laten degraderen tot toeschouwers ipv eigenaren van het land en haar wetten.

    Het is door ons waardoor het verkeerd dreigt te gaan en het zal door ons (moeten) worden opgelost.

    Tot de dood er op volgt.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik snap nog steeds niet waarom Anoniem (17:09) het maar niet met me eens kan zijn. Volgens mij is het een woordenkwestie dat met zijn(/haar) betekenis van het woordje theologie te maken heeft. Als hij zegt: "De Koran is het volmaakte boek" (...bij de moslims, neem ik aan dat hij bedoelt), dat zowel dogma als axioma is, dan ben ik het volledig met hem eens. Alleen vind ik dat dat soort dogma's en axioma's tot het terrein van de theologie behoren.

    Als dat dogma c.q. axioma boven de rest van het denken verheven is (en dat is per definitie het geval bij dogma's), en (in de islam) dus boven de filosofie verheven is, wat doe ik er dan verkeerd aan om te stellen dat de filosofie dan dus de dienstmaagd van de theologie is? (Want als er een filosofie zou ontstaan die deze waarheid niet zou dienen, maar daarentegen het dienstverband meester-slaaf in twijfel zou trekken, dan wordt het erg moeilijk voor een dergelijk soort filosoof in een dergelijk soort samenleving, net als het geval is met echte slaven/(diensters) die aan de slavernij beginnen te onttrekken)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. wat doe ik er dan verkeerd aan om te stellen dat de filosofie dan dus de dienstmaagd van de theologie is?

    Niet zoveel verkeerd denk ik.
    De koran duldt geen verbetering, want dat zou godslastering inhouden en aldus wordt de bewegingsvrijheid van de filosofie ingekaderd.
    Echt de islam is zo dood zo dood als een pier.

    Teken ik nog wat protest aan bij de Erik.
    Ook een boekenwurm kan wild om zich heen slaan en niets bereiken.
    Wat betreft de historische ontwikkeling van het mensbeeld, is dat te vergelijken met een hond met de naam "filosofie"aan een ketting.

    De hond, pitbull of schoothondje, wordt beperkt door de lengte van de ketting.
    Aan de andere kant van de ketting zitten de 'ontdekkers', laat ik ze zo maar even noemen.
    Afhankelijk wat er ontdekt is verandert ons mensbeeld.
    Er wordt aan de ketting getrokken.

    Thomas van Aquino, Kant , enz, enz weten niet wat genen zijn.

    Mede dankzij Darwin en de ontdekking van de dubbele Helix kunnen we nu zeggen dat dankzij het dubbelleven van een bepaalde virus we geen eieren meer leggen, maar levendbarend zijn.


    Fikkie, zit !

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Martien Pennings (Leo Sar, Kassander)22 december 2009 om 20:00

    Ik heb zojuits bij Joost Niemöller
    http://www.joostniemoller.com/2009/12/kerstgedachte/comment-page-1/#comment-29096
    het volgende gezegd:

    Op Hoeiboei http://hoeiboei.blogspot.com/2009/12/leve-de-metafysica.html heeft Erik Bink het definitieve gezegd over “die absolute Seinsvergessenheit der Postmoderne im Rahmen der Existentiellen Wesensbewaltigung”. Ja, dat is een grapje, maar ook een beetje niet. Men kan de Hogere Filosofie veel verwijten, maar niet dat er geen Groot Praktisch Nut aan zit. Erik komt namelijk al filosoferend tot de conclusie dat we een existentiële, dan wel essentiële (daar wil ik af wezen) vuist tegen de islam moeten maken. Ik ben zonder de filosofie naar datzelfde standpunt toe gereisd, maar dat geeft niks zolang we allemaal maar op hetzelfde punt uitkomen, te weten: wég met de islam!

    Ik wil, nu ik er toch ben, aandacht vragen voor een commentaar onder Erik’s stuk van J. Morika. Hij zegt dit:

    “Vroeger (toen de filosofie nog de dienstmaagd van de theologie was, in de islam is dat trouwens nog steeds zo), had de veronderstelde allerhoogste eenheid een naam. Die naam was “god”. Tegenwoordig (in de moderniteit) is die hoogste eenheid de rede zelf (de rede in de meest brede zin), dit is de rede van het subject (want anderssoortige redes zijn er niet). In de islam bestaat dat subject echter niet als hoogste eenheid (net als in de politiek) en de reden hiervan is hierboven aangegeven.”

    En met alle filosofische gekheid op een stokje: hier hebben we tóch een essentie te pakken. Wij in het Westen, althand de meesten van ons, geloven niet in “God”, maar in de Rede (desnoods óver “God”) en dat is altijd de Rede van het Individu dat die Rede hanteert. Maar in de islam is dat helemaal anders. Daar ben je geen Individu en al helemaal niet met een hoofdletter. Wie zelf nadenkt pleegt al heiligschennis. Alleen Allah weet het. En die heeft het weer aan Mohammed verteld. En de Oelewappa’s, Imama’s, Aai-ye-me-tollah’s en verdere baardjurka’s , tezamen geheten de óé-óé-óélema (de wétenden), maken uit hoe je dat mag “interpreteren”: níét dus, eigenlijk. De islam, dat is: luister en gehoorzaam! Het christendom dat is: luister en denk zelf na! Waarbij we nog even vermelden dat in de islam het wrede en onderdrukkende bevolen wordt en in het christendom het humane annex vrije in overweging wordt gegeven.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. @ j.morika,

    Het is geen woordenkwestie. Theologie is in de mahumetistische wereld een marginaal verschijnsel. Wat er volop is: schriftgeleerdheid, hadiethkunde, sjariastudie etc.

    Het woord theologie is zodanig inherent aan het westerse paradigma dat het niet zomaar te extrapoleren is naar de situatie binnen de mahumetisterij.

    En daar wou ik u in mijn reacties op wijzen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. De Koran zegt dat de Koran het perfecte woord is, en wij van WC-eend adviseren u WC-eend.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Neen, Anoniem (21:21), het is niet te vergelijken met een advies. Een advies mag je immers naast je neer leggen en mag af worden gedaan als niet ter zake doende of flauwekul. Zoiets doen bij de waarheid dat de Koran het volmaakte boek is, en dat daar geen twijfel over bestaat en dat de Koran dat het volmaakte boek is geen fouten bevat en dit in de eerste soera al bevestigd wordt en dus de Koran het volmaakte boek is, kan natuurlijk niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ano 20:48,
    Je maakt er zelf een woordenspel van. In de theologie wordt er namelijk wel de waarheidsvraag gesteld. Namelijk of god bestaat of niet.

    Baarlijke nonsens zoals de islam die kent, waaronder schriftgeleerdheid, hadiethkunde, sjariastudie, hebben geen enkele wetenschappelijke waarde, daar er altijd naar de bekende uitkomst toegewerkt dient te worden, op straffe van onthoofding of andere middeleeuwse gewoontes.

    Of in het kort. Theologie is in de Islam niet mogelijk.


    Deze is ook leuk:

    Het christendom dat is: luister en denk zelf na! Waarbij we nog even vermelden dat in de islam het wrede en onderdrukkende bevolen wordt en in het christendom het humane annex vrije in overweging wordt gegeven.


    Nou, er waren eens tijden, waarin de bijbel (en Heilige mis) mooi in het, voor jan met de korte achternaam onbegrijpbaar, latijn werden gehouden en geschreven.
    En wel OPDAT men het eea niet nalezen kon.

    En ooit weleens gehoord van de inquisitie ?

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Dat interview met Bill Warner stond op 5 februari 2007 op FrontPage Magazine onder de titel 'The Study of Political Islam'.

    http://97.74.65.51/readArticle.aspx?ARTID=297

    Hier de NL vertaling, in 2 delen,
    http://www.frontaalnaakt.nl/archives/00000861.html

    Deel 2 gaat over de reden dat zoveel kunstenaars en intellectuelen zich door de islam laten intimideren.
    http://www.frontaalnaakt.nl/archives/00000869.html

    Hier een nuchtere manier van denken van Bill Warner, die (voor een zacht prijsje) verkorte geannoteerde versies van de koran enz. uitgeeft voor westerlingen:

    http://www.cspipublishing.com/

    >> Ten minste 75 procent van de sira (het leven van Mohammed) gaat over de jihaad. Ongeveer 76 procent van de Mekkaanse koran gaat over de ongelovigen, ofwel politiek. Van de koran van Medina is 51 procent gewijd aan de ongelovigen. Dat geldt ook voor een groot deel van de hadith.

    De beruchte dualiteit van de politieke islam is het verdelen van de wereld in gelovigen, dar al-islam, en ongelovigen, dar al-harb. Het grootste deel van de trilogie gaat over hoe kafirs te behandelen. Zelfs de hel is politiek.

    In de koran gaat van de 146 verwijzingen naar de hel 6 procent over moord, diefstal en dergelijke. De resterende 94 procent die naar de hel moet, is het niet eens met Mohammed. Dat is een politiek halsmisdrijf. De islamitische hel is dus eigenlijk een politieke gevangenis voor hen die tegen de islam in gaan. >>

    Bernadette de Wit

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Martien Pennings (Leo Sar, Kassander)23 december 2009 om 13:29

    @Dirk. Je kritiseert me omdat ik het christendom als moreel en intellectueel superieur stel tegenover de islam. Je zou een paar dingen kunnen bedenken:

    Dit is een Kulturkampf, waarbij ik, om de frontlijnen duidelijk te krijgen, vaak ongenuanceerder ben dan ik zelf graag zou willen.

    Mooi dat je zo goed in de traditie staat van Christelijke en Westerse zelfkritiek. Maar vraag je eens af of wij niet kritisch genoeg geweest zijn inmiddels, tot zelfvernietigens toe. Moeten de moslims niet ook eens kritisch worden over hún traditie? Tot nu aan toe gaan ze op de websites van de zindelijke burgerheren, die altijd van tut-tut-ho doen als je het over de islam hebt, zonder blaadjes voor mondjes los tegen het Christendom. Ja, dat dan weer wél. Ziehier:
    http://www.liberales.be/boeken/kung
    kan je je Christen-kritische hart ophalen.

    Ik blijf erbij dat in het christendom vanaf de vroegste tijden de Universele Rede en de Universele Liefde een hoofdrol hebben gespeeld. De Verlichting is in dialectiek met het Christendom ontstaan. In de islam is die dialectiek onmogelijk. Vind in de islam maar eens een handvat voor het afschaffen van de slavernij. Dat handvat is in het christendom wel gevonden: de universele waarde van het individu. In de figuur van zijn profeet (Jezus) en in vele van zijn geïnstitutionaliseerde vormen is het christendom een zegen geweest. In andere geïnstitutionaliseerde vormen, die met de (feodale) macht verbonden waren is het ontspoord tot een helse doctrine. Maar het was wel ontspóring! Dat wat in het christendom ontsporing was, is echter in de islam altijd de wrede regel en het wrede voorschrift geweest, de kern van het “geloof”.

    Lees op pp. 55 – 76 het hoofdstuk
    Western ‘Ignorance’ versus Eastern ‘Culture’
    in het boek
    God’s Batallions: The Case for the Crusades van Rodney Stark.

    Of zijn “The Victory of Reason”

    En over de inquisitie: ik hoorde laatst een hooggeleerde, die ik vakmatig nogal hoog heb zitten, zeggen dat die inquisitie een veel kleiner verschijnsel is geweest dan veel mensen denken. En in de regel ook veel humaner en redelijker dan de excessen suggereren. Maar dat moet ik nog eens onderzoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Je kritiseert me omdat ik het christendom als moreel en intellectueel superieur stel tegenover de islam

    Neen.
    Ik merk op dat het christendom ook veel fouten heeft gemaakt.
    En een gebrek aan zelfkritiek is er een van en onderdrukking een volgende.

    Ik blijf erbij dat in het christendom vanaf de vroegste tijden de Universele Rede en de Universele Liefde een hoofdrol hebben gespeeld. De Verlichting is in dialectiek met het Christendom ontstaan.

    Om dat zo te stellen is echt onzin. De kerk is ook maar een blaadje op de grote golven van de geschiedenis. en het is maar de vraag of er nog iets kostbaars overblijft als we een volgende belangrijke stap in onze toekomst maken.
    Misschien verstandig om "Herfsttij der middeleeuwen" van Huizinga eens te lezen.
    Je schrikt je een hoedje als het over de kerk gaat. Een heel andere wereld leefden "we" toen.

    Ik meen, vooralsnog, dat onze vooruitgang en onze beschaving eerder een gevolg zijn van volksaard dan eof "-isme".
    Dat het christendom een rol heeft gespeeld, ok, dat hebben de Romeinen en Germanen ook gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen