De echte wereld van Nieuw West is niet de schijnwereld van Pauw & Witteman

De nederlaag van Ahmed Marcouch is vooral een afgang voor het establishment van de PvdA. De partijtop (en in haar voetspoor de gevestigde media) heeft zich blind gestaard op haar lieveling, die het zo geweldig doet in de talkshows. De echte wereld van Amsterdam-Nieuw West is echter een andere dan de schijnwereld van Pauw en Witteman. Marcouch gaat nu de stedelijke PvdA-lijst duwen. Als de partij niet oppast, gaan de hoofdstedelijke verkiezingen straks ook over koranlessen op de basisschool.

De fotografen zaten gisteren (7 december) bij het verkeerde doel. Massaal verdrongen de cameralieden en fotojournalisten zich voor Ahmed Marcouch, het middelpunt van een avondje vol spanning en dramatiek.

Dat alles speelde zich af in de aula van een school in het verre westen van Amsterdam. Een simpele vergadering van een PvdA-afdeling over de samenstelling van de kandidatenlijst voor de deelraadsverkiezingen groeide uit tot een media-event van jewelste.

In de afgelopen weken was er veel te doen rond de strijd om het lijsttrekkerschap van de PvdA in het nieuwe stadsdeel Nieuw West. Maar niemand geloofde echt dat Marcouch, lieveling van de media en boegbeeld van het socialistische integratiebeleid, in zijn eigen stadsdeel kopje onder zou gaan.

Drie keer hadden de fotografen de verkeerde politicus voor hun lens. Bij de eerste stemming voor plaats nummer één op de PvdA-lijst haalde Marcouch 88 stemmen, net één te weinig voor de absolute meerderheid. Hoofduitdager Achmed Baâdoud kreeg 79 stemmen, de derde kandidate Marjo Teulings wist 9 leden achter zich te scharen. En dan was er nog één blanco stemmer.

Bij de tweede stemronde ging het tussen Marcouch en Baâdoud. De verrassing was bijna nog groter. Marcouch bleef steken op 88 stemmen. De 9 Teulings-aanhangers waren kennelijk en bloc overgestapt naar Baâdoud, waardoor ook hij op 88 stemmen eindigde. Onbeslist.

De PvdA-statuten schrijven in dat geval een loting voor, maar bijna niemand voelde voor die onbevredigende oplossing. Er volgde een lange schorsing. In de wandelgangen werd even gefluisterd over een duo-lijsttrekkerschap van de twee Achmeds. Maar uiteindelijk gaf de vergadering toestemming tot een derde stemronde, waarin de statuten eigenlijk niet voorzien.

Tijdens die bizarre ontknoping bleek dat het Baâdoud-kamp het meest vastbesloten was. Hoewel vier afdelingsleden voortijdig naar huis waren vertrokken, steeg Baâdoud naar 90 en zakte Marcouch naar 83 stemmen.

De verbijstering was groot onder de supporters van Marcouch. Partijvoorzitter en afdelingslid Lilianne Ploumen zat er bleekjes bij. Mede door haar toedoen was de PvdA-afdeling Nieuw West in een crisis geraakt. Ploumen had zich eerder opgeworpen als politiek buurtregisseur, toen een meerderheid van het afdelingsbestuur een voorkeur uitsprak voor Baâdoud in plaats van partijfavoriet Marcouch.

Zij was de eerste in een reeks van partijcoryfeeën, die hun steun uitspraken voor Marcouch. In Ploumens voetspoor volgde de lokale PvdA-leider Lodewijk Asscher. Hij verbond zijn politieke lot aan dat van Marcouch en nam hem tevens als lijstduwer op in het team, waarmee hij een electorale afgang in de centrale stad wil afwenden.

Afgelopen vrijdag sprak ook burgemeester Job Cohen zijn voorkeur uit voor Marcouch. Gisteren sloot ook Wouter Bos zich aan bij de Actie Red Ahmed Marcouch.

Waarschijnlijk heeft dit Bosblog alleen maar averechts gewerkt. Want in Nieuw West groeide de ergernis over de voortdurende bemoeienis van de partijtop en het eenzijdige beeld, dat de media schetsten van de interne partijstrijd.

Veelzeggend citaat uit de persoonlijke reactie, die Manfred van der Heijde, voormalig bestuurder van Bos en Lommer (en echtgenote van Teuling), gistermiddag stuurde naar Wouter Bos. “Maar helaas, nu de naar bovengevallen kandidaat, het vrindje van partijbestuur, Lilianne voorop, en partijtop (want wij kunnen Wilders niet de baas), bij ons in Nieuw West van zijn onterechte voetstuk dreigt te vallen, meen je in onze interne aangelegenheden te moeten mengen. Ik hoop dat we hier in alle rust, zonder inmenging van al jullie hotemetoten onze voorkeuren kunnen uitspreken. Neem van mij aan dat wij donders goed weten hoe het hier zit, want wij lopen hier rond, wonen hier, doen hier onze boodschappen en wij luisteren altijd naar de mensen uit de buurt en maar weinig naar Pauw en Witteman.”

Op de afdelingsvergadering zelf was het de beurt aan de lagere goden om de lof van Marcouch te prijzen. Fatima Elatik verrichtte de aftrap (“Ahmed is een man van niet lullen maar poetsen”), gevolgd door een reeks van stedelijke raadsleden, partijveteranen, welzijnswerkers uit Slotervaart en de voorzitter van de homo-organisatie COC. De teneur van al deze stemverklaringen: als de PvdA-leden weigerden op Marcouch te stemmen, zou dat een onafzienbare ramp betekenen voor de partij, voor Nieuw West en voor heel Amsterdam.

Opvallend was dat de hulptroepen matig applaus kregen uit het vak, waar de stemgerechtigde afdelingsleden zich ophielden. Hoe meer voetvolk voor Marcouch opdraafde, des te vastberadener werden de supporters van Baâdoud - met de voor de landelijke en Amsterdamse partijleiding zo dramatische afloop.

Na de overwinning van Baâdoud trok Marcouch zich terug als PvdA-kandidaat in Nieuw West. Het ligt voor de hand dat de partij hem nu met behulp van voorkeursstemmen gaat promoveren naar een prominente positie in de centrale stad. Daarmee neemt de partij opnieuw een groot risico.

Partijprominenten prijzen Marcouch aan als de onorthodoxe aanpakker van problemen met onhanteerbare jongeren. Dat is hij in de schijnwereld van Pauw & Witteman, maar niet in de echte wereld van Nieuw West. Voor de kiezers daar is Marcouch namelijk de orthodoxe promotor van koranonderwijs op openbare scholen.

Dat laatste item kwam ter sprake toen Nova eerder op de dag de stemming peilde in Nieuw West. Als de PvdA niet oppast, wordt dit straks ook een thema bij de raadsverkiezingen, naast andere onderwerpen (Noord-Zuidlijn, Uruzgan, het proces-Wilders, absurde verboden in de binnenstad) die weinig goeds beloven voor Team-Asscher en Partij-Bos, waarvan de leider niet meer het gezag heeft om een dwarse partijafdeling naar zijn hand te zetten.

Carel Brendel

(Lees hierbij ook PvdA naar de afgrond met twitterkoningin Fatima Elatik.)