Sneeuw zonder overlast

Je hebt dat verhaal van de eskimo's, die wel 50 woorden voor sneeuw zouden hebben, omdat zij verschillen opmerken die ons, in gematigder streken, ontgaan. In Nederland lijkt er de laatste dagen maar één woord voor sneeuw te zijn, en dat is 'overlast'. Of zelfs 'alarm', omdat het treinverkeer er niet tegen bestand is. Sleeënde mensen zijn een even koddig als uitzonderlijk bijverschijnsel in een wereld die kennelijk al dacht dat het nooit meer koud zou worden.

Hoe mooi, bijzonder en verbazend sneeuw in de kunst kan zijn is te zien in het nieuwe Kunstschrift, helemaal gewijd aan sneeuw en ijs. Het staat vol met onverwachte dingen - bijvoorbeeld over sneeuwsculpturen, die in vroeger eeuwen verrezen in de Lage Landen. Sneeuwreuzinnen met enorme borsten, of Hercules met zijn knots. Tekeningen van ongelukken: een slee die met paard en passagiers door het ijs is gezakt, rond 1600 getekend door Hendrik Avercamp. De lagune van Venetië, helemaal dichtgevroren. Hoe schilder je eigenlijk sneeuw? Ik heb zelf een stukje geschreven over de geschiedenis van de sneeuwbol, het wondere wereldje in glas of plastic waar het gaat sneeuwen als je het schudt; het stond aan de wieg van wat nu de 'souvenirindustrie' heet. Kunst is altijd mooier dan het leven - en kitsch al helemaal. Met dit prachtige Kunstschrift is de lezer verzekerd van een winteravond met sneeuw, doch geheel zonder overlast.

Ileen Montijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten