Protest 20-01-2010

De edelachtbare heer/vrouwe

Hiermee wil ik mijn verontrusting kenbaar maken met betrekking tot het proces tegen de heer Geert Wilders dat op 20 januari 2010 zal plaatsvinden.

Ik meen, dat dit proces een keerpunt kan betekenen in de geschiedenis en de cultuur van Nederland als vrije, democratische rechtsstaat. Dit proces kan een precedent worden in een ontwikkeling die ertoe kan leiden dat tenslotte de vrijheid van meningsuiting de doodklap wordt toegediend. De vrijheid van meningsuiting is een van de essentiële elementen van een cultuur die het leven geeft aan een vrije, democratische rechtsstaat.

Dit ten eerste, maar ten tweede meen ik, dat de feiten op grond waarvan de heer Wilders is gedagvaard, namelijk zijn uitspraken over de islam en zijn film “Fitna”, dat deze uitspraken nu juist de intentie hebben die bedoelde cultuur waarop een vrije, democratische samenleving levensvatbaar is en kan bloeien, in bescherming te nemen. En dat zowel deze uitspraken als die intentie op goede gronden te rechtvaardigen zijn.

Als deze stelling juist is, dan is de consequentie daarvan dat een eventuele veroordeling van de heer Wilders vijandig is aan de bescherming die “onze” cultuur en de vrije, democratische rechtsstaat in deze tijden behoeft. En dus - hoe sterk dat ook klinkt -, dat een dergelijk veroordeling mijns inziens een verhulde vorm van landverraad en hoogverraad is.

Ik zal mij nader verklaren. De heer Wilders heeft uitspraken gedaan over, zoals dat in de wandeling wordt genoemd, een van de drie monotheïstische, of “abrahamitische” godsdiensten, te weten de islam. Tevens heeft hij in zijn film “Fitna” teksten uit de Koran laten rijmen met op film vastgelegde vervloekingen en bedreigingen door islamitische geestelijken alsmede enige beelden van zich als islamieten presenterende terroristen en de gevolgen van hun daden.

Eenieder die zich in deze tijd enigermate verdiept in het heilige (?) boek de Koran, alsmede de sira en hadith (de levensloop en de uitspraken van de - valse - “profeet” Mohammed) en de diverse islamitische rechstscholen, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat de islam een reeds 1400 jaar bestaande permanente oorlogsverklaring is aan “alle anderen” - waaronder “alle vrouwen”. Een oorlogsverklaring die soms sluimerde, maar die nu door een complex van oorzaken op allerlei, vaak verhulde, wijzen – mondiaal – de kop opsteekt.

In zijn Grundlinien der Philosophie des Rechts van bijna 200 jaar geleden, stelt de Duitse filosoof G.W.Hegel, in § 209, waarin hij de “Rechtspflege” gaat behandelen: “.. het behoort tot de hedendaagse beschaving, dat “der Mensch gilt (als Person), weil er Mensch ist, nicht weil er Jude, Katholik, Protestant, Deutscher, Italiener usf. ist.”

Een dergelijke “gelijkheid” van alle mensen, waarop Artikel 1 van de Grondwet berust en die een essentieel element van onze cultuur is, kent de islam niet. Met alle negatieve consequenties die dit heeft en in de toekomst in nog grotere mate kan hebben, als daar niet een halt aan toegeroepen wordt. Dit laatste is nu wat de heer Wilders beoogt, de Nederlandse cultuur en democratische rechtstaat behoeden voor dergelijke consequenties.

Gelijkheid voor de wet ongeacht culturele achtergrond, ras, geslacht of wat voor andere kenmerken dan ook, berust op het wezen van de mens, de mens als persoon, als onvervangbaar
individu. Nogmaals, de islam erkent een dergelijke gelijkheid niet.

Het is dan ook niet voor niets, dan bij demonstraties van islamieten (zoals onlangs in Londen bij het bezoek van de heer Wilders aan die stad) leuzen als “Islam is the answer” en “To hell with freedom” aangeheven worden. Deze leuzen komen niet slechts voort uit de verwrongen geest van enkele individuen, maar vloeien logisch voort uit de geest van de islam zelf. (Waarbij ik niet diepgaand zal ingaan op de leuze op het bord zoals in New York door een islamitische vrouw rondgedragen, waarop stond te lezen “God bless Hitler”; jodenhaat is wezenlijk voor de islam)

De heer Wilders bestrijdt deze geest, terwijl voor hem als democraat en humanist tegelijk geldt “Der Mensch gilt als Person, weil er Mensch ist.”
De heer Wilders bestrijdt een zich als godsdienst presenterende ideologie, die, helaas, volstrekt, maar dan ook volstrekt wezensvreemd is aan onze cultuur en democratische rechtsstaat. Dat mensen zich door zijn uitlatingen en intenties beledigd kunnen voelen, is natuurlijk zeer wel mogelijk, maar “haat” behoort tot het wezen van de islam en gaat niet in de eerste plaats van de heer Wilders uit.

De islamieten zijn niet de “nieuwe joden” - de hedendaagse joden zitten overigens alweer in de verdomhoek -, maar “wij” zijn - overeenkomstig de geest van de islam – als er in Nederland en Europa geen paal en perk aan de islam wordt gesteld, over een tijdje de “nieuwe joden”.
Een veroordeling van de heer Wilders zou dan ook een fatale stap in die richting zijn.

Tenslotte wil ik nog met de volgende waarschuwing besluiten (u speelt met vuur, de vlam nadert steeds dichter het kruitvat), ontleend aan het werk van iemand die niet van de straat was, die wist wat bloedige tyrannie inhield (overigens heb ik als kind nog de gehele bezettingstijd meegemaakt, dus ook ik weet wat dat is).

In zijn “Romanzen-suite” opus 127 voor sopraan, viool, cello en piano uit 1967 op gedichten van de Russische dichter Alexander Blok (1880-1921) heeft de Russische componist Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975) – die zelf een aantal keren het genoegen mocht smaken heel intiem te mogen converseren met Josef Stalin - voor het tweede deel het gedicht “Gamajun, der Prophetenvogel” getoonzet. (Mijn kennis van het Russisch is zodanig, dat ik de Duitse vertaling gebruik). Gamayun is een vogel - met een mensengelaat - uit de Russische folklore, die voorspellingen doet.
Het gedicht luidt:

Am Abend, wenn die Sonne sinkt
und Purpurfakkeln rings entzündet,
hockt er am Meeresstrand und singt sein Lied,
das uns vom Schicksal kündet...

Von der Tataren Sklaverei,
von Leid und Schmach und blutigen Strafen,
von Hunger, Aufruhr, Tyrannei,
vom Sieg des Bösen, Tod des Braven...

Vor Ahnung hat ihn Angst gepackt,
sein Antlitz scheint in Lieb zu brennen...
So hat die Wahrheit wohl gesagt der Mund,
auf welchem Blut geronnen!...

Is de heer Wilders een “Vogel Gamayun”? Ik dacht 't wel, al drukt hij zich niet zo poëtisch uit als Blok en Sjostakovitsj; hoewel zeker de laatste in zijn kunst de waarheid gruwelijk wist te verklanken.

U mag zich, wat mij betreft, afvragen of “Vogel Gamayun” onder Stalin ook een proces aan z'n broek zou hebben gekregen.

Hoogachtend,


Erik Mokum



Dimitri Shostakovich - Symphonie no. 5, opus 47 (1937) (IV: Allegro non troppo)