Ellen ten Bruggencate: Weg van mijn moeder

Als je kunt schrijven als Ellen ten Bruggencate en wanneer je een moeder hebt (gehad) als die van Ellen ten Bruggencate dan schrijf je vroeg of laat een boek. Dat kan niet anders. Want Ten Bruggencate heeft een verhaal te vertellen. Een bijzonder verhaal waar zij lange tijd niets van af heeft geweten. Het handelt over het oorlogsverleden van haar moeder en bevat bizarre, pijnlijke en bijna ongeloofwaardig details zodat je vrijwel zeker weet dat het niet verzonnen kan zijn.

Weg van mijn moeder is de titel van het (autobiografische) boek. Een knap gevonden titel die je op wel drie manieren kunt interpreteren. Dat wordt bij het lezen al snel duidelijk.

Toch gaat Weg van mijn moeder over meer dan de titel doet vermoeden.

Tot tranen toe werd ik bewogen door

de weergave van een zogeheten 'slecht-nieuws-gesprek' dat in het ziekenhuis plaatsvindt tussen de hoofdpersoon Puck, haar man Joep en de specialist. Het is Ten Bruggencate gelukt om zo'n nauwelijks te behappen gesprek op te schrijven zonder overdreven sentimenteel te worden terwijl het je even goed enorm aangrijpt. Invoelbaar als maar kan. Van die momenten zitter er, met name aan het einde, wel meer in het boek.

Het duurt even voordat het verhaal op gang komt. De moeilijke jeugd van het meisje Puck dat zich niet begrepen voelt door haar moeder, wordt wel erg breed uitgemeten. Daar weet Ten Bruggencate iets minder goed te doseren, het wordt me iets te 'slachtofferig'. Hebben we niet allemaal vervelende voorvallen in onze jonge jaren meegemaakt? Maar het is toch deze Puck, het buitenbeentje van de familie, die op onderzoek uitgaat en het oorlogsverleden van haar moeder ontrafelt.

Ik ken Ellen ten Bruggencate niet persoonlijk maar van haar eigen weblog http://vert-el-sels.blogspot.com/ waar ze vrijwel dagelijks een bericht plaatst. Ten Bruggencates frisse teksten hebben me al vaak verrast, met name die over haar persoonlijke leven, maar ook op wereldse zaken heeft ze een frisse kijk waarbij humor en zelfspot zelden ontbreken. Niet dat ik het altijd met haar eens ben, maar in tegenstelling tot veel bloggers die net als Ten Bruggencate een vlotte pen hanteren, heeft ze iets te vertellen, en het gaat dan niet alleen maar over ik, ikke en nog eens ikke. Dat maakt deze blogger bijzonder en een schrijver bovendien.

AnneliesvanderVeer

Bestellen?