Daar is een man met een man getrouwd

V., 29 september 1971

(...) Een paar dagen geleden stond ik in het privaat te wateren, dat aan de straatzijde van de woning, naast de huisdeur gelegen is. Twee kinderen, een jongen en een meisje van ongeveer zes jaar kwamen over het voortuinpad rustig naar de deur, belden elk een keer aan en begaven zich toen weer terug naar het trottoir, om daarvandaan de dingen die komen gingen, gade te slaan. Ik deed niet open. Niemand deed open. Het jongetje zei: 'Welnee, daar is niemand getrouwd.' 'Ja, hoor: daar is een man met een man getrouwd.' Daarop verwijderde zich de wezentjes in een verbrokkeld, voor mij onverstaanbaar gemompel. Ik moest er lang over nadenken. Er is iets zeer benijdenswaardigs in de moeiteloze kernachtigheid waarmede de situaatsie was samengevat: 'Daar is een man met een man getrouwd.' Acht woorden meer niet, kunstbroeder. In hoeveel woorden of eigenlijk in hoe weinig woorden moet iets nog samen te vatten zijn, wil het werkelijk de moeite waard wezen? Acht tot tien woorden, ofwel veertig tot vijftig lettertekens dacht ik. Zodra er meer tekst nodig is, wordt de mededeling al twijfelachtig. En dan te bedenken, dat de redevoeringen van Fidel Castro gemiddeld 4 1/2, die van Brezjnew wel eens ruim 6 uur duren!
(...)

Uit: De Taal der Liefde - G.K. van het Reve
Pag. 130
Athenaeum - Polak &  Van Gennep
Amsterdam 1972

Tweedehands