Antisemitisme

Afgelopen vrijdagavond, lieve luisteraars, zaten Ischa en ik naar het RTL4-nieuws te kijken.

En wie verschijnt daar opeens in beeld?

De heer Richard Stein van De Stichting Bestrijding Antisemitisme. En die meneer Richard Stein van De Stichting Bestrijding Antisemitisme verklaarde op het RTL4-nieuws, dat hij ernstige kritiek had op Het Centrum Informatie En Doumentatie Israël - omdat dat Centrum Informatie En Documentatie Israël vindt dat het antisemitisme in Nederland schrikbarend toeneemt.


We zaten daar dus op Izzy's grijsgroen lederen zitbankje naar dat woedende hoofd van Richard Stein te kijken.

En toen zei Izzepis, zo langs z'n neus weg: 'Cor,' zei-d-ie. 'Cor, dat is toch préttig voor de heer Stein van De Stichting Bestrijding Antisemitisme; dat het antisemitisme in Nederland toeneemt. Want die Stichting Bestrijding Antisemitisme moet 't toch hébben van het antisemitisme in Nederland. Waar klaagt die Stein nou eigenlijk over?'

En toen dacht ik: joodse humor is erger dan de guillotine. Want de guillotine haalt je kop er tenminste af; wat bij joodse humor niet het geval is; zodat je er altijd over na moet blijven denken.

Dat dacht ik.

En vervolgens kwam de heer Ronnie Naphtaniël op het scherm.

En die Naphtaniël legt uit dat hij echt gelooft dat wel achttien à twintig procent van de Nederlandse bevolking antisemitisch is.

Hij heeft daar ook de harde bewijzen voor.

Ofschoon die hem op dat moment niet erg te binnen willen schieten.

En toen zei Izzybieliebietje, op buitengewoon opgewekte toon: 'Achttien à twintig procent van de Nederlandse bevolking antisemitisch, Cor? Dat betekent ongeveer één op de vijf.'

En hij begint me zo van opzij heel raar aan te koekeloeren.

'Dat is dus nog een hele tref voor je, dat ik het niet ben, nietwaar?' sprak ik voorts.

Een typisch geval van gojse humor.

Maar Izzybootje staarde alweer naar het televisietoestel, waar de heer Stein van De Stichting Bestrijding Antisemitisme nog even mocht komen vertellen dat de heer Naphtaniël een beunhaas was, die de ballen verstand had van antisemitisme.

En ik stond op van Izzymansje zijn grijsgroen lederen zitbankje. En ik zette de televisie uit. En ik sprak luide, ja, ik schreeuwde bijna: 'Dit kan ik, dit wil ik, verdomme, niet aanzien - je zou er bijna antisemiet van worden.'

Maar Izzyboliekietje reageerde niet.

Hij zat als in trance op zijn grijsgroen lederen zitbankje.

En ten slotte zei hij: 'Cor,' zei-d-ie. 'Corriemansje De Super De Luuks - er is duidelijk iets mis met het antisemitisme in Nederland. Want volgens mij hebben Stein en Naphtaniël allebei gelijk. Ze weten dat alleen zelf niet.'

Hij haalde diep adem, en vervolgde: 'kijk, eens hier, Cor - noch Stein, noch Naphtaniël heeft het over de kwaliteit van het antisemitisme in Nederland. Achttien à twintig procent - prachtig, indrukwekkend, helemaal oké. Echter - dan vraag ik, als jood én Nederlander: maar om wat voor sóórt antisemitisme gaat het hier nou eigenlijk? Hebben we hier te maken met ouderwetse, gedegen jodenhaat? Of is er vooral sprake van dat trendy, nagemaakte joodje-pesten, waarmee we de laatste tijd voortdurend geconfronteerd worden; ik noem hier bijvoorbeeld die debiele voetbalvandalen, die amper beseffen wat ze op hun machteloze spandoekjes kalken. Het antisemitisme zélf, Corrieoolieootje, dat antisemitisme zelf hólt zienderogen achteruit in kwaliteit. Die verwoesting van het Auschwitz-monument was ook al zo'n tegenvaller.'

Dat zei-d-ie.

En toen leunde het ventje tevreden achterover.

'Misschien ligt de oplossing in een structurele subsidiëring, Corriebieliekietje,' ging hij voorts verder. 'Ja, Cor. Dan richten we een Stichting Voor Gezellig Doortimmerd Antisemitisme op Cor - met strenge toelatingseisen. Wat dan tot resultaat heeft, dat we én de kwaliteit in de hand kunnen houden én de omvang. Op die manier kunnen we ervoor zorgen, dat we exact zó veel antisemieten in Nederland krijgen, dat je er nog wat aan hébt. Dus niet te veel - maar vooral ook niet te weinig. Stein blij, Naphtaniël gelukkig. En voor mijn part richten we een hbo-opleiding voor antisemitisme op, o, Cor, wat zou dat mooi zijn.'

'En dan word jij de hoofddocent aan dat instituut,' zei ik. 'En, o, wat zul jij geliefd zijn bij al die antisemieten in spe.'

Dat zei ik.

En toen keek-ie zó vreemd.

En ik moest zó lachen.

Zo verschrikkelijk lachen.

Hahahahaha!

Hé, jôh, sta daar niet zo jiddisch te grijnzen, Lenny Bruce in aardappelformaat - en zing, fijne rotjood, zing, verdomme, zing, zing, zing!

Uitgesproken door Cor Galis, 7 maart 1993.
Uit: Zing m'n jongen zing!
Cor Galis leest Ischa Meijer
Pag. 95-98
Prometheus
1997

Bestellen?