Grote bek, kleine geest, zielig en meeslepend

Koninklijke hoogheid prinses Máxima, u beweerde in 2007 dat de Nederlander niet bestaat noch de Nederlandse identiteit maar mag ik u aan Jan Bennink voorstellen, de échte Nederlander, de Nederlander himself?

Sinds een half jaar schrijft Bennink in de Volkskrant wat er in hem
opkomt maar met z'n column van 29.10.2012 heeft hij zichzelf reeds gepromoveerd tot specimen van de Nederlandse jan-en-alleman. Hij etaleert er de unieke combinatie van een grote bek en een kleine geest en koketteert daar op dramatische
wijze mee. Ja, hij kleineert de lezers maar de lezers vinden dat best wel fijn. Jan doet zielig maar weet dat meeslepend te presenteren. Daardoor weet hij zich verzekerd van een nationale schare likkers en likers. Ze houden van hem. Alsof hij hun grote broer is.

Dus als ik u één keer mag adviseren prinses Máxima, lees deze column, lijst 'm in, hang hem daar waar u 't vaakst vertoeft en leer de inhoud uit uw tot koninklijkheid verheven hoofd. Opdat u (en allen die nog na u komen) voor eens en voor altijd weet dat dé Nederlander bestaat, en begrijpt hoe hij/zij denkt, leeft, voelt, lijdt en vooral hoe diep, diep begaan hij is met jan-en-alleman alhier, alsmede in verre, ongelukkige landen creperende ongelukkigen. Slachtoffers. Jans voedingsbodem.

Er zijn er zoveel van maar één is boven jan en dat is meneer Bennink.

Jan sublimeert de Nederlandse identiteit.

Als iets niet lukt dan is Jan er als de kippen bij om uit te leggen dat dat jammer is, maar goed, hij heeft z'n best gedaan en dat is al goed genoeg. Het was toch Jan Cohen die het miljoenenfiasco van de Noord-Zuid-lijn relativeerde door te zeggen: "Zijn we niet allemaal amateurs?" Inderdaad, denkt de lezer, we zijn allemaal amateurs, zoiets schept een band.
Als een onzer volksjannen overlijdt, dan is het stadion zo gevuld. Jan Hazes, weet Máxima nog? En natuurlijk zenden we dat op nationale teevee uit, traantjes worden weggepinkt, getuigenissen afgelegd waarna we bevredigd huiswaarts keren.

Kijk, prinses Máxima, Jan is een béétje moedig, dus zijn we met z'n allen een beetje moedig, hij is zielig, dus zijn we met z'n allen een beetje zielig, hij zit in het schuitje, dus zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.

Als Jan ergens bang voor is dan zijn we met z'n allen bang, als Jan roept dat we met hooivorken de straat op moeten dan doen we dat...

Maar pas op, doe je niet beter voor dan je bent want in jan-en-alleman-land is middelmatigheid al top. Zo zijn Jan z'n manieren.

Jan is onbestaanbaar in een buitenlandse krant. Jan bestaat alleen in Nederland. Vanzelfsprekend schrijft hij in de krant van en voor het volk, het Nederlandse volk, de jannen, de echte-jannen, de-jan-en-allemannen. Lees in deze krant, die volgeschreven wordt door jannen - al heten ze soms Bert Brussen - het portret van Jan Bennink over Jan Bennink en in een ruk door over alle andere jannen in Nederland. Begrijpt u wel prinses Máxima? Zo zijn, werken, leven, denken, begrijpen, likken, liken en doen onze jannen. En marietjes.

Zo zijn onze manieren.

Beste prinses Máxima, denk erom, nooit meer zeggen dat dé Nederlander niet bestaat. U weet nu beter. Jan heeft in de jan-en-alleman-krant op jan z'n wijze aangekondigd nog een kleine 20 jaar (1000 stuks) in z'n krant-voor-jan-en-alleman columns te schrijven. U weet hem nu te vinden. Lees die krant, mevrouw Máxima! En als deze superjan overlijdt dan hebben we weer een stadion te vullen. Morgen gezond weer op!