Delftsblauw Job

Klassiekers zijn het, die fantastische delftsblauwe tegeltjes met teksten als ‘Van het concert des levens, krijgt niemand een program’. Dooddoeners met een inzicht zo helder en keihard dat je er stil van wordt. Oneliners uit de categorie citaten van een politicus – ze zouden zonder moeite krantenkoppen kunnen halen. Uiteraard heeft ook Job Cohen oneliners die direct op een Delfts blauw tegeltje bijgeschreven kunnen worden. De indrukwekkendste blijft ‘U hoeft hier niet te wonen’. Het duurde even tot het tot me doordrong dat dit het beste advies was dat ik ooit heb gekregen. Nota bene tijdens een debat met Hollands finest: negenhonderd Marokkanen, tegen wie hij zelfs nadat ze iemand beroven of doodsteken niet zo’n tekst zou durven uitspreken. Nadat ik was bijgekomen van de domste opmerking die een burgemeester ooit tegen een niet-criminele, hoogopgeleide, zelfstandige, werkende vrouw kan maken, viel het kwartje. Inderdaad, er is geen enkele reden om te verblijven in de afvoergoot die Amsterdam heet, waar de ene helft van de bevolking bestaat uit gammelegam-sprekende jongeren en de andere helft gelooft dat Nederland cq de wereld ophoudt bij het Vondelpark. De burgemeester heeft het zelf gezegd: ik hoef hier niet te wonen.

Aangezien ik altijd al aan de Maas heb willen wonen, lag de keuze voor mijn nieuwe parkeerplek voor de hand. Beetje zoeken op internet en ja hoor, het aanbod appartementen aan de Maas is kredietcrisiswaardig. Terug naar Rotterdam, home sweet home. Helaas delen Amsterdam én Rotterdam dezelfde minpunten: het weer. En een PvdA-burgemeester. Er zijn grenzen, letterlijk en figuurlijk. Vandaar dat ik niet verhuisd ben, maar geëmigreerd. Tja, alles of niets, zoals het een zwart-wit denkende columnist betaamt. Uiteraard is mijn zelfverkozen ballingschap geen straf. Tegenwoordig woon ik aan zee, ben ik vrijwel altijd bruin, ga ik om de dag naar de kapper en kom ik zelden nog in Amsterdam. Het enige dat ik mis is dat Delfts blauw tegeltje, dat mij herinnert aan de man die ik de Amsterdamse binnenstad met zijn toeristen, junks, winkeliers en horecapersoneel van harte gun. Voor iedereen die hier ook klaar mee is, citeer ik met liefde Job C.: “U hoeft hier niet te wonen.”

Ebru Umar