Meestal begint het roeren van de staart al in het midden van de maand maart: de brieven van uitgevers aan auteurs over de verkopen van het vorig jaar. Een kleine maar actieve uitgeverij was er dit jaar in mijn geval het eerst bij, maar niet per brief.
In een telefoongesprek op 10 maart, om vijf uur ’s middags, liet uitgever A zich ontvallen dat hij wat liquiditeitsproblemen ondervond. Liquiditeitsproblemen? Waren mijn royalty’s in IJsland? Had hij de hal in Blokker waar de Beatles hebben opgetreden als souvenir gekocht? Aandelen Fortis? Het ging toch om geld van derden dat hij in bewaring had?
Eigenlijk een a-typisch geval, want de verontwaardiging van auteur leidde binnen enkele weken tot betaling van (bijna) het gehele bedrag.
Ook a-typisch is de verrassende brief van het advocatenkantoor van uitgever B waar auteur onder een geheel andere naam gepubliceerd heeft. De brief meldde dat uitgever B failliet was, maar dat de dames en heren advocaten graag zouden zien dat auteur liet weten hoeveel hij van uitgever te vorderen had. Hoezo discretie.
De verhouding tussen de gevraagde inspanning en de te verwachten opbrengst is hier bovendien van dien aard dat de brief maar beter onbehandeld en onbeantwoord kan blijven.
Dan de gevallen die wel typisch zijn. Uitgever C belooft de aan auteur toekomende penningen ‘zo snel mogelijk’ over te maken. Auteur, op de hoogte van de mogelijkheden van het elektronisch bankieren en zelfs het telefonisch overboeken, loopt nog dagen en weken elk vrij momentje even naar de computer om te kijken of zijn penningen er al zijn. Na bijna een maand is er nog steeds niets. De rust bij auteur keert weer. Het geldsbedrag is nog steeds onderweg.
Uitgever D belooft ‘binnen twee weken’ tot uitbetaling over te gaan. Na drie weken nog steeds niets ontvangen. Toch geen reden het bij Hoeiboei inleveren van dit stukje uit te stellen. Hoewel, dat het geld morgen plotseling op de rekening van auteur staat, is natuurlijk altijd mogelijk. Hoeiboei zal in dat geval een update geven.
Schoolboekenuitgever E meldt heel eerlijk dat het geld er pas over een half jaar zal zijn. Kennelijk op een rentedeposito vast gezet? Maar dat had auteur natuurlijk ook ten eigen bate kunnen doen.
Erg grappig is uitgever F die op de afrekening twee soorten boeken opvoert, verkochte exemplaren waarvoor hij royalty’s uitkeert, en een onwaarschijnlijk groot aantal boeken waarvan hij meldt dat ze ‘niet aan uitgever geretourneerd’ zijn. Ook gewone verkochte boeken zijn ‘niet aan uitgever geretourneerd’. Het gaat een beetje om de peildatum. Plus, na hoeveel tijd mag je hopen dat de boeken niet meer terugkomen? Bijvoorbeeld nadat ze afgerekend zijn met uitgever? Maar de boodschap is duidelijk: ‘Rustig aan, laat ons nou maar. Wat we je wel betalen is ook al een heel bedrag’.
Uitgever D had enige jaren geleden na een half jaar nog niets van een toegezegde som betaald. Bij navraag meldde de boekhouder heel vriendelijk dat het bedrag hem wat hoog had geleken, daarom had hij gedacht ‘ik hou het maar even aan’. Auteur even opbellen of een collega bij uitgever raadplegen was niet bij hem opgekomen. Hoort eigenlijk niet in het rijtje thuis, maar is te leuk om nu we toch bezig zijn niet even mee te nemen.
Wat is er hier aan de hand? Het kan moeilijk zo zijn dat alle leden van een omvangrijke en sociaal maximaal gevarieerde beroepsgroep thuis geen manieren geleerd hebben. Er moet een psychologische of economische verklaring zijn. Worden bij uitgever op kantoor auteurs gehaat, geminacht, benijd? Staan de royalty-penningen vastgezet op hoogrentende rekeningen en komt het pas ‘straks’ vrij? Wie het weet mag het zeggen.
HansJansen
Schrijven op internet heeft zeker de toekomst maar nog geen optimaal verdienmodel. Tot die tijd zijn auteurs veroordeeld tot de uitgeverijen en hun handelswijzen.
BeantwoordenVerwijderenWeet u wat u moet doen meneer Jansen? Even naar de kamer van koophandel gaan en zelf een uitgeverij beginnen! Dit land barst uit zijn voegen van de betweters die wel weten wat er met uw geld moet gebeuren.Doet u er maar niet meer aan mee. Dat is beter voor uw winkel.
BeantwoordenVerwijderenEn kom mij niet aan met praatjes dat een uitgeverij zoveel promotie genereert. Want dat is niet zo. U heeft de Naam en Faam. U bent de kurk waar het op drijft.
BeantwoordenVerwijderenU verkoopt meer boeken en CD's door uw website en de publicaties op internet dan uitgeverij van Praag in zijn levensdagen zal kunnen aanslingeren. Het is even out of the box denken en doen maar een koe die je van achter een hek staat aan te kijken wil gewoon gemolken worden...Doe dat dan.
Als ik Hans Jansen was dan bracht ik net als Wim Jansen hier mijn boeken onder bij uitgeverij http://www.gigaboek.nl/
BeantwoordenVerwijderenMooi vormgegeven, printing on demand en alles bij bol.com te bestellen en, heel belangrijk, 20% voor de auteur van de verkoopprijs ex btw.
@Tulay
BeantwoordenVerwijderenHet gaat er om dat ze niet op tijd schuiven. Al was het 50%. Een half jaar geen 20% of geen 50% is allebei geen centen in de broekzak...
Als U wat dieper zou linken op Gigaboek dan vind je de pagina waarin in Jip & Janneketaal wordt beschreven hoe de Jansen's hier te lande hun eigen uitgever kunnen worden. Vraag het verder niet mij maar aan Wim Jansen, de blogger hier, wiens boek Uitverkoort ik met plezier heb gelezen. Bij tijd en wijlen zelfs hilarisch als hij in het amateurschrijverscafee zekere mede opperlanders onderkoeld maar verder onverbloemd racistisch te kakken zet.
BeantwoordenVerwijderenIk citeer de aanhef van Hfdst 8
'Alle Tien Racistisch', en daar een voorproefje van, heeft A uitgever Reus laten lezen. Na enig nietsbetekenend aarzelen, is Reus enorm enthousiast, maar A heeft behalve dat ene verhaaltje nog niks. Dus zet Reus A aan het werk, en hij geeft zijn sterschrijver alvast een voorschot mee.
Wees blij dat je geen muziek maakt, beste Hans. In Nederland duurt het minimaal een jaar eer de volledig gecorrumpeerde Buma Stemra (gekaapt door uitgevers) tot betaling overgaat.
BeantwoordenVerwijderenMinus een enorme fee natuurlijk, want tegenwoordig rijdt men niet meer in een Fiatje. Gelden uit het buitenland laten jaren op zich wachten.
Hit in Japan? Ga maar minstens drie jaar uit je neus eten, als het er geen vijf zijn. En in Japan houden ze ook van grote auto's en dat maakt van inflatie een lachertje.
Waarna het geld naar Nederland wordt gestuurd. En Buma Stemra nog eens flink in de ruif graait.
O ja! Niet klagen hoor. "Wees blij dat 'WIJ' bestaan, anders kreeg je helemaal niks. Ga je het maar lekker zelf doen."
Pffff. Was ik maar arabist. Dan kon ik tenminste nog een boterhammetje smeren. Los van het gezeik: "zit jij in de muziek? Man, had toch een vak geleerd!"