Feministen zonder mening

Feministen, bestaan die eigenlijk nog wel, en indien wel of niet, is dat nou zo erg? Degenen die hardop roepen feminist te zijn, zijn het in ieder geval niet of niet meer. Zo veel is mij de afgelopen jaren wel duidelijk geworden.

Want hoor je hen, om een actueel berichtje te nemen, over de op handen staande seksescheiding op Britse universiteiten? Je leest 't goed, in Engeland heeft de universiteitskoepel (UUK), een document gepubliceerd met richtlijnen voor het omgaan met gastsprekers. De redenering luidt als volgt: niet toegeven aan religieuze verzoeken om het publiek op sekse te scheiden zou een aantasting vormen van de vrijheid van meningsuiting.

Bij zo'n argumentatie is mijn klomp meteen gebroken maar breekt die van jonge, graag over feminisme en seksisme schrijvende vrouwen als Asha ten Broeke? Ten Broeke mocht zich, tot

Lees verder in METRO of op de METRO-site hierrr

Knallen maar

Nog nooit is het illegaal vuurwerk van zo’n zwaar kaliber geweest als dit jaar. Het zijn al lang geen onschuldige strijkertjes meer maar echte bommen met 80 à 100 gram aan flitspoeder. Het gaat om illegaal knalwerk met namen als Cobra 6, Delova Rana en Big Boy. Her en der zijn in een aantal huizen honderden kilo’s aan vuurwerkbommen gevonden, waarmee je gemakkelijk een auto kunt opblazen. Het explosiemateriaal wordt ook via internet besteld en per post bezorgd. Er gaat 80 tot 100

Komt er nog een knal?

Je hebt van die wijken waar ze er rond de herfstvakantie al mee beginnen. Prachtige wijken maar poes en hond, jankend van angst, willen het liefst verhuizen. Als 't begint. En het begint altijd, daar kun je op wachten. Daders wachten tot de duisternis intreedt. Heel gewiekst. Je ziet ze niet aankomen, je hoort ze niet. Tot het begint. Je hart bonst in je keel. Vooral omdat het pas medio oktober is. What the hell is going on?!

Je zal maar

Lees verder op de METRO-site hierrr

Van oude en nieuwe woorden

Speel met kerst een spelletje. Of het nou een witte kerst is of niet, dat doet er niet toe. Een spelletje in huiselijke kring, of waar dan ook. Desnoods in een achteraf hotel met een of andere geheimzinnige vriend. Een woordspelletje bijvoorbeeld. Scrabbelen desnoods. En dan komt de ander met het woord brijn. Een nieuw woord? Daar trap je natuurlijk niet in. Brein kennen we. In allerlei samenstellingen, van puber- tot seniorbrein. Breinbrekers, breinkrakers, breingeheim, breintest. Wij zijn zo ongeveer tot

Witte kerstrede

Laat het alsjeblieft niet gaan sneeuwen met de kerst! 't Is super sprookjesachtig en sfeervol, een witte kerst toch is het beter er dit jaar én de eerstkomende tig jaren niet over te dromen. Luister niet naar

Lees verder in METRO of op de METRO-site hierrr

Het kind blijft

Veronderstel dat je een verhaal zou willen publiceren over een jongen die wordt vermoord, omdat hij een sneeuwbal gooit. Geen uitgever zou het op de markt willen brengen. Te bedacht. Ongeloofwaardig. Toch is dit verhaal in de werkelijkheid gebeurd. Op 1 februari 2003 werd Sedar Socrates Soares, een dertienjarige Rotterdamse jongen met Kaapverdiaanse roots, in de buurt van metrostation Slinge in Rotterdam Zuid doodgeschoten. De man op wiens autoruit een sneeuwbal uiteenspatte, stapte uit en knalde de jongen neer. Schrijver Alex Boogers schreef er een novelle over. Om daarover te praten was hij uitgenodigd bij P&W op 5 december j.l., de avond dat bekend werd dat Nelson Mandela overleden was. In het programma las hij een gedicht voor van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker: Het kind dat doodgeschoten is door soldaten bij Nyanga (Zie Black Butterflies). Het had hem geїnspireerd tijdens het schrijven van zijn boek en Nelson Mandela had het voorgedragen tijdens de eerste zitting van het eerste democratisch gekozen parlement in Zuid-Afrika. Boogers heeft – samen met uitgever Podium – 25 exemplaren van zijn boek aan de school van Socrates gegeven en je kunt zijn verhaal Wanneer de mieren schreeuwen gratis van zijn site downloaden. Dat laatste is al meer dan 30.000 keer gebeurd.

Mij staat een religie voor ogen

(...) Mij staat een religie voor ogen, waarvan de belijder niet anders zal beogen dan zichzelf te openen voor God, inplaats van God te willen bemachtigen en dienstbaar te willen maken aan de vervulling van infantiele begeerten; een geloof, dat misschien eens zal mogen heersen, en waarin de mens de moed zal vinden zijn Godsbegrip los te maken van elke hoop en elke verwachting van welk heil dan ook; een geloof, dat de noodzaak van de Dood zal willen inzien, en begrippen als Verlossing en Eeuwig Leven niet zal interpreteren als een zich na de Dood voortzettend, altijddurend heden. (...)

Gerard Reve, Tirade juli-augustus 1966 - Bij Mijn Intrede In De Rooms Katholieke Kerk.

Petitie tegen sekseapartheid op Britse universiteiten


Nederlandse universiteiten scheiden mannen nog niet van vrouwen, het Amsterdamse debatcentrum @DeBalie gaat hen daar vooralsnog in voor (zie: De Directeur), maar in Engeland heeft de overkoepelende organisatie van Britse universiteiten (Universities UK (UUK)) een voorstel gedaan om scheiding van mannen en vrouwen toe te staan op bijeenkomsten.

Teken hier de petitie tegen seksescheiding op Britse Universiteiten.

Werkelijkheid achterhaalt fictie

In zijn goed geschreven debuutroman De belofte van Pisa verhaalt Mano Bouzamour over Sam (Samir) die dagelijks pendelt tussen zijn ouderlijk huis in de Diamantbuurt in Amsterdam en zijn vwo-school in Amsterdam Zuid (zie Pendelen tussen twee werelden). Daarin komen ook de criminele praktijken van zijn buurtgenoten, op de eerste plaats die van zijn broer, ter sprake. Zo spreekt Sam scherp over de schijnheilige Marokkaantjes die met hun komst naar het vrijdaggebed hun smartphonerooftochtjes afkopen bij hun vaders. In filmische scènes beschrijft hij de roofoverval, gepleegd door zijn broer en diens vriend, die hem later zal verraden. En ‘Duivel’ vertelt in het buurthuis één van zijn tories – dit keer over een mislukte inval van hem en zijn als poltieagenten vermomde maatjes in een drugshuis in Limburg. Inmiddels heeft zich in de werkelijkheid van Amsterdam-Zuid een krimistory ontwikkeld die doet denken aan de Zweedse film Play van Ruben Őstlund (zie De film PLAY van Ruben Őstlund: een spel met discriminatie en omgekeerde discriminatie), waarin jongens van Afrikaanse origine Zweedse leeftijdgenootjes opwachten, meetronen, leegschudden en beroven. Őstlund baseerde zich voor zijn speelfilm op de werkelijkheid van rechtszaken in Gŏteborg. In de roman van Bouzamour is het

Sta je d'r voor dan moet je d'r door

Het verhaal gaat dat een journalist de Grote Schrijver Gerard Reve thuis bezoekt om hem een interview af te nemen voor de teevee.

Waarom Grote Schrijver zo nodig met hoofdletters geschreven, en wie was die Gerard Reve van wie jij nog nooit gehoord heb dan wel? Welnu, Gerard Reve was een Nederlandse schrijver (1923-2006) die decennialang eenzaam aan de top heeft gestaan van wat wel de Nederlandse literatuur of letterkunde wordt genoemd. Tegenwoordig heb je andere schrijvers, ik noem even geen namen, heus iedere schrijver heeft wel wat of iets of zelfs een beetje maar het beroerde voor deze schrijvers is dat die Reve

Lees verder in METRO of op de METRO-site hierrr

Pendelen tussen twee werelden

Toen Robert Vuijsje in 2008 zijn debuutroman Alleen maar nette mensen (over David uit intellectuele Joodse kringen in Oud-Zuid - op zoek naar een voluptueuze zwarte vrouw uit Amsterdam-Zuidoost) publiceerde en beticht werd van ‘koloniaal seksisme’ en ‘discriminatie’ ten aanzien van zwarte vrouwen (hij werd trouwens ook voor discriminatoir aangezien ten aanzien van juist blanke vrouwen), keerde hij de zaken om (zie Gegoochel met de term racisme in en rond Intouchables en Alleen maar nette mensen) . Veronderstel – zo verklaarde hij in de media – dat er een roman uitkomt over een Marokkaanse jongen met een voorkeur voor Joodse meisjes, dan zou hij zelf de eerste zijn om dat boek