Meer lessen betekenen niet meer kwaliteit

De zomervakantie wordt vaak gebruikt om nieuwe maatregelen in het onderwijs door te voeren. Per 1 augustus jl. is de urennorm voor het voortgezet onderwijs gewijzigd en de zomervakantie met een week bekort. Scholen mogen de vakantiedagen wel flexibeler indelen. Afgezien van die week minder vakantie verandert er in de lesurentabel van een leraar in Nederland niet zoveel. Op mondiaal en Europees niveau is zijn positie nog altijd die van een lesboer. Keer op keer gaan bewindvoerders in ons land er vanuit, dat meer lessen ook meer kwaliteit opleveren, terwijl er absoluut geen bewijs bestaat voor een verband tussen onderwijstijd en onderwijsprestaties. De feiten bewijzen eerder het tegendeel. 

De volledige baan van een docent Voortgezet Onderwijs in Nederland omvat 26 uur per week. Taakuren kunnen dat aantal verminderen. Dat is volgen de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) 15 procent meer dan het Europees gemiddelde. Onder auspiciën van

Deed hij dat maar wat vaker

Zaterdags klust de jongen in het statige grachtenpad te D. van de familie H., wijnverkopers sinds 1880. Op een dag had de directeur van de MAVO/LBO de 14-jarige bij zich geroepen en gezegd: "Ik heb goede vrienden die een vaste klusjesjongen zoeken, als je er zin in hebt, kun jij dat worden want je bent er geschikt voor".

Vijf jaar later klust hij er nog, het geld dat hij er verdient, zet hij op z'n spaarrekening maar hij weet precies wat

Lees verder in METRO of op de Metro-site hier

Lezing Anthony Grayling


Met o.a. Frits Bolkestein, Paul Cliteur en Meindert Fennema 

Lezing do 29 aug aanvang: 20.00 uur, De Balie, Amsterdam.
Voertaal: Engels

De Britse filosoof Anthony Grayling staat bekend als een minder polemische maar diepgravende representant van de stroming die The New Atheism wordt genoemd (Dawkins, Hitchens, Harris en Dennett). Grayling is een in Groot-Britannië zeer bekende filosoof met een grote presentie in het publieke debat. Hij is o.a. de biograaf van Descartes; hij schreef een monografie over Wittgenstein; hij

Eindelijk eens een goede aflevering van Zomergasten

In de eerste aflevering van dit zomerprogramma zagen we interessante items maar ook een zich vervelende Hans Teeuwen en twee personen die niet echt goed met elkaar overweg konden. Schrijfster Nelleke Noordervliet ontpopte zich als een erudiete gast, die niet altijd te volgen leek voor Wilfried de Jong, maar ze was ook een wat brave beschouwer, die op enige afstand bleef. Terrorismedeskundige Beatrice de Graaf bleek een spraakwaterval te zijn die haar meningen zorgvuldig onderbouwde, maar de interviewer kon niet goed overweg met haar gelovigheid. En toen was er theatermaker Johan Simons. Voor het eerst ontspon zich van begin tot eind een boeiend gesprek, gelardeerd met inspirerende fragmenten. De gesprekspartners waren op elkaar ingespeeld en aan elkaar gewaagd.

Het eerste gesprek in de serie Zomergasten verliep wat stroef en aftastend. Het cynisme en de ironie

Julianus de Afvallige en het zilveren sikkeltje van Vitalis

In Godsdienstkritiek: twee soorten reacties noemt Hans Jansen keizer Julianus als voorbeeld van een man die kritiek had op het Christendom. Julianus regeerde maar twee jaar (361-363) en nam in die korte periode verschillende maatregelen om het christendom te beteugelen, vooral ook door innerlijke religieuze verdeeldheid (tussen Arianen en hen die geloven in de drie-eenheid) aan te wakkeren. Volgens Jansen is hij niet door een Christen vermoord maar gesneuveld op het slagveld in een oorlog

Illusieloze seks

Met een getrouwde vrouw… weet ik zo net nog niet maar begin nooit een relatie met een getrouwde man. 't Is mega spannend en opwindend, dat zal niemand die er geweest is ontkennen, de geilheid

Diversiteit is schadelijk

In het deftige Leiden liepen in de jaren tachtig van de vorige eeuw een paar gladde geleerden rond die meenden dat de kerken en de christelijke politici voorstander waren van migratie uit islamitische landen naar Nederland omdat het naar Nederland halen van moslims de algemene religieuze temperatuur in ons Koninkrijk een beetje zou laten oplopen. Van die lichte verhoging, mogelijk zelfs koorts, zouden de kerken en de christelijke partijen dan gaan profiteren, werd gehoopt en verwacht.

Het is het waarschijnlijkst dat de toenmalige politici helemaal niks dachten over de consequenties van de emigratie uit de islamitische wereld. De gevolgen van die migratie zouden immers pas lang na hun

Inferno (een trieste Mohammedscene)


De nieuwste pageturner van Dan Brown is, zoals voorspeld, hét zomerboek van 2013 geworden. Inmiddels zijn er van Inferno wereldwijd al meer dan 10 miljoen exemplaren verkocht. Bij de critici werd het boek redelijk goed ontvangen. Brown is geen schrijver van mooie literaire zinnen, maar het is misschien juist wel de platheid van zijn verteltrant die je meesleept in de vaart van het verhaal. Sommige critici vinden zijn laatste boek teveel een reisgids voor kunstliefhebbers. Wat mij betreft is dat juist een sterk punt. En passant leidt hij zo immers miljoenen lezers rond langs het werelderfgoed van Florence, Venetië en Istanboel. Niet zo gek wanneer je bedenkt dat Brown naast schrijver ook kunsthistoricus is. Behalve een spannend verhaal is Inferno een boek dat je aan het denken wil zetten over een maatschappelijk probleem: de explosieve groei van de wereldbevolking. Onlangs werd bekend dat op 18 december 2015 de verfilming van Inferno zal worden gelanceerd.

Alles blinkt en glanst aan hem

Wie deze zomer geen geld wil of kan uitgeven aan een stressvolle vakantie, kan – behalve een filmpje pakken in de openlucht – ook verstrooiing vinden op allerlei festivals op pleinen, in parken en in bossen. De grootste is natuurlijk De Parade, die haar tenten achtereenvolgens in Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Amsterdam opslaat. Er is daar te veel om uit te kiezen. Wiskundemeisje Ionica Smeets rekende voor hoe klein de mogelijkheid is dat je op de Parade een perfecte avond beleeft. De kans dat je daar de allerbeste combinatie kiest uit alle voorstellingen, is volgens haar ongeveer één op een half miljoen. En dan hebben we het nog niet over Lovelands waar de muziek (hiphop, techno, dance, rap, triphop en elektronische jazz) domineert. Op het Boulevardfestival in Den Bosch schiet je wat dat

Allerzielen

Nadat we bij die en die gezeten hadden,
gingen we bij je weet wel nog wat drinken.
Dinges was er ook, en zong een lied
over een naamloos Graf van eeuwigheid.

Gerard Reve

(1963)

[Uit: Verzamelde gedichten - Gerard Reve, pag, 54, uitg. G.A. van Oorschot.]

Iets van de lange adem

Het is iets van de lange adem, zei Paul Cliteur zo'n vijf jaar na de moord op Theo van Gogh. De rechtsgeleerde doelde hiermee op het 'islamdebat' dat toen al jaren in Nederland woedde.

Iets van de lange adem. Zeg dat wel! Ik keek, in de herhaling, naar Knevel en gastpresentator Arend Jan Boekestijn waar "born columnist" Ebru Umar onder andere uitlegde dat zolang artikel 1 van de

Religieuze roeptoeterij

Arabist Jansen houdt van de azan. Wie, wat, waar? Nou gewoon, Hans Jansen, de wetenschapper die de Arabische taal, cultuur en literatuur heeft bestudeerd vindt de oproep tot het gebed mooi klinken. In islamitische landen schalt de zo'n dikke 3 minuten durende azan 5 keer per etmaal door de lucht. In Nederland klinkt deze oproep inmiddels in 12 steden eveneens voor jan-en-alleman goed hoorbaar, zij het (nog) 'slechts' één keer per dag.
Ja maar wacht es, wat vertel je nou? Hans Jansen, die kun je

Lees verder in Metro of op de Metro-site hierr.. of bekijk het filmpje.

Godsdienstkritiek: twee soorten reacties

Tijdens het inmiddels al half klassieke programma waarin Ebru Umar eens flink los gaat op de Nederturken en de storende nachtelijke oproep tot het gebed in Turkije, laat de theoloog en presentator Andries Knevel zich ontvallen dat het christendom al drie eeuwen gewend is aan kritiek, wat kennelijk impliceert dat de islam zo ver nog niet is, en dat we het de moslims voorlopig nog niet kunnen aandoen om de islam te bekritiseren. Bovendien zou het bij de islam en de moslims gaan om een achterstand van maar een paar eeuwen.

Is dat wel zo, van die drie eeuwen gewenning? In de begintijd wordt toch elke godsdienst bekritiseerd,

Film onder de blote sterrenhemel

In 1967 zag ik ergens in het toenmalige Joegoslavië een film in de buitenlucht. Het was een zwoele zomeravond in augustus. Met de dorpelingen keken we op een binnenplaats naar op een witte muur geprojecteerde taferelen. Ook voor ons was het verhaal goed te volgen: het bleek een Nederlandse film te zijn over trekhonden. Tien jaar later: een drive-in movie in Los Angeles. Het regende en tussen de zwiepende ruitenwissers door keken honderden automobilisten en hun bijrijders naar bloedstollende achtervolgingen op de dekken van een cruiseschip. Ook in Nederland is de bioscoop in de buitenlucht al enige tijd ingeburgerd. Deze zomer zijn er talloze mogelijkheden om een filmpje te pakken in de openlucht.

Op het forteiland Pampus bij Muiden zag ik eind juli de film Cool Runnings over een Jamaicaans

Wat past de vrouw, wat past de man?

De vlak voor de Tour gelanceerde roman Ventoux van Volkskrant columnist Bert Wagendorp heeft de nodige fijnstof doen opwaaien, niet in het minst door de suggestie van de schrijver – ook buiten zijn boek om – dat mannenvriendschap iets heel aparts is, ‘mogelijk zelfs diepgaander’ dan bij vrouwen. Wagendorp is niet de eerste die zoiets beweert. De Titaantjes van Nescio wilden er geen vrouwen bij (“Bekker zei: ‘Meiden, da’s niks’”) en ook door andere schrijvers is mannenvriendschap gevangen in beelden als ‘samen zwijgend een kippenhok bouwen’. Wieteke van Zijl en Mirjam Schŏttelndreier stoorden zich in diezelfde Volkskrant aan dit soort stereotypen waarin ze regressie zien naar