Grote en kleine verhalen

In deze tijd van focus op het grote verhaal van Europa, van globalisering en superstaten, even aandacht voor iets kleins. Het zkv. Wat natuurlijk geen pleidooi in verkapte vorm is voor welke renationalisering dan ook. Ongelooflijk trouwens hoeveel mensen denken, dat alle problemen verdwijnen als de EU verdwijnt. Al waren het er uiteindelijk minder dan gedacht.

Hassnae Bouazza is geen racist

Hassnae Bouazza, eindredacteur van de docu-serie 'Seks en de Zonde' die 11 mei zo'n 700K kijkers trok (gefeli!), heeft liever niet dat blanke feministen zich in het islamdebat mengen. Als dát geen onversneden racistische opvatting is? Ik zou zoiets niet uit mijn pen kunnen krijgen als het over zwarte feministen ging. Omdat zoiets volslagen kul is natuurlijk, en er zal geen serieus gedrukt medium zijn dat zo'n rare racistische uitspraak van mij zou afdrukken. Terecht. De VPRO-gids licht B's discriminerende woorden echter gretig uit:

Lees verder in METRO of op de METRO-site hierrrr

De islamitische vrouwen van Halsema

Wat is dat toch met die hoofddoek? Waarom duikt-ie telkens op in discussies over integratie, emancipatie, segregatie en participatie? Wat is er zo bijzonder aan dat lapje stof dat we het er over moeten hebben? Steeds maar weer.

Oud-politica Femke Halsema zwengelt 'm nu weer eens aan. Afslingeren, vrije keuze hier, kledingpolitie daar, kopvoddentax uit 2009, de hoofddoek laat La Halsema maar niet los. Ze wil 'm zoo graag voor ons doorgronden dat mevrouw er voor de NTR een docu-serie over heeft mogen maken. Want het beeld dat er van islamitische vrouwen bestaat, klopt dat wel? Er wordt zo veel óver hen

De hoop op iets beters houdt mensen gaande

In oktober 2013 verdronken 400 vluchtelingen voor de kust van het Italiaanse eiland Lampedusa. Ook afgelopen week kapseisden weer twee schepen, onderweg van Libië naar Italië. De Italiaanse marine en andere schepen in de buurt wisten een groot aantal van de opvarenden te redden. Tegen de zin eigenlijk van Salvini van de Lega Nord-partij, die deze uitstroom vanuit Afrika onmiddellijk wil stoppen en geen geld meer wil uitgeven aan dit soort reddingsacties. Twee dagen later dreigde Fritsma van de PVV met een motie van wantrouwen tegen Teeven van wegen het plotseling toegenomen aantal asielzoekers in Nederland en eiste dat ons land de EU verlaat om zo weer baas te worden over de eigen grenzen. In zijn roman La Superba (2013) vertelt Ilja Leonard Pfeiffer de verhalen van migranten, o.a. van zo’n bootvluchteling. Hij kreeg er - ook de afgelopen week – de Libris Literatuur Prijs voor, en zei naar aanleiding daarvan in een interview, dat hij geen simplistische boodschap had willen geven. Met zijn verhalen over verschillende soorten migranten, in diverse tijdsperioden, wil hij de complexiteit van het probleem laten zien die niet zo gemakkelijk is te vangen in een paar eenvoudige politieke slogans. Christine Otten publiceerde in diezelfde week haar roman Rafaël, een waar gebeurde liefdesgeschiedenis tussen een Tunesiër en een Brabantse, waarvan de eerste via de nodige ontberingen naar en op Lampedusa zijn geliefde weer wist te bereiken.

La Superba is een weergaloze roman. Een ode aan Genua waarheen de schrijver zes jaar geleden op de

Twee maal Anne Frank

Afgelopen week was de documentaire In de rij voor Anne Frank van Robert van Schinkel op tv te zien. Vier jaar lang filmde hij van tijd tot tijd de lange rij wachtenden voor het Anne Frank Huis in Amsterdam. In weer en wind, in de kou, onder een stralend blauwe hemel. Het is een ontroerende film geworden over mensen van over de hele wereld die iets herkennen in het meisje dat in 1933 naar Nederland vluchtte voor het nazi regime maar er elf jaar later niet aan ontkwam. Donderdag 8 mei ging Anne in première in een speciaal daarvoor gebouwd theater aan het IJ in Amsterdam. Geschreven door Jessica Durlacher en Leon de Winter, in opdracht van het Anne Frank Fonds in Basel. O. a. Ronald Leopold, directeur van de Anne Frank Stichting in Amsterdam, bekritiseerde in de aanloop naar de première de in zijn ogen te commerciële opzet van dit project.

Per jaar bezoeken ruim een miljoen mensen het Anne Frank huis. Gemiddelde wachttijd: anderhalf uur.

De Bewoonde Wereld

En nu zit ik dan in een huisje-in-het-bos, niet zo maar een vakantiehuisje maar óns vakantiehuisje. Ja, we hebben het gewoon gedaan. Midden in de financiële dip, toen de markt op z'n laagst stond, hebben G. en ik onze zwaar bevochten spaarcentjes veilig gesteld. Zo voelt 't althans. En als 't later toch anders blijkt te zitten, dan hebben we in ieder geval genoten want mensen wat is dit leuk en, geloof me, heus niet onbereikbaar, je hoeft echt niet tot je pensioen te wachten om dit te kunnen doen.

't Is nu bijna een jaar dat we voor het weekend de bewoonde wereld met z'n uh… specifieke problemen uit rijden om anderhalf

Lees verder in METRO of op de METRO-site hierrr

Herdenken en feesten

Naar aanleiding van koningsdag merkte een buitenlandse journalist op, dat wij niet de koning vieren maar onszelf. De laatste jaren zijn de herdenking op 4 en de viering van 5 mei een gevoelig item geweest. Wat herdenken en vieren we dan eigenlijk? Steeds duiken er nog verhalen en geschiedenissen op, die verwijzen naar de oorlogsjaren. Een voormalig dienstmeisje op het buitenverblijf van Hitler in Zuid-Duitsland, inmiddels 89 jaar, vertelt over de lievelingstoetjes van de zoetekauw. Er bestaan mannenclubs die nog altijd actief zoeken naar verborgen bunkers in de Hollandse duinen. En ze vinden ze ook. Soms met tastbare herinneringen uit de oorlogstijd. Een vergane stoel. Lege wijnflessen. De minieme rest van een soldatenlaars. Historici brengen huizen in kaart waar Joden ondergedoken zaten en opgepakt werden met achterlating van spullen waarvan nieuwe bewoners nog altijd overblijfselen ontdekken in de kelder of tussen muren. Houdt die oorlog dan nooit op? Waarover gaat het dit jaar? Voor en na De Dam. Wat betekent het begrip vrijheid voor ons?

Winston Churchill posthuum gearresteerd wegens het geven van zijn mening

Gelezen op MailOnline van 28 april:
Paul Weston, Brits kandidaat voor de aanstaande Europese verkiezingen, werd tijdens een campagnetoespraak op de trappen van de Winchester’s Guildhall gearresteerd. Weston is voorzitter van Liberty GB en een dame stoorde zich dermate aan zijn tekst dat zij meteen de politie belde. Binnen een paar minuten waren de cops ter plaatse. Weston moest zijn toespraak staken en werd ingerekend wegens vermeend racisme. De tekst die Weston uitsprak was een citaat van de grote Europese staatsman Winston Churchill. In 1899 publiceerde Churchill, destijds officier in het Britse leger, The River War, een ‘historisch verslag van de herovering van Soedan’. Hij beschrijft daarin zijn ervaringen met de islam:

“Wat een vreselijke vloek legt het mohammedanisme op aan zijn onderworpenen! Naast de fanatieke