Baudet en de angst voor het eigene

Toen ik Oikofobie van Thierry Baudet aangekondigd zag, dacht ik dat het ging om een verhandeling over de vrees voor het eigene, waarvan naar zijn oordeel de intellectuele en politieke elite doortrokken is. “Een ziekelijke afkeer van de geborgenheid van ons thuis.” Het boek bevat zijn columns over het Europese project, multiculturalisme en modernisme in de kunst, drie terreinen waarop deze – overigens door die elite zelf niet erkende – angst zich volgens Baudet manifesteert. Over zijn idee van de nationale staat en multiculturalisme heb ik eerder geschreven. Hier wil ik het hebben over zijn opvattingen over

Fariq, een jongen met een Nederlands uiterlijk.

 

De rechtbank in Maastricht (11 september 2012, ECLI:NL:RBMAA:2012:BY2910) heeft vorig jaar een bijzondere uitspraak gedaan die eigenlijk niemand is opgevallen. Het betrof een jongen uit havo-5 die een Arabische voornaam had en dat graag zag veranderd in een Westerse voornaam. Geboren uit een Turkse vader en een Nederlandse moeder werd hij nogal gepest om die naam. De rechtbank gaf niet aan welke naam dat was maar gelukkig gaf ze wel de vertaling: zeldzaam. Dan kan maar één naam zijn: Fariq. Dat lijkt nu niet direct een naam die een bijzondere weerzin oproept maar er was een omstandigheid waar de jongen zelf ook niets aan kon doen. Hij had namelijk, zoals de rechtbank dat verwoord, een Nederlands uiterlijk. En die combinatie vormde mede de opstap van die pesterijen. Er uit zien alsof je uit de polder komt maar toch op een duister wijze Fariq heten, was voor de jongen een buitengewoon ongelukkige combinatie gebleken. En wat vindt de rechtbank nu van dit verzoek tot naamswijziging?

Zij stelt in eerste instantie het volgende:

Tip(s) om het vege lijf te redden

Persoonlijk kan ik het me niet zo goed voorstellen, onpersoonlijk evenmin maar stel nu dat u zich in een land als Kenia bevindt, of Somalië, Nigeria. Ethiopië kan ook. U heeft daar iets te doen, ik weet echt niet wat, verzin het zelf maar. U bent daar niet voor niks zo veel is zeker, maar er moeten ook banale dingen als boodschappen gedaan worden en dus wandelt u in de zinderende hitte waar u juist zo goed tegen kunt, van houdt zelfs, naar de dichtstbijzijnde Shopping Mall, net als eergisteren, vorige week en de weken daarvoor.

Vandaag echter is een speciale dag, en hoewel u altijd hebt geweten dat dit de dag is die je wist dat zou komen, nee ik maak er geen grapje van, maar ontken nou maar niet dat u niet op de hoogte was van het feit dat de kans op terreuraanslagen door door godverlaten moslims (o wacht) in het prachtland waar u

Je mag het zeggen maar… o wacht

Oproepen tot geweld, het mag niet maar het gebeurt wel. Zelden maak je 't mee dat zo een oproeper-tot-geweld wordt bestraft, vervolgd of door z'n werkgever ontslagen. Daar is ook geen beginnen aan want wie is er tegenwoordig niet online? Precies. Ook de geweldoproepertjes. 't Is stukken makkelijker en effectiever dan het bekladden van bushokjes. Bestraffen, het mocht wat!

Maar o wee als je niet oproept tot geweld maar je hart slechts lucht over de wreedste religie voor vrouwen, meisjes en homo's ever! In Denemarken is vorige week de Iraans-Deense kunstenares Firoozeh Bazrafka veroordeeld voor racisme vanwege een blog in Jyllands-Posten. Eind 2011 schreef ze:

"Moslimmannen wereldwijd verkrachten, misbruiken en vermoorden

Lees verder in METRO of op de METRO-site hierrrr

Van ruilen komt huilen?

Een aantal jaren geleden kreeg ik een mail van een kennis, waarin ze me vroeg of ik iets te ruilen had. Ze bood mij een defecte klassieke staande klok aan. Wat moest ik daarmee? Ze had er een verhaaltje bijgedaan over de Canadese blogger Kyle MC Donald die in 2005 begon met een rode paperclip en een jaar later eindigde met een heel huis. Ik weet niet hoe het haar verder vergaan is qua ruilen maar ik denk niet al te best. Het was nog voor de crisis en ze had zich niet in mij, met wie ze iets wilde ruilen, verdiept. De tijden zijn inmiddels veranderd. Nederland lijkt zo’n beetje crisisland nummer 1. Maar we maken van de nood een deugd: we schijnen tegenwoordig liever te willen lenen of ruilen, delen en hergebruiken dan te kopen, getuige ook de talrijke sites via welke een levendige handel plaatsvindt. Toch is ook hier niet alleen maar sprake van ‘een verandering van waarden’ of een ‘transitie van bezit naar gebruik’. Er valt ook geld mee te verdienen. Veel geld. Zo is Albert Klein Haneveld al in het bezit van een Rolls Royce (met V-8 motor), terwijl hij begonnen was met een gratis konijn (waarde: 15 euro). Zijn einddoel is een miljoen.

Naamsbekend en publiciteit helpen natuurlijk ook een handje mee. Daarom deed Klein Haneveld zijn verhaal bij P&W. Het gratis konijn had hij aangeboden in een advertentie op Marktplaats. Binnen

(Uit)eindelijk

Uiteindelijk weten ze, u weet wel wie ik bedoel, het heus wel hoor. Dat je aan de letterlijke islam net zo weinig hebt als aan het strenge geloof van laat ik zeggen de SGP'ers. Achteruitgang, discriminatie, onvrijheid en vette pech als je vrouw, homo of ongewenst zwanger bent.

Ja maar, hoor ik enkelen van u denken en hardop zeggen, de SGP'ers zijn zich juist zo bewust van 'het grote gevaar' nu de islamitische medemens in groten getale in Nederland is neergestreken, die SGP'ers beseffen tenminste dat ze 'onder de islam' een tweede-, pff, dérderangs positie innemen, iets waar de

De Toekomst van de Islam in Nederland

Ingezonden mededeling

De Toekomst van de Islam in Nederland  Islam vs. Westerse Waarden  13 oktober 2013
aanvang: 20.00 uur
Debatavond in De Balie, Amsterdam  met arabist prof. Hans Jansen, imam Abdul-Jabbar van de Ven en Okay Pala, Islamitisch activist
www.uvp.nl  De Balie
In een open debat proberen een arabist en twee vooraanstaande moslims te definiëren op welke cruciale punten Islam en sharia verschillen van westerse normen en dogma's. Wat is de invloed van de Islam op

Alle afvalligen op een vierzitsbank

Zo’n tien-vijftien jaar geleden kende ik nogal wat moslims die niets meer van de islam geloofden die genuanceerd over de islam dachten. Waar zijn ze allemaal gebleven? De een is met een Pool getrouwd en katholiek geworden, de ander is naar Amerika, weer een ander is gewoon zo maar katholiek geworden, er is er een aan maagkanker overleden, hij juicht nu voor de troon van de Allerhoogste. Een is ook katholiek geworden, maar ook daar weer uitgetreden omdat de kerk zijns inziens de islam onderschatte. Met anderen ben ik het kontakt wat kwijt geraakt, mogelijk door mijn steeds ongepastere opstelling en doordat ik in Amsterdam nu eenmaal minder moslims tegenkom dan toen ik in Egypte woonde.

Tijdens een gesprek met Pim Fortuyn in het programma Buitenhof van de staatstelevisie, niet zo lang voor Fortuyn vermoord werd, beweerde ik dan ook dat de moslims, ook in Nederland, bezig waren te seculariseren, wat dat ook betekenen moge; maar in ieder geval niet islamitisch-vromer en activistischer

Snuff

Gnoe

Wie weet, heb ik hierin wel gelijk

(...) Dat er daarginds honger, gebrek, massale corruptie, onderdrukking van iedere vrijheid van meningsvorming, bloedige vervolging van ieder ander geloof dan dat van de kerk van Marx en Lenin, en een middeleeuwse inquisitie heersten, bewees juist dat er daar een grote, de mensheid bevrijdende omwenteling aan de gang was!

Ik schreef in het voorgaande, dat het sterven der mensen misschien wel de enige werkelijke verandering is, die zich op de aardbodem voltrekt. Wie weet, heb ik hierin wel gelijk, want bijna een halve eeuw later, nu iedereen de feiten kan kennen, komen de kinderen en kleinkinderen van dominee Snethlage, of hoe ze nu mogen heten, nog met precies dezelfde juichverhalen over de grootse opbouw in de rode martelstaten aandragen. En nog steeds doet hetzelfde deksel van de zogeheten 'dialectiek', dat op elk potje past, evenveel opgeld als toen: dat wíj niet in de rij behoeven te staan en dat wíj geen gebrek en

Een tweede literaire zomerhit

Na Stoner van John Williams staat ook Alles wat is van James Salter al enige tijd bovenaan in de literaire hitlijsten. De eerste Amerikaanse auteur is in 1994 overleden, de tweede heeft zijn boek dit jaar op 88 jarige leeftijd gepubliceerd. James Salter is altijd een writer’s writer geweest, ook in Nederland. Naar aanleiding van zijn laatste roman toog Tommy Wieringa naar de VS, waar de schrijver hem in zijn oude Mercedes E190 op een stationnetje aan de Long Island Railroad kwam afhalen. En Ernest van der Kwast reisde naar een openbaar interview met Salter in Bristol,waar het hem lukte de bewonderde schrijver persoonlijk te spreken. Wat maakt dit boek van vrouwenman en voormalig gevechtspiloot Salter zo populair?

The New Yorker noemde All that is ‘the last book’. Als je niet zou weten, wie Salter is, dan kon je niet vermoeden dat dit ‘laatste boek’ geschreven is door een man van 88. Zo zuiver en precies is het, zo

Zelfislamiseren doe je zo

Kijk, zo gaat dat nou, die (zelf)islamisering waar niemand ooit van heeft gehoord.

Er is een meisje van 13, Aisha, ze woont ergens in Duitsland, niet al te ver bij u en mij vandaan. Tot zover niks aan de hand. De ouders van het meisje, beiden van Marokkaanse afkomst, en het meisje zelf menen echter oprecht dat Aisha (what's in a name?) zich "op gronden van religieuze kuisheid aan de zwemles mag onttrekken."  Ja, zo staat het in de krant. Religieuze kuisheid. Aisha. Die mensen geloven dat, wat hebben ze met andere opvattingen te maken? Immers.

De school kan dit niet over d'r kant laten gaan. Althans niet helemaal. Dat zou al te mal zijn, zwemlessen zijn er voor álle kinderen. Geen gekke gedachte. De rechtbank gaat met de school mee.

Ex-terrorist solliciteert

Beste meneer,

Met belangstelling las ik uw vacature voor de functie van bedrijfskundige. Graag kom ik voor deze functie in aanmerking.

Binnenkort verwacht ik mijn studie Bedrijfskunde aan de Open Universiteit af te ronden. De afgelopen jaren zat ik in de gevangenis, daarvoor was ik moslimterrorist maar dat moet u niet zo zien. Ja, ik kende Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh, hij is nog steeds mijn broeder, alleen wil ik het er niet over hebben. Iedereen kan nu trouwens weten dat Van Gogh nog had geleefd als hij de profeet Mohammed (Vrede Zij Met Hem) niet had beledigd. Ik wil verder kijken. Ik heb

Lees verder in Metro of op de METRO-site hier

Hemelse pasta

Thierry Baudet - OIKOFOBIE De angst voor het eigene

(Het was gezellig tijdens de boekpresentatie OIKOFOBIE van Thierry Baudet in Amsterdam 9 september 2013. Foto Het Parool. Links: Paul Cliteur.)

Oikofobie is het tegenovergestelde van xenofobie. Niet de angst voor het vreemde, maar voor het eigene. Een afkeer van geborgenheid; het willen stukmaken van het thuis. Oikofobie is wat de westerse elites drijft. Modernisme in de kunsten, multiculturalisme en het Europese project: ze komen er direct uit voort. Het zijn symptomen van een ziekelijke behoefte aan vervreemding en ontworteling. In Oikofobie identificeert Thierry Baudet deze ziekte van onze tijd. Het is het aangrijpende credo van de nieuwe avant-garde.

Bestellen?

Is diversiteit schadelijk?

Roemenen vonden in ons land dit jaar al emplooi in kunstroof en zakkenrollen, maar per 1 januari 2014 staan de grenzen officieel voor hen – en de Bulgaren - open. Roemeense politiemensen komen de onze assisteren. Misschien kunnen ze die van ons erop attenderen, dat langere straffen preventief kunnen werken. Nu gebeurde het dat zakkenrollers die tijdens Gay waren opgepakt op het Prinsengrachtfestival al weer in hun slechte gewoonte vervielen. Mijn portemonnee is ook gerold, dat wil zeggen het geld is eruit gehaald, gewoon op straat. Ik weet niet of het Roemenen waren. Niet alle Roemenen zijn dieven. Er is trouwens ook een omgekeerde beweging gaande. Amsterdamse politici wilden damherten uit de Waterleidingduinen transporteren naar Bulgarije en Roemenië, omdat er te veel van zijn. Waar ze elders tot smakelijke reebout verwerkt zouden worden, gaan ze bij ons lekker fijn op reis. En Limburg zou Limburg niet meer zijn zonder Oost-Europese immigranten. Al jaren sterven daar meer mensen dan er geboren worden. Immigratie uit de MOE landen maakt aan deze neerslachtige krimp een einde en helpt Limburg er economisch weer een beetje bovenop. Is diversiteit nu schadelijk of niet?

Islam en vrijheid

Mises-Instituut, Utrecht, 7 september 2013 Islamitische maatschappijen staan niet bekend om hun persoonlijke en economische vrijheden. Wat zijn daar de rechten van minderheden? En hoe wordt er omgegaan met bijvoorbeeld belastingen, rechtspersonen, rente en concurrentie?

De vrienden en de vriendinnen van de islam zullen het wel heel brutaal vinden dat ik hier ga spreken over ‘islamitische maatschappijen’, want alle islamitische maatschappijen zijn verschillend. Dat klopt, er bestaan verschillen maar dat neemt niet weg dat er ook overeenkomsten zijn. De belangrijkste daarvan is dat de sharia, het islamitisch recht, altijd en overal invloed uitoefent op het vigerende recht, dat wil zeggen het recht zoals dat in het land van kracht is. Die invloed is niet altijd even groot, maar hij is wel altijd aanwezig.

Ik vind het vanwege de beperkte tijd jammer maar voor we aan de economie kunnen toekomen, moeten we de aard van de sharia besproken hebben omdat anders de manier waarop de sharia invloed op een maatschappij uitoefent niet te begrijpen is. En zonder begrip voor hoe de islam en de sharia hun invloed

5 september 2013, zwoele zomeravond

Dominic Lawson: Wie vindt nu nog steeds dat Israël de bron is van alle problemen in het Midden-Oosten?

Als regimes in het Midden-Oosten zich bedreigd voelen door hun eigen volk proberen ze onmiddellijk de schuld van de opstand af te schuiven op Israël of ‘de Joden’.

Vergeet de slachting van duizenden in Syrië en Egypte, of dat nu plaatsvond met chemische wapens of met meer conventionele manieren van massaslachting. Hét grote Midden-Oosten probleem dat sommige van onze muzikale megasterren en hun volgelingen zelfs nu nog blijft bezighouden is de behandeling van Palestijnen door Israël. Twee weken terug zei de violist Nigel Kennedy het publiek bij een Proms concert dat Israël “zich moest ontdoen van apartheid” – zijn tendentieuze toespeling op de behandeling van de Arabische minderheid in dat land. Er waren veel toeschouwers in de Royal Albert Hall die de woorden van Kennedy toejuichten, maar de BBC sneed dit deel uit hun latere televisieuitzending van het concert, naar het schijnt als gevolg van een klacht van Lady Deech, een voormalige directeur van de BBC. De Palestine Solidarity Campaign, thuisbasis Londen, kwam direct hevig in actie en verklaarde dat “de onderdrukking van het vrije woord en politieke verschillen in opinie de norm is van de staatstelevisie in een dictatuur. Het is zorgwekkend als we dit soort onderdrukking zien toegepast door onze eigen staatsomroep.” Dit vreemde idee dat de BBC handelde als staatscensor namens de overheid (in plaats van haar eigen besluit te nemen omdat het dit fantastische muziekfestival niet veranderd wil zien in een podium voor controversiële politieke slogans) is een duidelijk voorbeeld van de wijze waarop de staat Israël zoveel mensen ieder gevoel voor perspectief doet verliezen.

Seamus Heaney – 1939-2013

Ergens midden jaren 80 volgde ik aan de UvA een bijvak Britse poëzie van de 20e eeuw. Ik kan de vriendelijke Professor die het vak gaf nog goed voor me halen, maar zijn naam ben ik al lang vergeten. Ik ben hem echter eeuwig dankbaar dat hij mij met zoveel nieuwe dichters in aanraking bracht. Dylan Thomas en T.S. Eliot (tot Brit genaturaliseerde Amerikaan) waren tot dan de enige namen die ik kende, maar door deze cursus werd ik een liefhebber van de War Poets, van Ted Hughes en Sylvia Plath (voor het gemak maar tot Britse omgedoopt), van Douglas Dunn en Philip Larkin. Deze cursus vormde ook mijn eerste kennismaking met het werk van de afgelopen vrijdag overleden (Noord-) Ierse dichter Seamus Heaney die ik sindsdien eveneens tot mijn favorieten reken.

Heaney debuteerde in 1966 met de bundel Death of a Naturalist. Het openingsgedicht ‘Digging’, werd

Syrisch gifgas

Er is ondanks uitgebreid onderzoek destijds geen gifgas gevonden in Irak. Toch heeft Saddam wel degelijk gifgas gebruikt, en wel bij Halabja, tegen Iraakse Koerden, in maart 1988. Ook in de jaren daarna is niemand er echt in geslaagd sporen van biologische wapens in Irak onomstotelijk aan te tonen, en al helemaal niet van kernwapens, of van plannen tot vervaardiging van zulke wapens.

Het is niet mogelijk te bewijzen dat iets of iemand niet bestaat, zie het eindeloze gezeur over de vraag