Mondvodjes aan een waslijn

Mondvodjes aan een waslijn

Onlangs zag ik vier mondvodjes keurig aan een waslijn hangen, een beeld dat ik nooit meer ongezien kan krijgen.

Begeef je ‘n halve dag in de openbare ruimte en je hebt genoeg stof om vele hartverscheurende stukjes te schrijven over de mens en zijn mondvod, ook wel eufemistisch mondkapje genoemd. 

Alleen doet niemand het. 

Niet de reguliere media. Noch columnisten met gezond verstand.

Terwijl de tijd er toch rijp voor is nu je gedwongen wordt in de openbare ruimte met een ineffectief vod je neus, mond en kin te bedekken. Overtreed je deze regel dan word je niet zoals te doen gebruikelijk door de politie ingerekend maar door je medeburger. Nieuw in onze geschiedenis. O wacht... 

Die medeburger is daar door de kritiekloze gevestigde media volledig voor klaar gestoomd en anders is er altijd nog de BOA, de lafste en tevens goedkoopste manier om de burger in ‘t gareel te houden. Kortom, je bent altijd de lul. Jij egoistische wappie!

Wappie? 

Aan het begin van de Chinese virusuitbraak zou ik wel degelijk bereid zijn geweest mijn mond te bedekken en vooral, dicht te houden. In mijn eigen huis als ‘t moest! Wist ik toen veel van mondkapjes?! En niemand scheen in februari/maart nog te weten hoe gevaarlijk covid-19 zou uitpakken. Maar toen hoefde ‘t niet, mocht ‘t niet of kon het niet.

Maar nu? Negen maanden later. We zijn niet bij bosjes dood op straat neer gevallen, happend naar lucht, noch in de supermarkten. Kom niet bij me aan met de dooddoener dat dat door de ‘maatregelen’ komt en de ‘lockdowns’. Dat beweren de bovenonsgestelden weliswaar triomfantelijk maar trap er niet in. Zomaar een curve naar beneden is geen bewijs. Er wordt nooit gezegd: we nemen deze maatregelen, gaan vervolgens meten, daarna verifieren en dan terugkoppelen of ‘t heeft gewerkt. Niets van dat alles. We worden voor de gek gehouden, bang gemaakt maar om welke reden? En zo wordt de bevolking gemanipuleerd, bijeen gedreven... Opgelijnd voor een totalitaire vaccinatie? Bondscoach Rutte had al lang naar huis gestuurd moeten worden. Het hele kabinet trouwens....

Covid-19 is een virus maar gelukkig geen killervirus, dat heet voortschrijdend inzicht. 

Maar dat mag je niet hebben. 

Je moet angstig blijven. Emotioneel betrokken en vooral niet zelf gaan nadenken. De Grote Media weten daar alles van: emotienieuws zonder enige kritische noot. 

Je moet je bek houden en die met een vod bedekken. Als makke schapen luisteren naar en betutteld worden door de herder en zijn hond. Vul de namen zelf maar in.

Baat het niet dan schaadt het niet, zo’n mondmasker? De rillingen lopen me over de rug en ik neem aan bij vele burgers. Ooit bij stilgestaan dat eenmaal opgegeven vrijheden heus niet zo maar worden teruggegeven?

Kijk om je heen. Het mondkapje wordt niet toegepast zoals bedoeld, zie hoe ‘t een bron van infectie is en juist besmettingen in de hand werkt! Niemand schijnt te weten hoe je het correct op- en af- moet doen. Mijn kapper zit beurteling met zijn hand aan de voorkant van z’n hippe zwarte mondvod te plukken en een seconde later aan mijn haar. Weer later reikt hij ‘n andere klant met diezelfde hand een kopje overheerlijke cappucino aan. Die klant trekt zijn kapje naar beneden om te kunnen drinken....

Mensen frommelen het vodje in hun jaszak en halen het er te pas en te onpas uit, wie weet hoe lang al hetzelfde vodje? Maar nee, ze voldoen volledig aan de opgelegde regels hoor. Wanen zich veilig. Waarom de anderhalve meter afstand nog respecteren? Let maar ‘ns op in de supermarkt.

Het is waanzin! 

Had die miljoenen besteed aan pop-up-coronaziekenhuizen. 

Test alleen echt zieke mensen. Het virus blijft. Houd je weerstand op peil. En leef.

Ik zal het ze nooit vergeven, dat stelletje creatiefloze wappies in Den Haag. Ja, zij zijn de wappies en het is de hoogste tijd dat ze hun biezen pakken. Graag ruim voor de verkiezingen. 







Houden van Trump


Houden van Trump

De titel maakte me wat huiverig maar had toch geen andere kunnen zijn want 'Houden van Trump' blijkt een heerlijke verrassing, een boek om van te houden.

Zeker, er bestaan mensen die nooit voor De Grote Lelijke Zakenman zullen vallen omdat hij nu eenmaal De Grote Lelijke Zakenman ís tevens meest gehate politucus ter wereld. Daar doe je weinig aan.

Maar soms - en steeds vaker - loopt het anders en is "Houden van Trump" een feest der herkenning, betrap je jezelf op dezelfde gedragingen en overdenkingen als die van de hoofdpersoon. Na vier jaar Trump ben je niet meer verbaasd als iemand "Thank god for Trump!" uitroept. 

Het kan verkeren.

Voor iedereen die maart volgend jaar met gezond verstand stemt, dus níet op het partijkartel, is de roman sowieso een aanrader, een leeservaring die je niet wil, niet mág missen. Gun jezelf dit cadeau (17 euro 50 slechts) en, doe 't toch maar wel, geef het met Sinterklaas of Kerst cadeau aan de 'andersdenkenden' want 'Houden van Trump' is literatuur, vermakelijke literatuur, daar kom je niet onderuit.

Een vrolijke en opvallende verrijking voor op elke salontafel.


Voor de ander

Heeft ze even niet opgelet? 

Tuurlijk wel.

Ze heeft gezien dat 't supermarktpersoneel een mondkapje is gaan dragen. Zo'n ineffectief kapje dan.

Sinds vorige week. En voltallig.

Ook Simon, hét gezicht van de broodafdeling, Simon die zich 't afgelopen half jaar door de winkel had bewogen alsof er geen nieuw virus te vrezen viel.

Ze heeft dat gezien, er 't hare van gedacht.
Geen uitgebreid gezellig praatje meer met hem durven maken.

En de meisjes. De steeds vriendelijke en behulpzame meisje die bij de zelfscankassa's 'n oogje in 't zeil houden terwijl ze staan te kletsen, die met plezier de groentes uit haar handen nemen om ze te wegen, zegeltjes aanreiken dan wel een door haar eigen gehaastheid gevallen tomaat voor d'r oprapen en daardoor moeiteloos de gewenste anderhalve meter afstand negerend, ook zij zijn zo'n monduniform gaan dragen zónder hun behulpzame gedrag wezenlijk te veranderen.

Het bevreemdde haar toch. 

Hoe kon dit dorp, deze oase van rust na ruim zeven maanden existentiële nonchalance en nuchterheid zich plotsklaps onderwerpen aan de strengste regels?

"Why?" 

Zou Ischa Meijer (1943-1995) terecht hebben gevraagd en net zo lang dóór hebben gezaagd totdat hij 'n bevredigend antwoord had gekregen. 

Ze snakt zo naar gezond verstand. 

Ernstig zieken of doden vallen er hier immers niet te betreuren anders had ze 't wel gehoord. Maar dat deze razendsnelle onderwerping niet veel goeds voorspelt, laat zich raden.

En nu dit. 

Nog geen week later is zijzelf de enige zonder mondkap in 'haar' supermarkt!

"99% van de klanten draagt nu een mondkapje," leert ze bij navraag van Annet, het al even zo vertrouwde supermarktgezicht als Simon. 

Maar nu dan mét mondkapje. Annet!

"Ach, als 't helpt dan is 't een kleine moeite," voegt Annet er gelaten aan toe. Zonder overigens mij, ongemondkapte, te bekritiseren of te verplichten. (Neen, er heerst hier nog 'n restje beschaving, mag 't alsjeblieft?)

Wat nu?

Ze móet nu een beslissing nemen. 

Morgen zal ze boodschappen doen, zo veel is zeker. O ja, het is 'n kleine moeite met deze nieuwe groepstrend mee te doen. Maar waar eindigt die? 

Waarom voelt 't zo beroerd zo'n vod? Waar komt die enorme aversie toch vandaan? 

Als de RIVM bij 't begin van de uitbraak zo'n ding tijdelijk had verplicht, had ze er mogelijk begrip voor gehad. 

Maar nu? 

Met de kennis van nu (o.a. géén killervirus) en in diezelfde roekeloze supermarkt, na bijna acht maanden, niet met het virus in aanraking te zijn gekomen, maar vooral, na álles wat er op persco's gezegd is en besloten....?

De betutteling is te erg. De misinformatie te veelvuldig, de indoctrinatie enorm.

Ze kan daar niet als een mak schaap aan voorbijgaan. Nooit immers is het "why?" beantwoord zoals zij, weerbare democratische burger, mag verwachten. Waar ze recht op heeft.

Doe het dan voor de ander, zo'n mondkapje, is een veelgehoord argument. 

Ja hoor.

Maar weet u, 

die ander is zij ook.

Annelies van der Veer
18 oktober 2020















Zwart privilege (de wrange vruchten)

Hangt het u ook zo de keel uit, dat zielige en toch gewelddadige Black Lives Matter gedoe? 

Zegt u? 

Is dat m'n 'wit privilege' dat hier spreekt? Omdat ik niet weet wat het is om zwart of gekleurd te zijn?

Klopt, maar gaan we nu in (huids)kleur denken? Is dat de bedoeling?!

Ik weet wél dat er leuke zwarte mensen zijn en strontvervelende, dat er leuke Joodse mensen zijn en strontvervelende, dat er leuke homo's zijn en strontvervelende en dat er leuke blanke mensen zijn en strontvervelende. En u meneer, bent er een van de laatste. En u vervuilt het debat. Ga weg!

Gelukkig bent u niet belangrijk, u doet er niet toe als 't ware (haha) maar Mark Rutte doet er wel toe, hij is immers de minister-president van dit landje, van zo iemand mag je op z'n minst een rechte rug verwachten. Wat blijkt? Hij laat sprookjesfiguur en kindervriend Zwarte-Piet in een handomdraai vallen, spreekt van institutioneel en systematisch racisme zónder met bewijs te komen. 

Er ís namelijk geen institutioneel racisme meneer. Niet in Nederland. Er is louter institutionele positieve discriminatie en racisme naar alles en iedereen toe die niet blank of autochtoon is. Onze minister-president doet er aan mee, de ganse Main Stream Media is er van doorspekt. Miljoenen guldens en later euro's subsidie zijn er mee gemoeid. Van kickbokslessen tot gratis taallessen, huisvesting, uitkeringen, banen, overal komt 't voor, tot en met de lesboeken op scholen. 

Positief klinkt eh positief maar positieve discriminatie is nog steeds discriminatie en dus fout. Het heeft niet geholpen! Want nu plukken we daar de wrange vruchten van. Al zegt slappe-knieën-Rutte dat hij 't niet doet, zo steunt hij (en z'n linkse kabinet) wel degelijk de nieuwe Beeldenstorm waarvan een kind kan bedenken waar die eindigt.

"Ieder jaar als ik Zwarte Piet zie, voelt dat als een klap in mijn gezicht," stelde rapper Akwasi tijdens een Black Lives Matter protest. 

Ooit schreef ik in 'n column dat telkens als ik een vrouw met een (meestal zwarte) hoofddoek in de Hollandse straten zie, dat voelt als een klap in mijn gezicht. Want vrouwendiscriminatie pur sang. Van een blogger, tevens naaktloper en miskend schrijftalent, kreeg ik toen te horen dat dat maar zo leek, die klap. Het is geen echte klap, verzekerde hij mij, dus zo erg is 't niet Annelies.

De vergelijking is niet geheel in balans want die geïmporteerde malle hoofddoek is natuurlijk veel pijnlijker en gevaarlijker voor alle vrouwen dan een mal sprookjesfiguur en kindervriend als Zwarte Piet. 

Maar wie o wie zegt nu, Akwasi, het lijkt maar zo, het is geen echte klap in je gezicht, dus kalm maar?

Wie?

Dat bedoel ik dus met positieve discriminatie en hoe eng fout dat kan uitpakken.

13 juni 2020



Overlevingsdrift

Overlevingsdrift

Dag Paul,

Wat 'n eer dat je ons teeveekast-filmpje op Radio Oranje wilt vertonen! 
En er dan ook nog met je over facetimen.., te véél eigenlijk want we (ik spreek voor 't gemak ook voor G wat niet mijn gewoonte is, dat je dat niet denkt) zijn niet zo goed in spontaan en daarom schrijf ik je nu spontaan dit berichtje. 

Onze 'Harry Potter-teeveekast' is er niet één uit een dozijn, want zelf gemaakt, "da's mijn man hè", maar je mag gerust weten dat we al jaren geen (staats)televisie meer kijken of hebben. Te voorspelbaar politiek correct, zeg nou zelf. Als daar al iets uitzonderlijks op te zien valt, vernemen we 't wel via de vele andere ongereguleerde kanalen. Via geenstijl.nl of het twitterkanaal bijvoorbeeld. Zo zijn we trouwens ook op

Flygskam

Dagelijks is te veel gezegd maar wekelijks geniet ik er zeker nog van: vliegschaamte, of flygskam zoals ze in Zweden zeggen, en de mensheid, Nederlanders in 't bijzonder. Jan en alleman kent 't en gaat er op zijn eigen unieke wijze mee om. Waanzinnig vermakelijk.

Voorál als de personen in kwestie hartstochtelijke aanhangers van de

Kinderen: geen

Ik weet dat ze bestaan want ik ben er zelf één van maar 'k ben er nooit eentje tegengekomen die er nóg enthousiaster over spreekt dan ik.

G. had een aantrekkelijk schilderijtje gezien wat ik in het echt móest zien

Olifanten

Er wordt aangebeld maar ik verwacht niemand en daarom houd ik 't op een zo neutraal mogelijk "hallo?".

Dit is wel Amsterdam hè. 

De stad waar ik op m'n tweeëntwintigste naartoe verhuisde en waar ik me