Tariq Ramadan oogst applaus door niets te zeggen

,,Als burgemeester kun je religieuze organisaties niet negeren. Wat hij moet doen, is het gesprek aangaan. In alle openheid. U hoeft kerken niet te vragen om uw problemen op te lossen, maar om uw partner te worden en samen uw politieke doel te bereiken.''

Het taalgebruik was wollig, zoals wel vaker met buitengewoon hoogleraar Tariq Ramadan. De eigentijdse versie van Old Shatterhand - “bleekgezicht spreekt met gespleten tong” - was woensdag (1 april) de eregast op een congres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) over de relatie tussen religie en lokale politiek.

Ramadan mag, na eerdere ontmaskeringen door feministe Caroline Fourest en marxist Yves Coleman, herontmaskerd zijn door Gay Krant-hoofdredacteur Henk Krol, zijn populariteit in bestuurlijke kringen lijkt onaangetast. Ramadan oogstte een warm applaus van vrijwel alle aanwezigen. Dat gebeurde, zo meldt het dissidente Deventer PvdA-raadslid Marry Dijkshoorn op haar website ‘na een rede waarin hij welgeteld niets zei, behalve dat we niet bang moeten zijn voor de islam’. “Waarom niet, dat vertelde hij er niet bij.”

Ramadan pleitte voor gelijke behandeling van alle godsdiensten, ‘also with money’. “Anders zal het geld elders vandaan komen”, waarschuwde hij. Of dreigde hij? Het verschil is niet altijd duidelijk bij Tariq Ramadan.

De congresgangers werden door minister van Binnenlandse Zaken Guusje ter Horst en VNG-vice-voorzitter C. Lamers verblijd met een handleiding, die handvatten biedt om via een achterdeur kerken en moskeeën te subsidiëren. Tariq Ramadan kan tevreden zijn.

Het is op zich niet schokkend dat Ramadan een congres voor gemeentebestuurders en lokale politici mag toespreken. De Zwitser is niet voor niets een duurbetaalde bruggenbouwer in Rotterdam. Schokkender is dat er op dergelijke bijeenkomsten geen enkel hooggeleerd tegengeluid mag klinken. Geen Paul Cliteur, geen Afshin Ellian, geen Ruud Koopmans, om slechts drie prominente sceptici van de multiculturele samenleving te noemen.

In Apeldoorn stonden vooral fans van religie en multiculti op de sprekerslijst. Zoals de Groningse burgemeester Jacques Wallage: “Er moet ook ruimte zijn voor orthodoxe stromingen in de religie.” Merkwaardig trouwens dat PvdA-politici jaren lang geen enkele interesse hadden voor orthodoxe stromingen, maar opeens voor ze in de bres staan nu de islam ten tonele is verschenen.

Aan het woord kwamen ook de kabinetschef van Job Cohen, de Commissie Gelijke Behandeling, de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, enzovoort, enzovoort. Dijkshoorn protesteerde tevergeefs bij de organisatoren tegen de eenzijdige programmering. “Het seculiere geluid ontbrak volkomen. In hun antwoord veel mist en de opmerking dat het nu te laat was om nog iemand uit een andere hoek uit te nodigen.”

Dijkshoorn was bovenal verbijsterd over de manier over de verhalen uit Amsterdam, waar onder Cohen alle seculiere beginselen overboord worden gegooid. “Je vraagt je af, wat er in het eens zo trotse en vrije Amsterdam aan de hand is.”

Carel Brendel

Carel Brendel is auteur van Het verraad van links (Uitg. Aspekt)