De noodzaak van het ritueel

Wederom actueel!

(...)
Zonder te willen beweren dat het stierenvechten prettig is voor de stieren, dat er geen mishandeling, pijn en lijden aan te pas komen of dat het niet verboden moet worden, wil ik een lans breken. Niet op de nek van een stier, maar voor wat, naar ik hoop, de kern van het stierenvechten is en mogelijk ook van het ritueel slachten: dat de slacht van een dier een serieuze aangelegenheid is, een daad om bij stil te staan en om te markeren. In de bio-industrie is de dood van een dier alleen in economisch opzicht belangrijk, het dier zelf doet er niet toe. Het doden is onderdeel van het productieproces en betekent verder niets, geen primitief vermaak, geen lust opwekkend gebeuren of amusement. Het betekent niets én het is niet zichtbaar. Zolang de bio-industrie niet omgevormd is of uitgebannen, ben ik bang dat het volledig laten verdwijnen van wreed geachte gebruiken die nog wel enige betekenis geven aan de slacht en het dier zelf, geen goed idee is. Zolang de bio-industrie er is, is het misschien wel gevaarlijk om het stierenvechten of het ritueel slachten te verbieden, omdat het doden van dieren dan nergens meer enige betekenis heeft. In hun meest ideale vorm geven stierenvechten en ritueel slachten die betekenis wél. Zij voorzien, alweer in de meest ideale vorm, ook in een systeem van regels voor de slacht. Temple Grandin beschrijft dat in haar boek Thinking in pictures als volgt.

'Killing is kept under control because it is done in a special place, according to strict rules and procedures. [...]. I believe that the place where an animal dies is a sacred one. There is a need to bring ritual into the conventional slaughter plants and use it as a means to shape people's behavior. It would help prevent people from becoming numbed, callous, or cruel. The ritual could be something very simple, such as a moment of silence. In addition to developing better designs and making equipment to insure the humane treatmant of all animals, that would be my contribution. No words. Just one pure moment of silence. I can picture it perfectly. *

Ik besef dat Grandin en ik uitgaan van een ideale situatie. Daar kan bij opgemerkt worden dat die ideale situatie in de bio-industrie nog niet eens in potentie aanwezig is, terwijl dit bij het stierenvechten en de rituele slacht wel zo is. Ik schrijf dit in de wetenschap dat ik waarschijnlijk door de meeste dierenliefhebbers niet begrepen zal worden en gediskwalificeerd als iemand die het mishandelen van dieren zou willen toestaan uit religieuze overwegingen, maar dat is beslist niet zo. Anders dan Grandin ben ik niet gelovig. Ik hang geen enkele religie aan en ben net als de meeste verstandige mensen mordicus tegen door religies opgelegde gebruiken en gedachten. Ik geloof ook niet dat er tijdens het stierenvechten of het ritueel slachten in ons land, recht wordt gedaan aan de dood van het dier of aan het ritueel dat wordt uitgevoerd. Daarvoor is de slacht waarschijnlijk al te massaal. Maar zoals gezegd, een kleine kans daarop is wel aanwezig en dat is nog altijd meer dan van de bio-industrie gezegd kan worden. Ik heb zowel afschuw van de wereld van de bio-industrie als van een wereld zoals dierenbevrijders die voorstaan, een wereld waarin dier en mens volledig van elkaar gescheiden worden. Ik ben bang voor een wereld waarin dieren niet meer de betekenis mogen hebben die mensen hun toeschrijven en waarin wij nooit meer met dieren mogen omgaan. Ik geloof niet dat zo'n wereld mogelijk is en nog minder dat die wenselijk is.

Amanda Kluveld

Amanda Kluveld - Mens&ndier
Verbonden sinds de zesde dag: een cultuurgeschiedenis
Pagina: 148-149
Uitgeverij De Arbeiderspers
Amsterdam - Antwerpen
16 euro 95

Bestellen?

* Grandin, Thinking..., hoofdstuk 11: http://www.spinninglobe.net/cowlady.htm