Blinde passagiers onder dek


Zoals gebruikelijk erg traag, hebben zelfs zenders en kranten die er niet om bekend staan ook maar enige sympathie voor Israël te koesteren, zoals het ZDF, de BBC en zelfs The Guardian, de afgelopen dagen ettelijke berichten en achtergronden over het vlootvoorval uitgezonden en gepubliceerd, die de direct in het begin de wereld in gebazuinde beweringen over een verraderlijk bloedbad op argeloos slapende vredesactivisten op een humanitaire missie glashelder naar het rijk der fabelen, of beter gezegd naar het rijk der leugens verwezen.

Men weet nu: volgens eigen zeggen gefixeerd op het ”martelaarschap”, waren Turkse islamisten vanaf het begin van plan om, ondanks alle waarschuwingen, de blokkade voor Gaza te negeren en bij de daardoor onvermijdelijke botsing met Israëlische veiligheidskrachten geweld te gebruiken; om het zodoende opnieuw voor elkaar te krijgen de joodse staat in een miserabel daglicht te plaatsen. Zijzelf ontkennen dit niet. In een tv-bericht valt de grijnzende organisator van de waarschijnlijk meest smerige propaganda-actie in de nieuwere geschiedenis de genoegdoening over het slagen van het plan van zijn gezicht af te lezen. Hulpgoederen? Ach, alsof het daarom zou gaan! Daarover kan meneer Korkmaz alleen maar lachen.

Waarom zou hij ook ontdaan moeten zijn, dat de ”hulplevering” nog niet bij de ontvanger is aangekomen? Die bestond o.a. uit medicijnen met een verlopen houdbaarheidsdatum, die wilde hij niet, zoals door Israël aangeboden, in Ashdod gelost en naar Gaza gebracht zien, die wil Hamas zelfs helemaal niet hebben – die was een grap, een goedkope camouflage voor de propagandaonderneming van de zelfmoordactivisten, een show voor de lichtmatrozen van de wereldmedia en voor de naïeve complete idioten onder dek, van Henning Mankell tot Norman Peach, die men als bruikbare idioten had meegenomen.

Een in alle opzichten walgelijke onderneming: de wereld wordt verneukt, de joodse staat wordt eens temeer ten onrechte aan de schandpaal genageld, en dat allemaal ten koste van de mensen in Gaza, om wie het zogenaamd gaat. Voor een ieder, die ogen in zijn hoofd heeft, is dat nu wel duidelijk, dus niet voor de 2 blinde parlementariërs van DIE LINKE, die of nog steeds niet hebben gemerkt, dat zij alleen maar werden aangenomen om de rol van clown te spelen, of die het weten en zich daarbij niet slecht gevoeld hebben. Allebei, zowel domheid als bewuste ondersteuning van een criminele vereniging, maakt hen tot een schande voor het Duitse politieke bedrijf.

Toch heeft de campagne om Israël niet legitiem te verklaren vooreerst zijn doel bereikt: de mensen hebben gehoord wat ze moesten horen, de tegenbewijzen kwamen te laat; en wie doet aan Israël-bashing, is hierin sowieso niet geïnteresseerd.

Zoals Peter Münch, die in de Süddeutsche Zeitung weer eens een indrukwekkend voorbeeld voor de feitenresistente behandeling van Israël levert. Schuldig tot het tegendeel is bewezen – of ook ondanks het bewijs, dat maakt niets uit: ”Alleen tegen de wereld”, is de titel van zijn commentaar, en men kan zich de vergenoegde grijns, die de redacteur besloop, levendig voorstellen. Want wat is er mooier dan Israel aan de schandpaal van de wereldopinie te nagelen? Dan kun je ook wel doen, alsof je sinds maandagmorgen geen krant hebt gelezen en geen televisie hebt gekeken: tijdens de ”Rambo-actie” zou Israël ”met scherp hebben geschoten”, en wel, uiteraard, op onschuldigen:

”De tegenstander was niet de terroristische Hamas, maar het gaat nu – zelfs al waren er oproerkraaiers aan boord – om een vloot van politieke activisten uit vele landen.”

Waarbij Münch natuurlijk verzwijgt, dat vijf van de zes schepen geweldloos werden opgebracht en het uitsluitend op de ”Mavi Marmara” tot gevechten kwam – daar dus, waar de islamitische fanatici hun martelaarsdood zochten; dat zijn de door Münch genoemde ”oproerkraaiers”, die het entercommando trakteerden op ijzeren staven, messen en vuurwapens.

Waar de correspondent nu extra goed op let: een ”onafhankelijk onderzoek”, vermoedelijk door de VN-mensenrechtenraad, die het traditioneel op Israël heeft voorzien en die gedomineerd wordt door staten zoals Libië en Iran. Op het idee, dat men in Israël uit ervaring heel sceptisch tegenover zulke ”onafhankelijke onderzoeken” (Goldstone-rapport!) staat, is hij nog niet gekomen. Integendeel. Hij beoordeelt een weigering van Jeruzalem om ”met een internationale commissie samen te werken” als een aanwijzing daarvoor, dat Israël iets ”te verbergen heeft”.

90 doden in een moskee in Pakistan, honderden, duizenden afgeslachte mensen op Irakese marktpleinen of in de straten van Somalië, duizenden, tienduizenden, honderdduizenden doden in Darfur of Kongo, dan geeft Münch geen kik. Hij wil genieten van het schouwspel ”Israël alleen tegen de wereld”, want, nietwaar, alleen de aanklacht maakt al vrolijk, want wanneer men iemand vijftien maal voor de rechtbank sleept, dan kan hij vijftien maal worden vrijgesproken, en toch zal iedereen geloven, dat hij boter op het hoofd heeft. Zo doen Melzer en zijn bagage dat, zo doet de VN-mensenrechtenraad dat, zo doen de Palestijnse Autoriteit en Iran dat en nu gewoon ook de Turkse terreursympathisantenvereniging IHH: onophoudelijk met modder gooien, er zal altijd wel iets blijven hangen, en wanneer de feiten, bijvoorbeeld videobewijsmateriaal, aan het licht komen, dan kan men zijn ogen en oren ook daarvoor met een gerust hart sluiten:

”Mensen kunnen liegen, beelden kunnen liegen in een tijd dat ze digitaal in elkaar kunnen worden gezet, vooral wanneer beelden tot propaganda, tot wapens worden”, was daarom in een Tagesspiegel-commentaar te lezen. Ja, mensen kunnen liegen, maar alleen Israëli’s, niet bijvoorbeeld ”activisten”, en beelden kunnen liegen, maar alleen die van het geweld op de Mavi Marmara, niet echter die uit de zogenaamd ”bijna volledig verwoeste” vluchtelingenkampen van Jenin of van Mohammed al-Dura. Dan mag men zich door de beelden, die aan de anti-Israëlische propaganda een pittige klap uitdelen, niet klein laten krijgen:

”Beslissend is het tussen geschakelde filtersysteem. Waar komt dan de diepe twijfel bij de kijker vandaan, wanneer de video’s van het Israëlische leger ter rechtvaardiging van het commando op hoge zee worden getoond? Van de aangemeten kennis rondom de voorgeschiedenis, van de duizend en één informaties over de afloop van de actie.”

De aangemeten voorkennis, zo stevig als beton en gemaakt van het eigen haatgevoel en de uitspraken van notoire ongeloofwaardige ”ooggetuigen”, zegt de vooringenomen kijker dus, dat datgene, wat hij met eigen ogen ziet, helemaal niet waar kan zijn.

Claudio Casula

4.6.2010

Bron: http://www.achgut.com/dadgdx/index.php/dadgd/article/blinde_passagiere_unter_deck/

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

De Links:
http://www.sueddeutsche.de/politik/angriff-auf-gaza-flotte-allein-gegen-die-welt-1.953713
http://www.tagesspiegel.de/meinung/bild-gegen-wort-wort-gegen-bild/1850646.html;jsessionid=FCED0B8C1A1AA2B77C2DE0F9BDC9D986

3 opmerkingen:

  1. ALAIN FINKIELKRAUT
    MEIN KAMPF -IS EEN BESTSELLER IN TURKIJE
    Alain Finkielkraut le 22 h
    Alain Finkielkraut spreekt zich uit over de veroordeling voor racisme van Brice Hortefeux (03:50- 06:00

    van minuut 10:00 tot 17:00
    Alain Finkielkraut over het Gaza-incident en ook over de JCall petitie die hij tekende, voor een 2statenoplossing.
    Een betoog met veel nuance en begrip voor de tussenkomst van Israël.
    Alain Finkielkraut refait la semaine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Provocaties zijn van alle tijden:

    Op 9 februari 1941 drongen NSB'ers, bijgestaan door Duitse militairen, op het Thorbeckeplein het café-cabaret ‘Alcazar’ binnen omdat daar nog joodse artiesten optraden. Dit leidde tot een vechtpartij waarbij 23 mensen gewond raakten. De NSB'er Hendrik Koot overleed korte tijd later aan zijn verwondingen. Naar aanleiding van de dood van Koot schreef de aan de nazipartij gelieerde krant 'Volk en Vaderland': "Juda heeft het masker afgeworpen! Vermoord? Neen, vertrapt met sadistischen wellust! Vermorzeld onder de lompe poten van een nomadenvolk dat niet van ons bloed is"

    Een optreden houden terwijl je weet dat dat niet mag, is toch eigenlijk vragen om klappen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is inderdaad heel onaangenaam en bizar om te moeten constateren hoe eenzijdig de media over zaken kunnen berichten en vooral het feit dat alle neuzen slechts één kant opstaan. Als je eenzijdige zenders hebt die ten nadele van Israël manipuleren, dat is één, maar het grote probleem is dat er helemaal geen zenders zijn die objectiever berichten. Dat is zorgwekkend, maar helaas niet nieuw.

    BeantwoordenVerwijderen