Mini-Reisbrief (die zogenaamde liefde, die niks kost...)

Het incident is voor mij beschamend. Niemand heeft het recht op iemand los te timmeren, omdat hij kwaad op hem is. Een heer kent zijn eigen kracht niet, zegt Ollie B. Bommel, maar een heer dient daarom ook zijn kracht in toom te houden. Er is geen verontschuldiging voor mijn optreden aan te voeren, en ik sta in het ongelijk - juridisch, als Vinkenoog een aanklacht wegens mishandeling tegen mij zou indienen, maar ook moreel.

Aanleiding tot het voorval was, dat ik erg kwaad was geworden, omdat Vinkenoog het optreden van Johnny the Selfkicker, een door hem niet, maar door mij bizonder gewaardeerde dichter, door het doen zakken van het gordijn halverwege afbrak; ik werd nog kwader toen, ondanks mijn desbetreffend verzoek, later in het programma dit onrecht niet werd hersteld; en ik werd verschrikkelijk kwaad toen ik, op mijn stuurse reaksie aan het slot, door Simon Vinkenoog over mijn haar werd gestreeld - iets wat maar weinig mensen mogen doen, onder wie niet Vinkenoog.

Maar het was een stommiteit, die veel geschreeuw heeft opgeleverd en weinig wol. Het zou allemaal nog iets waard geweest zijn als, op de grappige fotoos die van het tafereel gemaakt zijn, heel toevallig iemand een bord omhoog gehouden had met de tekst - Ik noem maar wat - Koopt En Leest Het Uiterst Gedurfde Seksboek Nader Tot U, maar nee hoor: niets dan lawaai, ellende, wroeging en, ten slotte, zoals Kronkel hem zo treffend noemt, 'een kater als een koningstijger'.

Het konflikt is natuurlijk ouder, en zit dieper. Ik koester geen haat jegens Simon Vinkenoog, en wens hem alle goeds, maar ik word er telkens beroerder van, als ik die piepende aalscholver weer een hele dag moet aanhoren over zijn evangelie, dat niks is als lucht en leugen.

Er is onmetelijk veel leed en onrecht in de wereld. Simon Vinkenoog doet daar niks aan. Ik ook niet, maar ik vent niet met die zogenaamde liefde van hem, die niks kost, en die tot geen enkel offer, geen enkele inspanning, moeite of inzet bereid is. Ik althans heb nog nooit meegemaakt, dat een plan - of het nu een aksie was voor de persvrijheid, voor gevangen schrijvers, voor onderling solidariteitsbetoon, of voor welk reëel en rechtschapen doel dan ook - ik heb nog nooit meegemaakt dat zulk een aksie of plan NIET door Simon Vinkenoog met allerlei drogredenen werd gesaboteerd, getorpedeerd of belachelijk gemaakt.

Er mankeert volgens hem, ik weet niet wat allemaal aan onze korrupte maatschappij, maar als je bij hem komt voor iets anders dan een zeepbel van woorden of een wolk vieze rook, dan is hij niet thuis.

Hij en zijn aanhangers verwarren hun eigen verveling en leegheid met het leed der wereld. Ze haten deze maatschappij, niet omdat die maatschappij hun onderdrukt, zoals ze brutaal genoeg zijn om te beweren, maar ze haten deze maatschappij wegens de vrijheid die zij hen schenkt, omdat zij met die vrijheid niets beginnen kunnen. Hij en zijn meelopers zullen nooit en nergens voor werkelijke en waarachtige vrijheid opkomen, omdat die vrijheid hen met hun eigen onvruchtbaarheid, hun eigen leegheid en hun eigen talentloosheid confronteert.

LANG LEVE HET KAPITALISME!

Gerard Reve

VARA-gids, 28 oktober 1967

Uit: Gerard Reve - Verzameld werk, deel 6
Pag. 408-409
Uitgeverij L.J. Veen Amsterdam/Antwerpen