hoeiboei

Roebels

2024 is geen goed jaar voor de walnootboom. Dat heb je soms en daarom trap ik, jager/verzamelaar die ik ben, abrupt op de fietsrem voor ‘n tafeltje langs een landweg waarop walnoten in frisse papieren zakjes zijn uitgestald. Een pondje verse walnoten voor slechts 1 euro is niet te versmaden; ik kan ze goed gebruiken voor een aantal smakelijke gerechten want walnoten zijn lekker en ook nog ‘ns supergezond.

Ik stijg van m’n speed pedelec af en haal m’n portemonnee tevoorschijn uit een van m’n fietstassen en kijk of ik voldoende geld bij me heb voor drie zakjes. Dat heb ik. Natuurlijk heb ik dat want ik betaal al jaren vrijwel alles contant omdat ik het graag zo wil houden. Immers, wie heeft er iets mee te maken waar ik m’n geld aan uitgeef?

Ik heb de walnoten net in m’n tas gestopt als er een jochie van een jaar of zeven aan komt rennen dat de overgebleven witte zakjes hardop begint te tellen. “Je moet het geld tellen, niet de zakjes, hier…,” zeg ik tegen hem en overhandig de muntjes die ik in het geldbusje wilde werpen.

Het jongetje gaat echter stug door met het tellen van de zakjes walnoten en zegt opgewonden “er is er vanmorgen 1…,” hij zoekt naar het woord en knalt er dan met een pittig hoog stemmetje “GEPIKT!” uit. Hoe pijnlijk ik de diefstal ook vind, ik schiet in de lach en laat hem ter geruststelling m’n geld tellen zodat hij kan nagaan of ik niets heb gepikt en het bedrag klopt. Dat doet hij uitstekend. Beter dan menig hedendaagse kassamedewerker. Met een kort knikje bevestigt hij dat het in orde is.

Naast de met walnoten gevulde zakjes, liggen ook wat pompoenen op het tafeltje en ik vraag het leuke ventje of die eetbaar zijn. “Ja!” zegt hij beslist maar als ik m’n twijfel uit, vliegt het ventje richting het huis waar hij eerst zijn vader tegenkomt, die niks van pompoenen blijkt te weten, en dan doorrent naar zijn opa die ook iets aan het doen is op het erf.

Opa en kleinzoon komen op mij afgelopen. De man draagt twee pompoenen in zijn handen die er in mijn ogen wel eetbaar uitzien en bevestigt, wat ik al vermoedde, dat de pompoenen bij het kraampje sierpompoenen zijn. Oneetbaar dus. Ik bedank hem hartelijk voor het aardige gebaar maar heb er geen echte belangstelling voor. Wel knoop ik een praatje aan met deze vriendelijke man. Ik heb namelijk gezien dat hij, net als de meeste huizen in het buitengebied van Toldijk, een poster voor z’n raam heeft hangen met de tekst: “Verboden toegang voor MUNITIE. WIJ staan op…!” Ernaast staat een driehoekig knalgeel waarschuwingsbord afgebeeld met in het midden een exploderende bom.

“O dat,” zegt hij op een toon alsof ‘t hem maar matig interesseert dat er gevorderde plannen zijn om een grote militaire munitieopslag in de landelijke omgeving rond Toldijk, en dus zijn fraai gelegen huis, te bouwen vanwege oorlogsdreiging die steeds dichterbij komt en echter wordt. Zo wordt althans van ‘hogerhand’ beweerd wat dan weer dag in dag uit kritiekloos door de MainStreamMedia wordt doorgegeven.

Ik doe er toch een schepje bovenop en vraag hem of hij zich realiseert dat ‘t niet alleen bij een munitieopslag zal blijven maar dat de ganse infrastructuur in de wijde omtrek van Toldijjk zal moeten worden aangepast want die munitie blijft daar niet stilletjes liggen natuurlijk met al die voorspelde oorlogsdreiging. Weg schattige, onschuldige Achterhoek, weg rust en ruimte. Er moet en zal natuurlijk ook nog vaker dan nu al het geval is, geoefend en gevlogen worden boven onze hoofden.

Dat vindt opa niet erg. “Oh, als dat alles is wat we moeten bijdragen om Poetin te verslaan dan doe ik dat graag,” zegt hij opofferingsgezind. Ook tegen de inflatie die onder meer een gevolg is van een oorlogseconomie heeft opa geen bezwaar. “Als dat alles is,” herhaalt hij, “dan betaal ik graag wat meer voor het goede doel”.

Zo praat en denk je dus als je De Volkskrant leest want dat doet opa. Ik vermoed al heel lang. Ik sta hier als ‘t ware tegenover een “pratend fossiel” zoals Charles Groenhuijsen die niets moet weten van vrijdenkers, nuances en gezond verstand. Die zijn allemaal gestoord.

Voor opa is de Koude Oorlog eigenlijk nooit opgehouden. Met verve vertelt hij in het verleden zelfs bij de media gewerkt te hebben. Niets wil de goede man horen over eenzijdige berichtgeving, hij is er volledig van overtuigd dat de MSM hun werk uiterst conscientieus verrichten, hun feiten al-tijd grondig checken. Hij heeft het zelf gezien! Als ik voorzichtig opper dat er anders maar bar weinig tegenspraak geduld wordt en dat de MSM hetzelfde verhaal verkondigen, begint hij mij met u aan te spreken.

Nu moet ik oppassen, denk ik.

“Nou,” beweer ik stellig want toch weer getriggerd door zo veel luie onwetendheid, “in de Tweede Kamer hoor je anders ook maar 1 geluid. Forum voor Democratie verkondigt een rationeel, gezond verstand geluid maar naar Thierry Baudet en de zijnen wordt niet geluisterd! Hoe zit dat dan?”

“Weet u wat het is met Thierry Baudet?” verzekert niet van zijn stuk te krijgen opa mij, “Thierry is in de war!”

“In de war?” herhaal ik vragend, “iemand die vragen stelt, iemand die dingen uitzoekt, die dingen weet en tot een andere conclusie komt dan wat er zoal wordt verkondigd, noemt u in de war?!”

Hoe gemakkelijk is dat? Iemand met wie je het niet eens bent voor gek te verklaren en belachelijker dan dat, gezien alle processen die er lopen tegen FVD?

Ik weet uit ervaring - ach ik ken zo veel fossiele Volkskrantlezers die tot aan hun graf op de PvdA zullen blijven stemmen - dat ook deze woorden geen enkele uitwerking op opa zullen hebben.

Opa spreekt gelukkig zelf de bevrijdende woorden.

“Wij worden het niet eens mevrouw en dat geeft niet.”

Ik verkondig, alweer lachend, dat ik hoop dat de walnoten me nu nog wel zullen smaken. Want zonder ‘n beetje humor is zo’n gesprekje geheel niet te pruimen. Ik gooi het nog een keer over een andere boeg en vraag, CBDC indachtig, of opa zich realiseert dat er wel eens ‘n einde kan komen aan zijn kraampje met walnoten voor 1 euro langs de weg. Tot mijn stomme verbazing knikt de man instemmend en zie ik dat hij honderd procent overtuigd is van wat hij gaat zeggen, “Ja, dan zijn de euro’s vervangen door roebels, dan moeten we in roebels betalen.”

Geen grapje van opa dus maar ik schater het uit. CBDC is geen bedreiging voor zijn walnoten maar Poetin wel.

Ik wens de man beleefd een prettige dag, bestijg m’n superbike en vlieg de vrijwel verlaten landweg op.

31.10.2024

Www.munitieopslagmuizengat.nl

Ogen wijd gesloten

Als je het weet dan zie je het maar hoe kan ‘t dat zo veel mensen ‘t niet weten terwijl ‘t zich toch voor hun ogen afspeelt?

Zeer recent loop ik in ‘t Westen van Nederland een filiaal van de blauwe supermarkt in waar ik een half jaar geleden voor ‘t laatst ben geweest. Ik kom voor de 0.0-bieraanbieding: 1 plus 1 gratis, dat wil zeggen dat het totaalbedrag hiermee enigszins in de buurt komt van dat van voor de moedwillig opgeblazen prijsstijging, ook wel extra belasting genoemd, de zoveelste… Dat idee hebben blijkbaar meer mensen gehad maar ik rijd toch met zo’n 14 flesjes 0.0 in m’n karretje richting de enige door een vrouw bemande kassa.

Of ik de lange kassabon wil, vraagt het jeugdige kassameisje. Ik aarzel want die vraag is nieuw voor mij. Toch vraag ik geen toelichting en antwoord nonchalant “ja, doe maar”. Ik wil haar niet nog meer belasten want het contant afrekenen heeft zojuist al voor enige verwarring gezorgd. Ik kan het namelijk niet nalaten de cassiere vriendelijk voor te doen hoe je dat afrekenen voor de klant op de prettigste en enige werkzame manier doet (hardop van klein naar groot afrekenen) en niet, zoals sinds de neppandemie vrijwel voortdurend gebeurt bij jeugdige caissières, door het wisseldgeld in de hand van de klant te smijten terwijl ze het totaalbedrag opdreunt dat de klant terugkrijgt. Gek genoeg wordt die uitleg me nooit in dank afgenomen. Ze willen zo snel mogelijk naar de volgende klant die hopelijk niet zo moeilijk doet.

Ik prop de bon in m’n boodschappentas en duw m’n karretje naar de uitgang. Daar wacht me een verrassing. Er staan controle-poortjes die er de laatste keer dat ik hier was niet stonden. Toen kon ik ongehinderd naar buiten lopen.

Krijg nou wat.

Ik heb geen gebruik gemaakt van de zelfscanner, heb zojuist contant afgerekend bij een levend mens aan een heuse kassa en toch kan ik er niet uit!

Gelukkig staat er nog een ander jeugdig meisje bij de nieuwe ijzeren poortjes, gewapend met een of ander (controle)apparaat in d’r hand en ik vraag haar of ze de poort voor me wil openen omdat ik geen ‘zelfscanner’ ben, ik net contant betaald heb en ik eruit wil.

“Daarvoor heeft u een code nodig die u bij de kassa hebt gekregen,” zegt dit meisje vlak.

Dan begrijp ik hoe de vork in de steel steekt en waarom de cassiere over een lange bon sprak, waar, en dat had ik wel gezien maar genegeerd, nog een kortere aan vast zit waarop een barcode staat afgedrukt.

“Nog meer regels!?” uit ik verbaasd maar voornamelijk geirriteerd, “waar is dat nu weer voor nodig?!”

Het meisje geeft geen antwoord. Wel bemoeit een andere klant - een vrouw van een jaar of vijftig - zich ermee. Ze zegt verwijtend tegen mij dat dat meisje er ook niks aan kan doen.

Alsof ik dat niet snap.

Ik negeer de vrouw en zeg tegen het controlemeisje: “Je kunt jezelf toch wel afvragen waarom het ineens nodig is dat ik die zojuist bij haar - en ik wijs met m’n duim richting de levende caissière - heb afgerekend er nu niet uit kan zonder een of andere code? Waarom is dat?!”

Het controlemeisje antwoordt niet en kijkt slechts glazig voor zich uit.

Ik zit vast in het systeem, zo voelt het en ik krijg ‘t er benauwd van. Ik graai in m’n boodschappentas, vind de korte bon met code en passeer het zinloze poortje.

Links van me vang ik nog net ‘n gesprekje op van een andere klant die met hetzelfde probleem kampt als ik en die aan weer een andere medewerkster van de blauwe supermarkt vraagt wat ze moet doen om door het poortje te komen. Andere vragen stelt ze niet.

“Het meisje kan er ook niks aan doen,” klinkt het nog in m’n hoofd als ik buiten sta. Ja,ja en die ambtenaren van de Toeslagenaffaire… kunnen die er ook niks aan doen dat die kinderen zijn verdwenen? Waar is jullie morele kompas gebleven? Zoiets had ik moeten zeggen tegen zowel het meisje als de bemoeialvrouw.

Waarom zeggen die jonge robotachtige meisjes niets? Het lijkt wel alsof ze geprogrammeerd zijn. Ze denken er niet bij na waarom ze daar staan, of komen niet verder dan ‘voor onze veiligheid’ of ‘het zal wel kloppen’. Idem dito natuurlijk voor de meeste klanten van de blauwe supermarkt.

Redeloos verloren zonder moreel kompas.

‘s Avonds leer ik dat deze nieuwe, nergens op slaande controle-regel van de blauwe supermarkt ook in een aantal vestigingen in andere plaatsen is ingesteld. Het is zeker niet alleen aan het Westen des lands voorbehouden.

De volgende dag ga ik in dezelfde plaats naar het andere filiaal van de blauwe supermarkt. Vastbesloten om, mocht het er van komen, over het poortje heen te stappen. Dit filiaal blijkt echter niet mee te doen aan de malligheid van extra controle-poortjes. Nog niet…

Dat is toch wel een opluchting want het kost te veel enegie en ergernis om je hier mee bezig te moeten houden, net zoals destijds die zinloze mondkapjesregel en dat weten zij*, daar rekenen ze op want “they do not give a damn about you”!

Je ziet ‘t voor je eigen ogen gebeuren maar men ziet niet hoe het controlesysteem meedogenloos voortwoekert, hoe de regels steeds openlijk brutaler en absurder worden. Niemand zegt een woord, niemand lacht die idioten, die griezels* - zoals Jensen ze zo treffend noemt - die dit bedenken keihard uit.

Natural Law (Corona bedankt!)

Als er geen corona-pandemie was geweest dan…., o wacht, er IS geen pandemie geweest, het was de griep die ineens geheel verdwenen was, maar de kritische lezer begrijpt wat ik bedoel. Zonder de coronafilm was ik niet zo verrijkt en verlicht geweest als nu en dat gaat maar door. Bovendien had ik dan talloze mensen die de afgelopen vier jaar min of meer dezelfde bewustwordingsreis hebben doorgemaakt, niet ontmoet.

Het staat vast dat ik dan nog steeds had geloofd dat ‘we’ in 1969 op de maan zijn geweest, dat John F. Kennedy alleen door Lee Harvey Oswald is vermoord en dat Bin Laden achter 9/11 zat, om slechts enkele voorbeelden van nepnieuws te geven. Ik had de meesterlijk leugenachtige strategie van het Militair Industrieel Complex (MIC) niet doorzien en hoewel ik wel al wist dat de MSM eenzijdig zijn, nooit had ik zonder corona kunnen bedenken dat we op zo’n grote schaal zo eenzijdig belogen zijn.

Zonder corona had ik nooit van Marcel Messing gehoord die zo mooi kan uitleggen dat toeval niet bestaat maar dat het je toe….valt, ik had het dan zonder al zijn wijsheid moeten stellen. Ik had me niet gerealiseerd hoe onontbeerlijk de zon is voor een mens om gezond te blijven en ik had dan zo goed als zeker mijn tanden nog met fluoride gepoetst en de chocolademelk in de magnetron opgewarmd. Ook had ik nooit het boek ‘Bij gebrek aan beter’ van Diedert de Wagt gelezen, de jonge historicus die het ware verhaal van de (recente) westerse geschiedenis vertelt dat de oude, gekochte media al decennia lang moedwillig hebben laten liggen. Tien jaar heeft De Wagt aan het monumentale BGAN gewerkt en ik buig diep voor hem. Tevens voor de talloze andere helden, dichtbij of ver weg, die hun rug recht hielden en zich uitspraken!

Dank je wel corona voor het wakker(der) schudden!

Mijn grootste dank gaat uit naar Mark Passio. Zijn negen uur durende seminar over Natural Law uit 2013 (!) raakte me waar een mens maar geraakt kan worden. In mijn ziel, in mijn ‘guts’, m’n hersencellen en last but not least in mijn hart.

Ik had wel een duwtje nodig om me ertoe te zetten naar een Engelstalig seminar van maar liefst negen uur te gaan kijken. Edoch, Geliefde die de lezing al in de late uurtjes in kleine porties tot zich had genomen, had Passio’s lezing aanbevolen en uit ervaring weet ik dan dat ik er geen spijt van zal krijgen.

Herfst 2023 begon ik er aan. In m’n eentje. Zonder ondertiteling (wat absoluut te doen is want Mark Passio gebruikt klare taal, slechts een paar woorden dienden opgezocht te worden) en na twintig minuten van het eerste deel stond ik op van de bank, ging midden in de kamer staan - wat betekende dat ik vrij dicht tegenover het grote zwarte beeldscherm kwam te staan - en stond gewoon in vuur en vlam!

Wat Mark Passio vertelde, veroorzaakte een schok van herkenning, een prettig gevoel van thuiskomen ook. Elke zin had inhoud, wat zeg ik, over elk woord was nagedacht! Deze man ging zeggen wat ik allemaal wel wist - een soort van innerlijk weten - alleen had ik het niet eerder zo uitgebreid en nauwkeurig verwoord gekregen. Alles wat belangrijk is om over de menselijke toestand te begrijpen, kwam in deze negen uur aan bod en viel op z’n plek, en ik kan wel zeggen dat Mark Passio zijn achternaam eer aan doet want met welk een gedrevenheid spreekt de man, wat een intens en logisch verhaal over wat de basis is om een soeverein mens te zijn en een menswaardig leven te leiden! Duurzamer kan ook al niet.

Natural Law is namelijk de enige wet die er echt toe doet. Natural Law was er altijd al en zal er altijd zijn maar kennis van juist deze wet zijn we met z’n allen, doelbewust of niet, vergeten.

In plaats daarvan wordt ons juist nieuwerwetse bull shit voorgeschoteld als New Age en stuit ik alom op post-modernistische inhoudsloze slogans. Geen wonder dat de meeste mensen niets meer van Natural Law weten en gemakzuchtige onzin uitkramen als “iedereen heeft zijn eigen waarheid”, niet in de gaten hebbend dat ze perceptie verwarren met de natuurlijke wetmatigheden, wat precies de bedoeling is.

Natural Law is geen religie. Noem het zoals je wilt, karma, God… , je kunt het ook geen naam geven, het maakt niets uit want de wetmatigheden van het universum doen gewoon hun werk en trekken zich er niets van aan wat jij en ik ervan vinden. Dat merk je (uiteindelijk) vanzelf. Simpel voorbeeld. Je kunt wel denken (perceptie) dat je met je blote handen een brandende kachel kunt aanraken, als je ‘t doet zul je onmiddellijk merken hoe Natural Law werkt, die trekt zich niets van jouw opvatting of perceptie aan! De Waarheid is dat je je handen zult branden. Ander voorbeeld. Heb jij gelogen (of erger) tegen iemand dan kan het even duren (soms jaren waardoor mensen het verband niet meer zien), uiteindelijk zorgt Natural Law ervoor dat je met de gevolgen van je leugen (of erger) te maken krijgt. Acties hebben consequenties!

Je zult weten wat het meest vergeten woord is:

“NEE”.

En je zult dat woord vanzelf weer gaan gebruiken daar waar het toepasselijk is. “Nee, ik wil geen experimenteel goedje in mijn lichaam.” Bijvoorbeeld.

Denk dus niet dat het moeilijk is om Natural Law te begrijpen en zeg niet dat je geen tijd hebt voor een negen uur durende lezing. Iedereen heeft tijd en als je liever geen slaaf bent, zoals je de menselijke conditie in de meeste Westerse samenlevingen nu helaas het beste kunt omschrijven, dan zul je Natural Law omarmen als een oude vergeten geliefde. Je zult een basis, een anker, hebben voor de rest van je leven want zo werkt Natural Law. Begrijp je ‘t dan hoef je alleen nog je perceptie in lijn met ‘De Waarheid’ zien te krijgen. Dan krijgt ‘het kwaad’ dat werkelijk tot alles bereid is om mensen van deze basiskennis af te houden, geen schijn van kans. Bill Gates niet, het MIC niet, het WEF niet, ‘de beruchte families’ niet, de ngo’s en de banken niet, de overheid al helemaal niet en alle andere bad guys.

Alle door de mens gemaakte wetten zijn in feite overbodig want Natural Law is duidelijk en volledig.

Dat Natural Law niet op scholen onderwezen wordt en daar wel aandacht is voor die overbodige wetgeving zegt natuurlijk alles. Daar moet verandering in komen. En dan ben ik weer terug bij Mark Passio.

The Great Work noemt Mark Passio zijn werk dat hij tot zijn levenstaak heeft gemaakt: kennis verspreiden over Natural Law. Zodat iedereen via Kennis, Begrip en vervolgens Wijsheid tot Actie komt - die laatste stap, Actie, is onmisbaar want zonder Actie verandert er niets aan de werkelijkheid om je heen - en The Great Work verder verspreidt. Het begint, zoals altijd, bij jezelf!

Eenvoudig en aantrekkelijk genoeg.

Je zult Passio op een dag dankbaar zijn.

Gegarandeerd.

Annelies

7.7.2024

https://www.youtube.com/watch?v=ASUHN3gNxWo

Rex Lex

Daar fiets ik dan op m’n superbike, dwars door het Achterhoekse landschap. Van landwinkel naar boer, markt, kruidenwinkeltje, aardappelautomaat, melktap, natuurwinkel of afhaalpunt voor ‘t groente-abonnement van de Vereniging Gezonde Samenleving Doetinchem (VGS-doet), en al ‘t overige seizoensgebonden heerlijks dat hier aan de weg wordt aangeboden zoals verse eieren, pompoenen, walnoten, jammetjes, fruit en honing van de imker.

Het zat altijd al in me maar sinds cojona ben ik met overtuiging een jager en verzamelaar geworden van (bio)logisch en toch niet al te krankzinnig duur voedsel. Ik identificeer me als het ware met een moderne holbewoner waarover ik een half jaar geleden het verrassend leuke (dieet)boek ‘De Holbewonercode’ van Nikko Norte heb gelezen. Dat is mij toegevallen, zou Marcel Messing zeggen. Geliefde en ik ontbijten nu toch zeker vier keer per week als holbewoner en lekker dat dat is! (Zie filmpje www.holbewonercode.com )

Die superbike is tien jaar geleden aangeschaft maar heeft de laatste drie-en-een-half jaar ongebruikt op ‘n ander adres staan wachten tot-ie eindelijk eens mee mocht naar De Achterhoek.

Nu fiets ik als een speer over de Achterhoekse wegen, haal gemakkelijk 40km p/u en voel me met recht ‘n moderne holbewoner, met de nadruk op moderne. Wat een genot, wat een plezier en uitdaging, zo veel ruimte voor een mens!

Daarom fiets ik wel met een knalgele winddichte jas maar bij voorkeur zonder helm op m’n hoofd als ‘t niet regent en negeer daarmee van staatswege uitgevaardigde regelgeving. Fiets ik een dorpje binnen dan houd ik me natuurlijk netjes en bijtijds in, ik ben niet lichtzinnig. Maar wie doe ik er kwaad mee, wie breng ik in gevaar als ik er lekker de vaart in zet op de Hengelose weg richting Vorden?

Of op de Kruisbergse weg richting Doetinchem waar ik bij ‘n boer twee flesjes melk (0,80 cent per liter) wil tappen?

Voor ik de Kruisbergse weg oversteek, zie ik juist een politiebusje passeren. Het is koud, daarom heb ik geen koude helm op maar een muts die in de gauwigheid wel voor ‘n helm kan doorgaan, fantaseer ik. Dus ik fiets in ‘n rustig tempo door tot ik zie dat ‘t busje bij de eerstvolgende rotonde langs de weg geparkeerd staat. “Het zal toch niet?” mompel ik in mijzelf. Voor de zekerheid stap ik af, wacht enkele minuten en als er geen beweging in ‘t busje komt, haal ik geirriteerd m’n helm tevoorschijn en zet die over mijn muts wat ‘net ken’ zodat ik eruit zie als ‘n lijpe loetje. Ik overweeg echter niet om terug te fietsen, ik ben nu zo dichtbij de melktap en, de Grote Schrijver Gerard Reve indachtig: “Sta je ervoor, dan moet je erdoor!”

Bovendien ben ik ‘s avonds juist voor de tweede keer naar het negen uur durende seminar van Mark Passio over Natural Law gaan kijken dat me gesterkt heeft bij wat ik al wist (innerlijk weten) dat ik de enige ben die over mijn lichaam gaat zolang ik daarbij ‘n ander niet in gevaar breng. (Ja, als je ziek bent, blijf je thuis.) Dat andere bejaarden massaal een helm opzetten omdat ze een fiets hebben die de 25 km p/u kan halen, moeten zij zelf weten. Ik kan wat harder maar ik ben oud en wijs genoeg verantwoordelijkheid voor mezelf te nemen, die uitdaging neem ik graag, anders is voor mij de lol er eigenlijk wel af.

Natural Law staat boven de door de mensen gecreeerde wetten, is universeel en mogelijk in 1 regel samen te vatten: niet stelen!

Dat wil dus zeggen, geen moord, verkrachting/aanranding, diefstal, huisvredebreuk of dwang. Met liegen als bonus want dat gaat ook in tegen de wetmatigheden van het universum omdat je met liegen de ander de mogelijkheid ontneemt de waarheid te kennen. Mark Passio overtuigt met zijn zeer gedreven negen uur durende betoog over Natural Law. Na twintig minuten was ik helemaal verkocht. Alle facetten komen diepgaand aan bod. Passio vertelt niets nieuws, hij is een verzamelaar van universele wetmatige kennis die er altijd was en altijd zal zijn maar die helaas nogal wat mensen zijn vergeten of niet meer willen weten.

(Zoek (niet ‘google’ stop daar toch ‘ns mee, ja ook jij ‘wakker’ mens!) op Mark Passio - Natural Law - Part 1, 2 en 3.)

Maar nu de praktijk! Want Natural Law begrijpen en verinnerlijken is een ding, zonder wijsheid, zonder actie, zonder er daadwerkelijk naar te handelen, ben je evengoed nog steeds medeplichtig aan het in stand houden van het systeem dat dwingt tot slaafs en vreugdeloos leven.

Maar liefst drie mensen stappen uit het witte busje als ik de rotonde nader en houden me staande, er is geen ontkomen aan: een man in politie-uniform van een jaar of 45 en twee jongedames die nog in opleiding zijn, zal dadelijk blijken. Ze hebben alledrie hun vriendelijke gezicht opgezet, alsof ze blij zijn me te zien en ik echt niets te vrezen heb.

De agent begint: “Klopt het dat u een stukje terug geen helm droeg?”

Ik lach ook maar even vriendelijk en zeg “misschien, maar nu heb ik een helm op, dus…”

“Ja,” onderbreekt hij me, “maar net niet en - hij wijst vaderlijk naar de twee vrouwen - zij moeten in de praktijk leren hoe op te treden in dit soort situaties”.

Ik snap dat de man een positie heeft te verdedigen en dat ik ‘n proefkonijn voor hen ben maar ik zeg toch of misschien juist daarom: “maar ik doe toch niemand kwaad? Ik breng niemand in gevaar!”

De gezichten van alle drie veranderen tegelijk van emotie nu ze tegenspraak krijgen. Ze kijken me verschrikt aan.

“Nee,” zegt de man en alsof zijn uitleg volslagen logisch en overtuigend is, “maar mevrouw het is voor uw eigen veiligheid!”

Dat had-ie nou niet moeten zeggen!

Ik zeg grimmig dat er in dat kader de laatste jaren hele gekke dingen zijn gebeurd waar de agent niet op in wil gaan.

“Mag ik uw ID zien?” sommeert hij dan.

“Ik ben Annelies, dat is genoeg,” zeg ik.

Het is duidelijk dat geen van drieen hier raad mee weet. De agent loopt naar de achterkant van m’n fiets, pakt z’n mobiele telefoon en controleert m’n kenteken dat in orde blijkt te zijn.

“We zijn allemaal mensen,” zegt de agent, nu weer wat vriendelijker.

“Ik ben blij dat u dat zegt,” antwoord ik oprecht enthousiast en voeg er aan toe dat ik graag met hem in discussie wil gaan over waarom ik zo reageer. Dat is echter het laatste wat hij wil, een discussie! Het drietal verdwijnt vlot in ‘t busje.

Ik kom er met een waarschuwing van af.

Ik heb er de pest over in. Het is zonet niet uit de hand gelopen maar dit moet de volgende keer beter gaan. Dan zal ik de agent vriendelijk doch resoluut bedanken voor zijn advies en zeggen dat ik heus over m’n eigen lichaam en veiligheid ga. ‘Ze’ kunnen immers zo veel bedenken voor ‘mijn veiligheid’ waarmee in feite zij, niet ik, universele wetten overschrijden! Bedankt nogmaals voor het advies en een prettige voortzetting van de dag. Niks aan de hand.

Voor nu kan ik alleen maar hopen dat ik een zaadje bij de dames-in-opleiding heb geplant, dat ze nog ‘ns nadenken over waarom deze oudere jager en verzamelaar op snelle fiets eigenlijk verplicht wordt een helm te dragen en wie hun het recht geeft de medemens hierop aan te spreken.

Ook voor vaccins een bijsluiter!

“Pas als de farmaceutische industrie op basis van open source-uitgangspunten* gaat werken, geloof ik ze,” concludeerde ‘n man die er zich de afgelopen drie jaar bewust van is geworden dat de wereld heel anders in elkaar steekt dan hij daarvoor dacht, en wel terdege.

Of ik wist welke niet reguliere gezondheidspraktijk wel openheid van zaken geeft en z’n bevindingen met de mensheid deelt, van de mensen voor de mensen…?

Dat blijkt de natuurgeneeskunde te zijn. Die moet wel. En dat al honderden jaren!

Waar komt toch die zieke fascinatie vandaan om bij andere mensen goedjes in ‘t bloed te spuiten? Hoe lang prikken we elkaar al? Meer dan anderhalve eeuw! Zie bijvoorbeeld de verhandeling van Dr. Alfred Wallace uit 1889, getiteld: Vaccination - Proved Useless & Dangerous. From 45 [!!] years of Registration statistics.

Mensen die na de CoronaScamdemie nog steeds geen vragen stellen bij instanties als de grote farmaceuten en de overheid - om over de gevestigde media maar te zwijgen -, en enkel met “tja, wat kun je er aan doen?” op de proppen weten te komen als je onderwerpen als CBDC, gasprijzen (Putin!) of prijsstijging aanroert - om over Oekraine (Putin!), klimaathysterie, 5G, oversterfte en de woke- en opengrenzenagenda maar te zwijgen -, ze maken me moedeloos en een tikkeltje zenuwachtig.

Zullen ze ooit de grote leugens gaan doorzien? Al was het er maar een!

Zullen ze zaken misschien nog vanuit een ander perspectief bekijken en begrijpen dat al die gecreeerde en onmenselijke crises niet los van elkaar staan? ‘t Zijn precies die mensen die pre-cojona inzichtsloos de tenenkrommende mantra’s “we hebben het toch nog zo goed!” hanteerden dan wel “Maar in Syrie is het pas erg!” Aardige, vriendelijke mensen hoor maar van mijn mantra “We hadden ‘t zo veel beter kunnen hebben! Met z’n allen!” willen ze nooit iets weten. Werkelijk, verruim je kader. Laat het vernauwende perspectief van geld varen en ontdek de waarde van werkelijk creeren.

Het leed in eigen land telt nooit mee. Hoe opvallend veel ouderen zich hier inmiddels moeizaam over straat bewegen, met grauwe, lelijke gezichten. Halfdood lijken ze wel. De Oekrainers hier ogen ‘n stuk opgewekter en dat moet wat zeggen!

De meerderheid is nooit helemaal uit m’n gedachten maar ik ben opgehouden ze bewust op te zoeken want een feestje is ‘t nooit meer. De vervreemding is te groot. Niet dat die ‘bewusten’ altijd van die leukerds zijn maar met hen is vanzelfsprekende verbinding mogelijk.

Wat ook irritante vormen aanneemt, is dat geen mens de woorden ‘waarheid’, ‘werkelijkheid’ of ‘feit’ nog in z’n mond durft te nemen.

Het post-modernisme heeft ons inmiddels gebracht dat iedereen zijn eigen mening heeft, mag hebben, en dat jan-en-alleman dus zijn eigen waarheid mag koesteren, maar toch even ‘n korte kanttekening.

“Zeg maar!”

Alles is perceptie, zeker, en toch is er een gedeelde waarheid. Niet alleen mijn persoonlijke waarheid maar die van ons allen. Dat wetende leidt automatisch tot verbinding.

Die man van hierboven bijvoorbeeld stelt terecht een feit, geen mening maar ‘n feit dat je kunt verifieren. Namelijk dat de farmaceutische industrie geen inzicht geeft in wat ze in haar (experimentele) spuiten stopt. De maatschappij geeft Big Farma, zolang ze bestaat, een free card. Ja, ze werken met patenten maar wij mensen schieten niets op met die economische belangen en de daaruit voortvloeiende licensering, eigendomsrecht en geheimhouding. Dat is het spel van de corporaties en ‘t dient het grote graaien maar is absoluut niet in ‘t belang van wij de mensen.

Velen zien dit niet. Ze accepteren liever een opgelegde perceptie en dan is die man van hierboven die netjes en vriendelijk bedankt voor een experimenteel goedje, een wappie, complotdenker, gevaar voor de democratie, een hater en niet zij!

Tja.

(Alles is omgekeerd waarover later meer.)

Het is geen kwestie van gelijk willen hebben. Toch moet ik vrijuit spreken over hoe krankzinnig die waarheid is dat een welzijnsindustrie de macht heeft ‘n onbekend goedje in andere mensen te injecteren (“right into the veins” van kleine kinderen, he Bill Gates).

Meer mensen dan ooit hebben deze grote leugen door en getuigen ervan. Dat is het goede nieuws.

Annelies

* Open source is typisch iets van de software ontwikkeling maar van dat concept kun je heel veel leren. Het betreft de praktijk die in productie en ontwikkeling vrije toegang geeft tot de bronmaterialen (de source) van het eindprodukt. Van de mensen voor de mensen…

Dode baby’s

Terwijl de huisarts me als altijd vriendelijk begroet, stapt ze enkele pasjes achterwaarts, uitnodigend maar een handdruk krijg ik niet meer.

Aangezien ik niet aan ‘t nieuwe abnormale normaal doe, zeg ik er wat van.

Wat volgt is natuurlijk ‘n warrig gesprek want haar weigering van ‘n jaar geleden om ‘t geneesmiddel ivermectine eventueel als early treatment voor te schrijven in geval van ‘n covid ziektebeeld zit ons nog vers in ‘t geheugen. Bij haar en bij mij bedoel ik. Ik kan haar beter meteen vragen of ze er inmiddels achter is hoe bijzonder effectief ivermectine is gebleken in ‘t bestrijden van de covidplandemie maar dat laat ik na.

Ach er valt best wat voor te zeggen om daar waar zieke mensen bijeen komen ‘n beetje afstand te houden maar als ‘n huisarts nu, haast tweeeneenhalf jaar na de corona-inceptie nog niet weet dat ‘t mRNA-vaccin nog (steeds) in de experimentele fase zit en daar lakoniek op reageert met “oh… dat…”, alsof ‘t een onbelangrijk detail is, waar moet je dan beginnen?

Ik heb m’n huisarts altijd gemogen maar ik kan niet meegaan in haar opvatting dat we allebei onze waarheid mogen hebben. Er is maar 1 waarheid, de rest is perceptie.

Ik krijg een verwijzing naar de gynaecoloog.

Die maandagochtend ben ik ruim op tijd via ‘n digitale paal ingecheckt - niets onmenselijks is een ziekenhuis tegenwoordig vreemd - en kan ik genieten van de collegiale gesprekjes die vanuit ‘t aangrenzende secretariaat de nog lege wachtkamer binnenwaaien. Ze gaan over vakanties en hoe die door onmenselijke toestanden op vliegvelden schandalig in de soep lopen. Over de onderliggende feiten laat niemand zich uit.

Tegen negenen meldt de een na de andere gynaecoloog zich met een vrolijke noot of begroeting bij de dames van de poli, zoals dat gaat op ‘n maandagmorgen als de arbeidsplicht roept. Ik kijk belangstellend toe want ‘k heb geen idee wie mijn gynaecoloog is, of ‘t een man of ‘n vrouw is, want mij is alleen een achternaam en voorletters gegeven. Of dit vernieuwde moderne privacy wetgeving is, tevens onderdeel van ‘t nieuwe abnormale normaal, geen idee, je moet niet van alles een probleem willen maken.

Stipt 9.00 uur wordt mijn naam omgeroepen en herhaalt ‘t tafereeltje van bij de huisarts zich: ‘n vriendelijke begroeting, enkele stappen achterwaarts meelopen maar geen uitgestrekte hand.

“Hier ook al niet?”

Zo begin ik onze kennismaking. Maar dit keer verloopt ‘t vervolg volslagen anders dan bij de huisarts en blijk ik een-het-oude-normaal-gynaecoloog voor me te hebben. Ik krijg alsnog een hand, vrijwel meteen gevolgd door haar vraag: “dus jij bent ook niet geprikt?”

Daarna ontstaat ‘n wat samenzweerderige uiteenwisseling van informatie waarin we elkaar compleet aanvullen. Het lucht haar zienderogen op. M’n wakkere gynaecologe vertelt dat ze de enige op de afdeling is en hoe lastig ‘t haar gemaakt wordt om naar eer en geweten haar werk te doen. Ze is vanwege haar oplettende houding al een keer van hogerhand berispt. Gelukkig is ze niet alleen wakker maar ook gis. Als ‘n zwangere vrouw (dit pleonasme houd ik mijn leven wel vol want echt alleen vrouwen kunnen zwanger worden, al beweren verdwaasde geesten wel eens anders) haar nu vraagt of ze er goed aan doet zich te laten injecteren, antwoordt ze dusdanig dat ze zelf niet in de problemen komt en de zwangere vrouw evenmin. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Maar ondertussen. Wat een ellende.

“Ik heb nog nooit zo veel dode baby’s gezien als in het afgelopen jaar,” stort ze haar hart uit. Het heeft haar enorm aangegrepen. Wat denk je nou! Over de oversterfte in ‘t algemeen is ze ook niet te spreken.

Als ze 1 jaar voor haar pensioen had gezeten dan wist ze ‘t wel maar deze gynaecoloog is dol op d’r werk, wil graag vrouwen blijven helpen, heeft een hypotheek en nog jaren voor de boeg…

Dat haar collega’s wel braaf geprikt zijn, komt volgens haar doordat alles wat zij in hun studietijd voorgeschoteld krijgen voor waarheid aannemen. Dus nu ook deze georkestreerde prik-propaganda.De schapen…

Ik begin over hoe belangrijk het voor mij is lokaal te verbinden met andere bewuste mensen. Want je kunt, zoals zij heeft gedaan, met je geliefden uiteindelijk afspreken “agree to disagree en toch van elkaar te houden”, maar lukt het dan nog echt met elkaar te praten?

Verbinden, dat wil zij ook. Dit cadeautje op de maandagochtend smaakt naar meer, ik wil in ieder geval alles horen over crisisgerelateerde zaken die ze als gynaecoloog de afgelopen jaren in haar vakgebied heeft meegemaakt. Anoniem of niet, dat mag, nee moet de mensheid ook weten. Er bestaan nog mensen bij wie ‘t morele kompas in orde is of wederom in balans kan worden gebracht. En die moet je koesteren.

Niet nog meer dode baby’s!!

Hoewel het protocol twintig minuten voorschrijft, verlaat ik na een half uur haar werkkamer.

Geen hand heb je, dus vraag om die hand en wie weet krijg je die, plus een goed verhaal.

Medeplichtig

“Complicit.” Zo noemt Heather Heying mensen die de QR-code gebruiken. Ze zei dat onlangs in de DarkHorse Podcast die ze samen met haar man Bret Weinstein presenteert. Beiden zijn evolutiebiologen en Amerikanen.

Medeplichtig dus.

Dat is nogal wat maar ik zie dat precies als zij en ‘t is DE vraag die me blijft bezighouden. Hoe moet je mensen zien die volledig meegaan in een leugenachtig narratief dat discrimineert en anderen, mensen met wie ze nog niet zo lang geleden omgingen, uitsluit?

Medeplichtigen die weten wat ze doen want ze moeten de QR-code laten zien wanneer ze naar ‘n evenement gaan bijvoorbeeld. Zij weten dat anderen niet meer naar datzelfde evenement kunnen gaan.

Zij weten!

Heathers man, Bret Weinstein, was er ‘n fractie minder uitgesproken over. Misschien vond hij het woord ‘medeplichtig’ iets te sterk en ‘t zou me niet verbazen als Geliefde het woord ‘medeplichtig’ evenmin zou gebruiken.

Goed, je kunt wat nuances aanbrengen.

Zo ging vriend R. lekker uit eten in een restaurant waar we twee jaar terug ook wel samen kwamen. Hij had er heerlijk gegeten, meldde hij mij telefonisch. Hij stond er geen seconde bij stil hoe dat zou overkomen. Hij vond deze nieuwe situatie doodnormaal. Hij had enorm van z’n privilege genoten, ookal noemt hij het zelf niet zo natuurlijk. Hij had en heeft geen idee.

Is dit om te lachen?

Dat zijn privilege niet veel later van hem werd afgenomen, heeft bij hem niks losgemaakt en al helemaal geen alarmbellen doen afgaan. Ik geloof eerder dat hij mij en Geliefde de schuld zou geven dat de restaurants weer dicht moesten dan dat hij zich werkelijk zou verdiepen in wat er gaande is.

Het is te genant om er op te reageren en dat deed ik dan ook niet.

Waar is zijn morele kompas gebleven? Of bezat hij ‘t nooit maar viel het in vredestijd minder op?

“Neem die prik ook Annelies, dan ben je onderdeel van de oplossing.”

Doe niet zo moeilijk.

Dat niveau.

Ander geval.

80-jarige kennis vertelde afgelopen herfst in een ‘zoom-meeting’ dat ze naar ‘n concert was geweest en dat ze bij het tonen van haar QR-code heel kort aan ons had gedacht… Het voelde toch wat vreemd, wetende dat wij, muziekliefhebbers door wie ze weleens uitgenodigd werd naar ‘n concert te gaan, dit privilege ontberen.

Het heeft haar er nooit echt van weerhouden naar dat concert te gaan.

Niets meer gehoord toen ook haar dat privilege werd afgenomen. Ze ondergaat dat lijdzaam maar van haar dochter E. (bewust ongeprikt) hoorden we dat ze dit jaar alweer naar de film en uit eten was geweest met haar andere volgzame want geprikte dochters.

Zowel R. als die bejaarde kennis volgt louter de oude media en die houden hun voor dat het ‘t juiste te doen is.

Maar toch.

Ze weten.

Als je ze vertelt dat je hebt gelezen dat er veel oversterfte is sinds er ‘gevaccineerd’ is, reageert de een, “waar staat dat dan?” De ander noemt de vrije media steevast complotdenkers of gekken.

Allemaal uitgekomen waarheden inmiddels maar wakker worden, ho maar.

Opvallend is ook dat geen van de QR-mensen en ‘vaccinados’ wil praten over wat er gaande is, niet eens over wat ze dEnken dat er gaande is.

Ik vraag me oprecht af hoe deze mensen te zien, hoe (en of) met hen om te gaan, nu en als het leugenachtige tegen de mensheid gerichte narratief valt. Als het valt…

Gaan ze het ooit zien? Willen ze het ooit zien?

Ik vrees van niet.

Onverschillig

Hoe onverschillig kun je zijn?

Als ouders bijvoorbeeld.

Dat je het accepteert dat je bloedeigen kind alleen nog mag leren als ‘t een mondluier voordoet in de klas.

Omdat de overheid dat (aan)beveelt.

Geen enkele reden zou toch zo’n vergaande en in dit geval nutteloze maatregel mogen rechtvaardigen. Want een mens, een kind moet vrij adem kunnen halen.

Om gezond te blijven en om te leren, en ‘baat het niet dan schaadt het niet’ gaat hier niet op. Mondkapjes zijn schadelijk. Dat is bekend.

Hoe onverschillig kun jij, ouder, dus zijn om dit niet - als je ‘t om een of andere reden niet instinctief aanvoelt - goed uit te zoeken en je kind te beschermen?!

Maar het is waar.

De meeste mensen zijn onverschillig en menen dat ‘t een deugd is als ze braaf doen wat hun van bovenaf wordt opgelegd. Ze geloven liever leugens dan dat ze hun gevoel en verstand volgen. Zo verweekt is de westerse mens geworden. En ze verwachten er een bonus voor.

Dit is de gruwelijke les die deze geplande pandemie blootlegt.

Arme mensheid.

Om je baan, je werk te behouden, laat je je inspuiten met een experimentele vloeistof die hatseflats, rechtstreeks je aderen ingaat, alsof je ineens een junky bent geworden. Geen mens meer maar een (ver)slaaf(de) gehorige, en je volwassen kinderen raad je ‘t aan en de kleine kinderen sleur je erin mee.

Om op vakantie te kunnen gaan, te kunnen reizen in het algemeen, te kunnen sporten, winkelen, naar de wc in ‘t cafe te mogen of naar je lievelingsrestaurant. De redenen zijn eindeloos en diep bedroevend.

En ja,

om je restaurant open te kunnen houden, is discriminatie ineens weer toegestaan! Het wordt je door de omgekochte media aangepraat dat ‘t gerechtvaardigd is, ja, dat het zelfs ‘n vanzelfsprekende weg is die je moet bewandelen, namelijk dat jij, restauranthouder, mensen die geen malle door de overheid goedgekeurde doch discriminerende code wensen te gebruiken, uitsluit. De deur wijst. Die moeten dan maar ergens anders gaan eten… Jij hebt immers je zaak te redden?

Hoe onverschillig kun je zijn om vrijheid met privilege te verwarren?

Privileges om dit of dat te mogen maar die je zo weer kunnen worden afgenomen. Door de leiders die jij maar braaf blijft geloven en volgen.

Je hebt het al zien gebeuren, nietwaar?

Dus.

Wanneer stopt de onverschilligheid?

Als je (klein)kind…

Als je restaurant toch…

Als je geld wordt ….

Bij de start van het EU-social credit system?

Annelies van der Veer

28.1.2022

De Voorgeschreven Werkelijkheid

Bevalt ‘t een beetje, leven in de nieuwe Voorgeschreven Werkelijkheid?

Dus dat je met je eigen ogen ziet dat de natuur er deze zomer als vanouds voor staat: werkelijk alles wat kan bloeien is weelderig en sappig opengebarsten en wat groen kan worden is groen geworden, dwars door, over en onder alle menselijke ‘obstakels’ heen. Daar is geen kunstmestbooster of wat voor shot dan ook aan te pas gekomen. Wat ‘n kracht, wat een herstellingsvermogen! Terwijl de unieke mens gedoemd is te sterven, verheft de aarde zich telkens weer.

Ho ho, dat kan ik wel constateren maar dat telt niet want niet in overeenstemming met de ons door het ministerie van globalisme voorgeschreven werkelijkheid over ‘t klimaat, en dus is ‘t een foute MENING. Mister Global dicteert luid en duidelijk dat planeet aarde er beroerd voor staat en als wij mensen niet massaal ophouden met massaal menselijk te zijn, vergaat zij binnen vijftien jaar!

Of dat je ‘t niet van horen zeggen hebt maar dat je gezien hebt dat er de afgelopen achttien maanden niemand op straat voor je voeten is ingestort door ‘n zogenaamd waanzinnig besmettelijk en agressief virus. Dat de wereld nu weliswaar vol zit met dwingende lijnen, bordjes en pijlen maar dat er niet meer mensen zijn doodgegaan dan normaal wat toch de belofte was want in China vielen de mensen wel op straat dood neer, nietwaar? De hele wereld kan nu weten hoe nep die beelden waren en ‘t goede nieuws is dus dat het virus reuze meevalt.

Nee Annelies, dat zie je echt weer verkeerd. Juist de maatregelen hebben ervoor gezorgd dat de ziekenhuizen niet volstroomden: de avondklok, de gedragsmondkapjes, de sluiting van de horeca, de beperkte omgang met elkaar. Alle kleine beetjes helpen zodat je straks met een QR-code weer normaal deel kunt nemen aan het openbare leven. Alleen dan…

Toch of juist daardoor gaan de alarmbellen bij mij af omdat je liever je IQ gebruikt dan een of andere code die overal voor gebruikt kan worden. Je ziet en begrijpt dat je geen echte keuze meer hebt, dat je gedwongen wordt om ergens in te geloven waar je niet in gelooft, niet in kan geloven terwijl dat (vrijheid, vrije keuze) je goed recht is. Vrijheid is altijd zo belangrijk geweest en nu opeens niet meer?

En hoezo sluiten we voor ‘t gemak even de ogen voor de veel grotere schade, aangericht door diezelfde maatregelen, inclusief injecties. Wie beschrijft dat leed?

Nee, de voorgeschreven werkelijkheid bevalt niet want ze riekt aan alle kanten naar controle, discriminatie en onmenselijkheid. Zoiets heeft zich in onze samenleving nog nooit op deze schaal afgespeeld. Een unicum om je over te verwonderen en om van te gruwen. En toch gaan er verdrietig genoeg zo veel mensen in mee. Nog steeds. Stap voor stap, lock-step, kritiekloos, jezelf verloochenend richting volledige ontmenselijking.

Word wakker! Je kunt het!

Beste restauranthouder

Beste restauranthouder, beste Y,

X en ik komen inmiddels alweer acht jaar bij uw restaurant. Dat doen wij met veel plezier, met name in het wild- en aspergeseizoen, op kerstavond… en tussendoor lunchen we ook geregeld en graag op jullie fijne terras.

Elk seizoen nemen we nieuwe vrienden/kennissen/familieleden mee naar het restaurant voor een unieke ervaring: Hollands pur sang immers met een goede prijs/kwaliteitverhouding en een prettige service. Thuis drinken we uit wijnglazen met jullie embleem erop.

Afgelopen winter, tijdens de ‘lockdowns’, hebben we gretig gebruik gemaakt van jullie afhaalservice: om jullie te steunen in ‘n moeilijke tijd, tevens natuurlijk om te genieten.

Wij kijken geen teevee maar volgens jullie email zouden we vanaf 25 september aanstaande voor toegang een ‘QR-code’ moeten tonen. Aan zo’n dystopische en discriminerende maatregel - die nooit weggaat en slechts vervangen zal worden door nog beter werkende gehoorzaamheidstrainingen - doen wij niet mee. Dit onzalige plan heeft niets met gezondheid te maken. Ga maar na: gevaccineerden hebben een hogere virusload dan ongevaccineerden. Dat is wetenschappelijk aangetoond.

Wij gaan graag uit van gezond verstand want wie ziek is, blijft thuis en verziekt het niet! Zo eenvoudig was het en is het nog steeds volgens ons en vele miljoenen Nederlanders die hun gezond verstand gebruiken (ook bij een ‘pandemie’ met een ifr van0,15 procent).

Wij gaan ervan uit dat jullie ook je rug recht houden. Wij hopen werkelijk dat jullie deze aangekondigde segregatie aan de deur laten vallen. En, kijk samen met ons een jaar vooruit want als je hier aan meedoet ben je ons werkelijk voor altijd kwijt (en alle gasten die we in de toekomst nog zouden meenemen).

Wij hopen dan ook binnenkort weer een reservering te maken voor een gezellig etentje in jullie unieke restaurant, we kijken er naar uit!

Vriendelijke groet,

Annelies van der Veer en

X …………

06-…….

PS. Zijn jullie op de hoogte van dit prachtige initiatief: Keuze vrij bij mij ?

Link: https://keuzevrijbijmij.nl

[toegevoegd: 2 foto’s van ons in het restaurant pre-corona.

Lieve vriendin

Hoe gaat het met je? Ik hoop goed. De laatste keer dat ik je sprak, zo’n vijf maanden geleden, zei je nog steeds veel vertrouwen in ‘t ‘vaccin’ te hebben, dus ik neem aan dat je inmiddels volledig* voorzien bent.

Grappig wel. Weet je nog toen we ‘t een keer over de griepprik hadden waarvoor we allebei vanwege onze leeftijd voor ‘t eerst een uitnodiging hadden ontvangen? (Van onze huisartsen als ik me niet vergis. Niet van de Overheid.) Jij had bedankt, wilde nog even wachten terwijl ik de griepprik toen, in 2019, wel heb genomen.

Allebei begrijpelijke beslissingen want ik had een paar jaar eerder (en pas voor de tweede keer in m’n leven, de eerste keer was ik 18 jaar) ‘n bijzonder zware griep doorstaan met tegen de 40 graden koorts die ik liever niet nog eens meemaak, en jij bent een typisch voorbeeld van iemand die supergezond leeft en beweegt, gematigd is, nooit te dik is geweest en veel aandacht heeft voor welk voedsel je wel of niet tot je neemt. Dus begrijpelijk dat je geen haast had met die griepprik waar hoe dan ook kanttekeningen bij te plaatsen zijn, hoorde ik weleens op feestjes. Zelfs m’n tachtigjarige schoonmoeder, die d’r ganse leven alle ingredienten op alle verpakkingen scant voor ze iets koopt, heeft nooit voor de griepprik geKOZEN want ze heeft een goed werkend immuunsysteem.

Nu weet ik wel dat ik corona geen griep mag noemen, laat staan dat ik er een vergelijking mee maak maar ik weet zeker dat jij net als ik weet dat het sterftecijfer van Covid-19 al tijden is bijgesteld naar 0,15 procent. O ironie, vergelijkbaar met dat van de griep (die verdwenen is)! Uiteindelijk ook toegegeven door Van Dissel. Niets om bang voor te zijn, in lock down voor te gaan of je van jong tot oud te laten inspuiten met een goedje waarvan de bijwerkingen op de (middel)lange termijn onbekend zijn. Je zal er maar een kinderwens door zien vervliegen, of veel vatbaarder worden voor ziektes doordat je immuunsysteem een flinke opdonder heeft gekregen. En als je ouder bent, maak je sowieso minder antistoffen aan.

Dus waarom nu wel die haast?

Voor nota bene ‘n veilig getest griepvaccin bedank je!

Ik probeer je te begrijpen maar ik begrijp daar he-le-maal niets van.

Het is wel vaker voorgekomen dat ik je keuzes niet begrijp, we verschillen nogal, maar over zulke wezenlijke zaken als lichamelijke integriteit dacht ik dat we ‘t eens zouden zijn. Zaken dus die niet alleen jezelf aangaan maar iedereen. Ik heb je altijd als een weerbare democraat beschouwd. Je bent niet voor niets een vriendin.

En ik weet zeker dat jij ervan op de hoogte bent dat het vaccin nog jaren in de experimentele fase zit want jij bent niet lui en zoekt dingen meestal wel uit. Bij de overheid en media hoef je daarvoor niet te zijn, die geeft die informatie niet wat ronduit onvergeeflijk is, dus waarom zijn er geen alarmbellen bij je gaan rinkelen?

Gek, dat wij, die elkaar al bijna vijftig jaar kennen, nu zo tegenover elkaar zijn komen te staan. Dat sommige familieleden nu de vreemdste keuzes maken, en foute, is tot daar aan toe maar jij bent een gekozen vriendin.

Ja, jij leest nog steeds een landelijk dagblad, jij kijkt nog elke dag naar de staatsteevee, die stelt je blijkbaar gerust en bevestigen je in je standpunten.

Zoiets moet het zijn.

De media.

“De media is het virus!” roept Robert Jensen al vanaf vrijwel ‘t begin van deze afgrijselijke coronafilm. Ik geloof waarachtig dat de man gelijk heeft. Bij Jensen gaat jouw hoofd al op slot, je trekt hem niet, terwijl ik ‘m juist enorm ben gaan waarderen, en vele andere niet-corporate media (zoals Cafe Weltschmerz, Blckbxtv en Gezond Verstand) waar jij evenmin iets van wilt weten. Volgens jou is er altijd wel iets aan te merken op die berichtgevers. De een zou een antisemiet zijn, de ander een complotdenker.... maar op hun boodschap, de inhoud, ga je niet of nauwelijks in.

Of je komt met ‘debunkers’ aan uit de corporate media (!) die helemaal niets gedebunked hebben! Je vertrouwen in hen jaagt me pas angst aan.

Je lacht me uit, en gaat volgzaam mee in dat ene narratief waarvan een kind kan zien dat ‘t aan alle kanten rammelt en, waartoe het leidt. Discriminatie bijvoorbeeld.

Waarom wil je dat, na al die tijd, niet zien?

Ben je echt zo bang? Je zegt steeds dat je dat niet bent maar wat is er dan aan de hand? Wat is er logisch danwel menselijk aan dit coronadrama?

Ik heb je de rode pil aangeboden maar je verkoos de blauwe. Ignorance is bliss.

Weet je lieve vriendin. Ik ben ook verbaasd dat ik nu mensen waardeer als

George van Houts die ik voorheen als ‘n complotdenker beschouwde om z’n 9/11-theorie. En ik heb zelfs zo’n griezelige vrouwonvriendelijke Denk-politicus een keer geliked omdat hij kritisch was op het coronabeleid. Bien etonne de se trouver ensemble, zeker maar met iedereen die kritisch kijkt naar het uitgerolde corona-narratief ben ik blij, wat heel logisch zou moeten zijn want de Overheid is niet je beste vriend. Nooit geweest en zal het ook nooit worden.

Lichamelijke integriteit, vrijheid, menswaardig leven, deze drie grondwettelijke vrijheden moeten eerst hersteld worden, daar moet nu wederom voor gestreden worden. Daarna kunnen we elkaar desgewenst over al die andere onderwerpen, zoals wel of geen islamitische hoofddoek bij de politie, weer de tent ‘uitvechten’. Dat ligt nu even stil.

Weet je nog hoe teleurgesteld we waren in onze helden van weleer die wel het christendom durfden te bespotten maar die de nieuwe godsdienst onbekritiseerd lieten? Zoiets voel ik nu ook voor de columnisten en journalisten die ik altijd kon waarderen om hun mening maar die ‘t nu wel oke vinden hun ‘vrijheid’ (vaak niet eens hun veiligheid) denken terug te kunnen kopen door zich te laten injecteren met iets waar niemand wat aan heeft. Bange blanke ruggengraatloze mannen en vrouwen blijken het te zijn. De medische apartheid die onder hun ogen ontstaat is geen onderwerp voor hen! Terwijl iedereen daar nu over zou moeten schrijven, praten, discussieren, protesteren....!

Maar goed, die mensen ken ik niet persoonlijk. Dat ik jou die ik al bijna vijftig jaar ken, nu dreig te verliezen omdat je niet voor vrijheid kiest maar voor schijnveiligheid is veel schrijnender. Jij bent onvervangbaar.

Natuurlijk kan niet iedereen moedig zijn maar ik wil niet enkel bestaan, ik wil leven.

En verder is ‘t eenvoudig, zullen we wel zien: of jij, of ik ga(at) eerder dood.

Geniet van deze zomer!

Lieve groet,

Annelies

* ‘Volledig’, d.w.z. totdat big pharma zegt dat ‘t genoeg is.

Steun de vrije media!

Voel je net als ik geen enkele aandrang meer om de reguliere lees politiek correcte en dus goed betaalde media te raadplegen (inclusief Netflix, ‘t was even leuk maar door Netflix bestelde series barsten al tijden van de anachronismen om maar de juiste deugagenda uit te dragen. Heb je er eenmaal oog voor dan trap je er niet in en is je kijkplezier vergald.) overweeg dan eens om de uitgespaarde euro’s te schenken aan een van onderstaande onafhankelijke alternatieven. Met een uitgespaard tv- en streamingsdienstabonnement kom je al snel op zo’n 25 euro besteedbaar budget.

Elke maand maak ik nu de balans op en kijk ik wie ik steun. Het is soms lastig kiezen! Maar je kunt natuurlijk ook (ver)delen.

Mijn lijst ziet er nu zo uit, en in willekeurige volgorde aanbevolen:

1. Blckbx.tv (oprichter Flavio Pasquino)

2. Ademvrij.nu (zet zich in om de mondkapjesplicht ongedaan te maken)

3. Gezondverstand.eu (onafhankelijk tweewekelijks blad. Initiatiefnemer: Karel van Wolferen)

4. Cafeweltschmerz.nl (gesprekken over actuele maatschappelijke aandachtsgebieden) Met name alle corona- en klimaatgerelateerde interviews van harte aanbevolen.

5. Moederhart.nl voor een kindvriendelijke samenleving zonder test- en vaccinatiedwang. Initiatiefneemster o.a. SietskeBergsma.backme.org (publicist)

6. Jensen.nl (Robert Jensen. Onafhankelijk platform voor het ‘echte geluid’. Altijd weer een hoopvolle boodschap. Zie ook de Jensen Shop voor t-shirts met teksten als ‘Genoeg is Genoeg’ en ‘Mondkapjes zijn schadelijk’.

7. Sidlukkassen.com (historicus, onafhankelijk vrij denker en filosoof. Tevens initiatiefnemer van De Nieuwe Zuil)

8. JornLuka.com (interviewer, The Trueman Show)

9. Wyniasweek.nl (journalist, columnist en schrijver Syp Wynia en vele anderen. Met name over klimaat en energie.

10. Denieuwewereld.tv (online platform met “verdiepende gesprekken in een tijd van verandering”)

11. Fvd.nl (Forum voor Democratie, politieke partij van Thierry Baudet. Word lid en/of doneer!)

12. Keuzevrijbijmij.nl (Het platform voor alle aanbieders waar iedereen welkom is, ook zonder test of vaccin.)

13. Ikwilgewoonnaarschool.nl (opgericht door ouders die verontrust zijn over het effect dat de overheidsmaatregelen hebben op het onderwijsklimaat. De maatregelen zijn zowel mentaal als psychisch ongezond)

14. Artsencollectief.nl (groep artsen en medische professionals die zich zorgen maakt over de enorme negatieve effecten en schade van het huidige coronabeleid in Nl.)

15. ....

‘Foben’ maar geen ‘wappies’

Spannende tijden zijn ‘t. Dat valt niet te ontkennen. De een denkt er zelf een einde aan te maken, de ander wordt stinkend rijk omdat hij zich - geheel uit vrije wil - op de zinloze en vrijheidsberovende (snel)testbusiness stort, of de al even zinloze en ademberovende mondluiers. Beide Neurenberg 2.0 waardige onderzoeksonderwerpen.

Helaas, het verbinden, inclusief zijn, bruggen bouwen en luisteren naar de ander lukt even niet zo goed. We slaan elkaar nog net niet de hersenen in en over een jaar kost een brood honderd euro.

Dat laatste hoorde ik in ‘n podcast met vooruitziende blik.

Wappies, zegt u? Uiteraard.

Je wilt ‘n mens zijn. Je kunt niet anders.

Het allereerste wat je bent als je uit de baarmoeder wordt geworpen. Geen gelovige, geen Nederlander, geen blanke of zwarte, geen lgbt-variatie maar ‘n exemplaar van ‘t menselijke soort en dan, toch nog onverwachts, pakt je Overheid met een uitermate slecht excuus je je lichamelijke integriteit af, je bewegingsvrijheid, je menswaardigheid. Het eerste krijg je nooit meer terug als je ‘t tweede ermee terug denkt te ‘kopen’. De fuik zit inmiddels aardig vol met vers geprikte medeburgers die vervolgens nog steeds angstig zwijgen, zo werkt dat blijkbaar, vandaar ook de niet onverwachte verkiezingsuitslag van 17 maart jl.

“Corona is de grootste zwendel van deze eeuw,” viel op ‘n opstandige opgestelde vrachtwagen te lezen. Enkele weken later was de vrachtwagen verdwenen en vervangen door borden met pijlen en de tekst: Vaccinatie Locatie of Test locatie.

Alsof ik in een science fiction film terecht ben gekomen. Dystopisch.

Maar wie hoor ik hierover?

Nooit de goedbetaalde media, die volgen kritiekloos de aanjager, maar evenmin de kritische journalisten, columnisten en andere vrijheidsstrijders die ik graag las en volgde toen de multiculturele hel in ons waterige maar evengoed barstensvolle polderlandje losbrak. Zij hadden de moed (ze konden en wilden niet anders) te schrijven over de idiotie van aparte zwemuren voor sommige religieuze vrouwen (want anders konden die vrouwen niet zwemmen!), de opwakkerende jodenhaat in ons vrije land, en arabist Jansen (1942-2015) debunkte zelfs ‘t boek van ‘De Profeet’.

Zo brachten deze weerbare democraten wat hoop, tot afgrijzen van de luie denkers, ook wel cultuurrelativisten genoemd.

Ze werden niet op klaarlichte dag vermoord, zoals Theo van Gogh en Pim Fortuyn maar voor ‘foben’ uitgemaakt, islamofoben.

Een geuzennaam.

Maar nu hoor ik ze niet. De ‘foben’ zijn, wat ik wel had verwacht, niet massaal ‘wappies’ geworden, zoals kritische denkers en weerbare democraten tegenwoordig wel gemakzuchtig worden genoemd. Velen etaleren een blinde vlek voor de grootste zwendel van deze o zo prille eeuw. Ze gaan mee in het angstnarratief. Gek genoeg vertrouwen ze de instanties en de totalitaire overheid nu wel.

Ze moeten dus wel bang zijn want vanwaar die haast om je met een experimenteel goedje te laten inspuiten waarvan pas over ‘n jaar of vijf wellicht bekend is wat ‘t precies doet? Zeker, eigen keus en uiteraard hoop ik dat ‘t goed voor hen (iedereen trouwens) uitpakt maar ondertussen word ik meegesleurd door hun beslissingen wat nooit, ik zeg, nooit had mogen gebeuren!

En toch gebeurt het.

Daarom kan ik niet anders dan concluderen dat de 5-mei-poster van Forum voor Democratie helaas zeer gepast is, die met de nuchtere tekst: ‘Op 5 mei herdenken we 75 jaar vrijheid 1945-!2020.’

Naar verwachting een jaarlijks terugkomertje.

Je wilt een mens zijn of je bent vergeten wat dat betekent.

Annelies van der Veer

24 mei 2021

Genoeg is genoeg

Hij loopt monter de groothandel binnen waar het plafond hoger is dan in een kerk, pakt een kar en begint z’n lijstje af te lopen. Maar het is zaterdagochtend, iets drukker dan doordeweeks, er zijn nu maar liefst vier klanten in de winkel, en hij is de wc-papier-afdeling nog niet voorbij of de bedrijfsmanager spreekt hem aan: “meneer, meneer, wilt u een mondkapje opzetten! Klanten melden bij de kassa dat er iemand zonder mondkapje rondloopt in de winkel!”

Hij blijft kalm en antwoordt dat een mondkapje helemaal geen zin heeft en nee, hij heeft geen mondkapje. Hij is zo klaar, zal zijn spullen afrekenen en dan is er geen probleem meer. De bedrijfsmanager persisteert maar hij geeft geen sjoege. De bedrijfsmanager vertrekt.

Bij de vriesafdeling aangekomen komt de bedrijfsmanager nog een keer verhaal maken. “Meneer, ik wil u vragen een mondkapje op te zetten. Ik heb hevig geagiteerde klanten aan de balie en ik vraag u nu de winkel te verlaten.”

Wederom antwoordt hij dat hij geen mondkap zal opzetten, dat ‘t maar even duurt om zijn boodschappen bij elkaar te zoeken en dat hij deze netjes zal afrekenen. De bedrijfsmanager is dichter bij hem gaan staan, te dicht bij. “Wilt u wel de anderhalve meter in acht nemen? Nu staat u namelijk te dicht bij mij. Ik vind het prima om een gesprek met u te voeren maar dan wel na mijn boodschappen en buiten de winkel. En als u vindt dat ik een wet overtreed, moet u mij maar laten bekeuren.”

De bedrijfsmanager roept dat hij mensen die geen mondmasker willen dragen helemaal zat is en loopt weg.

Hij begrijpt de bedrijfsmanager die er ineens van de giftige overheid de taak van ‘mondkapjespolitie’ bij heeft gekregen best wel maar zijn humeur is grondig verpest, van rustig verder winkelen is geen sprake. Hij versnelt zijn pas, gaat alleen nog voor de grote boodschappen. Bij de kassa wordt hij correct behandeld.

Eenmaal buiten klinken er geen sirenes, hij laadt vlot in en rijdt gehaast weg. Hoewel hij zich in de winkel groot heeft gehouden, heeft het incident, het feit dat hij verraden is door een medeburger, hem natuurlijk geraakt. Het is godgeklaagd! Hij kan er niet over uit.

De overheid en vervolgens de media hebben mensen zo bang en gek gemaakt met hun eenzijdige coronapropaganda - waar ze blijkbaar verslaafd aan zijn geraakt - dat ze hun medeburgers, zij die niet mee willen doen aan een ongevraagd gedragsexperiment lafhartig verraden en zo’n bedrijfsmanager ongevraagd opzadelen met een taak waar hij helemaal nooit naar gesollicteerd heeft. Anders was hij wel bij de politie gegaan.

Hij hoort het de gelukkig gemuilkorfde slaven al denken, dan had hij om van het gezeik af te zijn maar een mondkapje op moeten zetten!

Neen!

Noem ‘t klein verzet. Het is beslist beter voor zijn (geestelijke) gezondheid om zich niet gek te laten maken en z’n gezonde verstand te blijven gebruiken. Je kunt jezelf toch niet verraden?! En de oorlog is immers nog niet uitgebroken.

Het gekke is dat hij daar steeds aan moet denken. Gezien het gedrag van mensen kan hij zich nu veel beter voorstellen hoe het in oorlogstijd is geweest. Jij, zou fout geweest zijn, denkt hij soms, een collaborateur, en jij een brave onderdaan, en jij een held, een kleine en jij, een grote.

Hij wil dat helemaal niet denken of weten...

Voor hem is ‘t inmiddels een uitgemaakte zaak: no way dat hij een mondkapje opzet om z’n spullen bij de groothandel te halen. Nergens voor nodig, hij wil het er niet eens over hebben.

Ga weg met je niet-werkend-mondkapjesplichtexperiment voor een ziekte met een mortaliteitscijfer van 0,15 procent of minder.

Laten we met z’n allen stoppen en onze rug recht houden dan is het snel afgelopen met die onzin.

Hij hoort nu Robert Jensen zeggen: “genoeg is genoeg!”

Waar blijven onze helden?

Dat je ze niet hoort, daar begrijp ik niks van. Je zou juist verwachten dat ze dagelijks op de teevee verschijnen (en elke dag weer anderen want keuze zat) of in welke mainstream media dan ook: de overlevenden van deze verschrikkelijke pandemie der pandemieën! Onze helden! Zij vochten en kwamen weer boven. Zij kunnen het navertellen!

Ach, een opbeurend woord, een positief verhaal, het had zo’n welkome geruststelling kunnen zijn voor ons, de verplicht opgehokte brave bange tot de bank veroordeelde burger.

Het mag niet zo zijn.

We krijgen onze helden niet te zien.

Aan ‘t onderwerp kan ‘t niet liggen want in de groot-geld media-kanalen gaat ‘t de godganse dag nergens anders over. Al meer dan een jaar. Alleen zijn ‘t steevast de uitzonderingen die we krijgen voorgeschoteld, de pechvogels zodat je gerust van angstporno kunt spreken waarnaar je dag in dag uit zit te kijken. Verslavend wellicht maar ik zie toch liever het echte nieuws.

Om hoeveel overlevenden moet ‘t wel niet gaan? Duizenden, honderdduizenden, alleen al in Nederland. Mensen, heel veel jonge maar ook ouder en oud, met en zonder onderliggende aandoeningen, maar wel mooi volledig genezen van corona, covid-19, of moet ik zeggen een mogelijk zware griep?

En zit ‘m daar de kneep? Genezen van een zware griep is geen echt nieuws. Nooit geweest ook. Er aan overlijden evenmin.

Ik begrijp ‘t niet meer.

Dat begon al in september vorig jaar toen de dertigjarige zoon van m’n beste vriend zich liet testen omdat hij van die typische verkoudheidsverschijnselen kreeg. Waarom meedoen aan de mallemolen van het testen met testen die zonder verder klinisch onderzoek weinig vaststellen, durfde ik niet eens te opperen. Die zoon had, met z’n lichte griepverschijnselen waarmee hij gewoon door had kunnen werken, ook thuis kunnen blijven en wachten tot hij zich weer beter voelde, toch? (Of slechter en dan alsnog naar de dokter.)

Het viel mee en dus had mijn vriend met wie ik natuurlijk meevoelde, voor niks in spanning geleefd. Maar iets met deze positieve ervaring en geruststelling doen, ‘t wereldkundig maken, een hart onder de riem, zeg maar, dat zat er niet in. Nee, het was geen nieuws volgens mijn vriend want “jonge mensen krijgen nauwelijks klachten van dit virus, dat is bekend!”

Waarom dan toch die angst?

Daarna stroomden de berichten binnen van bekenden, neven en nichten die eveneens getroffen waren door corona. Allemaal tussen de 25 en 45 jaar. De een had er wat langer last van gehad, de ander een paar dagen, vrijwel allemaal hadden ze thuis door kunnen werken en waren ze volledig hersteld. Als ik contact met ze had, hadden ze ‘t er niet eens over, zoals ik ‘t ook niet te horen zou hebben gekregen als ze de griep hadden gehad, hoe vervelend ook, daar heb je ‘t niet over.

Terwijl ik nu zo graag wil weten wat volgens de overlevenden ‘t verschil is met de griep en wat ze ervan vinden dat de maatschappij naar de klote wordt geholpen.

Helaas krijg ik hier geen antwoorden op, het lijkt wel alsof er een taboe heerst op positief corona-nieuws.

Heel merkwaardig. Zeg maar gerust verontrustend.

Ook ben ik benieuwd naar hoeveel depressieve mensen Nederland er inmiddels bij heeft gekregen.

Wordt dat bijgehouden?

Mijn geliefde ontving onlangs van zijn werkgever een bloemetje.

In een mooi langwerpig plat pakje dat, zodra de bescheiden kleine tulpen het transport hebben overleefd, zo door de brievenbus kan. De bijgevoegde tekst luidde ongeveer: ‘we werken nu 1 jaar thuis. Bedankt en zet ’m zo door!’

Helaas paste het coronaproof-pakketje toch niet door onze wat kleine brievenbus en heeft ‘t enige dagen in de regen voor onze voordeur gelegen.

Want wij zijn al lang gevlogen.

Elk nadeel heeft zijn voordeel maar ik wens iedereen sterkte en wijsheid, vooral veel wijsheid.

Annelies van der Veer

11 april 2021

Beste lezer,

Op 17 maart jl. hadden jullie de kans je vrijheid terug te pakken maar dat deden jullie, op vijfhonderdduizend Nederlanders na, massaal niet.

Waarom niet?

Want net als ik hadden jullie je beter kunnen informeren en je gezonde verstand kunnen laten spreken. Iedereen beschikt erover. Daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben.

Toch deden jullie het niet.
Of kozen jullie bewust voor ‘t meest donkere scenario.

Liever volgden jullie dat ene narratief van de overheid, de overheidsvirologen en de overheidsmedia.
Slaafs. Als ware gelovigen.

Wie en wat zijn jullie eigenlijk?

Vrijheid, het recht op lichamelijke integriteit, menswaardig leven, voortschrijdend inzicht, jullie schoven ‘t opzij alsof deze begrippen er niet meer toe doen, alsof ze inhoudsloos zijn geworden. Jullie omarmden zodoende een opgelegd ‘nieuw normaal’ dat zowel willekeurige als dictatoriale trekjes heeft en dat haaks staat op voornoemde begrippen. Mensonwaardig!

Ja, ik was in het begin ook bang, maar al gauw verbaasd, vervolgens geirriteerd, verontwaardigd, woedend en uiteindelijk he-le-maal klaar met de overheid en z’n bespottelijke op los zand gebaseerde maatregelen, maar niet minder met jullie die alles zo klakkeloos en gretig blijven accepteren, tegen alle logica in en met wie geen gesprek meer mogelijk is, al denken jullie zelf van wel.

Nee ik hoef jullie argumenten en angsten niet meer te horen. Ik ken ze maar ik erken ze niet want nogmaals jullie hadden net als ik je gezonde verstand kunnen gebruiken en informatie kunnen vergaren die het zogenaamde ‘nieuwe normaal’ volledig onderuit halen. Met z’n vernederende en onmenselijke mondkapjesplicht, avondklok, anderhalve meter afstand, experimentele vaccins en lockdowns! Gestoord! Desastreus!

De boodschap: “Voel je je niet lekker, ben je verkouden, blijf dan thuis. Verziek het niet!” had volstaan en volstaat nog steeds om normaal en voorzichtig te leven met een virus van ‘t kaliber covid-19.

Begrijp me niet verkeerd. Het is jullie volste recht een mondkapje op te zetten, thuis te werken, je te laten prikken met welk experimenteel goedje dan ook, de godganse dag op je bank te liggen en te wachten. Echt, ik gun iedereen z’n eigen vrijwillig gekozen onderdrukking maar dat mag nooit een verplichting zijn voor iedereen. Jullie mogen en kunnen mij niet meesleuren in jullie zelf gekozen gevangenis.

Er moet keuzevrijheid zijn.

Daarna praten we verder.

Daarom richt ik me vooralsnog op de vijfhonderdduizend mensen die dat begrijpen en op 17 maart hebben laten zien weerbare democraten te zijn en te gaan voor vrijheid en menselijkheid. Ik heb er al een aantal de hand mogen schudden op een vrijheidsrally en dat beviel goed. Ik zie een nieuwe zuil geboren worden en ik wil daar bij zijn.

Jullie hebben je kans gehad. Jullie kozen voor onderdrukking. Ik haat jullie niet maar het leven is te kort voor slechte wijn en voortdurend vernederd te worden.
Ik zie jullie wel weer als ‘t oude normaal volledig in ere is hersteld. Jullie geloven daar heilig in. Jullie zeggen steeds dat ‘t heus nog maar even duurt, even volhouden nog..

Dus ....so long. Nog even volhouden!

Annelies van der Veer

Met een zuiver geweten

Met zuiver geweten

Zaterdagavond 23 januari 2021 liggen G. en ik in bed hardop te fantaseren wie we zouden vermoorden als ‘t morgen ‘Purge Day’ zou zijn, een dag in ‘t jaar waarop alle misdaden zijn toegestaan. Ik had nog nooit van de film The Purge (De Zuivering) gehoord, een Amerikaanse thriller-horrorfilm uit 2013 die zich afspeelt in het jaar 2022 (!). Niet echt mijn genre maar dankzij de eerste avondklok van deze eeuw hoorde ik rond 21.00 uur op ‘t ondemocratische twitter de sirene langskomen die Purge Day aankondigt.

Humor wel. Zij het van de dystopische soort.

Maar wat valt er verder nog te knipogen?

Want we zijn er toch maar mooi in getrapt. En kom er nu maar eens uit. Mijn God, meer dan de halve mensheid lijkt in een angsthypnose gevangen te zitten, soms zonder ‘t zelf door te hebben. Anderen vinden het prima dat hun leven is overgenomen, ja er bestaan mensen die meer meer meer opgelegde idiote leefregels wensen. Hun raad ik aan zich tot de islam te bekeren. Dan zitten ze helemaal goed, vooral in Nederland.

En ik was nog wel zo blij dat dat hele coronavirus in al zijn variaties reuze meevalt!

Mondluiers, lockdowns, een avondklok (met privileges voor mensen met honden of talkshows, pure discriminatie) en niet meer mogen kopen wat, waar en wanneer je wilt, allemaal onnodige, desastreuze en vooral inhumanitaire regels.

Het ‘dorre hout’ gaat toch wel dood.

Terwijl het zo eenvoudig is. Gewoon thuis blijven als je ziek bent, of verkouden. Iets meer afstand houden dan normaal, zoals ik altijd al doe als iemand verkouden zegt te zijn. Verder je handen regelmatig wassen en hopen dat je geen pech hebt, zeker, maar inhumanitaire maatregelen voorschrijven, nee bedankt.

Zo veel kunnen we nu wel weten.

Dus ga alsjeblieft door met demonstreren tegen ‘n avondklok. Elke avond weer, tot-ie stopt. Ja, zonder geweld maar kom op voor vrijheid en een menswaardig bestaan.

In Nederland moet je dan toch echt in het Haagse Benoordenhout zijn, daar woont de grote boosdoener. Als het goed is, is hij iedere avond vanaf 21.00 uur thuis. Doe het.

Dan fantaseren G. en ik nog even verder over Purge Day. Want Rutte kunnen we wegstemmen maar kijk vooral eens verder, naar de Grote Slechteriken, die macht hebben en die op ons uitoefenen. Ze zijn nooit verkozen en we kunnen ze niet wegsturen om hun wangedrag en wanbestuur. De nooit democratisch gekozen globalisten. Zij* zijn immers nooit aansprakelijk en dus kunnen we niet met hen afrekenen.

(Verder de MainstreamMedia natuurlijk, de puppets van de overheid en geen goed woord voor die ambtenaren die richtlijnen voorschrijven voor seks in coronatijd.)

Behalve wellicht dan op Purge Day.

U begrijpt wat ik bedoel.

Terug naar normaal! Het oude normaal met al z’n voors en tegens maar zo humaan en democratisch mogelijk. Stem Nederland terug!

28 januari 2021

*Vul de namen zelf maar in.

Mondvodjes aan een waslijn

Onlangs zag ik vier mondvodjes keurig aan een waslijn hangen, een beeld dat ik nooit meer ongezien kan krijgen.

Begeef je ‘n halve dag in de openbare ruimte en je hebt genoeg stof om vele hartverscheurende stukjes te schrijven over de mens en zijn mondvod, ook wel eufemistisch mondkapje genoemd.

Alleen doet niemand het.

Niet de reguliere media. Noch columnisten met gezond verstand.

Terwijl de tijd er toch rijp voor is nu je gedwongen wordt in de openbare ruimte met een ineffectief vod je neus, mond en kin te bedekken. Overtreed je deze regel dan word je niet zoals te doen gebruikelijk door de politie ingerekend maar door je medeburger. Nieuw in onze geschiedenis. O wacht...

Die medeburger is daar door de kritiekloze gevestigde media volledig voor klaar gestoomd en anders is er altijd nog de BOA, de lafste en tevens goedkoopste manier om de burger in ‘t gareel te houden. Kortom, je bent altijd de lul. Jij egoistische wappie!

Wappie?

Aan het begin van de Chinese virusuitbraak zou ik wel degelijk bereid zijn geweest mijn mond te bedekken en vooral, dicht te houden. In mijn eigen huis als ‘t moest! Wist ik toen veel van mondkapjes?! En niemand scheen in februari/maart nog te weten hoe gevaarlijk covid-19 zou uitpakken. Maar toen hoefde ‘t niet, mocht ‘t niet of kon het niet.

Maar nu? Negen maanden later. We zijn niet bij bosjes dood op straat neer gevallen, happend naar lucht, noch in de supermarkten. Kom niet bij me aan met de dooddoener dat dat door de ‘maatregelen’ komt en de ‘lockdowns’. Dat beweren de bovenonsgestelden weliswaar triomfantelijk maar trap er niet in. Zomaar een curve naar beneden is geen bewijs. Er wordt nooit gezegd: we nemen deze maatregelen, gaan vervolgens meten, daarna verifieren en dan terugkoppelen of ‘t heeft gewerkt. Niets van dat alles. We worden voor de gek gehouden, bang gemaakt maar om welke reden? En zo wordt de bevolking gemanipuleerd, bijeen gedreven... Opgelijnd voor een totalitaire vaccinatie? Bondscoach Rutte had al lang naar huis gestuurd moeten worden. Het hele kabinet trouwens....

Covid-19 is een virus maar gelukkig geen killervirus, dat heet voortschrijdend inzicht.

Maar dat mag je niet hebben.

Je moet angstig blijven. Emotioneel betrokken en vooral niet zelf gaan nadenken. De Grote Media weten daar alles van: emotienieuws zonder enige kritische noot.

Je moet je bek houden en die met een vod bedekken. Als makke schapen luisteren naar en betutteld worden door de herder en zijn hond. Vul de namen zelf maar in.

Baat het niet dan schaadt het niet, zo’n mondmasker? De rillingen lopen me over de rug en ik neem aan bij vele burgers. Ooit bij stilgestaan dat eenmaal opgegeven vrijheden heus niet zo maar worden teruggegeven?

Kijk om je heen. Het mondkapje wordt niet toegepast zoals bedoeld, zie hoe ‘t een bron van infectie is en juist besmettingen in de hand werkt! Niemand schijnt te weten hoe je het correct op- en af- moet doen. Mijn kapper zit beurteling met zijn hand aan de voorkant van z’n hippe zwarte mondvod te plukken en een seconde later aan mijn haar. Weer later reikt hij ‘n andere klant met diezelfde hand een kopje overheerlijke cappucino aan. Die klant trekt zijn kapje naar beneden om te kunnen drinken....

Mensen frommelen het vodje in hun jaszak en halen het er te pas en te onpas uit, wie weet hoe lang al hetzelfde vodje? Maar nee, ze voldoen volledig aan de opgelegde regels hoor. Wanen zich veilig. Waarom de anderhalve meter afstand nog respecteren? Let maar ‘ns op in de supermarkt.

Het is waanzin!

Had die miljoenen besteed aan pop-up-coronaziekenhuizen.

Test alleen echt zieke mensen. Het virus blijft. Houd je weerstand op peil. En leef.

Ik zal het ze nooit vergeven, dat stelletje creatiefloze wappies in Den Haag. Ja, zij zijn de wappies en het is de hoogste tijd dat ze hun biezen pakken. Graag ruim voor de verkiezingen.