Rex Lex

Daar fiets ik dan op m’n superbike, dwars door het Achterhoekse landschap. Van landwinkel naar boer, markt, kruidenwinkeltje, aardappelautomaat, melktap, natuurwinkel of afhaalpunt voor ‘t groente-abonnement van de Vereniging Gezonde Samenleving Doetinchem (VGS-doet), en al ‘t overige seizoensgebonden heerlijks dat hier aan de weg wordt aangeboden zoals verse eieren, pompoenen, walnoten, jammetjes, fruit en honing van de imker. 

Het zat altijd al in me maar sinds cojona ben ik met overtuiging een jager en verzamelaar geworden van (bio)logisch en toch niet al te krankzinnig duur voedsel. Ik identificeer me als het ware met een moderne holbewoner waarover ik een half jaar geleden het verrassend leuke (dieet)boek ‘De Holbewonercode’ van Nikko Norte heb gelezen. Dat is mij toegevallen, zou Marcel Messing zeggen. Geliefde en ik ontbijten nu toch zeker vier keer per week als holbewoner en lekker dat dat is! (Zie filmpje www.holbewonercode.com )

Die superbike is tien jaar geleden aangeschaft maar heeft de laatste drie-en-een-half jaar ongebruikt op ‘n ander adres staan wachten tot-ie eindelijk eens mee mocht naar De Achterhoek. 

Nu fiets ik als een speer over de Achterhoekse wegen, haal gemakkelijk 40km p/u en voel me met recht ‘n moderne holbewoner, met de nadruk op moderne. Wat een genot, wat een plezier en uitdaging, zo veel ruimte voor een mens!

Daarom fiets ik wel met een knalgele winddichte jas maar bij voorkeur zonder helm op m’n hoofd als ‘t niet regent en negeer daarmee van staatswege uitgevaardigde regelgeving. Fiets ik een dorpje binnen dan houd ik me natuurlijk netjes en bijtijds in, ik ben niet lichtzinnig. Maar wie doe ik er kwaad mee, wie breng ik in gevaar als ik er lekker de vaart in zet op de Hengelose weg richting Vorden?

Of op de Kruisbergse weg richting Doetinchem waar ik bij ‘n boer twee flesjes melk (0,80 cent per liter) wil tappen?

Voor ik de Kruisbergse weg oversteek, zie ik juist een politiebusje passeren. Het is koud, daarom heb ik geen koude helm op maar een muts die in de gauwigheid wel voor ‘n helm kan doorgaan, fantaseer ik. Dus ik fiets in ‘n rustig tempo door tot ik zie dat ‘t busje bij de eerstvolgende rotonde langs de weg geparkeerd staat. “Het zal toch niet?” mompel ik in mijzelf. Voor de zekerheid stap ik af, wacht enkele minuten en als er geen beweging in ‘t busje komt, haal ik geirriteerd m’n helm tevoorschijn en zet die over mijn muts wat ‘net ken’ zodat ik eruit zie als ‘n lijpe loetje. Ik overweeg echter niet om terug te fietsen, ik ben nu zo dichtbij de melktap en, de Grote Schrijver Gerard Reve indachtig: “Sta je ervoor, dan moet je erdoor!” 

Bovendien ben ik ‘s avonds juist voor de tweede keer naar het negen uur durende seminar van Mark Passio over Natural Law gaan kijken dat me gesterkt heeft bij wat ik al wist (innerlijk weten) dat ik de enige ben die over mijn lichaam gaat zolang ik daarbij ‘n ander niet in gevaar breng. (Ja, als je ziek bent, blijf je thuis.) Dat andere bejaarden massaal een helm opzetten omdat ze een fiets hebben die de 25 km p/u kan halen, moeten zij zelf weten. Ik kan wat harder maar ik ben oud en wijs genoeg verantwoordelijkheid voor mezelf te nemen, die uitdaging neem ik graag, anders is voor mij de lol er eigenlijk wel af. 

Natural Law staat boven de door de mensen gecreeerde wetten, is universeel en mogelijk in 1 regel samen te vatten: niet stelen!

Dat wil dus zeggen, geen moord, verkrachting/aanranding, diefstal, huisvredebreuk of dwang. Met liegen als bonus want dat gaat ook in tegen de wetmatigheden van het universum omdat je met liegen de ander de mogelijkheid ontneemt de waarheid te kennen. Mark Passio overtuigt met zijn zeer gedreven negen uur durende betoog over Natural Law. Na twintig minuten was ik helemaal verkocht. Alle facetten komen diepgaand aan bod. Passio vertelt niets nieuws, hij is een verzamelaar van universele wetmatige kennis die er altijd was en altijd zal zijn maar die helaas nogal wat mensen zijn vergeten of niet meer willen weten.

(Zoek (niet ‘google’ stop daar toch ‘ns mee, ja ook jij ‘wakker’ mens!) op Mark Passio - Natural Law - Part 1, 2 en 3.)

Maar nu de praktijk! Want Natural Law begrijpen en verinnerlijken is een ding, zonder wijsheid, zonder actie, zonder er daadwerkelijk naar te handelen, ben je evengoed nog steeds medeplichtig aan het in stand houden van het systeem dat dwingt tot slaafs en vreugdeloos leven. 

Maar liefst drie mensen stappen uit het witte busje als ik de rotonde nader en houden me staande, er is geen ontkomen aan: een man in politie-uniform van een jaar of 45 en twee jongedames die nog in opleiding zijn, zal dadelijk blijken. Ze hebben alledrie hun vriendelijke gezicht opgezet, alsof ze blij zijn me te zien en ik echt niets te vrezen heb.

De agent begint: “Klopt het dat u een stukje terug geen helm droeg?” 

Ik lach ook maar even vriendelijk en zeg “misschien, maar nu heb ik een helm op, dus…”

“Ja,” onderbreekt hij me, “maar net niet en - hij wijst vaderlijk naar de twee vrouwen - zij moeten in de praktijk leren hoe op te treden in dit soort situaties”. 

Ik snap dat de man een positie heeft te verdedigen en dat ik ‘n proefkonijn voor hen ben maar ik zeg toch of misschien juist daarom: “maar ik doe toch niemand kwaad? Ik breng niemand in gevaar!”

De gezichten van alle drie veranderen tegelijk van emotie nu ze tegenspraak krijgen. Ze kijken me verschrikt aan. 

“Nee,” zegt de man en alsof zijn uitleg volslagen logisch en overtuigend is, “maar mevrouw het is voor uw eigen veiligheid!”

Dat had-ie nou niet moeten zeggen!

Ik zeg grimmig dat er in dat kader de laatste jaren hele gekke dingen zijn gebeurd waar de agent niet op in wil gaan.

“Mag ik uw ID zien?” sommeert hij dan. 

“Ik ben Annelies, dat is genoeg,” zeg ik. 

Het is duidelijk dat geen van drieen hier raad mee weet. De agent loopt naar de achterkant van m’n fiets, pakt z’n mobiele telefoon en controleert m’n kenteken dat in orde blijkt te zijn.

“We zijn allemaal mensen,” zegt de agent, nu weer wat vriendelijker. 

“Ik ben blij dat u dat zegt,” antwoord ik oprecht enthousiast en voeg er aan toe dat ik graag met hem in discussie wil gaan over waarom ik zo reageer. Dat is echter het laatste wat hij wil, een discussie! Het drietal verdwijnt vlot in ‘t busje. 

Ik kom er met een waarschuwing van af. 

Ik heb er de pest over in. Het is zonet niet uit de hand gelopen maar dit moet de volgende keer beter gaan. Dan zal ik de agent vriendelijk doch resoluut bedanken voor zijn advies en zeggen dat ik heus over m’n eigen lichaam en veiligheid ga. ‘Ze’ kunnen immers zo veel bedenken voor ‘mijn veiligheid’ waarmee in feite zij, niet ik, universele wetten overschrijden! Bedankt nogmaals voor het advies en een prettige voortzetting van de dag. Niks aan de hand. 

Voor nu kan ik alleen maar hopen dat ik een zaadje bij de dames-in-opleiding heb geplant, dat ze nog ‘ns nadenken over waarom deze oudere jager en verzamelaar op snelle fiets eigenlijk verplicht wordt een helm te dragen en wie hun het recht geeft de medemens hierop aan te spreken.