Heb ik te veel gezegd? Toen in 2007? Heb ik gelogen? Toen ik schreef dat we nog talloze fraaie verhalen gingen lezen, horen en meemaken in het kader van onze geweldige multiculturele samenleving? Genieten geblazen, dat bedoel ik. Aanleiding destijds betrof ’t hilarische bericht van een islamkritische blogger die de brui gaf aan z’n Hollandse vrouw en er met ’n nep-liberale moslimvrouw vandoor ging en zodoende de islam letterlijk omhelsde. Een moslimstiefmoeder voor de kinderen! Enfin. ’t Kan verkeren en een antisemiet is ’t miskende schrijftalent door z'n nieuwe lief niet eens geworden, dus bij nader inzien geen bijster interessant gevalletje van zelfislamisering.
Inmiddels zijn dergelijke Jip-en-Janneke-berichten - in die vervlogen jaren nog spraakmakende berichten waar menigeen zich kortstondig over opwond - niet meer bij te houden. Ze zijn mainstream geworden. Nederland is nu eenmaal geen land van revoluties dus dan ligt (zelf)islamisering voor de hand. ’t Zal de meesten worst wezen, als-ie maar halal is. Ach, wat maakt ’t allemaal uit?
Toch kreeg ik onlangs een pareltje in de schoot geworpen dat ik niet voor me wil houden, dat zou egoïstisch zijn en we moeten, nee mógen niet verzuren. Echt weer ’ns eentje om stil van te worden om dan zachtjes en langdurig in lachen uit te barsten. Genieten dus! Hier komt-ie.
Een van nature blonde vrouw (de kleur doet niet ter zake maar dan heeft u toch een eerste indruk) die nog net aan de goede kant van de veertig verkeert en kortelings bij haar nieuwe vriend in een zogeheten Gated Community is ingetrokken, neemt een Syrische Vluchteling onder d’r hoede. Prachtig. Ze sleept ‘m overal mee naartoe om hem de culturele rijkdom van ons land bij te brengen: musea, de rechtbank, ik noem maar wat. Zeer lovenswaardig. Nou niet beginnen over ’t Gated
