Geert Wilders en het gevecht voor Europa

Is het verdedigen van westerse waarden “een aanzet tot haat”?

Groot-Brittannië was zojuist getuige van het spektakel van het feit dat een democratisch gekozen parlementariër van een ander EU-land, Geert Wilders uit Nederland, toegang tot het land werd ontzegd, omdat hij een “bedreiging voor de openbare orde” zou vormen. Wilders, nadat hij korte tijd was vastgehouden op het Londense vliegveld Heathrow, werd naar Nederland teruggestuurd — waar hij ook nog problemen met justitie heeft. Drie weken geleden, heeft het gerechtshof in Nederland de vervolging van Wilders gelast wegens “aanzetten tot haat en discriminatie” en “belediging van moslims” door zijn uitlatingen in het publiek en zijn film, Fitna, uit 2008. De opdracht om tot strafrechtelijke vervolging over te gaan is vanwege de druk die door de Organisatie van Islamitische Landen (OIC) op de Europese landen en op de Raad van de Mensenrechten van de VN wordt uitgeoefend. Het doel van de OIC is om elke vermeende uiting van islamofobie te bestraffen en te onderdrukken in de wereld, maar vooral in Europa, en zij heeft een leidende rol in het scheppen van voorwaarden die het mogelijk maakten om Wilders de toegang tot het Verenigd Koninkrijk te ontzeggen.

De OIC is één van de grootste intergouvernementele organisaties in de wereld. Zij bestaat uit 56 islamitische landen plus de Palestijnse Autoriteit. Verdeeld over vier werelddelen, beweert ze in naam van de ummah (de wereldwijde gemeenschap van moslims) te spreken, een gemeenschap die uit 1.3 miljard personen bestaat. De missie van OIC is om alle moslims wereldwijd te verenigen door hen te binden aan de Koran en de Sunnah — de kern van de traditionele islamitische beschaving en het stelsel van normen en waarden. Zij heeft tot doel om de solidariteit en de samenwerking tussen al haar leden te versterken om de belangen van de moslims overal te beschermen en om de ummah in een verenigd lichaam om te smeden.

De OIC is een organisatie waarvan er geen tweede is — er is geen vergelijkbare organisatie op de wereld. Zij verenigt de religieuze, economische, militaire en politieke kracht van 56 landen. Ter vergelijking, de Europese Unie heeft slecht half zo veel leden en is slechts een seculier orgaan, en het Vaticaan — dat namens ‘s werelds 1.1 miljard katholieken spreekt — heeft geen enkele politieke macht. Veel moslims in het Westen zijn tegen de bevoogding door de OIC en verzetten zich tegen haar pogingen om de westerse wetgeving door de sharia te vervangen. Maar de middelen waarvoor de OIC beschikt zijn enorm.

De organisatie heeft een flink aantal met haar verbonden instellingen die op het hoogste niveau met internationale organisatie samenwerken om haar politieke doelen wereldwijd te verwezenlijken. Haar belangrijkste instellingen zijn de Islamitische Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (ISESCO), die probeert om het Westen haar interpretatie van de geschiedenis en beschaving op te leggen; het Centrum tegen Islamofobie (Observatory of Islamophobia), en de onlangs opgezette internationale Islamitische Rechtbank (Islamic International Court of Justice), die westerse regeringen en internationale organen onder druk zet om wetten aan te nemen die “Islamofobie” en godslastering bestraffen. Zoals bepaald in haar Verklaring inzake de Mensenrechten in de Islam uit 1990 in Cairo is de OIC strikt gehouden aan de uitgangspunten als bedoeld in de Koran, de Sunnah, en de sharia. Om kort te zijn de OIC streeft naar de wederopstanding van het Kalifaat.

De OIC onderstreept regelmatig haar verplichtingen om de politieke, historische en religieuze rechten en mensenrechten van moslims in niet OIC landen te beschermen, vooral van moslims die een meerderheid in bepaalde gebieden in niet-islamitische landen vormen — zoals het Zuiden van de Filippijnen, Zuid-Thailand en West-Thracië in Griekenland — maar ook van moslims in gebieden zoals de Balkan, de Kaukasus, Myanmar, India, en China. De OIC ondersteunt Hamas en de Palestijnen in hun strijd voor de vernietiging van Israël maar ook de strijd van moslims voor “legitieme zelfverdediging” in “het door India bezette Jammu en Kashmir.” Zij heeft de “voortdurende agressie door Armenië tegen Azerbeidzjan” veroordeeld en zij betuigt haar volledige solidariteit met “de juiste zaak van de Turkse moslims op Cyprus” en met de Soedaneze President Omar Hassan Al-Bashir, die door velen verantwoordelijk wordt gehouden voor het aanmoedigen van de massaslachtingen in Darfoer. De OIC zetelt in Jeddah, maar de organisatie ziet deze plaats als tijdelijk: het hoofdkantoor zal naar al-Kods (geïslamiseerd Jeruzalem) worden verplaatst wanneer die stad zal zijn “bevrijd” van het Israëlische gezag.

Bij haar pogingen om het “ware gezicht” van de Islam te verdedigen en de belastering van de Islam te bestrijden, heeft de organisatie de VN en de westerse landen verzocht om “islamofobie” en godslastering te bestraffen. Onder de uitingen van islamofobie, zoals de OIC die ziet, vallen ook de Europese tegenstand tegen illegale immigratie, de anti-terrorisme-maatregelen, kritiek op het multiculturalisme, en inderdaad elke poging om de westerse culturele en nationale identiteit te beschermen. De OIC beschikt over enorme financiële middelen uit de olieopbrengsten die ze royaal spendeert in de westerse media en universiteiten en aan de ontelbare “dialogen.” Zij beïnvloedt westerse beleidsvorming, wetgeving en zelfs tekstboeken door de druk die wordt uitgeoefend door moslim-immigranten en door de linkse partijen in de westerse landen. Vandaar dat wij Kristallnacht-achtige aanzetten tot haat en moord jegens Europese Joden en Israel in de Europese steden hebben gezien die onbestraft zijn gebleven — in steden waar men zou mogen veronderstellen dat de eerbiediging van de mensenrechten één van de hoogste waarden zou zijn.

Geert Wilders is het recentste slachtoffer van deze wereldwijde opererende machinatie. Zijn misdaad is zijn stelling dat de beschaving van Europa is geworteld in de waarden van Jeruzalem, Athene, Rome, en de Verlichting — en niet in Mekka, Baghdad, Andalusië, en al-Kods. Hij vecht voor de Europese onafhankelijkheid van het Kalifaat en voor haar bedreigde vrijheden. Hij heeft ernstige doodsbedreigingen ontvangen, zelfs vóór het uitkomen van de film Fitna.

Vele moslims in het Westen ondersteunen hem. Geert Wilders’ belangrijkste wapens zijn zijn moed en zijn wil om zelfs zijn eigen regering te weerstaan, een regering die geleidelijk steeds meer toegeeft aan de druk van de OIC. Wilders’ vijanden beweren dat hij een onbelangrijke persoon is die zich alleen “provocerend” uitlaat om aandacht te krijgen. Als hij door eigenbelang zou worden gedreven dan zou hij er eigenlijk veel beter aan doen om naar de gunsten van de OIC te dingen — zoals zo veel Europeanen doen, bewust of onbewust — dan zijn vrijheid en ook zijn leven op het spel te zetten.

Bat Yeor

— Bat Yeor is de auteur van studies over de omstandigheden van Joden en Christenen onder invloed van de ideologie van de jihad en de sharia-wetgeving. Recente boeken zijn: Islam and Dhimmitude: Where Civilizations Collide en Eurabia: The Euro-Arab Axis, beide van Fairleigh Dickinson University Press. Eurabia is tevens in Nederlandse vertaling. EURABIË - Bat Ye’or, Amsterdam (Meulenhoff)

Lees hier: ‘VOORWOORD’, tot: Bat Ye’or, EURABIË door Arabist Hans Jansen.

Bron: National Review Online Vertaling: Rudolf