Herman Brusselmans rookt weer!

Hermanbrusselmans_2

Herman Brusselmans rookt weer!
“Links en toch een hersentumor, dat zou niet mogen.”

Het blijft jammer dat Herman Brussemans zich rond z'n vijftigste verjaardag bij Pauw en Witteman liet verleiden 't fabeltje op te rakelen dat Theo van Gogh alle moslims geitenneukers had genoemd, iets wat híj natuurlijk nooit zou hebben gedaan, etc.. maar na het wat tegenvallende 'De perfekte koppijn' (2007) dat toen net was verschenen, heeft de schrijver op z'n minst twee prachtboeken geschreven: Toos (2008) en Een dag in Gent (2008). Ik kan er niet omheen, Brusselmans is en blijft een van de beste en leukste thans levende Nederlandstalige schrijvers. Nee, ik ga z'n smakeloze opmerking bij P & W niet goedpraten maar misschien had de schrijver in 2007 wel een enorme dip: stoppen met roken en ook nog eens vijftig worden en er achter komen dat je 'etalagebenen' hebt, het is niet niks.

Maar gelukkig rookt Herman Brusselmans weer - althans in z'n boeken - en valt er dáárom weer zo veel te lachen. Wie weet is hij wel nooit gestopt met roken, wat maakt het uit maar als de lezer zijn boeken niet kent en eens een echte 'Brusselmans' wil proberen dan raad ik aan te beginnen met het magistrale De kus in de nacht uit 2002. Dan zit je goed want in dat werk is de Gentenaar op z'n best en ouwehoert hij non stop superieur over werkelijk van alles en nog wat. Dat lijkt misschien makkelijk, gewoon maar wat ouwehoeren maar dan zeg ik, dit is ouwehoeren op eenzame hoogte, en in De kus in de nacht doet hij dat dus 613 pagina's (!) achter elkaar. Verslavend is het werk van Brusselmans; voor je het weet heb je weer een boek uit en verlang je naar meer.

Nu is er dus al een tijdje Een dag in Gent waarin de schrijver, de titel zegt het al, een doordeweekse dag beschrijft in z'n favoriete woonplaats Gent. Ja, het gaat weer over z'n favoriete levensvrouw en andere meisjes, z'n favoriete motor en andere motoren, z'n favoriete (inmiddels overleden) hond Woody, het gaat weer over roken, ziektes, ouwe wijven, andere ongemakken, politiek, feminisme, damestennis, krankzinnigheden en andere dagelijkse actualiteiten.

Om een indruk te geven van Brusselmans' schrijfkunst volgt hier een kort fragment uit Een dag in Gent:

(pag. 59/60)
(…)
Ik voelde me verplicht om verder te praten over de tumor van Sven Blanco. Die jongen zat daar toch maar mooi mee. 'er zijn veel mensen,' zei ik, 'die zo'n hersentumor kwijtraken alsof het niets is. Sterker nog, die hersentumor gaat vanzelf weg.'

'Toch ben ik er niet gerust op,' zei Sven, 'temeer omdat ik de laatste tijd meer koppijn heb dan vroeger.'


'Zou dat door de stress komen?'


'Nee, door die tumor, denk ik.' Hij zou gelijk kunnen hebben. De kwestie was dat we geen van beiden medisch geschoold waren en in wezen in de ijlte zaten te zwetsen. Wat wisten een lapsteelgitarist en een romancier van hersentumoren? Niet meer dan een normaal mens. 'Die buurman met die snor,' zei Sven, 'is die gestorven aan z'n hersentumor?'


'Ja, maar hij had net zo goed aan iets anders gestorven kunnen zijn. Hij was niet erg gezond.'


'Hoe oud was hij toen hij stierf?'


'Een jaar of vijftig.'

'Dan heb ik zeker nog twintig jaar te gaan.'


'Je zou zelfs niet zeggen dat je dertig bent. Je lijkt wel een eeuwige puber.'

'Dat zegt m'n stiefmoeder ook.'

'Hoe gaat het met haar?'


'Niet zo best. Stress. Daar heeft ze continu koppijn van.' Ik stak een sigaret op, zo erg was ik aan een dosis tabak toe. We konden moeilijk over Svens hersentumor, Svens stiefmoeder, Svens lapsteel en Svens wie weet wat nog allemaal blijven praten. Soms moet een mens van onderwerp veranderen. Zo'n ander onderwerp, dat vind je niet zo gauw. Ik moest hard nadenken voor ik er een vond. Ik zei: 'Zou jij een neger willen zijn?'


'Waarom zou ik in godsnaam een neger willen zijn?' vroeg Sven.


'Omdat je dan veel succes zou hebben bij blanke vrouwen.'

'Ik heb nu ook succes bij blanke vrouwen.'

Met die gast was het moeilijk praten. 'Nóg meer succes,' zei ik.


'Dus jij beweert dat negers veel succes hebben bij blanke vrouwen?'

'Ja, godverdomme, dat beweer ik. Ik heb de cijfers om dat te staven niet bij me, maar ieder kind weet dat. Het is dat westerse vrouwen niet willen toegeven dat ze op negers vallen. Laten we maar ophouden over negers. Voor je het weet sleep je er andere allochtonen bij en begin je op Marokkanen of Turken te kakken.'

'Ik kak nooit op Marokkanen of Turken. Ik ben verdraagzaam. Ik ben antiracistisch. Ik ben links.' Links en toch een hersentumor, dat zou niet mogen. 'Ik ook,' zei ik. 'Ik kak ook nooit op Marokkanen, Turken, negers of om het even welke allochtonen. Of op andere bevolkinsgroepen waarmee je uit moet kijken. Ik houd er m'n handen van af. Van mij mogen ze co-existeren zoveel ze willen. En hun eigen cultuur? Die mogen ze houden tot ze een ons wegen.'

'M'n koppijn wordt nu al te erg,' zei Sven. 'Ik denk dat ik naar huis ga.'
(…)

Uit: Een dag in Gent - Herman Brusselmans
197 pagina's
Uitgever: Prometheus
Amsterdam
2008
17 euro 95

8 opmerkingen:

  1. Mijn eerste kennismaking met Brusselmans was de bundel "Kou van jou" toen ik dat gedichtje uit mn hoofd geleerd had heb ik het eindeloos gereciteerd in kroegen voor allerlei soort vrouwvolk. De jaren negentig. In die bundel staat het hilarische "Zijn er kanalen in Aalst" Veel scenes uit dat boek heb ik de laatste jaren nog nagespeeld met diverse Vlaamse collega's uit de binnenvaart. Iedere Vlaam die ik vroeg "zijn er kanalen in Aalst" ging het opzoeken en kwam prompt met meanderpunten en vadem cijfers. Het beste uit die periode is wel "de man die werk vond" De totale waanzin van een man die tewerk wordt gesteld in een bibliotheek bij een Ministerie en nooit klanten krijgt.
    De Guggenheimer trilogie vin dik ook heel goed maar de laatste jaren ben ik Herman B. (Wie kent er eigenlijk Kris Wagners : "De zelfmoord van Herman B")een klein beetje moe.
    Hij kan beter oudehoeren dan Reve onderhand en hij is nog steeds grappig maar de oude B. zie ik niet meer terug. Vroeger dronk hij maar heden is hij nuchter.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er is trouwens voor een tientje de schitterende bundel "plotseling gebeurde
    er niets" te koop. Daarin staat 'ex minnaar' en die is echt goed man. Daar komt een café in voor waar achter in de tuin een boom staat waar hopeloze en vaak dronken vlamingen een wip mee maken. Wie verzint het??
    Ik ben trouwesn op zoek naar de novelle: Iedere zondag sterven en doodgaan in de week. Anybody??
    filmpje:
    "http://nl.netlog.com/go/explore/videos/videoid=1818706"

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Michel. Ik dacht dat ik alle boeken van Brusselmans had maar "Iedere zondag sterven en doodgaan in de week" staat er toch niet bij. Ik ga 'ns kijken of ik die te pakken kan krijgen. Bedankt voor de tip.


    De boeken die jij noemt zijn heel goed. Met 'De man die werk vond' brak Brusselmans echt door, ik geloof dat dat werk wel met 'De Avonden' van Reve werd en wordt vergeleken. En ja 'Zijn er kanalen in Aalst'....! Maar als je 'De kus in de nacht' leest, verdwijnt je Brusselmansmoeheid vanzelf. Wedden?

    Ik heb even 'gegoogeld' op die Kris Wagners en 'de zelfmoord van Herman Brusselmans'. Nou dat belooft wat!

    De zelfmoord van Herman B.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toch is de dronken Brusselmans een andere schrijver dan de nuchtere. Je zou zijn werk kunnen verdelen in dronken en nuchter werk. Datzelfde geldt ook wel voor Heeresma die vroeger ook dronk.
    Ik vind het jammer dat Herman niet iets meer op de toer gaat van "Terugkeer van Bonanza" Hij kan prima non-autobiografische boeken schrijven zoals : 'Het einde van mensen in 1967' Van de week heb ik 'in de knoei' via marktplaats gekocht ook een speciale uitgave meen ik. Kris Wagners boek is toch ook heel aardig en de moeite waard. Ik heb even naar mijn exemplaar van ' een kus in de nacht' gekeken aan de verstulping in de rug kon ik zien dat ik het toen maar voor 30 procent heb gelezen. Ik heb het boek dus 'weggezet' en dat gebeurt niet vaak. Op jouw aanraden zal ik het echter binnenkort weer pakken en gaan lezen. Nu even niet want ik ben aan de border trilogy van Cormac Mccarthy begonnen. Dat is trouwens een schrijver die veel aandacht verdient.
    Als uitsmijter kan ik het niet laten het gedicht van Herman B even neer te toetsen. Dat heeft me veel liefde gebracht en klappen voor mn bek maar die tellen ook (dubbel) qua aandacht.

    Hou van mij
    Want kou van jou
    Laat me vrij
    Blijf bij mij
    Ga weg van mij
    Sta me bij
    Want ik sta jou bij
    Kou van jou

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat linkse mensen tamelijk onzamenhangende gedachten hebben, is Geert Mak een typische exemplaar hier van.
    Geert Mak zei Communisme is slecht maar anti Vietnam oorlog is goed?
    Was de Vietnam oorlog niet een oorlog tegen het communisme?die volgens Geert Mak slecht is?maar de oorlog tegen ze is dus niet goed?Het bewijs is; de tientallen duizenden vluchtelingen die liever verzuipen als onder het communisme te moeten leven?Is dat niet het bewijs dat ook vele Vietnamesen liever dood gaan als onder het communisme te moeten leven eigenlijk net als wij toen der tijd?Is voor Geert Mak niet aan de tijd om bij deze mensen te veronschuldigen, voor hun anti oorlog in Vietnam actie? anders hebben ze mischien hun Vaderland nog steeds en leven ze niet in de vreemde zo als oa hier in het koude Holland, ik geloof een paar tientallen duizenden moeten nu, door jouw antie oorlog actie, in ons koude land gaan wonen.(Vietnam is een bijna tropische land)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Brusselmans last van humor? Nee daar is hij van genezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Michel. Mee eens, Brusselmans kan heel goed non-autobiografische boeken schrijven, ik ken ze en ja je kunt zijn werk verdelen in een 'dronken en een nuchtere periode', maar als hij was blijven drinken zoals in z'n 'dronken periode' dan had hij, schat ik zo in, die boeken uit zijn nuchtere periode niet meer kunnen schrijven. En die zijn op een paar titels na (zoals 'de perfecte koppijn) mij ook lief.

    Een demente schrijver van formaat is (was) meer dan genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen