De kruizenruzie is afgelopen. De Landdag van Niedersachsen kiest de moslima Aygül Özkan tot nieuwe minister van sociale zaken – en verbaast zich over haar ambtseed.Christian Wulff zou het liefst overal een grap van willen maken, maar zo grappig is de zaak helemaal niet. Toch grapt hij stoïcijns: ”Over twintig jaar zal men er om lachen”, zei de minister-president van Niedersachsen op weg naar de plenaire vergadering en bedoelt de ophef, die Aygül Özkan heeft veroorzaakt.
”Dat is net zoals bij Hildegard Knef”, zei Wulff verder. Toen deze een paar seconden naakt op de televisie gezien geweest zou zijn, ”hebben velen geëist om deze toestellen af te schaffen”. Als Wulff over de vergelijking tussen de naakte Knef en de islamitische minister van Turkse herkomst heen wil praten, is het al te laat – al lang tig keer genoteerd. ”Heb ik nooit gezegd, zal ik tegenspreken”, roept Wulff, nog steeds met een glimlach.
De regeringschef zou bijna voor cabaretier kunnen doorgaan, zoveel er deze dagen is gezegd, maar waarvan men zegt dat het niet gezegd is. Zoveel opzien als de nieuwe minister van sociale zaken, de 38-jarige juriste Aygül Özkan, heeft nog geen enkel ander vrouwelijk lid van de regering van de deelstaat gebaard, sinds Ursula von der Leyen vanuit Hannover met haar landelijke politieke carrière begon. Met dit verschil, dat Özkan nog helemaal niets kan laten zien, geen dag in functie. Er is alleen deze ene opmerking over kruisen in klaslokalen.
Mevrouw Özkan heeft haar excuses aangeboden – men mag haar kiezen.
Na alle distantiëringen, correcties en verontschuldigingen, verwijzingen naar het federaal constitutioneel gerechtshof en de schoolwet van Niedersachsen, weet deze dinsdag niemand in de Landdag precies wat mevrouw Özkan eigenlijk heeft gezegd of niet zou hebben willen zeggen. Maakt ook niet uit. Ze heeft haar excuses aangeboden.
Of ze zich nu voor haar mening, de uitlating van deze mening of de interpretatie van de geuite mening heeft verontschuldigd, maakt ook niet uit. De fractie heeft er notitie van genomen, dat mevrouw Özkan kruisen in klaslokalen in Niedersachsen geweldig vindt. Men mag haar kiezen.
En zo krijgt zaak nr. 16/24/21, waarin de CDU-minister-president het parlement om toestemming vraagt voor de benoeming van drie vrouwelijke ministers en een mannelijke minister, de toestemming van de coalitiefracties CDU en FDP. Afgezien van de eerste islamitische minister van Duitsland werden er nog drie andere ministers gekozen en iedere persoon op zich zou in normale tijden een verhaal waard geweest zijn.
De wissel van Johanna Wanka uit Potsdam, waar ze fractievoorzitter was van de CDU, naar het kabinet in Hannover – in de voetballerij zou dat een sensationele transfer geweest zijn. De eerste Oost-Duitse minister in een westerse deelstaat – het blijft een notitie in de marge.
De Landdag barst vanwege Aygül Özkan uit al zijn voegen. De publieke tribune is vol, de plaatsen voor de pers beter bezet. Zo gaat dat, wanneer er geschiedenis wordt geschreven. De geschiedenis slaat in dit geval op 15 getypte regels, waarin het ministerie van sociale zaken verklaart waarom Özkan de plechtige verzekering ”Zo waarlijk helpe mij God” heeft gebruikt. Ze is heel voorzichtig geworden.
Wat volgt, is tumult. Bernd Althusmann, minister van cultuur, de minister van landbouw Astrid Grotelüschen, de voor wetenschap verantwoordelijke mevrouw Wanka – ze kunnen elkaar ongehinderd feliciteren. Geen fotograaf, geen televisiecamera stoort hen, die proberen allemaal een foto of een opname van Aygül Özkan met bloemen te maken. Ze zit aan de rechterkant, heel dicht bij Wulff.
Het is een coup geweest om het Hamburger politieke talent, dat pas zes jaar lid is van de CDU, in zijn team te halen. Wulff geniet van het succes van zijn ministers altijd als zijn eigen succes; van dat van mevrouw Van Der Leyen net zo goed als dat van Philipp Rösler, hoewel die lid is van de FDP. Hij is de maker.
De spectaculaire reorganisatie van het kabinet is ook een soort comeback van de minister-president, van wie niet weinigen gezegd hebben dat hij beu zou zijn van het ambt en opvallend dicht bij de economie zou staan. Wulff zou weldra van beroep kunnen veranderen, werd er gezegd. Nu pakt hij de handschoen rond de moderniseerders van de CDU weer op.
Van Roland Koch uit Hessen is weinig te horen, Jürgen Rüttgers zit in Nordrhein-Westfalen midden in een verkiezingsstrijd, de Hamburger Ole von Beust heeft geen ambities. Plotseling lijkt de moedige personele beslissing van Wulff op een aanval op de macht van de Bondspartij. Als Özkan zou mislukken, zou het voorbij zijn voordat het begonnen is. En daarom zegt Wulff, nu heel serieus: ”Alles komt goed. Het is de juiste beslissing.”
Ralf Wiegand
(Video YouTube: http://www.youtube.com/watch?
Bron: http://www.sueddeutsche.de/
Uit het Duits vertaald door: E.J. Bron
Kruizen schrijf je met een z.
BeantwoordenVerwijderenTaaladvies.net
BeantwoordenVerwijderenU bent hier: taalunieversum » taaladvies
Kruizen / kruisen
Vraag
Wat is het meervoud van kruis: kruisen of kruizen?
Antwoord
In alle gevallen is kruisen een juiste vorm. Kruizen komt alleen maar voor in de betekenissen 'figuur', 'lichaamsdeel' en 'muziekteken'.
Toelichting
Sommige woorden op -s hebben een meervoud met -s- en een meervoud met -z-, zoals sausen - sauzen en sponsen - sponzen. In die gevallen is er geen betekenisverschil. Bij kruisen - kruizen ligt dat anders. De vorm kruisen kan altijd, ook als werkwoord (o.a. 'een kruis slaan', 'elkaar snijden', 'laten bevruchten', 'heen en weer varen').
De vorm kruizen komt naast kruisen voor als we het teken, het lichaamsdeel of het muziekteken bedoelen. Uitsluitend kruisen is toegestaan als we spreken over het kruis als instrument van terdoodbrenging, het lijden, het tegenovergestelde van munt, de kruisverenigingen enzovoorts.
Kruisje en schietgebedje tegen Islam van een atheist:
BeantwoordenVerwijderenPat Condell:
http://www.youtube.com/watch?v=2LTKzg1K7Es&feature=player_embedded