Sceptische vrijdenker of fobische oproerkraaier?

Het valt mij op, zeker bij mijn tweede stukje met de titel ‘De ethiek van de moralisten’ dat de Nederlandse lezers niet altijd de Vlaamse/Belgische aardigheden kunnen plaatsen. Dat komt omdat ik het dan heb over lokale aangelegenheden die vaak niet of enkel summier in de Nederlandse pers worden belicht.
Niet dat ik de gang van zaken niet volg bij mijn noorderburen, integendeel. De namen van de Hollandse prominenten ontgaan mij wel al eens. De inhoud van hun plannen, visies en overpeinzingen, die ze met dat typisch gezwind doch vaak onduidelijk Nederlands opdissen daarentegen, zijn vaak of vermakelijk of ergerlijk. De recht toe, recht aan stijl is ons hier wat vreemd.

Zo ben ik zeer vereerd om in het gezelschap te zijn van Emeritus Professor Hans Jansen, of van Mijnheer Carel Brendel, Professor Paul Cliteur en Mijnheer Nekschot. G. En vele anderen. Ik heb natuurlijk door mijn twee bescheiden schrijfsels al commentaren gekregen van de Vlaamse ‘intiligentia’. Of dat ik wel besef dat Hoeiboei een ‘extreem rechtse-fascistische-racistische-christen fundamentalistische en, hoe kan het ook anders islamofobische site is ? En ik moet dan telkens toegeven dat ik dàt niet wist ! Domme Belg zeker ?


Neen, alle gekheid op een stokje, Als bijvoorbeeld Professor Cliteur hier schrijft dan is dat een zeer betrouwbaar ‘kwaliteitslabel’ omdat ik hem eeuwig dankbaar ben voor wat ik van hem heb geleerd door zijn voortreffelijke werkstukken te lezen en te herlezen. Hetzelfde met Professor Jansen. Ik heb de beide Heren mogen ontmoeten in België en ik heb als scepticus zelf kunnen vaststellen dat zij de grijze cellen en het hart op de juiste plaats hebben.

Maar ik hou niet van alle Hollanders ! Zo ben ik danig geschrokken van de onbeleefde en hoogmoedige Mijnheer P.R. De Vries die met voornamelijk zinledige argumenten een PVV mandataris te lijf ging bij Pauw & Witteman. Of de verzamelde autochtone wereldvreemdheid, beter bekent onder de roepnaan SGP met als lijder (geen schrijffout) Mijnheer Kees Van Der Staaj ? De geimporteerde Katholieke waanzinnigheid in de persoon van Mijnheer Beliën, waarvoor mijn oprechte excuses, kan aan deze club nog niet tippen.

Maar anderzijds heb ik met bewondering en verwondering gekeken naar de terugblikaflevering van de ook in Vlaanderen bekende Ivo Niehe met wijlen Pim Fortuyn. Zijn kitcherigheid overtreft ruim alle verschijningsvormen van Patricia Paay, maar wat een warm en gevoelige mens. Je voelt tot in de zetel voor de buis dat die man meent wat hij zegt, dat hij echt ‘gepakt’ is, ‘krop in de keel’ als hij over de bedreigingen spreekt. En desondanks zijn eigen kapel in de tuin is hij de openheid zelve. Neen, deze man vermoorden was zeker laf, maar ook dom, heel dom.

En nu heeft Nederland dus Mijnheer Wilders die de toon toch heel wat scherper bijgesteld heeft om de problematiek met ‘ de religie van de vrede’ aan te kaarten. Ik heb voor hem gesupporterd tijdens zijn proces omdat ‘het vrije woord’ aangevallen werd Ik begrijp een heel deel van zijn stellingen en treed er zeker een deel van bij Niet omdat ‘hij’ het zegt maar omdat ze gewoon juist zijn. Maar ik vind het evenzeer een slechte vertolker van die visies of die wetenschap. Hij maakt, volgens mij, de slechte balans tussen de lessen van enerzijds Professor Jansen en anderzijds Professor Cliteur.

Daarom zal ik mij houden aan het praktiseren van de eupraxsofie. Eupraxsofie is een term van Paul Kurtz. Het is een seculiere levenshouding of wereldbeeld die de nadruk legt op een ethische en montere levenswijze. Eupraxsofie steunt op rationele methodes zoals logica, observatie en wetenschap, in tegenstelling tot geloof, mystiek of openbaring.
Het vrije woord is daarbij van levensbelang, en hij vroeg het aan IEDEREEN .......... en héél beschaafd, toch?


Peter Calluy  
















Ni dieu, ni maitre.

2 opmerkingen:

  1. Waar Fortuyn vooral erg goed in was, was het aangeven waar de grenzen van de tolerantie niet mochten worden overschreden, te lezen in zijn boek over de islamisering. Als men zich daar nou aan zou houden, dan heeft men niet eens al te veel grote woorden nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bescheiden schrijfsels of niet, ik lees ze met veel genoegen.

    BeantwoordenVerwijderen