Eigenlijk houd ik niet van snijbloemen, want het zijn stervende delen van een plant, en je hebt er niets aan. Als ik een gehele, levende plant koop wil ik die plant behouden en zodanig verzorgen dat zij een lust voor het oog wordt. Hetzelfde geldt voor een dier. Een dier kan zich verplaatsen, een plant kan dat niet, maar dat maakt voor mij geen verschil want mijn devies is eerbied voor het weerloze leven. Koop ik een levend dier, dan wil ik dat dier zo goed mogelijk verzorgen en hoop ik dat het zich gelukkig gevoelt zodat er tussen dat dier en mij een diepe gehechtheid ontstaat. Een dier moet niet vuil zijn want dan is het de schuld van degene die dat dier verzorgt of, liever gezegd, schromelijk verwaarloost. Een lucht mag een dier van mij best bij zich hebben, want dat geeft een diepe vertrouwdheid zodat men weet waar men aan toe is. Een dier dat niet riekt is geen echt dier. Daarom behoeft een dier zich nooit te wassen. Als wij mensen ons lang genoeg achtereeen niet zouden wassen zouden wij aan de dieren wezensgelijk worden en met hen één vlees vormen zodat wij gelijkelijk met hen verlost worden, zoals de heilige Apostel Paulus het zo ontroerend geschreven heeft. Snijbloemen zijn dus verwerpelijk. (...)
Uit: Het Boek Van Violet En Dood - Gerard Reve
Pagina 73
Uitgever L.J. Veen
Amsterdam
1996
Bestellen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten