Brisant: verdwenen webpagina’s geven inzicht in shariaproject van VlakbijGroundZero-imam

Onderzoekster Christine Brim speculeert in dit artikel er op los over de invulling van de dertien verdiepingen van Park51 (voorheen Cordoba House), het islamitische centrum annex moskee op twee blokken afstand van Ground Zero. Haar verhaal staat op de website Big Peace, een van de webkranten van de Amerikaanse uitgever Andrew Breitbart.

Deze Breitbart werkte vroeger voor het zeer conservatieve Drudge Report (aanjager van de Monica Lewinsky-affaire) en was ook betrokken bij de lancering van The Huffington Post, die later zou uitgroeien tot de favoriete website van progressief Amerika. Breitbarts uitlatingen en werkmethodes zijn nogal controversieel, om het eufemistisch te zeggen.

U kunt nu ophouden met lezen en besluiten het artikel Ground Zero Mosque’s Hidden Websites: Follow the Shariah niet te lezen. Dat zou jammer zijn want Brim heeft een aantal pagina’s ontdekt, die inmiddels zijn verdwenen van de website van het Cordoba Initiative, de organisatie van imam Feisal Abdul Rauf, de grote man achter het islamitisch centrum/de moskee in de buurt van de verwoeste Twin Towers in New York.

Over dit shariaproject, waarmee Rauf landen wil beoordelen op hun islamitische gehalte, schreef ik uitvoerig in een eerder weblog. In een update meldde ik al dat een foto van Rauf met de Iraanse topfunctionaris Mohammad-Javad Larijani, in augustus 2008 genomen tijdens een conferentie over het Shariah Index Project, onlangs is verwijderd. Het Cordoba Initiative volstaat nu met een korte beschrijving van het project.

Brim heeft meer verdwenen webpagina’s opgespoord. Ze geven een voorlopig beeld van Raufs activititeiten rond de Sharia Index en van de mensen, die hij heeft ingeschakeld. Op een oudere webpagina staat informatie over de eerste bijeenkomsten over de Shariah Index. Een overzicht uit 2006 bevat informatie over de deelnemers aan de allereerste meeting in de Maleisische hoofdstad Kuala Lumpur, de tweede thuisbasis van de New-Yorkse imam Rauf en zijn echtgenote Daisy Khan. Daar staat ook nog eens dat het Shariah Index Project wordt gesponsord door ASMA Society, de organisatie van de Raufs, die 1 miljoen euro heeft gekregen van minister Bert Koenders (PvdA) van Ontwikkelingssamenwerking voor vrouwenemancipatieprojecten in islamitische landen.

Rauf besprak zijn eerste opzet van zijn project met vier Aziatische geleerden. Onder hen was de Pakistaan prof. Mahmood Ahmad Ghazi, voormalig president van de International Islamic University in Islamabad en later lid van de Nationale Veiligheidsraad van Pakistan. In het Islamic Banking Bulletin van de State Bank of Pakistan wordt Ghazi, voorzitter van de Shariah Board, omschreven als een briljante academicus met een grote staat van dienst op het gebied van de islamitische wetgeving. Ghazi is een van de drie rechters van The Federal Shariat Court, de hoogste shariarechtbank in Pakistan (zo blijkt uit document C.L. No.44/2010-FSC: Cause list for the period from 05th to 9th Julu 2010, at 9.00 a.m. at Islamabad). Ghazi is overigens ook verbonden aan de Qatar Faculty of Islamic Studies.

Uit Maleisië kwamen prof. Mohammad Hashim Kamali, deken van het International Institute of Islamic Thought and Civilization (ISTAC) en Dato’ Abdul Hamid Mohamad, lid van het hooggerechtshof. Aanwezig was verder de Indiër prof. Tahir Mahmood.

In februari 2007 werd de kerngroep van het Shariah Index Project uitgebreid met experts uit Indonesië, Iran (‘to represent the Shi'a perspective’), Turkije, Pakistan en Maleisië. Namen worden hier niet genoemd. Uit de weggehaalde foto zou men de conclusie kunnen trekken dat Larijani, 'mensenrechtenexpert' en topadviseur van hoogste leider Ali Khamenei, de Iraanse deelnemer is.

De derde meeting van de tien experts was in mei 2007. Diverse rapporten waren het resultaat, onder meer Essential Features of Shariah-Compliant Governance en de eerste versie van de Shariah Index, inclusief 74 princepes van islamitisch bestuur afgeleid van islamitische wetten. Daarnaast maakten ze een strategisch plan en een lijst van geleerden die ze wilden benaderen.

The ‘core working group’ werd in oktober 2007 uitgebreid met vertegenwoordigers uit Bahrain, Engeland, Marokko en Libanon (‘to include the Arab Shi'a perspective). Aanwezig waren ook drie ‘rating experts’, deskundigen op het gebied van ranglijsten en opinieonderzoek. Op grond van de verdwenen webpagina en andere documenten komt onderzoekster Brim tot acht bijeenkomsten waar in totaal zestien beleidsstukken werden bediscussieerd en opgesteld.

Aan het eind van 2008 komt het International Institute of Islamic Thought (IIIT) in beeld. Deze instelling heeft als motto ‘towards islamization of knowledge and reform of islamic thought’. Het IIIT geldt als een mantelorganisatie van de Moslimbroederschap in Noord-Amerika. Het IIIT en de achtergronden van zijn oprichters komen uitgebreid voor in The Muslim Brotherhood in the United States, het rapport dat onderzoeker Steven Merley in april 2009 maakte voor het Hudson Institute, een conservatieve denktank.

Op 20 november 2008 presenteerde de American Muslim for Constructive Engagement (ACME) vier boeken op het hoofdkwartier van het IIIT in Herndon, Virginia. Daarbij was ook een verkorte versie van What is Right with Islam Is What Is Right for America van imam Feisal Abdul Rauf. IIIT-vice-president Jamal Barzinji sprak waarderende woorden over deze boekenserie.

Belangrijker was een IIIT-bijeenkomst op 19 december 2008. Imam Rauf bracht een selecte groep geleerden en medewerkers op de hoogte van de voortgang van zijn Shariah Index Project. Hij vertelde dat het project wordt geleid vanuit Kuala Lumpur en de steun had van vele moslimlanden en -organisaties en ook van prominenten moslimgeleerden en -leiders overal ter wereld.

In het gezelschap van imam Rauf waren dr. Jasser Auda, lid van de wetenschappelijke adviesraad van het project, en Courtney Erwin, ‘executive director’ van het Shariah Index Project. Namens het IIIT betuigde regionaal directeur Abubaker al-Shingeiti zijn steun.

Jasser Auda is associate professor aan de eerder genoemde Qatar Faculty of Islamic Studies en consultant van Islamonline, de website van de in Qatar gevestigde islamleider Yusuf al-Qaradawi. Blijkens zijn website is hij inderdaad lid van het ‘Good Islamic governance Index’ Project Committee, Prime minister of Malaysia’s Office, in coöperation with Cordoba Initiative and Gallup Foundation, US’. Dat zou beteken dat het Shariah Index Project een project is van de Maleisische regering. Een bevestiging hiervan gaf imam Rauf zelf in een interview met The National in Abu Dhabi. Daarin werd gemeld dat het Cordoba Initiative werd gefinancierd door de Maleisische regering en door andere bronnen in westerse en moslimlanden.

Dit alles staat te lezen op de door Brim geraadpleegde websites van het Cordoba Initiative en het IIIT. Schetst deze conservatieve onderzoekster een te grimmig beeld van het Shariah Index Project? Graag zou ik een relativerend geluid hierover lezen op een liberale website. The Huffington Post heeft tot dusver (18 augustus) echter nog geen letter over dit project van Rauf geschreven. De imam zelf zou ook een bijdrage kunnen leveren door de op zijn verdwenen webpagina's genoemde documenten openbaar te maken.

De Nederlandse kranten hebben nog geen melding gemaakt van het Shariah Index Project. Misschien kan een Amerika-kenner als Willem Post mij geruststellen door uit te leggen wat er gematigd is aan het op kosten van de Maleisische regering samenstellen van een meetlat, waarmee het islamgehalte van islamitische en niet-islamitische landen wordt vastgesteld.

Carel Brendel