Ton van Duinhoven is na een lang ziektebed op 89-jarige leeftijd thuis in Amsterdam overleden. Of zoals hij als suppoost van Crooswijk ooit over ene 'Jaap Zwart' zei: 'eindelijk opgesodemieterd'. Misschien nu geen bekende Nederlander meer, maar er waren tijden dat je uitkeek naar een verse aflevering van het toen incorrecte en satirsche Hadimassa. Ik vond het als puber al lollig. Van Duinhoven maakte dat je niet naar de plee ging tijdens de reclameblokken. Er kon er een van Jamin langskomen. Geboren in Schiedam als Antonius Mechel van Duinhoven op 12 mei 1921, werd hij na de oorlog eerst sportjournalist bij Het Parool, voor hij als veelzijdig artiest bekendheid kreeg. Hij zong, hij acteerde, hij schreef.
Hij schitterde bij Hadimassa naast andere goeie tiepetjesspelers als Kees van Kooten en Wim de Bie. Later kon in kleur met hem gelachen worden. Als gezicht van Jamin bijvoorbeeld, waar hij een dikke vinger in de pap had bij het bepalen van het script voor de reclames. Daar zaten juweeltjes tussen. Op de planken deed hij soms meer serieus werk, waaronder Shakespeare. Niet echt het makkelijkste acteurswerk. Ook hier oogstte hij veel lof mee.
Een geweldige vent. Als god bestaat, heeft hij vast wel een prettig plekje voor hem boven. Grote Groet en rest in peace meneer van Duinhoven.
Een special over hem bij AVRO's Close Up
Michiel Mans
Surf ook eens naar Meermetmans
Als ik deze Roompudding bekijk dan zou het mij niet verbazen als Kees van Kooten's grote voorbeeld deze geweldige Ton van Duinhoven is geweest.
BeantwoordenVerwijderenR.I.P. Ton.
Tranen van lach en weemoed staan in mijn ogen ...
BeantwoordenVerwijderenZo is het: tranen in mijn ogen van het lachen. Een groot artiest.
BeantwoordenVerwijderen