Bereikbaar

Vorige week (1 juli) hoorde ik op de radio dat het mobieltje twintig jaar bestaat. De Finnen waren blijkbaar de eerste GSM- bellers. link Zelf ben ik niet zo’n beller. Dat ziet u wel aan mijn gedateerde toestelletje. Mijn maandelijkse afschrijvingen komen nooit boven de €30,- uit en ik neem altijd belminuten mee naar de volgende maand. Mijn echtgenoot redt zich zelfs met €25,- en zwemt in het beltegoed.

Toen ik dat bericht op de radio hoorde dacht ik meteen aan de vakanties met mijn ouders. 
Jaren zestig. We stonden op een camping aan het Lago d’Iseo bij Luigi Taglietti.
Heel idyllisch, direct aan het meer. Er waren - op een winkeltje en wat washokjes (geen warm water) na – geen faciliteiten. Ook geen telefoon.

mobieltje Ellen

Mijn vader belde iedere week naar zijn kantoor.

Om te horen of de zaken goed gingen. Maar ook om naar de (o)pa’s en (o)ma’s te informeren, die op hun beurt voor –en achteraf gebeld werden door de secretaresse.

Wij gingen - op een met kantoor afgesproken dag en tijd - naar Iseo, waar paps in een café een gesprek met Nederland aanvroeg. Ondertussen deed mijn moeder met ons boodschappen.

Mijn vader las een krantje, dronk een biertje en wachtte…en wachtte…en wachtte.

Maar het lukte uiteindelijk altijd en ik kan me niet herinneren dat er ooit slecht nieuws was.

Slecht nieuws werd direct op de camping afgeleverd.

Een warme augustusdag. De carabinieri reed het terrein op en stopte voor de winkel. Alfa Romeo’s met zwaailichten.

Zo’n honderd badpakken en zwembroeken schoten nieuwsgierig tevoorschijn. Luigi – enigszins zenuwachtig – snelde de politieagenten tegemoet. Snelle Ray Ban kerels met zwaar behangen buikriemen.

Ik hoor mijn moeder nog giechelen: “uitslovers.”

Luigi kreeg een papier in zijn handen geduwd.

Hij las hardop voor: Broekenkaate. Ik hoorde Broekenkaate.

En ik was niet de enige. Mijn moeder slikte luidkeels.

Nog geen uur later zaten mijn ouders in de Peugeot 404 – op weg naar Nederland. Naar de begrafenis van mijn grootvader.

We leven 45 jaar later.

Het mobieltje van mijn echtgenoot staat 24/7 aan.

Er is nog een (o)ma van bijna 93!