Bruce Bawer: Een kijkje in het brein van de moordenaar van Oslo

Toen op vrijdag de bommen ontploften in een complex van regeringsgebouwen in het hart van Oslo, dacht ik, net als vrijwel iedereen, dat de daders islamitische terroristen waren.

Maar toen de bommen werden overschaduwd door het neerschieten van tientallen jongeren op een jeugdkamp van de Noorse sociaaldemocratische partij op een nabijgelegen eiland, Utøya, bleek in de loop van de dag dat deze gruwelijkheden niet het werk waren van een internationale jihadistische
organisatie. Nee, in plaats daarvan, was de dader een 32-jarige Noor uit Oslo die Anders Behring Breivik heet. Hij werd gemotiveerd door een vijandigheid ten opzichte van multicultureel beleid dat volgens hem zijn land islamiseert. Zijn antwoord was moorddadig geweld, dat het leven van ten minste 92 mensen heeft gekost. (Laatste cijfers: aantal doden 76)

Het kwam als groot nieuws dat Noorwegen was aangevallen door een blonde anti-islamitische terrorist met blauwe ogen. Het zou niet zo moeten zijn: Een aantal van ons die hebben geschreven over de opkomst van de islam in Europa, hebben gewaarschuwd dat het falen van de reguliere politieke leiders om op verantwoorde wijze te reageren op de bijbehorende problemen, zou leiden tot het ontstaan van extremisten zoals Breivik.

Maar ik was stomverbaasd om de volgende dag te ontdekken, dat Breivik een lezer van mijn eigen werk was, waaronder ook mijn boek "Terwijl Europa sliep". Hoe de radicale islam het Westen van binnenuit vernietigt" In reacties in 2009 op een Noorse blog, document.no, uitte Breivik zijn bewondering voor mijn geschriften, maar had hij kritiek op mij, omdat het ik geen cultureel conservatief was (hoewel hij blij was dat ik geen marxist was).

Later op de dag erna kwam het nieuws over een 1500 pagina’s tellend manifest, getiteld "2083: Een Europese Onafhankelijkheidsverklaring," dat Breivik onlangs had geschreven en op internet had gezet. De eerste helft, waarin hij klaagt over het feit dat de Europese culturele elite toestaat dat de islam zich nestelt in Europa, maakt duidelijk dat hij zeer intelligent is en ook goed is ingelezen in de Europese geschiedenis en de geschiedenis van het moderne denken.

In de tweede helft van het manifest zet hij zichzelf neer als iemand die de Tempeliers weer tot leven heeft gewekt. Hij schetst ook zeer gedetailleerd hoe hij en zijn collega anti-jihadisten wapens, munitie en kogelvrije vesten kunnen krijgen en om vervolgens over te gaan tot het aanwenden van "terreur als een methode om de massa’s wakker te schudden en te te doordringen van het gevaar van de islam. Dit maakt duidelijk dat hij volslagen krankzinnig is. In zijn manifest, dat  in zo'n goed Engels is opgesteld dat je je afvraagt of hij de hulp van een moedertaalspreker had, citeert Breivik instemmend uitvoerig uit mijn werk, waarbij mijn naam wel 22 keer werd genoemd. Het is een griezelige gedachte dat stukken voor mijn blog die ik gedurende de afgelopen jaren in mijn huis in West-Oslo heb geschreven, werden gelezen en gekopieerd door deze toekomstige massamoordenaar in zijn huis in West-Oslo.

Het is ook griezelig te zien hoe hij van een persoon met een legitieme zorg over de echte problemen verandert in een radicaal die een absoluut kwaad als "oplossing" ziet. Door het kiezen van de overheidsgebouwen als doelwit van zijn bommen en de jacht op die kampeerders, koos Breivik zijn slachtoffers niet willekeurig. Hij vindt dat de Noorse Arbeiderspartij, sinds de Tweede Wereldoorlog de dominante partij van Noorwegen, verantwoordelijk is voor het beleid dat leidt tot de islamisering van Europa en dus schuldig is aan verraad.

Doel van de Oslo-bommen was de executie van de huidige leiders van de Arbeiderspartij. Het bloedbad op de camping, waar jonge toekomstige politici bijeen waren om naar toespraken van premier Jens Stoltenberg en oud-premier Gro Harlem Brundtland te luisteren, was bedoeld om de volgende generatie van leiders van die partij uit te schakelen. Tijdens de uren dat ik dacht dat Oslo was aangevallen door jihadisten, huilde ik om de stad, die jarenlang mijn thuishaven is geweest. En ik hoopte dat de Noorse leiders op deze daad van geweld zouden reageren door op een meer verantwoorde manier de problemen waarmee zij worden geconfronteerd in verband met de islam, aan te pakken. Toen bleek dat deze terreurdaden het werk waren van een autochtone Noor die dacht dat hij het jihadisme en de degenen die dit mogelijk maken, een slag zou toebrengen, was het voor mij meteen duidelijk dat hij een belangrijkrake zaak flink zou schaden. Noorwegen, net als de rest van Europa, is in ernstige problemen. Miljoenen Europese moslims wonen in streng patriarchale gezinnen in snel groeiende enclaves waar vrouwen tweederangs burgers zijn, en waar niet-moslims zich niet durven te laten zien. Uit enquêtes blijkt dat een verontrustend hoog percentage van de moslims in Europa westerse waarden afwijzen, de landen waarin zij leven, verachten, de executie van homoseksuelen goedkeuren, en de democratie door de sharia willen vervangen. (Volgens een opiniepeiling uitgevoerd door de Telegraph, wil 40% van de Britse moslims de sharia in de delen van het Verenigd Koninkrijk die overwegend islamitisch zijn.) Treiterijen door moslims van homo’s jaagt homo's uit Amsterdam weg. Treiterijen door moslims van Joden jaagt Joden weg uit Göteborg, Zweden. En laten we de schandelijke rechtszaken tegen politicus Geert Wilders in Nederland en historicus Lars Hedegaard in Denemarken niet vergeten, die aantonen hoe de angst voor de woede van moslims de vrijheid van meningsuiting verstikt van diegenen die de moed hebben om de islam te bekritiseren.

Er is reden om zeer bezorgd over al deze dingen te zijn, en te willen dat de regeringsleiders, die belang hechten aan individuele vrijheid en mensenrechten, krachtig tegen deze dingen optreden. Maar deze zaak is nu ernstig door Anders Behring Breivik beschadigd. In Noorwegen is kritisch spreken over de islam altijd al moeilijk geweest, waarmee je kans loopt om van “islamofobie” en racisme te worden beschuldigd. Nu ben ik bang dat het nog veel moeilijker zal zijn om deze kwesties bespreekbaar te maken, nu deze moorddadige gek zo verbonden is geraakt met islam-kritiek.

De heer Bawer is een literaire criticus die woont in Oslo. Hij is de auteur van diverse boeken, waaronder zijn nieuwste boek "Surrender: Appeasing islam, sacrificing Freedom" (Doubleday, 2009)

Bron

[Fragment uit Terwijl Europa Sliep]




Vertaling: Rudolf