Een brandklok in de nacht voor Noorwegen

Door: Patrick J. Buchanan

"Als een brandklok in de nacht", schreef Thomas Jefferson in 1820, "deze nu zo belangrijke vraag heeft mij ontwaakt en mij vervuld van angst. Ik beschouwde het meteen als een dodelijke beknelling voor de Unie."

Jefferson schreef dit over de plotse heropleving van de slavernijkwestie in het debat over de toetreding van Missouri tot de Unie, heropleving als een voorbode van de burgeroorlog.
Het bloedbad in Oslo, waar een terrorist met een bom van kunstmest de overheid heeft willen onthoofden om vervolgens in een jeugdkamp koelbloedig 68 kinderen van de heersende elite te doden, is een brandklok in de nacht voor Europa. Anders Behring Breivik is eenvoudigweg geen islamitische terrorist.
Hij is geboren in Noorwegen en koos als doelwit geen moslims wier aanwezigheid hij verafschuwt, maar de leiders van de Noorse Arbeiderspartij Partij en hun kinderen – de toekomstige leiders van die partij.
Breivik wordt wel krankzinnig genoemd, maar dat is het verkeerde woord. Breivik is vleesgeworden kwaad – een koelbloedige, berekenende moordenaar – Een man die ondanks (zelf)misleiding toch blijk geeft van enige intelligentie en die in zijn manifest van 1500 pagina's laat zien een bovengemiddelde kennis te hebben van de geschiedenis, cultuur en politiek van Europa.
Hij bekent zijn "afschuwelijke", maar "noodzakelijke" misdaden, die, zoals hij zegt, gepleegd zijn om aandacht te vragen voor zijn opvattingen en om zijn doel naderbij te brengen: een Kruisvaarders oorlog tussen het echte Europa en de "culturele marxisten” samen met, uiteraard, de door hen uitgenodigde moslims om het etnische karakter van het Oude Continent te veranderen en de bijbehorende cultuur te laten verzuipen.
Breivik wilde, in het bijzonder, de driemaal premier Gro Harlem Brundtland doden, de "moeder van de natie”. Zij sprak op het kamp op Utoya maar was al vertrokken toen hij arriveerde.
De Europese pers koppelt Breivik, geheel voorspelbaar, aan “populistische, rechtse” partijen die ontstaan zijn als oppositie tegen multiculturalisme en tegen immigratie vanuit de Islamitische wereld. Breivik is lid geweest van de Noorse Vooruitgangspartij maar heeft die partij verlaten – te weinig militant naar zijn smaak.
Zijn geschriften worden nu minutieus onderzocht op verwijzingen naar conservatieve, Amerikaanse critici van multiculturalisme en open grenzen. Doel: het demoniseren van Amerikaanse conservatieven, net zoals de aanval, van een gek, op parlementslid Gabrielle Giffords in Tucson (Arizona) gebruikt werd om een vergelijkbare lastercampagne te voeren.
Sarah Palin en Timothy McVeigh's bomaanslag in Oklahoma City werden gebruikt om Rush Limbaugh en andere conservatieve critici van de Grote Overheid de mond te snoeren.
Links heeft schuld door associatie altijd veroordeeld toen zij meenden slachtoffers te zijn in het Truman-McCarthy tijdperk. Links heeft, echter, de schuld door associatie kaart genadeloos uitgespeeld al sinds de tijd dat zij geprobeerd heeft de moord op JFK, door een winterharde Marxist, te koppelen aan het politiek conservatisme in Dallas.
Links zal in Europa meer en meer weerstand ondervinden met het doorlopend gelijkstellen van kritiek op het multiculturalisme aan neo-nazisme. Angela Merkel van Duitsland, Nicolas Sarkozy van Frankrijk en David Cameron van Groot-Brittannië hebben allen het multiculturalisme gebrandmerkt als een monumentale mislukking. Europeanen willen, van het stemmen in Zwitserland tot allerlei enquêtes, een einde aan het dragen van boerka's en het bouwen van minaretten aan moskeeën.
De stroom illegalen op de Canarische Eilanden vanuit Afrika, in Italië vanuit Libië en Tunesië, en in Griekenland vanuit Turkije zorgt er voor dat gezapige middenpartijen steeds meer een conservatief geluid laten horen. Het Schengenakkoord, dat open grenzen binnen de Europese Unie garandeert aan iedereen die de EU binnenkomt, ligt nu zelf onder vuur.
Dit alles is niet bedoeld om de aanwezigheid te ontkennen van gewelddadige krachten of neo-nazi's in Europa. Maar, hoe vreselijk deze gruweldaad ook was, het terrorisme hier geboren en van eigen bodem is, in macro termen, niet de wezenlijke bedreiging voor het continent.
Die dreiging komt van een groeiende Islamitische aanwezigheid in een Europa dat nooit massa-immigratie heeft gekend, het komt door haar onvermogen om immigranten te assimileren, het komt van de groeiende vervreemding en ook van Europa’s meer dan sporadische sympathie voor islamitische militanten en terroristen.
Europa staat vandaag voor een authentieke en historische crisis.
De autochtone bevolking veroudert in hoog tempo, is hierdoor aan het krimpen en feitelijk bezig uit te sterven. De Europese landen hebben nog niets gevonden waardoor zij hun welvaart op peil kunnen houden zonder massa-immigratie. Tegelijkertijd zijn de immigranten – afkomstig uit het Caribisch gebied, Afrika, het Midden-Oosten, en Zuid-Azië – traag met het leren van de taal en slagen zij er niet in om qua opleiding en arbeidsmarktparticipatie het niveau van de Europeanen te halen. De welvaartsstaten van Europa zijn bezig te bezwijken onder deze last.
Noorwegen moet ook wakker worden. De politie heeft, na de eerste melding, 90 minuten nodig gehad om op het eiland te komen en de massamoord te stoppen. Massamoord door een lafaard die zich overigens meteen heeft overgeven zodra er gewapende politie verscheen. Kennelijk wilde hij het er levend vanaf brengen om persoonlijk zijn Europese oorlogsverklaring af te leggen. En toch, indien veroordeeld voor 76 moorden, krijgt Breivik ten hoogste 21 jaar, het maximum in de Noorse wet.
Noorwegen is een vredig en progressief land, zoals de leiders daar plegen te zeggen.
Toch heeft Noorwegen troepen gestuurd naar Afghanistan en heeft het deelgenomen aan het bombarderen van Libië, waar burgers zijn gedood en Moammar Khadafi zelf een zoon en drie kleinkinderen verloren heeft door NAVO-bommen.
Maar Breivik zou best eens gelijk kunnen hebben waar het gaat om het levensgrote en allesomvattende conflict tussen het christelijke Westen van ooit en een islamitische wereld die getalsmatig groeit en die gestaag en onverbiddelijk zijn opmars maakt in Europa. En dat voor de derde keer in 14 eeuwen.
Mr. Buchanan is onder andere columnist en auteur van Churchill, Hitler, and "The Unnecessary War": How Britain Lost Its Empire and the West Lost the World,  "The Death of the West,", "The Great Betrayal," "A Republic, Not an Empire" and "Where the Right Went Wrong."
Bron:  (Vertaling: Cornelis de Deugd)