Zonder enge denktanks was er geen angst voor de islam

Islamofobie, zo dacht ik altijd met mijn domme verstand, is een onzinbegrip. Een dooddoener waarmee fundamentalistische moslims en hun ‘progressieve’ bondgenoten elke vorm van kritiek op de islam proberen te diskwalificeren. Een werktuig waarmee de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC) de vrijheid van meningsuiting en de vrije discussie over religie in de kiem wil smoren. Helaas, ik heb me schromelijk vergist. Islamofobie is namelijk een miljoenenindustrie, waarmee door conservatieve instituten gefinancierde denktanks de bevolking bang maken, zo heeft een niet-conservatieve instelling, het Center for American Progress, ontdekt.

De Foto

De literaire thriller

De ‘literaire thriller’ is een lucratief fenomeen. In Nederland zijn het vooral dames die het ene succesvolle exemplaar na het andere afleveren. Saskia Noort, Simone van der Vlugt, Esther Verhoef en Marion Pauw zijn bij een groot publiek zeer bekend. Tess Franke, Loes den Hollander en Lieneke Dijkzeul zijn ook al hard op weg. Wat is hun geheim? Ik weet het niet precies. Het zijn allemaal vrouwen en zeker niet de lelijkste. De aantrekkingskracht van vrouwelijke thrillerschrijfsters is blijkbaar zo groot, dat er zelfs mannen zijn die onder een vrouwelijk pseudoniem thrillers schrijven.

Arme sloebers van de straat

Sommige mensen leren het nooit, dacht ik toen ik afgelopen zaterdag in de Volkskrant een interview aantrof onder de kop 'Wij hebben geen gouden kranen'. Aan het woord kwam het echtpaar Marleen Barth en Jan Hoekema. Zij is fractievoorzitter voor de PvdA in de Eerste Kamer, hij D66-burgemeester van de Gemeente Wassenaar. Op een andere plek en een andere tijd – jongstleden februari - verhaalde ik reeds eerder over de wondere gang van Marleen Barth door de duistere krochten van de Vaderlandse politiek.

Zet je fiets toch op slot

Brothers in film. Het begon al bij de gebroeders Lumiѐre, die in december 1895 in het Grand Café in Parijs een 25 minuten durende vertoning gaven van tien korte filmpjes. In feite de allereerste documenataires: de aankomst van een trein, het uitgaan van een fabriek, het voeden van een baby, paardrijden en beelden van de zee. Filmpjes die tegenwoordig iedereen kan maken. Dan een quantum sprong naar onze tijd, waarin de gebroeders Taviani, de Coen Brothers en Andy en Larry Wachowski bekende regiekoppels zijn.

Dat gaat toch niet?

16 maart 1988
(...) O ja, het hoofdstuk gaat ook over de Doodt. Treger gelooft wel in de Verrijzenis van de Godmens, maar denkt niet dat voor de mensheid in haar geheel een opstanding is weggelegd. Gewoon rust, dat is ook iets waard, denkt hij. Een aantal mensen waar hij erg de pest aan had die zijn dood, en dat is toch een gehele geruststelling. Dus het is geen slecht systeem, denkt hij. Het wordt het boek van een gedrevene, een zoeker, en de mensen zullen ervan opkijken. Diep religieus ook, en dat behoort zo te zijn in Nederland, vind ik, alles beneden de zeespiegel en altijd die wind door de knotwilgen. Nederland zonder Godt, dat gaat toch niet? Een zoen zonder snor is als een ei zonder zout. (...)

Uit: Gerard Reve - Moedig Voorwaarts - Brieven aan Bert en Netty de Groot 1974-1997, bezorgd door Nop Maas, pag. 446, Uitgeverij L.J. Veen Amsterdam Antwerpen, 2007.

Bestellen?

Mededeling

Op dit moment vallen verschillende plaatjes weg. Dat heeft te maken met de verhuizing van de server die de images host. De verwachting is dat dit nog dit weekend wordt opgelost. Excuses voor het ongemak.

In het koninkrijk van de Groene Khmer

Dadelijk bij aankomst op het vliegveld van het Koninkrijk ziet de bezoeker al dat het hier pluis is. Olijke plant- en diervriendelijke reclame-uitingen maken hem vertrouwd met de wel heel bijzondere ideologie die het Koninkrijk van de Groene Khmer zo hoog heeft opgestoten binnen de internationale gemeenschap.

Het begint al bij de bagageband waar hij op zijn koffer staat te wachten. De beeldschermen melden niet alleen, zoals elders op de wereld, vluchtnummers en plaatsen van herkomst van de ronddraaiende koffers, maar wisselen dat af met vrolijke filmpjes over hoe de leefomgeving ‘groener’ gemaakt kan worden. Op die filmpjes buitelen schattige pasgeboren diertjes over elkaar heen, en maken met hun acrobatische toeren de bezoeker terstond duidelijk dat er op deze planeet wel wat meer aan de hand is dan het hebzuchtige bestaan van materialistische consumenten die zo nodig zo veel moeten reizen en eten.

Durchfall

Het is nog steeds vakantie voor velen.

Gisteren ontving ik een sms’je van mijn zoon - die momenteel in Toscane verblijft. “Heb de hele nacht overgegeven. Verdacht ijsje gegeten.”

Vorig jaar (ook in Italië) was zoonlief zo ziek (ook na het eten van ijs) dat de hotelier een ambulance liet komen. Twee engelachtige zustertjes wisten hem ter plekke op te lappen.

Room service?

In de zaak-Dominique Strauss-Kahn was weer mooi te zien hoe bijna 'iedereen' al direct wist hoe het zat: media, slachtoffergroepen, feministes, verenigingen van kamermeisjes en andere figuren die elke gelegenheid aangrijpen voor hun fifteen minutes of fame. Slechts een enkeling - Liesbeth Wytzes op Elsevier.nl bijvoorbeeld - stak zijn nek uit en plaatste vraagtekens. Haar collega, misdaadverslaggever Gerlof Leistra daarentegen, toch zo bedreven in 'meeslepende reconstructies met oog voor detail' nam alles wat er gelekt of gespeculeerd werd voor zoete koek aan.

Als blikken konden doden

Het was een zondagmiddag, dat staat vast maar door welk dorp de fietsroute ons die zomerse dag [in 1998] leidde, weet ik niet meer; de blikken die de in 't zwart geklede voetgangers ons toewierpen ben ik daarentegen niet vergeten. Er is blijkbaar iets aan ons dat afkeuring en boosheid oproept maar waarom dat zo is, dringt niet onmiddellijk tot me door. Van alle kanten komen ze aangelopen: in zwarte pakken geklede mannen, vaders met hoeden, vrouwen in lange zwarte jurken, hoedjes ook. Jonge lieden, uitbundig in het zwart gestoken, volgen gedwee. Deze zwarte stoet is niet op weg naar een begrafenis, bovendien zouden we dan eerbiedig van onze fietsen zijn afgestapt. Nee, het gaat hier om mensen die

De voorbije mens

Als kind ging ik om de twee jaar op vakantie naar Engeland. Vaak naar het Bodmin Moor in Cornwall. Daar waren we bevriend geraakt met een boerenfamilie die schuin tegenover de Dozmary Pool woonde. Boven aan een heuvel op het land was een eeuwenoude stenen cirkel en binnen de heuvel kilometerslange, verlaten, tinmijnen.

Het is al een spookachtige plek maar soms komt daar -als uit het niets- dikke mist opzetten. Vroeger verdwaalden mensen zo, om ergens in het moeras reddeloos te verdrinken.

Regelmatig bezochten we eeuwenoude kerkhoven rond vervallen kerken. In Engeland waren

Een melaatse op het Gooise Matras

Het was vijf voor twaalf, de radio was afgestemd op Radio 1 waar 'Met het Oog op Morgen' melding maakte over de aan de gang zijnde val van Tripoli. Daarna volgde het nieuws en in plaats van dat Reinhard Mey's' Gute Nacht Freunde' in de groef chrashte en daarna het verwachte 'Dan ga je toch slapen pannenkoek. Het is tijd voor echte Jannen' uit de luidspreker schalde, murmelde de presentator van dienst John Jansen van Galen verder over de val van Kadhaffi die maar niet wilde plaats grijpen. Ik zette de radio af en legde me teleurgesteld te slapen. Welterusten Publieke Omroep. Bedankt! Het weekeinde was voorbij.

Een jaar lang, wanneer alle roze OV-chipkaarthouders van Nederland al lang en breed op één oor lagen en iedereen die Johan heette zich onder het bed had verscholen, bespraken Jan Roos en Jan Dijkgraaf

Het verschil tussen een wc-deur en een moskeedeur

Ingang El Oumma-moskee in Amsterdam-Slotervaart (Foto: 18.8.2011) Zie ook hierr.

Nu we dit weten, waar is het toch het bordje voor de Mannen Ingang?

Uitkering maakt meer kapot dan u lief is

Een uitkering toegekend krijgen kan iemands leven verpesten. Die kans is zo groot, dat uitkeringen over het totaal genomen meer schade aanrichten dan dat ze goed doen. Alcohol kan minder kwaad: dat richt alleen schade aan bij langdurig en overmatig gebruik. Waar alcohol jaren over doet, kan een uitkering bij sommige ontvangers in een paar maanden voor elkaar krijgen. Eén voorbeeld, niet van het effect van een korte, maar van een langdurige uitkering, en wel uit de recente kerkgeschiedenis.

De kunst van herdenken

Afgelopen maandag werden de Japanse bezetting, de capitulatie en de bevrijding van voormalig Nederlands-Indië herdacht.

Wat een serene, stijlvolle ceremonie - met indringende toespraken, met mooie muziek, met betrokken mensen en in een prachtige omgeving bij een indrukwekkend monument.

Wat een verschil met de “poppenkast” op 4 -en vooral 5 mei.

Ik ben geen voorstander van die “stamppot.”

De bezetting van Nederland verdient een zelfstandige herdenking. En ook niet bij dat vreselijke monument op de Dam, maar op een gedenkwaardige plek.

Of desnoods op wisselende locaties. Waalsdorpervlakte, Bloemendaal, Vught, Westerbork……….

Meervoudige terroristische aanslag nabij Eilat schokt Israel

De koude vrede tussen Israël en Egypte definitief voorbij 

Om kwart over twaalf vanmiddag, 18 augustus 2011, werd een Egged autobus vol met IDF soldaten aangevallen door een terroristische eenheid die uit Egypte kwam. De schietpartij vond plaats nabij Eilat, dat in een bericht op de Hamas website vandaag 'bezet Om ar-Rash Rash' werd genoemd. Het was het begin van een meervoudige aanslag waarbij tot nu toe 7 doden en meer dan 25 gewonden vielen.

In totaal twintig terroristen waarvan een gedeelte volgens ooggetuigen Egyptische

Ethiek van de moralisten

Door:  Peter Calluy

Wie herinnert zich nog de 01-10 concerten die anno 2006 door Mr Barman en Mr Sioen werden georganiseerd ? Een cultureel signaal tegen ‘zinloos’ en racistisch geweld en, volgens de organisatoren ook ‘tegen extreem rechts’. Ik kan zonder probleem deze ordewoorden bijtreden. Dat dit initiatief op één week voor de gemeentelijke stembusgang werd georganiseerd gaf deze culturele happening de uitstraling van een niet mis te verstane morele boodschap aan de kiezers, ‘stem vooral niet op het Vlaams Belang’ ! Zo ja, dan bent u medeplichtig aan de ‘malaise’ die heerst in ‘A’.

Nu is het een publiek geheim dat nogal wat van deze ‘prominente’ 01-10 cultuurdragers hun ‘inspiratie’

Drie wrede keizers

Deel 1. Caligula 

Een ‘damnatio memoriae’ betekende een totale vervloeking van de nagedachtenis. Iedere aanwijzing dat de persoon had geleefd moest vernietigd worden. Zo kon de senaat alsnog de eer van Rome redden.

Het volk van Rome was blij met Caligula.

Zijn voorganger, Tiberius, had zich op Capri teruggetrokken en liet zich niet meer in Rome zien. Het schrikbewind van de, naar verluidt, zeer decadente Tiberius, had het volk

Gesukkel in de Keuken (18)

Ceci n' est pas une bloemkool

Hoe integer is de bloemkool? Zou de bloemkool 's ochtends in de spiegel kijken en zichzelf die vraag stellen? Onzin natuurlijk. Een bloemkool kan niet denken. Laat staan twijfelen. Dat gelooft geen mens. Bovendien zou het toch wel van hovaardij getuigen, mocht de onderhavige groente menen zelf over haar onkreukbaarheid te kunnen oordelen. Dat is geen onzin. Het oordeel over de bloemkool ligt niet bij de bloemkool. Dat recht is slechts voorbehouden aan de lekkerbek, een rol waarin ik mezelf graag

De Foto (6)

De Foto (5)

Islamofobie

Wie geen moslim is weet zulke dingen meestal niet, maar veel moslims koesteren de angst dat de westerse maatschappijen waar ze sinds kort woonachtig zijn, in de nabije toekomst wel eens lelijk tegen hen zouden kunnen gaan doen. Die angst is goed te verklaren uit het besef dat de islamitische sharia allerlei lelijks in petto heeft voor wie geen of geen goede moslim is.

Woede

 

Het komt misschien twee keer per jaar voor dat ik als een wervelwind door het huis ga.

Wanneer de opruim -en schoonmaakwoede is toegeslagen, berg je (spullen) dan maar (veilig op).

Eerst richt ik een ravage aan. Alles moet uit de kasten.

Dan volgt het schoonmaken, uitsoppen en (af)wassen.

Vervolgens ga ik dingen weggooien. Rigoureus.

In het verleden ook te rigoureus.

- Zo gooide ik Boer Aap, de knuffel van mijn zoon, weg toen deze helemaal kaal getroeteld was. Een traumatische ervaring voor

Zo doe ik het nu

Ik krijg veel minder brieven dan vroeger, en God zij dank vrijwel niemand meer aan de deur. Van dat laatste heb ik erg, erg veel last gehad. Het afhouden van de verkeerde mensen is bijna een vak, en over het leren daarvan doe je wel een half of een heel mensenleven. Alles afhouden is het veiligste, bemerk ik. Nieuwe, onbekende mensen die geen voorafgaand bericht hebben gezonden, beslist niet ontvangen. Zo doe ik het nu. Maar telkens ben ik weer zwak, en laat ik toch weer iemand binnen, die bijna altijd mijn bloed zowat tot koken brengt, maar die zelf na het voor hem 'leuke' gesprekje minstens zo

De Foto (4)

Broder en het Breivik-“manifest”

Men heeft een zondebok nodig”. Sinds bekend werd, dat de Oslo-dader Henryk M. Broder in zijn warrige manifest citeert, wordt de publicist heftig bestreden. In het interview met het blad de “Stern” komt hij koppig en trots over: “Ik doe wat ik wil”.

Denk je nou heus dat ik dat neem?

Heeft schrijfster Annie M.G. Schmidt, geliefd bij jong en oud, zich aan 'alledaags-antisemitisme' schuldig gemaakt? Annejet van der Zijl, die al eerder de biografie Anna – Het leven van Annie M.G. Schmidt schreef, suggereert 't wel een beetje in de door haar samengestelde en onlangs verschenen briefbundel Liefs van Annie – de mooiste brieven van Annie M.G. Schmidt. Weliswaar in een voetnoot (pag. 36), maar toch.

Hoe zit 't? Annie schreef op 30 januari 1934 in een lange brief aan haar moeder Truida Schmidt: “Ik ben 

Niet in Oslo geweest

Eigenlijk viel me het een beetje tegen, Zweden.
Ik had er zoveel van verwacht. Lange slanke blonde dijen, witte tanden.
Met op de achtergrond de muziek van Cornelis V.
En.. ken je die gehaktballetjes van IKEA? Nergens gezien! Bijna alleen maar pizzeria’s en een enkel Grieks restaurant. Allemaal gerund door Turken.

Het kamperen met T. was ook voor de laatste keer. De eerste keer ook trouwens. Alles nieuw gekocht,

In de nabijheid van de kosmos

Hippies waren het. In Afghaanse jassen. Of gehuld in veelkleurige capes. Veelal droegen ze Spaanse laarzen. De jongens hadden lang haar en droegen kralenkettingen. De meisjes droegen geen BH. Eigenlijk was dit gezelschap die avond in de maand mei van het jaar 1968 naar Paradiso gekomen voor een optreden van Captain Beefheart. Veel belangstellenden waren er niet, hooguit een paar honderd. In die jaren was de Captain hier te lande slechts bekend bij een kleine, maar hartstochtelijke, groep ingewijden. De grote zaal van de poptempel die net een paar maanden daarvoor zijn deuren had geopend was dan ook amper voor de helft gevuld. Maar ieder die kwam opdagen.., de Captain niet. Afgelopen week stuitte ik op de naam Jonathan Wilson. Geboren in 1974 en nu wonende in Laurel Canyon, de wijk waar in de jaren zestig bijna al die later beroemde muzikanten woonden zoals Crosby, Stills, Nash & Young, Frank Zappa, Jim Morrison en The Doors, The Byrds, Joni Mitchell en The Eagles. Allemaal vergane glorie die hun grootste successen boekten voor deze Jonathan Wilson werd geboren.

Captain Beefheart was opgehouden in Dover, in zijn plaats zou de Pink Floyd optreden. Dat was voor het merendeel van de aanwezigen een knappe teleurstelling. Die groep had hier dan wel een hit gehad

Onbeperkt lenen

Tot het moment dat ik een baan binnen mijn vakgebied gekregen had, was ik er zeker van geweest dat ik nooit een baan binnen mijn vakgebied zou krijgen. Daarom ben ik colleges economie gaan volgen, om na mijn afstuderen in het Arabisch met niet al te veel moeite een lesbevoegdheid economie te kunnen gaan halen.

Zodoende heb ik in 1964-1965 in Leiden het college economie voor juristen gevolgd. Dat was ouderwets goed. De wet van de verminderende meeropbrengst. De vermindering van de geldhoeveelheid die in omloop is, dus deflatie, ten gevolge van iNvoer, Sparen en Belasting, handig afgekort tot NSB. Daartegenover dan vergroting van de geldhoeveelheid, dus inflatie, door uitvoer, investeringen en overheidsuitgaven. Zo leer je nog eens wat.

Eén ding verbaasde mij, en niet mij alleen. De hooggeleerde docent stelde, dat de overheid onbeperkt

De Foto (3)

Nieuws (Of hebben Bob Dylan en de oude Romeinen gelijk)

Wie het gemak ziet waarmee Egyptenaren op straten en pleinen in het kader van de Arabisch lente christenen (‘kopten’) vermoorden, moet wel concluderen, of op zijn minst beginnen te vermoeden, dat het hier niet om zo maar ongeregeldheden gaat waarbij individuen zich spontaan incidenteel misdragen. Het gaat om gedrag waar wel degelijk een ideologie achter zit. Het zijn serieuze antichristelijke pogroms – hoe handig daar door Midden-Oosten deskundigen als Bertus Hendriks, tevens bekend als traiteur, in de uitzendingen van de staatsmedia ook omheen gepraat wordt.

In Syrië, Irak en op de Oost- en West-oever van de Jordaan gaat het nauwelijks anders dan in Egypte. In Turkije is het karwei al zo goed als geklaard. Het is allemaal heel passend: terwijl Europa islamiseert, worden de laatste christenen in het Midden-Oosten verdreven of vermoord. Een mooie spiegelbeeldige ontwikkeling. Vergeet de behandeling van christenen in Pakistan liever ook niet. Wat is de islam toch tolerant.

Bacchanael

 

“Hè lekker, een sherry’tje.” Ik hoor het mijn moeder nog zeggen.

Ze ging pas zitten nadat ze een glas had ingeschonken. Dat eerste glaasje sherry was een ontspannen overbrugging - van een lange werkdag als arts naar de rol van moeder.

Wanneer we met vakantie gingen moesten er jerrycans sherry mee. Maar na één glaasje ter plekke gedronken te hebben verdween het zure vocht in de gootsteen.

Mijn moeder ontdekte in Italië Martini Dry. Die groene flessen.

De dag voordat we huiswaarts keerden sloegen mijn ouders een voorraadje in. Maar eenmaal in Nederland smaakte die droge vermouth helemaal niet en schakelde mams weer over op de sherry. De gesmokkelde groene flessen werden her en der cadeau gedaan.

Mijn ouders lieten ons al vroeg kennis maken met alcoholische dranken.

De Foto (2)

Flexitariër

Vorige week kocht ik twee kookboeken. De Dikke Vegetariër en de Dunne Vegetariër. Zijn we vegetariërs? Nou nee, dat niet. Willen we het dan misschien worden? Ehhh eigenlijk ook dat niet. Ik ben niet zo van het strakke en strikte. Ik ben meer van de gulden middenweg. Voor mij is de gulden middenweg wel minder vlees eten. Als ik lees hoeveel energie het kost om vlees te produceren dan stijgt het schaamrood me naar de kaken telkens als ik een biefstukje eet. Of een kippenboutje. Bovendien voel ik me lekkerder als ik geen vlees eet. Ik voel me dan fitter en heb meer energie. En beter voor de lijn. Een scala aan redenen om minder vlees te eten maar ‘het milieu’ en me fitter voelen delen de eerste plaats.

In een notendop wat feiten op een rijtje:

De Foto

Kees Bakhuyzen is met vakantie. U ook?

Techniek = god / god is techniek

Dit is één volk en ze spreken allemaal dezelfde taal, dacht de Heer, en wat ze nu doen is nog maar het begin. Alles wat ze verder nog van plan zijn, ligt nu binnen hun bereik.

Laten wij naar hen toe gaan en spraakverwarring onder hen teweegbrengen, zodat ze elkaar niet meer verstaan. De heer verspreidde hen van daar over de hele aarde, en de bouw van de stad werd gestaakt.

Zo komt het dat die stad Babel heet, want daar bracht de heer verwarring in de taal die op de hele aarde gesproken werd, en van daar verspreidde hij de mensen over de hele aarde.
Genesis 11

Mensen staan vaak onverschillig tegenover technische vooruitgang. Ondanks dat de meesten een ‘smartphone’ en een computer bezitten, is de impact van het informatica tijdperk nog niet geheel

Gesukkel in de Keuken (17)

Meten is weten

Ook ik had een bijdrage willen leveren aan het debat over links en rechts en wie de schuld droeg en wie niet, maar toen ik uiteindelijk pen, papier en inktpot terzijde schoof, kwam ik tot de slotsom dat er zaken van hogere urgentie en meer gewicht Uw aandacht vragen. De weervoorspellers melden namelijk dat de huidige herfst zal worden onderbroken door een aantal dagen waarin de temperaturen tot boven

ZELFREFLECTIEFOBIE

Nu dat Marc Hooghe, Jozef De Witte, Jan Blommaert en ‘tutti quanti’ hun visie hebben gegeven over het Noorse drama, zonder enige terughoudendheid wat schuldindicatie, generalisatie of opportunistische lijkenpikkerij betreft, is het toch tijd om enkele zaken op een rijtje te zetten. Ook bij ‘islamcritici’ is er sprake van ‘diversiteit’.

Zo stelde, naar aanleiding van de steeds weerkerende geweldpleging op homo’s Marc Hooghe in ‘De Morgen’ van 23-06-2011: “het gebrek aan tolerantie heeft wel degelijk te maken met godsdienstige achtergrond.” Verder oreert deze bezoldigde denker