Strijdbijl begraven?

Kees_small-1
Natuurlijk wil ik wel iets schrijven over de nieuwste trend voor de 15 minutes of fame die Australië de afgelopen weken in haar grip houdt. Een planker laat zich in kaarsrechte positie liggend fotograferen op de meest ongewone plaatsen, zodat de foto direct op Facebook geplaatst kan worden ter meerdere eer en glorie van de planker. Maar de afgelopen weken heeft planking een bittere bijsmaak gekregen, dit vooral vanwege de 20-jarige inwoner van Brisbane die na een nachtje uit in dronken toestand op de railing van zijn balkon ging planken, wat resulteerde in een fatale val van zeven verdiepingen. Deze week was er ook een scholier die dacht alle andere plankers de baas te blijven door op de spoorweg te gaan planken. Dat had gelukkig geen consequenties, maar het planken heeft duidelijk haar onschuld verloren. Exit planking.

Mijn creatieve brein maakte derhalve overuren de afgelopen dagen. Onderwerpen genoeg; we hebben nog altijd de BDS-boycot actie tegen Israël, recentelijk in Australië nieuw

 leven ingeblazen door de Greens – wat zorgde voor een enorme backlash tegen de partij. Maar het ergste van alles was wel de reportage over live cattle transport vanuit Australië naar Indonesië, waar, zo werd op uitermate confronterende wijze duidelijk uit de reportage in Four Corners, de dieren een uiterst gruwelijke dood staat te wachten. Kom bij mij niet meer aan met het sprookje van het ‘humane’ karakter van onverdoofd slachten. Die arme koe, die daar met half afgesneden hoofd (mes veel te bot) lag dood te spartelen terwijl het bloed uit haar keel gutste met angst en pijn in de ogen die me altijd zal bijblijven is het ergste wat ik in tijden heb gezien. Een diplomatieke rel tussen Australië en Indonesië is geboren.

Maar daarover later allemaal meer. Ik wilde deze column graag reserveren voor positief nieuws. En zie, het werd mij op een presenteerblaadje aangeboden toen ik deze morgen dagblad The Australian opensloeg. “Paul Theroux and V.S. Naipaul write off 15-year war”. Het was een kop die ik nooit meer had verwacht nadat ik zes jaar terug het vernietigende boek Sir Vidia’s Shadow had gelezen, waarin Paul Theroux voorgoed afrekende met zijn leermeester en vriend van zo’n dertig jaar. Acrimonious; ik ken weinig boeken die dit predikaat zozeer verdienen als dit boek en de Nederlandse vertaling ‘scherp’ of ‘bits’ dekt de lading minder dan dit prachtige Engelse woord, waarin alle venijn ligt die dit boek zo memorabel maakt en die mij jarenlang weerhield een boek van Naipaul uit de kast te halen. We zien in dit boek uit ‘99 een vriendschap langzaamaan desintegreren met een erg negatieve rol voor Naipaul. ‘Vidia’s temperament was a riddle’ zo lees ik als ik het boek willekeurig ergens aan het eind opensla. Die ‘riddle’ is nog zacht uitgedrukt. Ik herinner me nog dat het definitieve einde van de vriendschap vooral te maken had met Naipauls nieuwe echtgenote, maar voor de details verwijs ik liefhebbers graag naar het boek zelf. 

Sir Vidia’s Shadow werd mij in 2005 toegestuurd door goede vriend en Naipaul-liefhebber R. “Dit is het tweede exemplaar dat ik voor je koop want het eerste liet ik met mijn stomme kop in een tasje aan mijn fiets hangen, zodat het natuurlijk binnen tien minuten gejat was door iemand die er waarschijnlijk geen moer aan heeft. Het maakt duidelijk hoe belangrijk ik het vind dat je dit leest”, aldus R. in een begeleidend schrijven. Ik kon het boek nauwelijks neerleggen. Fantastisch geschreven en inderdaad; Naipauls reputatie verbleekte ook voor mij volledig. Het duurde vijf jaar voordat ik afgelopen jaar weer een boek van hem uit de kast pakte (A turn in the South), wat hem overigens direct weer in de top van mijn lijstje van favoriete schrijvers plaatste.

Het afgelopen weekend troffen de twee gewezen vrienden elkaar op een festival in Engeland. Theroux zag Naipaul, maar had de aanmoediging van Ian McEwan nodig om op hem af te stappen. Het feit dat beide schrijvers toegaven dat ze elkaar hadden gemist belooft veel goeds. Hoe het verder gaat is uiteraard afwachten, maar het verhaal en vooral de bijgaande foto bezorgden mij het gelukzalige gevoel waar ik vandaag naar zocht. Ik heb er maar vast een glas op gedronken. Puur bij toeval kocht ik afgelopen zondag Naipauls Letters between a Father and Son. Ik zal ook een boek van Theroux uit de kast trekken. Vanavond is gereserveerd voor de hernieuwde vriendschap.

8 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal man! Alles goed verder? Spoort aan tot lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. The most important news from Australia is that the Attorney General has declared that Al Sharia is not acceptable in Australia and that all people coming to Australia must obey Australian Law and accept Australian Customs.

    What was shown on ABC TV was not Halal slaughtering but gross mishandling of cattle in some Indonesian abattoirs.

    Research by the Dutch Animal Welfare Agency has shown that brain activity during Halal slaughtering did not show any indication of pain being suffered.

    In Halal slaughtering the Jugular is cut and blood is allowed to drain.
    It takes between ten and twenty seconds for the animal to loose conscience followed by death.
    When doing Halal slaughtering it is important to use a very sharp knife and have the animal calm.

    The idea that stunning before slaughtering is less painful is an Urban Myth which may sound good but is not effective.
    Stunned before Halal slaughtering makes the meat not Halal.

    In Al Qur'an from Allah animals are the same as humans and are both Allah's creatures.
    In Al Hadith Muhammad the Messenger of Allah clearly orders that animals must be calm when being slaughtered.

    Halal slaughtering has been done for thousands of years and there is no evidence that Western industrial slaughtering is better compared to Halal slaughtering.
    The advantage is when you slaughter thousands of animals a day it goes quicker compared to Halal slaughtering..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Bart,

    Om de storm over halal, koosjer of andere vormen van slachten voor te zijn, het volgende.

    Nergens staat er in de koran dat je je onfatsoenlijk gedragen moet.
    Nergens staat er in de koran dat je dieren nodeloos pijn moet doen of respectloos behandelen mag.
    Dat is het punt niet.

    Het vervelende is echter wel dat het gebeurt en nog wel in een islamitische staat. Niet eventjes of eenmalig, maar gedurende een langere periode. En het mag een wonder heten als het beperkt zou blijven tot één locatie.

    Dat maakt de koran irrelevant.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dear Sirik,
    I was born in the Dutch East Indies with Friesian cattle breeding ancestors. Maybe that helped.
    I have been involved in the livestock business for fifty years and especially in farming livestock, animal feeding, offal processing and the handling of livestock in Australia, the Near East and Asia but not in Indonesia.
    You see, I live in West Australia and the cattlemen who export to Indonesia are in Northern Queensland and the Northern Territories.
    From West Australia we export some three million live sheep each year, wild goats, donkeys and camels mainly to the Near East.
    These animals are treated very well. They gain weight during the journey and it pays to look after them.
    I have trained city slicker transport workers in Australia who were doing all the wrong things. It only took a very short time to show them that gentle patient handling is what is needed.
    It is like handling small children.
    These same transport workers are now excellent livestock handlers who can handle ten thousand animals in an hour and all you hear is hundreds of hooves on the pavement.
    I have also worked with Arabs, Iranians, Baluchis etc. and they all after some time get the knack of what to do.
    The really tricky ones are camels, kangaroos and goats test your patience.
    In the Near East today where Australian livestock is handled you will find almost no mistreatment.
    To achieve this you need good handling facilities, training and you use the local Mullah to support animal welfare.
    I very much dispute your blanket vision on Muslims and animal welfare.
    Yes, certainly there is mistreatment of animals and especially in cities.
    I have worked and lived for a couple of years with Bedu (Bedouins) in the North of Saudi Arabia, Kuwait, Neutral Zone and Southern Iraq.
    You have never seen people who are notoriously impatient being so gentle and patient with their animals.
    Very few people have travelled as extensively in Muslim countries such as the Near East, North Africa, Asia and especially in remote area's.
    Even in Australia animal cruelty is a problem. Cases of Quokka's (small Marsupials) being used as footballs and racehorses getting killed often in show jumping are just two examples that come to mind.
    No doubt you can find animal welfare horror stories in Holland without involving Muslims.
    I have spend some time studying Arabic and Islam at the Al Azhar Muslim University in Cairo and at the University of West Australia.
    I personally have never been badly treated by a Muslim and many times been treated royally.
    That does not make me a supporter of Al Sharia, Islamisation and Muslim immigration into the West.
    These issues cause me great discomfort just as Political Correctness and Man Made Climate Change Beliefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bart, note also that several remote aboriginal communities apply so-called tribal law, and have semi-official blessing to do so. Or at least, a blind eye is turned...

    masterymistery @ cosmic rapture

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Beste Bart,

    So, it didn't happen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kees, door een van je eerdere teksten over dit onderwerp heb ik het boek 'De geschiedenis van een vriendschap' van Paul Theroux gekocht. Tweedehands. Nog niet gelezen, maar heb nu wel zin om er aan te beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen