Begraven onder de islam

De islam verbiedt het om rituelen en symbolen van andere godsdiensten dan de islam in het openbaar te tonen. De islam is goed, en dus is niet-islam niet goed. Niet-islam moet bestreden en weggewerkt worden. Wie dat wil kan op de leesplank in de moskee boeken vinden waarin dat rustig wordt uitgelegd. Google eventueel zelf ook eens op bookshelf en mosque en radical als u het niet gelooft, dat scheelt voetnoten.

Dat ‘radical’ moet erbij omdat u anders te veel treffers krijgt, niet omdat het alleen om de radicale islam zou gaan. Het gaat om de gewone standaard sharia-handboeken, die
voortdurend opnieuw gedrukt en herdrukt worden. U weet wel, die sharia die volgens hooggeleerden van de Leidse universiteit voor 95% identiek is aan het Nederlands recht.

Dit verbod op openbare manifestaties van andere godsdiensten dan de islam gaat terug op een oud edict waarvan moslims geloven dat een van de eerste kaliefen, Kalief Umar, het heeft uitgevaardigd. Het edict heet dan ook ‘de Voorwaarden van Umar’, in het Arabisch shuruuT 3umar. De vrienden van de islam noemen het meestal ‘het pact van Umar’, maar het is geen pact, het is een eenzijdig stuk. Het is een dictaat, geen overeenkomst.

Onder de bepalingen van dit edict vallen onder meer kerktorens, kerkgebouwen, kerkmuziek, en het zichtbaar dragen van het christelijke symbool van het kruis, bijvoorbeeld door een Amsterdamse trambestuurder, of Sinterklaas. Zelfs het groot onderhoud aan een kerkgebouw wordt bij dit edict verboden. Daar is de Zwitserse minarettenwet echt helemaal niks bij.

Uiteraard vallen ook begrafenissen onder dit edict. Begrafenissen worden in het edict zelfs expliciet genoemd. Het is vanuit de islamitische cultuur gezien natuurlijk ondenkbaar dat een begrafenis of crematie geen religieus ritueel zou zijn. Begrafenissen zijn ook inderdaad zelfs in het seculiere Nederland vaak een religieus ritueel.

Wie naar een begrafenis toekomt, geeft aan dat hij met de overledene verbonden is. Dat is hij juist niet, want hij leeft en de overledene is dood. Het ritueel van de begrafenis wil die tegenstelling opheffen door de dode aan de aarde en de gemeenschap terug te geven. Dat is een vorm van religie. Religie die concurreert met de islam is volgens de islam verboten, Arabisch Haraam.

De rotjongetjes in Amersfoort zullen die boeken op de leesplank in de moskee toch wel niet gelezen hebben? Nee, dat klopt, lezen is hun hobby niet. Maar de inhoud van die boeken wordt naverteld, herverteld en doorverteld, thuis en op school. De meeste christenen hebben ook de eerste vijf Bijbelboeken van Genesis tot Deuteronomium niet gelezen. Toch weten ze meestal wel wie Kaïn en Abel zijn, en zijn ze vertrouwd met het gebod ‘Hebt uw naaste lief als u zelf’, en dat gebod komt daar vandaan.

Het zou mooi zijn als er een oplossing voor dit soort ordeverstoringen gevonden zou kunnen worden. Schoolkinderen streng straffen? Dat gaat in Nederland niet gebeuren, het is hier Syrië niet. Meer dan dit signaleren is voorlopig niet mogelijk. Maar als het waardig begraven onder de islam nu al zo moeilijk is, zou het geen kwaad kunnen enige bezinning te plegen op de vraag wat of er gebeurt als de islam nog meer macht en invloed krijgt dan op dit moment het geval is.