Abdelkader Benali, de sjeik en de joden

Soms wordt je wereldbeeld in een halve seconde volledig op z'n kop gezet. Zo geloofde ik m'n oren niet toen ik de schrijver Abdelkader Benali (niet te verwarren met de veelgeprezen schrijver Kader Abdolah van de door de Nederlandse goegemeente bejubelde fabeltjeskoran) bij het onverwacht populair geworden discussieprogramma 'De Halve Maan' (NTR) hoorde beweren dat de omstreden in London woonachtige sjeik Haitham al-Haddad tijdens zijn bezoek aan Nederland niet met genoeg respect was behandeld.

Niet genoeg hoffelijk opgebracht. Voor de sjeik. Niet met genoeg respect behandeld.  Sjeik Haitham al-Haddad.

Abdelkader Benali (bron: weblog Anja Meulenbelt)

Ik dacht nog even dat Benali niet goed had opgelet maar dat had hij juist wel. Hij wist dat de sjeik, niet slechts omstreden vanwege z'n onvriendelijke uitspraken over vrouwen en joden, enige opwinding had veroorzaakt in multicul-Nederland. O ja, Benali was volledig op de hoogte van het feit dat al-Haddad niet met ongesluierde vrouwen aan een en dezelfde tafel wenste te discussiëren en dat daarom de ongesluierde vrouwelijke tv-presentatrice Naeeda Aurangzeb vrijwillig de debattafel had verlaten. Onnederlandse praktijken want volkomen misplaatst respect, evenwel voor de sjeik opgebracht, uit liefde en respect, ja voor wat eigenlijk? Voor oude tijden wellicht?

Ook wist Benali dat de zogenaamde ridders van het vrije woord, Tofik Dibi, Kustaw Bessems en Yoeri Albrecht, de sjeik in De Balie gratis onderdak hadden verleend omdat hij anders z'n geliefde publiek (voornamelijk VU-studenten) niet kon toespreken en met niemand openlijk in debat kon gaan. Dat heb je wel eens met persona non grata maar dankzij die vrijheidslovers dus kon 't toch gebeuren en natuurlijk hielden deze mannen rekening met sjeiks allergie voor ongesluierde vrouwen. Die werden bij voorbaat niet aan tafel uitgenodigd, die mochten vanuit de zaal, op gepaste afstand, toeluisteren.

Sjeik al-Haddad en de ridders van het vrije woord

In weerwil van al deze wanhopige initiatieven luidde Benali's oordeel dat de sjeik in Nederland niet met genoeg respect was bejegend. Tjonge, jonge, je vraagt je af wat er dan had moeten gebeuren om de heren een genoegen te doen. Beloven dat we allemaal de koran gaan lezen (niet de fabeltjeskoran!) zodat we sjeiks duizend-en-een-regels van te voren kennen en die voor eens en altijd begrijpen?

Die Benali. Rare kwast. Hij heeft bij nader inzien wel iets van sjeik al-Haddad. Dat wist ik zeker toen ik vorige week een oud artikeltje (Hier in z'n geheel na te lezen: HPDe Tijd.) over de schrijver onder ogen kreeg. Er bleef weinig van m'n toch al verstoorde wereldbeeld over, wat lees ik in een column van Harald Doornbos?

 "(…) We schrijven Beiroet, Libanon, juli 2006, de eerste dagen van de oorlog tussen Israël en Hezbollah. Ik loop hem [Abdelkader Benali] op een feestje tegen het lijf. Ik heb geen idee wie hij is, hij heeft nog nooit van mij gehoord. Benali barst los. Sinds hij een succesvol schrijver is en wat meer geld heeft, komt hij vaker in Amsterdam-Zuid. Jemig, daar blijkt het vol te zitten met joden. En het vervelendste is: het zijn zoveel joden! Amsterdamse joden. Je voelt je als Marokkaan nauwelijks op je gemak. Het lijkt Israël wel. Heel irritant allemaal. Zoveel joden, dat voelt gewoon gek aan. Ik denk: is er soms iets mis met Holland’s leading writer? (…)"

Heb ik te veel gezegd, lijken Abdelkader Benali en sjeik al-Haddad op elkaar of niet? Enigszins wel zou ik zeggen maar om de een of andere reden lijkt het me verstandig dat niet door te vertellen, voor je het weet heb je een van de heren beledigd of niet met genoeg respect behandeld en dat wil je toch niet?