‘In negentig sekonden, graag’

Arabist_jansen

'In negentig sekonden, graag’

Kort na de moord op Theo van Gogh zat ik samen met de Amsterdamse hoogleraar Ruud Peters in een tv-programma op prime time. De presentator was een halve zool wiens naam en gelaatstrekken mij niet zijn bijgebleven.

Hij liet een filmpje draaien waarin een Marokkaans meisje op verongelijkte toon uitlegde dat de islam een godsdienst van vrede was, en dat de islam nooit onschuldigen ter dood liet brengen. Ze beklaagde zich bitter over de ongehoorde islamofobie van Nederland. Op de achtergrond bloemen, tuinen en stemmige muziek. Ruud vond het wel een mooi filmpje, of misschien waren zijn gedachten tijdens het bekijken van het meisje wat afgedwaald. Terwijl Ruud betekenisloze volzinnen mummelde (onder het trefwoord: achterstandssituatie) werd ik steeds bozer.
De halve zool was daarentegen buitengewoon met Ruuds fijnzinnige betoog ingenomen, dit paste helemaal in de lijn van het regime. Staatstelevisie in optima forma. Maar ja, zo'n programma is nu eenmaal gebaat bij afwisseling en flits, dus na een tijdje mocht ik als islamwatcher-zonder-rose-bril ook wat zeggen. Nu, afwisseling had ik op dat moment hoog in het vaandel.

Ik citeer mezelf uit het hoofd, geen garantie dat het precies zo gezegd is: ‘Als wat dat meisje in dat filmpje zegt, waar zou zijn, dan zou Theo van Gogh nu nog leven'. Mijn reactie was wel veel korter dan die van Ruud, maar ik deed mijn zegje met iets meer emotie en iets meer articulatie dan deze collega-Arabist. Heel Nederland wist op dat moment al dat Theo in naam van de islam vermoord was door een moslim in een djellaba. De geloofwaardigheid van de halve zool en van Ruud was niet meer vanzelfsprekend.

De productiemedewerksters die normaal iets vriendelijks tegen de ‘gasten’ van het programma moeten zeggen bij het uitlaten, tijdens de lange weg van studio naar uitgang, in het doolhof van de gebouwen op het Mediacentrum, begeleidden me na afloop in stilte naar de buitendeur toe, zonder een woord te zeggen.

Vrienden en kennissen die het gezien hadden, belden me op of sms'ten me terwijl ik nog in de taxi naar huis zat dat ik nu echt over de schreef was gegaan, en dat ik nu echt nooit meer op de tv zou komen. Maar dat bleek mee te vallen. De volgende dag ‘stond de telefoon niet stil’, en ik kreeg uitnodigingen, uit binnen- en buitenland, voor meer praat- en actualiteitenprogramma's dan ik aan kon nemen.

Vrienden horen een ongeveer gelijkwaardige rol in elkaars leven te spelen. Daarom kon ik Theo eigenlijk niet een vriend noemen. Mogelijk kon niemand dat. Hij kwam regelmatig bij mij over de vloer, deed dan veel stof opwaaien, zorgde voor veel commotie, en vertrok weer, op weg naar zijn volgende uitbarsting van energie. Ayaan voerde in het dagelijkse leven een vergelijkbare koers: ze moest je beslist spreken maar als je dan elkaar eindelijk trof, was ze het gehele onderhoud lang aan de mobiele telefoon met derden, en vermoedelijk ook vierden en vijfden.
Ik had Theo van Gogh in het begin van de jaren negentig leren kennen. In de laatste maanden van zijn leven heb ik hem vrij regelmatig gezien. Onze gesprekken draaiden in die tijd om een thema dat achteraf macaber moet worden genoemd: Wie liep er nu meer risico, hij of Ayaan. Ik gaf Theo steeds gelijk dat Ayaan meer risico liep. Zij was de afvallige, hij was de dorpsidioot. Maar ik zie hem nog bij mij thuis halverwege de trap staan, en ik weet dat we allebei toch een tikje bezorgd waren dat het volle leven net iets meer ruimte liet voor de dood dan wij wilden weten.

Aan het eind van de week van de moord gaf Jaffe Vink – de man van OPINIO maar destijds nog redacteur van Trouw - een diner voor een groepje mensen dat later korte tijd bekend zou komen te staan als ‘de vrienden van Ayaan’. De media ontplooiden een morbide belangstelling voor die avond. Wat was daar gezegd? Ging het hier om een geheim anti-islamitisch genootschap? Niemand bij de media had kennelijk enig idee hoe mensen op de dood reageren (wat natuurlijk te denken geeft). Er waren redenen om niet te veel over die avond te zeggen. Het was deels een strijd geweest tussen Afshin Ellian en Leon de Winter, over de vraag wie er de leukste thuis is.
Nu kwam mijn tv-ervaring me te stade. Gevraagd naar die avond, zag ik ineens dat een tv-maker natuurlijk beelden wil, en dat ik iets moest geven waar de goeierds beelden bij konden maken. Dus begon ik over het prachtige servies van Mevrouw Vink, het bijpassende bestek, ach ik hoefde het nauwelijks af te maken, hier konden tv-makers wat mee. Wie het gezien heeft, zal het wel niet vergeten zijn. Minutenlange opnames van soepterrines die in soepborden werden leeggegoten, kortom, eerste klas tv. Allemaal bewegende beelden! Zeer geschikt voor onheilspellende achtergrondmuziek en dreigende gemeenplaatsen.

Het is een mooie illustratie van het gevaar dat een journalist loopt wanneer hij iemand te heftig onder druk zet. Om ervan af te zijn, zeg je op een gegeven moment iets waarvan je vermoedt dat de vragensteller het graag wil horen. De dwang van een deadline is dan nauwelijks nog nodig om, in dit geval letterlijk, de boel in de soep te laten lopen.

Mijn allereerste tv-ervaring was met Ben Elkerbout, die mij in 1968 via een van zijn vrienden op het spoor was gekomen toen hij op zoek was naar een nette student Arabisch. Ik moest voor hem filmbeelden met klagende Palestijnse notabelen vertalen, in de Ambachtsschool in Hilversum, een van de oudste tv-studio’s van Nederland. De tweede keer mocht ik geheel in het Arabisch een Egyptische dissident interviewen. Of eigenlijk preciezer: ik moest hem een paar rare vragen stellen. Behalve ambtenaren van de Egyptische en de Israëlische geheime dienst, en natuurlijk ikzelf, heeft er niemand naar de uitzending gekeken.

Niet veel later begon ik, onder het pseudoniem ‘H. Jansen’, af en toe in de Haagse Post te schrijven, over onderwerpen die met het Midden-Oosten te maken hadden. Tegenwoordig is het geen kunst een dagblad elke dag geheel te vullen met uitsluitend nieuws over de islam en de islamitische wereld, maar toen was dat nog lang niet zo. Af en toe dus een stuk in de HP, en op zo’n stuk volgde meestal een optreden in een tv-itempje van een actualiteitenprogramma over hetzelfde onderwerp. Dat werd dan weer gevolgd door een verzoek van een kwaliteitskrant om de boel nog eens te herkauwen.

Ik beken dat ik dat schrijven erg leuk vond, en veel geleerd heb van de vele redactionele verbeteringen op wat ik inleverde. De tv-optredens hadden ook wel iets, je leerde er op zijn minst een bonte verzameling mensen door kennen. Er is/was in dit circuit geen scherpe scheiding tussen een optreden op tv of een lezing op het land. Bij beide activiteiten ontmoet je allerlei types lang voordat ze zijn wat ze moesten worden.

Zo heb ik ooit gesproken voor een studentenvereniging in Utrecht, waar ik tijdens de discussie de vraag gesteld kreeg waarom er nu toch zo veel te doen was over de migranten, zeg maar de ‘nieuwe Nederlanders’. Daarop placht ik te antwoorden dat de hoofdoorzaak van de problemen gelegen is bij de sociale voorzieningen. Die ‘immuniseren de migranten tegen marktwerking’. Zo’n plechtstatige formulering boezemt het politiek correcte volksdeel vertrouwen in. Toch weet iedereen waar het in grotemensentaal op neer komt: het uitkeringsstelsel bemoeilijkt dat migranten gaan werken, en alleen door ergens te werken ga je je er thuis voelen.

Of dat antwoord juist is, moet nu even de vraag blijven, want er zijn nauwelijks problemen met migranten uit niet-islamitische landen, dus andere factoren zoals godsdienst zullen ook wel een rol spelen. Maar het aanwezige kamerlid van de VVD, Marc Rutte, toen nog onbekend, schrok wakker, en als door een wesp gestoken interrumpeerde hij dat ‘wij hier in dit land’, ‘met elkaar’ niet aan de uitkeringen mochten gaan sleutelen.

Het moet nu opnieuw even de vraag blijven of die zienswijze juist is, maar ook als het juist is, dat was niet zijn tekst, dat was toch echt meer een tekst voor een PvdA-er. De brede overeenstemming over de hoofdlijnen van het Nederlandse beleid tussen PvdA, CDA, VVD en D66 kon niet sneller en charmanter neergezet zijn. Waar zie je zulke dingen nog.

De eerste keer dat ik zonder eerst een stuk in de HP geschreven te hebben op de buis mijn zegje mocht komen doen, was in een programma waar Jaap van Meekeren presentator was. Die was destijds buitengewoon beroemd. Het programma ging over de oorlog tussen Irak en Iran, jaren tachtig. Van Meekeren vertelde me wat hij ging vragen, en wat ik moest antwoorden. Toen ik een ander antwoord voorstelde, vond hij dat ook goed. Een ruimdenkend man. Ik had negentig seconden voor dat antwoord, fluisterde hij nog snel voor we live gingen.

Ik kwam klaar in tachtig seconden. Ik las oprechte bewondering op het gepoederde gelaat van de geharde presentator. ‘Uitstekend! U gaat een grote toekomst bij de tv tegemoet’, sprak hij, ‘precies anderhalve minuut!’. Eerst had ik nog even gedacht dat hij mijn antwoord zo goed had gevonden, maar daar ging het niet om. Binnen de tijd blijven, dat was, ik ben het daar tegenwoordig volledig mee eens, het belangrijkste.

Inmiddels ben ik tientallen zo niet meer dan een honderdtal tv-optredens verder. Theo van Gogh heeft mij wel eens gezegd dat ik een van de weinige mensen ben die als hij op de tv is, gewoon blijft praten. Ik weet niet goed wat hij daar mee bedoelde, ‘gewoon’ moet hier vermoedelijk opgevat worden als ‘net zoals wanneer je niet op de tv bent’. Dat is in zo verre juist dat ik me weinig zorgen maak over een lopende camera, en meestal denk ‘Dit programma is zo treurig, daar kijkt toch niemand naar’. Dat blijkt vaak erg mee te vallen. Er is altijd wel iemand in mijn kennissenkring die het toevallig gezien heeft.

De laatste jaren bestaat bij de tv de gewoonte om de ‘gasten’ van het programma een video, tegenwoordig CD, van hun optreden mee te geven. Hoewel ik toch ongewoon gemotiveerd zou moeten zijn om zo’n opname na afloop nog eens te bekijken, is dat me eigenlijk nooit gelukt. Lang voor het fragment komt waar ik zelf in schitter, ben ik in diepe slaap gevallen. Ergens geeft me dat het gevoel dat die programma’s misschien toch niet zo afwisselend en flitsend zijn als de regie denkt.

Ook tijdens het maken van het programma bekruipt die gedachte me wel eens. Dat is natuurlijk niet wenselijk. Als iemand in de studio dat al denkt, wat in godsnaam zullen ‘de mensen thuis in het land’ dan wel niet denken? Moet ik me er diep voor schamen dat ik een keer tijdens een live uitzending in slaap ben gevallen? De presentator wist de situatie trouwens goed te redden.
Voor zo ver ik weet, heb ik maar een keer een conflict met een presentator gehad. Dat zegt niets, want een live programma is geen situatie om een conflict uit te discussiëren. Maar goed, de halve zool van dienst verzekerde het Nederlandse volk bij herhaling dat het Amerikaanse leger Umm Qasr had veroverd, de diepzeehaven in het zuiden van Irak. Tegelijkertijd stond in de studio Al-Jazeera aan, waar te zien en te horen was hoe Poolse commando’s bittere en bloedige strijd leverden om deze strategisch belangrijke plaats in te nemen.

De presentator had het niet zo op tegenspraak. Ik mocht niet zeggen dat de strijd om Umm Qasr nog niet gewonnen was. Dat zou de zondagsrust verstoord hebben, of iets dergelijks. Tijdens de reclameminuten rond het journaal ben ik vertrokken. Ik vond het beleid van de programmamakers respectloos tegenover de Polen die zich aan het doodvechten waren.
Op de tv komen betekent af en toe herkend worden. Hoe leuk is het om de Etna op te klimmen, en eenmaal boven, tot de enkels in het vulkaanstof, begroet te worden met ‘Dag meneer Jansen!’? Of in een bar in Bangkok te worden aangesproken door een Nederlander die wil weten ‘hoe je er moet komen’, daarmee bedoelend hoe je een stuk in een krant geplaatst krijgt? Kom op, laten we ons niet aanstellen, er is ernstiger leed op de planeet. En, die bekendheid heeft zeker geholpen mijn boekje Islam voor varkens, apen, ezels en andere beesten tot een bestseller te maken.

Boze reacties zijn soms vertederend. Een Marokkaanse jongeman liet mij ooit per e-mail weten dat in het Hiernamaals van mijn gebeente een fluit zou worden gemaakt, en dat bij elke toon op die fluit geblazen mijn ziel onbeschrijflijke pijnen zou lijden. Ik ben benieuwd. Ook bewaar ik goede herinneringen aan een brief vol bloederige bedreigingen ondertekend met ‘Gepensioneerd vredesactivist te Badhoevedorp’.

Het uitermate progressieve universitair onderwijzend personeel zou misschien minder tv moeten kijken, en zich tegenover mijn kinderen wat meer moeten inhouden: mijn dochters zijn niet verantwoordelijk voor mijn gebrek aan loyaliteit jegens de heersende multiculturele dwaalleer. Toch worden ze daar door hun docenten soms op aangesproken. Zelf met een anonieme achternaam als Jansen. Ja, hun vader is fout in de multikul-oorlog. Maar moet de rekening daarvoor niet uitsluitend aan mij zelf gepresenteerd worden? Hemeltje, dat is natuurlijk weer zo’n ouderwetse en reactionaire opvatting van mij waar ik afstand van zal moeten doen in het belang van de komst van een nieuwe multiculturele wereld waarin de nieuwe multiculturele mens multicultureel nieuw aan het wezen zal zijn

Ayaan Hirsi Ali heeft vaak gezegd dat wij in het Westen het haasje zijn als de afvallige moslims niet in groten getale uit de kast komen. Volgens Ayaan, en niet volgens Ayaan alleen, zijn er miljoenen afvallige moslims die letterlijk als de dood zijn dat iemand merkt dat ze van hun prachtgeloof zijn afgevallen. Mijn ervaring na tv-optredens is dan ook steeds dat moslims me toefluisteren dat ik nog te zacht ben geweest, dat het in werkelijkheid veel erger is, terwijl de blanke elite van het koninkrijk me vanwege dezelfde uitspraken vol onbegrip of soms ook met ontzetting aankijkt.

Laten we onze hoop dus maar niet op de Pechtolds van deze wereld vestigen, en ook niet op de gepensioneerde vredesactivisten, maar op de Marokkaanse winkelmeisjes bij H & M. Laten we dan ook maar niet raar opkijken als mijn rol als de brenger van de slechte berichten over de islam te zijner tijd door een gestudeerd Marokkaans meisje wordt overgenomen. Kan ik eindelijk echt met pensioen.

Hans Jansen


In het dubbeldikke winternummer van: HP/deTijd (week 51/52).

24 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Laten we hopen dat de rol van de media als marketing-tool in handen van belanghebbenden, snel wordt doorgeprikt. Zo prominent en grootschalig mogelijk, net zo als de financiële crisis.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. "Laten we dan ook maar niet raar opkijken als mijn rol als de brenger van de slechte berichten over de islam te zijner tijd door een gestudeerd Marokkaans meisje wordt overgenomen. Kan ik eindelijk echt met pensioen."

    Wie gunt u en ons dat niet meneer Jansen!?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is altijd de moeite waard om een artikel van Hans Jansen te lezen. Een van de weinige mensen in Nederland, waarbij je juist niet in slaap valt. Hij zegt tenminste wezenlijke dingen.
    Gisteravond heb ik om die reden zelfs niet even
    naar P@W gekeken. Een heel uur het correcte gebabbel van Balkenende aanhoren kan toch geen normaal mens zonder in te dutten.
    Alles wat hij zegt is voorspelbaar. Nooit zegt hij iets origineels of iets wat je niet verwacht.
    Dat kun je van Hans Jansen in ieder geval niet zeggen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hans is de mens met die eigenschap wat de Nederlander altijd zo apart zet.
    Het gebeurt op z,n tijd in alle sectoren van onze samenleving .
    Voetbal als voorbeeld ,het is speel en heerst wat de massa begrijpt.
    Voor een analyse wat er gebeurt in onze samenleving ,apart van voetbal is Hans de meester.
    Glashelder.
    Wat weer in vergelijking met voetbal [eindeloos gezwam] geen uitleg nodig heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hans Jansen heeft ontegenzeglijk zijn functie gehad en was een verademing in een tijd van politiek correcte verstikking. Maar hij evolueert niet en geeft zich inmiddels over aan ondemocratisch gedrag. Het dragen van een hoofddoekje, het verkopen van halal producten door Albert Heijn en het afbeelden van moslims op reclameposters zou hij het liefst verbieden, naar ik begrijp uit zijn eerdere stukken. Dan plaats je je buiten elk debat natuurlijk en geef je op volkomen verkeerde wijze invulling aan het begrip tolerantie. Jammer, maar hij is nu zelf een doorgeschoten radicaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Marcel Vreemans, nou, nou, jij zegt nogal wat!!Hans Jansen heeft zijn tijd gehad. Hoe kom je erbij?
    Ik ben het volledig met hem eens. Hoofddoekjes moeten verboden worden. Het is een vrouwenonderdrukkende hoofdbedekking. Of droeg jouw moeder ook zo'n flatterend ding?
    Vind jij het wel prima dat vrouwen gediscrimineerd worden?
    Mensen, die herkenbaar zijn als moslim, horen ook niet thuis op reclameafbeeldingen. Waarom moet ik weten dat die persoon moslim is? Interesseert me totaal niet.
    Bij Albert Heijn kun je ook geen kosher voedsel kopen. Waarom weer uitzonderingen maken voor de Islam?
    Er is niets radicaal aan deze opvattingen.
    Nederland is een christelijk land en moet dat uitdragen. Wat mensen in de privé sfeer doen moeten ze zelf weten.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Beste Nefasgol,

    Hoofddoekjes moeten verboden? En wat nu als dit de vrije keus is van een moslima? Dan moet haar recht juist verdedigd worden! Net zoals het recht van de moslima die geen hoofddoekje draagt en door geloofsgenoten onder druk wordt gezet.
    Ik bedoel het niet respectloos, maar wat jij doet is mensen jouw wil opleggen. Dat je problemen hebt met de Islam is je goed recht en misschien ook wel gerechtvaardigd, maar dat betekent niet dat jij anderen - zolang zij uit vrije wil opereren binnen de regels van de rechtsstaat - kunt verbieden een eigen keus te maken.

    Als je tijd hebt,lees dit dan eens: http://www.hetvrijevolk.com/index.php?pagina=6783

    Hans Jansen wilde niet op dit stuk reageren, een enorm zwaktebod als je het mij vraagt. Graag zou ik zijn argumenten tegen dit stuk vernemen, maar hij loopt ervoor weg. Hij volhardt graag in zijn, in essentie, intolerante ideeen. Althans, voorzover het gaat om het willen ontzeggen van de vrije keus van moslims of die van grootgrutters inzake hun productassortiment.

    Ben benieuwd naar je reactie op mijn stuk. Uiteraard met goede argumenten omkleed.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @Marcel vreemans, je bent zelf een radicaal en wel een radicaal in verdachtmakingen. Voor mij noem je geen feiten om je kletspraat te ondersteunen.

    Volgens mij is het je heel ergens anders om te doen. En dat 'anders' kun je beter ergens anders doen.

    Misschien wel hier?:

    daklozen

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Beste William,

    Mag ik vragen waar je reactie over gaat? Over welke verdachtmakingen heb je het? En welke kletspraat verkondig ik?

    Graag een onderbouwde reactie.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @Marcel Vreemans,
    Gaarne sluit ik me aan bij @Nefasgol die jou m.i. terecht bekritiseert om je overdreven tolerante opvattingen over hoofddoekjes, halal-produkten etc.

    Niet professor Hans Jansen , maar jijzelf bent opgeschoven in visie. In jouw geval richting lijdzame acceptatie van (bepaalde) uitingen van Islamisering. Hans Jansen verzet zich daarentegen onvermoeibaar tegen onwenselijke en gevaarlijke anti-democratische ontwikkelingen vanuit de Islam. Vandaar zijn afkeer van hoofddoeken, halal-voedsel enz die z.i. niet gedoogd hoeven worden als zijnde respectvolle uitingen voor een religie van allochtone Nederlanders.

    Je praat bijzonder makkelijk over vrijwillige hoofddoekendracht. Zelfs als dat waar is – en ik geloof er weinig van – dan hoeven Nederlanders dit niet te accepteren. Met vrijheid hebben hoofddoeken etc. weinig van doen, meer met de religieus-politieke boodschap die Islamextremisten welbewust afgeven met hun zevende eeuwse kledingvoorschriften etc.aan andersgeklede en –denkende Nederlanders. Bovendien vind ik met Carel Brendel die vrijwilligheid van de hoofddoek geen afdoende excuus om meegaand dit kledingstuk te aanvaarden als normaal onderdeel van de Nederlandse publieke ruimte. Werelwijd worden (tientallen) miljoenen moslima;’s gedwongen hoofddoek of andere bedekking te dragen,. Een achterhaalde visie die vrouwen minderwaardig acht en bovendien de Islam middels lapje stof van uiteenlopende grootte landjepik laat spelen, hoeven wij hier niet als positieve vrijheidsuiting te bejegenen.. Tenslotte is de hoofddoek helemaal geen Islamitische verplichting volgens de Koran, maar een extremistisch moslimwapen om de minderwaardige positie der vrouw te accentueren en de onderwerping der ware moslims aan hun god te etaleren als de enige ware levenswijze.

    Die gehoofddoekte dames – zie bijv. de onuitstaanbare Fatima Elatik- komen nimmer op voor hun onderdrukte gehoofddoekte, gesluierde en anderszins geknechte geloofsgenotes.
    Hindoestaanse, Chinese etc. Nederlanders drammen niet om hun religieuze voedingswetten en –eisen terug te zien in het detailhandelassortiment en straatbeeld. Alleen vanuit moslim-kring worden dergelijke eisen – het zijn geen wensen, want weigering resulteert in dreigementen met of daadwerkelijke toepassing van geweld- ons opgedrongen. Tegen die Islamvriendelijke idiotie verzet prof Jansen zich. Allerlei zogenaamde vrijheidsrechten der moslims zijn in werkelijkheid vermomde religieuze dictaten die extremistische imams en andere leiders (Mohammed Marcouch, enz.) moslims opleggen en westerlingen opdringen. Weigering van hoofddoek, de keuze voor een niet-Moslim als partner; het is onverminderd risicovol, ook in Nederland.

    Jij heb de Islamisering kennelijk aanvaard. Dat mag, maar ga professor Jansen dan niet zijn dappere waarschuwingen daartegen euvel duiden door hem van extremisme te beschuldigen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Beste CC,

    Waarom word ik steeds zo ONTZETTEND slecht begrepen en slecht gelezen?

    Als een orthodoxe Jood op straat een keppeltje wil dragen, wil je je dat dan ook verbieden? Als een orthodoxe Jood een eigen winkel met kosjere spullen bezoekt, moet hem dat dan ook verboden worden?

    De betekenis die jij en Nefasgol aan mijn inzichten geven, raakt kant noch wal. Er zijn voor jou/jullie maar twee mogelijkheden: je bent tegen ons of je bent voor ons. Welnu, ik ben voor de vrijheid waarin iedereen, begrensd door de wetten van de rechtstaat, zijn gang kan gaan. En ik ben niet voor hun (of andermans) geloof, noch ben ik er tegen. Het laat me gewoon koud, zolang aan mij maar niets wordt opgelegd en ook mijn vrije keus wordt eerbiedigd. In essentie zijn jullie gedachten intolerant. Leg mij nou eens klip en kaar uit wat er mis is aan de redeneringen in mijn artikel "Radicale Tolerantie" (http://radicaletolerantie.blogspot.com/). Bezoek ook de comments onder dat artikel en lees ook de reactie van Carel Brendel, die m.i. aan duidelijkheid niets te wensen overlaat.

    Alle bezwaren komen er langs en ik meen ze allemaal te kunnen weerleggen.

    Sinds wanneer zijn hoofdoeken een gevaar voor de democratie, zoals je schrijft? Of halalproducten in de AH? Je wilt niet dat moslims doordrammen in hun wens bepaalde zaken in het straatbeeld terug te zien. Maar jij wil wel doordrammen dat zij bepaalde zaken in datzelfde straatbeeld niet MOGEN zien? Zaken die te maken hebben met VRIJE KEUS, zonder dat ze voor wie dan ook bedreigend zijn! Je begrijpt gewoon, ik zeg het in alle respect, de ware essentie van het begrip tolerantie niet. En aan dat begrip is helemaal niets softs of gevaarlijks. Het moet alleen precies worden begrepen en toegepast, met keihard optreden tegen ECHT intolerante zaken.

    Lees mijn artikel alsjeblieft nog een keer heel andachtig en kom eventueel met tegenargumenten, maar zonder zaken als de (wederkerige) vrijheid te slachten. Want als we dit begrip loslaten, wie gaat dan bepalen wat wel en niet wordt toegestaan? Welke wet moeten we schrijven, die sommige groepen wel de vrijheid geeft om zich te kleden zoals zij willen en anderen niet? Daar ben ik dan zeer, zeer benieuwd naar.

    Tot slot: ook ik vind dat moslims zeer goed en van jongs af aan moeten worden onderwezen in de werkelijke betekenis van begrippen als tolerantie en vrijzinnigheid. Bijvoorbeeld dat zij het recht hebben uit vrije wil een hoofddoekje te dragen, maar ook dat zij het volste recht hebben dat niet te doen. En dat, als zij onder druk worden gezet het toch te doen, alle bescherming van de staat genieten om dit te weerstaan. En dat terwijl degenen die de druk uitoefenen ernstig zondigen tegen de tolerantie en terechtwijzing en bestraffing verdienen.

    Blijf meedoen aan deze discussie, want het is dit cruciale punt dat elke keer voor de onoverbrugbare kloof zorgt in het Islamdebat.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Tja - aan Vreeman's reactie zie je hoe moeilijk een democratie zich kan verzetten tegen het soort vijand dat wij nu binnen onze grenzen hebben. De kleinigheden die islamisten opeisen als burgerrechten zijn in werkelijkheid natuurlijk grootheden. Voor jihadisten zijn het symbolen in de strijd die zij tegen ons voeren. Het gescherm met hun rechten waarmee ze ons iedere keer in onze schulp jagen is niet uit bekommernis met rechten waaraan zij zelf altijd hun voeten afvegen, maar een verraderlijke strijdmethode.
    Daarom is elke hoofddoek een teken van toegeeflijkheid waar onbuigzaamheid geboden is; elke nieuwe moskee is een veroverd stukje dar el harb, en een stap in de richting van de islamitische heilsstaat die zij ons door de strot willen duwen.

    Het gaat er namelijk maar om of je meent dat wij in oorlog zijn, of dat er wat strubbelingen zijn op de weg naar integratie.

    Als je dus als beschaafde westerling staat voor het vrije woord, betekent dat dan dat je je in deze omstandigheden als kampioen moet opstellen van onbetrouwbarte imams? Moet je toestaan dat in moskeeën mensen de hersenen wordt gespoeld met het soort haatteksten waarmee ook de hoop op vrede in het midden-oostenconflict tot een farce gemaakt wordt? Moet je de waanzinnige leerboeken tolereren waarmee moslimkinderen worden vergiftigd, en die de weigering van moslims zich als loyaal nederlander te gedragen nog een paar generaties verlengt?

    Als je alle voetvallen onder mekaar zet die moslims brutaalweg van ons eisen - zich beroepend op een godsdienstvrijheid waar ze in hun eigen land alleen maar van kunnen dromen - ontrolt zich een verlanglijst die niet leest als intentieverklaring hier een goed leven op te bouwen, maar als de opsomming van de voorwaarden tot onvoorwaardelijke overgave

    Zolang westerse landen niet onderkennen - of zelfs willens en wetens ontkennen - dat er een oorlog tegen ons gevoerd wordt zullen wij geen respons vinden die de zaak in de kiem smoort, en omkomen in zinloos, zoetsappig en onnozel gepalaver

    BeantwoordenVerwijderen
  14. @Marcel Vreemans, als vrouwen een hoofddoekje willen dragen moet dat kunnen. Heel typisch, dat alleen in moslimlanden, vrouwen zo graag een hoofddoekje zouden willen dragen. Ook willen ze natuurlijk zelf dolgraag, bij erfeniskwesties, maar de helft krijgen van wat de mannelijke familieleden krijgen. Kleine meisjes smeken om besneden te worden.
    Dat toestaan hoort allemaal bij die eindeloze tolerantie, die jij preekt.
    Waar sta jij eigenlijk zelf voor? Ontaardt eindeloze tolerantie niet in nihilisme?
    Mensen zien dan zelfs niet meer het verschil tussen goed en kwaad.
    Bush wordt dan in dezelfde hoek geplaatst als Sadam Hoessein.
    Als iemand totaal leeg van binnen is en nergens voor wilt vechten, kun je je altijd nog beroepen op je zgn. tolerante houding.
    Ik ken veel van zulke mensen in mijn omgeving en je hebt er totaal niets aan.

    Ik ben nu het boek “Londonistan” van Melanie Philips aan het lezen.
    Waar die eindeloze tolerantie toe leidt, wordt door haar zeer indringend uit de doeken gedaan.
    Londen is het epicentrum geworden van de moslimterroristen. Uit de hele wereld stromen ze naar deze hoofdstad, vanwege de totale desinteresse van de Engelse regering om hun eigen westerse waarden met hand en tand te verdedigen.
    In het begin leken het allemaal aardige luitjes, die vroegen om een gebedshuis.
    Mensen, die bekend maakten, wat zich achter de muren van die moskeeën afspeelden, werden als islamofoob weggezet. Sommigen moesten zelfs hun excuses maken.
    Daar leidt jouw zo bejubelde tolerantie toe.
    Mensen met kwade, moordzuchtige motieven de kans geven om een beschaving omver te werpen.
    Daar zijn we in de westerse wereld mee bezig.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. @ Paardestaart:

    Op basis van de beginselen, zoals denkers als Pierre Bayle hebben ontvouwd, kan en MOET de haatimam gewoon keihard worden aangepakt en bij recidive het land worden uitgezet. En dat geldt voor elke andere overtreding van de tolerantie evenzeer.

    Ten tweede vind ik, net zoals Jonathan Israel betoogt, dat jonge moslimkinderen naast het koranonderwijs intensief moeten worden onderwezen in de principes van de democratische rechtstaat en de tolerantie. Waarin heel duidelijk wordt gemaakt dat je mag lezen en geloven wat je wil, maar dat bepaalde zaken nooit in praktijk kunnen worden gebracht. Een weldenkende adolescent zal de knellende strijdigheid vroeg of laat ervaren en emanciperen.
    Belangrijk is dat dit onderwijs verplichte kost is, serieus wordt gegeven en onder toezicht van de onderwijsinspectie staat.

    Ik ben benieuwd naar de oplosing(en) van Paardestaart als hij niet voor bovengenoemde weg kiest.
    Overigens moet niet worden genegeerd dat veel moslims in Nederland een verwaterd geloof hebben, waarin geweld of dreiging geen plaats meer hebben. Saillant detail is nog dat wij al zeventig jaar grote groepen Indonesiers in ons midden hebben, het merendeel moslims, zonder dat dit tot ook maar tot enige vorm van Jihad heeft geleid.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. @ Nafasgol:

    Als je het hebt over de besnijdenis van vrouwen is dat gewoon verboden in Nederland.

    Wat de erfeniskwestie betreft geldt gewoon de Nederlandse wet.

    Je maakt de fout door te denken dat ik me overgeef. Dat is abosoluut NIET wat ik zeg. Maar nog steeds word ik heel slecht gelezen, waarschijnlijk vanuit de behoefte mij in een of ander hokje te stoppen. Niet voor niets is tolerantie een moeilijk begrip, dat goed moet worden begrepen, onderwezen en toegpeast. Niet voor niets vormde dit concept een doorbraak in ons middeleeuwse denken, dat zolang door het recht van de sterksten en of een systeem van overerving werd gedomineerd. Het is niet gemakkelijk te doorgronden en daarom ook moet het goed worden onderwezen. Bestudeer die lezing van Pierre Bayle en geef aan waar hij dan fout zit.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat u doet is zeer onfatsoenlijk heer Vreemans, u legt Hans Jansen woorden in de mond die hij niet geschreven heeft. U komt kortom niet met feiten. Beetje irrationeel en voor irrationelen mag iedereen 'radicaal tolerant' zijn maar liever niet hier. Internet is zoo groot, er zijn zoo veel sites waar u terecht kunt.

    Bezoekers die niettemin met de heer 'Vreemans' in discussie willen gaan over zijn verhandeling over 'radicale tolerantie', gelieve dat op zijn eigen site te doen:

    'Marcel Vreemans' radicale tolerantie

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Vreemans legt Hans Jansen woorden in de mond die hij niet heeft gezegd. Daarnaast vind ik het een non-discussie die Vreemans voert en die geheel afleidt waar het omgaat.

    Hans Jansen legt in zijn stukje heel duidelijk bloot hoe arrogant en bedillerig de gevestigde media zicht opstellen. Daarom is het zo jammer dat er geen goed alternatief is. Heel jammer.

    Aardig in dit verband is nog het 20-delige artikel over de hoofddoek:

    http://hoeiboei.blogspot.com/2008/12/twintig-zotte-excuses-voor-die-malle_17.html

    Ik lees de stukken en boeken van Hans Jansen altijd met veel plezier en ik heb bewondering voor zijn geduld om met die onnozelheid, domheid en gebrek aan historisch besef van velen om te gaan die blijkbaar totaal geen goed idee meer hebben wat een totalitair gedachtengoed, zoals de (politieke) islam, betekent.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. U manipuleert voortdurend uw eigen reactierubriek en ontneemt anderen het recht u van repliek te dienen. Zelfs manipuleert u verwijderde bijdragen door er een paar weg te halen en het te doen lijken alsof u helemaal niet zo scheutig bent met voortdurend verwijderen en bannen. Ik heb werkelijk met u te doen. U duldt geen tegenspraak en probeert dat achteraf nog te verdoezelen ook. Bah!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. U manipuleert voortdurend uw eigen reactierubriek en ontneemt anderen het recht u van repliek te dienen. Zelfs manipuleert u verwijderde bijdragen door er een paar weg te halen en het te doen lijken alsof u helemaal niet zo scheutig bent met voortdurend verwijderen en bannen. Ik heb werkelijk met u te doen. U duldt geen tegenspraak en probeert dat achteraf nog te verdoezelen ook. Bah!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. ach,laat ook maar...zielig mens! Leef maar verder met je eeuwige eigen gelijk. Dit weblog is dood, zo dood als een pier.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. @Nefasgol,

    Ik zie, dat jij net als ik gaarne je zinnen verzet met eenvoudig leesvoer. -)
    'Londonistan' was mij bekend, als fervent lezer van Melanie Philipps nieuwsbrief. Tot mijn spijt heb ik dit onthullende boek nog niet gelezen, maar staat het op mijn boekenlijst voor 2009.

    Zelf lees ik momenteel 'De Tirannie van het berouw. Essay over het Europese masochisme'". Schrijver is de Franse filosoof en publicist Pascal Bruckner.(P.B)
    De opvattingen van Vreemans met zijn grenzenLOZE tolerantie (door jou ‘eindeloze ‘tolerantie genoemd, CC) wordt door Bruckner politiek-filosofisch verklaard.

    Europeanen zwelgen volgens hem zo gretig in berouw over (vermeende) wandaden uit hun verleden, omdat ze menen daarmee eindelijk tot de ‘good guys’ te behoren.
    Degenen die naast i.p. v. tegenover de (vroeger) onderdrukte klasse staan. Vooral linkse mensen gebruiken hun cultuurrelativisme (wie zijn wij om onze cultuur als superieur te beschouwen aan de Islamitische?) als 21ste eeuwse variant op het 20ste eeuwse marxisme. De KLASSENstrijd is veranderd in een RASSENstrijd, met de mondaine multiculturalist als onvoorwaardelijk beschermer van de niet-blanke medemens.

    Zoals P.B. haarfijn toelicht, zijn Europeanen volledig doorgeslagen in hun naoorlogse purificatie-proces:
    “Europa is nog steeds messianistisch, maar op een ondergeschikt punt, het exporteert nederigheid en wijsheid.(..) “Het erkent alleen de eigen barbaarsheid, die zijn grote trots is, maar betwist haar bij anderen en bedenkt voor hen allerlei verzachtende omstandigheden (wat een manier is om ze van elke verantwoordelijkheid vrij te pleiten).”

    Die weigering de Afrikaan, Aziaat, moslim enz. voor zijn eigen wandaden verantwoordelijk te stellen, is zichtbaar in de selectieve verontwaardiging van de Islamapolegeten. Wat men presenteert als ‘nuance’ over de 4 I’s is de onuitgesproken weigering, de zelfmoordterrorist onvoorwaardelijk voor diens religieuze reinigingswerk te veroordelen. Vandaar de onstuitbare drang bij vooral Links, oorzaken voor bijv. (zelfmoord)terrorisme buiten de daders zelf te zoeken. Gelukkig vind men die in westerse hebzucht, imperialisme en andere typisch blanke onhebbelijkheden.

    Ons werelddeel mag volgens P.B. zich schamen voor delen van haar historie, maar hoeft deze niet zo masochistisch te etaleren op het politieke wereldtoneel.

    “De excuuscultuur is vooral een cultuur van neerbuigendheid.”(..) Een volk (of niet-westerse religie/ ideologie, CC) die nooit verantwoordelijk wordt gehouden voor zijn daden verliest het recht om door ons als gelijke te worden behandeld.”

    @Marcel Vreemans,

    Speciaal voor jou heb ik onderstaande uitspraak van Pascal Bruckner opgezocht. Mogelijk begrijp je na lezing nu wel, waarom jij m.i. lichtzinnig pleit voor vrijwillige hoofddoekendracht, halal-HEMAworsten, enz. enz.

    “De Islam maakt deel uit van het Franse en Europese landschap en heeft daarom recht op vrijheid van godsdienst, op fatsoenlijke gebedsplaatsen en respect. Op voorwaarde dat hij zelf de republikeinse , seculiere regels in acht neemt en niet staat op een uitzonderings-status, bijzondere rechten,…en alle mogelijke andere gunsten en voorrechten.”

    Ter informatie: http://nieuwreligieuspeil.net/

    BeantwoordenVerwijderen