Niet genoeg hoffelijk opgebracht. Voor de sjeik. Niet met genoeg respect behandeld. Sjeik Haitham al-Haddad.
Abdelkader Benali, de sjeik en de joden
Niet genoeg hoffelijk opgebracht. Voor de sjeik. Niet met genoeg respect behandeld. Sjeik Haitham al-Haddad.
Kunduz en Palestina
Hoe word ik een beroemd schrijver?
De titel van zijn boek is een vraag: “Hoe word ik een beroemd schrijver?”. De eenenzestig hoofdstukjes zijn eveneens geformuleerd in de vorm van een vraag. Van Schrijf je in de eerste of de derde persoon? tot Hoe schrijf je een column?. Van Hoe schrijf je een bestseller? tot Zijn alle schrijvers alcoholisten? Maar ook: Hoe kleed je je als beroemd schrijver? En: Hoe gaan radio-interviews?
Ik las het boek in de trein naar Düsseldorf. Het lag op het schap voor het raam. Ik heb er enkele haltes over gedaan voor ik het durfde aan te raken. Misschien had iemand het laten liggen. De eigenaar kon naar de wc zijn. Of een coupeetje verderop om even de benen te strekken. Maar na Ede -Wageningen nam ik mijn kans waar. Op de hel gele cover (titel in het rood, naam van de schrijver in azuurblauw) was in het wit een portret afgebeeld van een mannenkop met pijp. Zo'n hoofd om uit te knippen. Het schaartje zat erbij. Onmiskenbaar Harry Mulisch. Op het achterplat stond een zelfde knipfiguurtje, maar dan in het zwart, van de schrijver Ilja Leonard Pfeiffer , en ik las daar o.a.: “Voor al die honderdduizenden die het schrijverschap ambiëren en voor al die duizenden die het inmiddels verfoeien.” Een grote doelgroep dus, waar je behoorlijk rijk van zou kunnen worden. Een bestseller heeft Ilja Pfeiffer tot nu toe nog niet geschreven.
Ik behoor tot geen van beide subgroepen, maar ik begon toch te lezen.
De nieuwe burka-vriendelijke regering van Frankrijk
Door: Daniel Greenfield, Frontpage, 21 mei 2012
Vertaling: Kees Bakhuyzen, HoeiBoei
Francois Hollande is wellicht de eerste door moslims gekozen president van Frankrijk. Naar schatting 93 procent van de moslimstemmers brachten hun stem uit op Hollande; in een verkiezing waarin de uiteindelijke verschillen gering waren, kan dat aantal de doorslag hebben gegeven tussen winst en verlies. De samenstelling van de nieuwe Franse regering weerspiegelt dat Hollande in het krijt staat bij zijn moslimstemmers.
Tijdens zijn campagne had Hollande gezegd dat hij het verbod op de burka in stand zou houden, daarbij aangetekend dat hij deze wet op de best mogelijke wijze zou toepassen – een mededeling die veel ruimte laat voor allerlei kronkels die uitvoering van de wet tot een minimum beperken. En zijn aanstelling van Christiane Taubira als Minister van Justitie geeft het bange vermoeden dat binnenkort Vrouwe Justitia een burka zal aantrekken.
 |
| Christiane Taubira, min. v. Justitie |
100 jaar John Cheever – de ‘spion’ van de Amerikaanse middenklasse
Op 27 mei is het honderd jaar geleden dat de Amerikaanse schrijver John Cheever werd geboren. Cheever, die in 1982 overleed aan de gevolgen van kanker, kreeg de bijnaam ‘De Tsjechov van de Buitenwijken’, dit vooral vanwege de reeks weergaloze verhalen die hij schreef voor voornamelijk The New Yorker, het weekblad waarmee hij onlosmakelijk is verbonden. Zelf omschreef Cheever zich als ‘een spion van de Amerikaanse middenklasse’, die hij in met name zijn korte verhalen zeer raak wist te beschrijven met alles wat daar in de na-oorlogse periode bij hoorde: cocktail parties, alcoholisme, overspel en het – meest onderhuidse – verlangen te klimmen op de sociale ladder. Daarbij ontmaskerde hij vooral de façade van onbedorven geluk dat suburbia aankleeft in de clichématige beeldvorming.
Joost Niemöller - Het immigratietaboe
 |
| Joost Niemöller |
http://www.bnr.nl/?player=archief&fragment=20120524113714900
"Wie harde feiten presenteert raakt geïsoleerd in het debat en wordt als niet politiek correct weggezet. Voor dit journalistieke boek verzamelde Joost Niemöller de cijfers die het establishment liever onder het tapijt veegt."
Het immigratietaboe, ISBN: 978 90 490 2409 3, uitgeverij Van Praag. Meer info of bestellen?
Gedenkboek Heere Heeresma
Een fors aantal bentgenoten zette zich schrap. Verhalen werden verzameld en een schitterend gedenkboek werd gemaakt.
Onder andere, Wim Hazeu, Atte Jongstra, Cherry Duyns, Rudie Kagie, Michel Vink, Anton de Goede, Heeresma Jr, Henk Reurslag, Monica Sauwer en Helga Ruebsamen.
Hier vast een fragment:
haathaathaatversie?
"Jup, die [Izharudeen] hebben een hoop wapperen in hun bovenkamer, onder andere een extremistische haathaathaatversie van de islam." (volledige bericht)
Commentaar Hans Jansen: Het probleem met de islam is nu juist dat de islam in al zijn vormen voor de toepassing van de islam pleit, en dat kan maar één ding betekenen: toepassing van de sharia. De hoofddoek is bijvoorbeeld een vlag die laat weten dat de islam én de sharia zullen moeten worden toegepast. Onder de sharia heeft iemand die nog geen moslim is geen
Anjem Choudary, leider van verboden extremistische groepen, komt naar Amsterdam
In afwachting van zijn enkelbandje mag de veroordeelde Antwerpse crimineel en haatzaaier Fouad Belkacem alias Abu Imran kennelijk nog naar het nabije buitenland reizen. Ondanks eenveroordeling tot twee jaar cel, waarvan één jaar ‘effectief’, prijkt de leider van Shariah4Belgium op de aankondiging van de
Het ESM-verdrag, de grondwet en de democratie. Een paar puntjes.
Dit ESM-verdrag kan in tegenstelling tot de meeste andere verdragen niet door Nederland opgezegd worden. Daar hebben we toestemming van andere landen voor nodig!
Dat maakt een grondwetswijziging noodzakelijk, omdat Nederland het ESM-verdrag niet eenzijdig kan opzeggen. Laat de Raad van State dit echt ongenoemd passeren?
Dus zelfs als de meerderheid van de kiezers bij de Tweede Kamerverkiezingen op
Hoe krijgen we een 'gematigde islam'?
Paul Cliteur: We zouden inderdaad gematigde gelovigen moeten hebben. Vooral in het kader van de radicalisering van moslimjongeren is die discussie actueel geworden. Hoe stimuleren we 'gematigde moslims'? Hoe krijgen we een 'gematigde islam'? Hoe voorkomen we breeding Bin Ladens (het grootbrengen van Bin Ladens)? En kan de overheid daaraan een bijdrage leveren? Mag de overheid
Strategisch boodschappen doen
Lees verder in Metro of op de Metro-site hierr.
De zusters van sharia4belgium. zijn ‘(on) gezien’ (on) gezond.
Zijn ze niet charmant, de verzamelde vrouwengilde van ‘sharia4whatever ? Men zou er zelfs een quizvraag kunnen uitpuren. Met hoeveel zijn ze en wie is er aan het woord ? De ontvoogdingsgraad is beduidend lager dan die van ingevroren zaadcellen. Idem voor het intelligentieniveau van deze schare non-persoonlijkheden die erin slagen een islamitische versie neer te zetten van Irma Grese en haar Jungmädelbund.
Het is dus over de bewegingsvrijheid van dergelijke dames dat Eva Brems, professor mensenrechten, zich erg zorgen maakt. Wanneer deze vrouwen zonder gezichtssluier niet meer de straat op kunnen.
De film PLAY van Ruben Őstlund: een spel met discriminatie en omgekeerde discriminatie
Journalist en Marokko kenner Bart Schut schreef er in de Volkskrant een opiniërend artikel over onder de titel “Hebben Marokkanen een racisme probleem?”, een vraag die hijzelf met een volmondig ja beantwoordt, daarbij wijzend op discriminatie in Marokko ten opzichte van Berbers en zwarte Afrikanen. Een paar dagen later zit Schut bij PenW tegenover Hassnae Bouazza, die het 'incident' zoals zij de mishandeling noemt, afschuwelijk vindt, maar ze wil niet met dat 'gajus'' vereenzelvigd worden.
De socioloog/criminoloog Jan Dirk de Jong reageert in de Volkskrant weer op Bart Schut. Hij betoogt, dat racisme voor Marokkaanse straatjongens hoofdzakelijk een effectief wapen is om mee te provoceren maar geen diep gewortelde ideologie. Een straatjongen met een afwijkende etnische afkomst kan racistische uitlatingen ontkrachten door zich te handhaven op straat. Je moet je volgens De Jong dan ook niet blind staren op ‘de’ racistische opvattingen van ‘de’ Marokkanen maar de straatcultuur in achterstandswijken aanpakken.
Deze laatste opvatting komt in de buurt van wat de
Rutte
Van een dergelijke bijeenkomst ken ik, bijvoorbeeld, Geert Wilders (nog uit zijn VVD-tijd). Daardoor ben ik bij het Wildersproces terecht gekomen, en (mede?) daardoor word ik sindsdien nauwelijks nog uitgenodigd. Denk ik. Misschien is er nog een reden: ik insisteer tegenwoordig op een ruime vergoeding
'Daar ben ik nog niet zo zeker van,' zei ik.
Alessandro Piperno, Vervolging
Italiaanse literatuur is in. In ieder geval nemen romans van Italiaanse schrijvers/schrijfsters de laatste jaren een prominente plek in op de planken van de Nederlandse boekwinkels. Een tijdje lagen de boeken van Niccolo Ammaniti op een duidelijk zichtbare plaats en ook de schrijver zelf was een graag geziene gast in de boekhandels. Ik bedoel dan dat Ammaniti gefêteerd werd in de dependences van Selexyzz (toen dat nog kon) en in ruil daarvoor een korte lezing hield en zijn boeken van een handtekening voorzag, vooral Ik ben niet bang en Ik haal je op, ik neem je mee (1999 – 2004 Nederlandse vertaling van Etta Maris). Ook Kluun (over Ik haal je op.. : “Er is geen boek waar ik de laatste jaren zo van heb genoten als van deze roman”) nodigde hem als speciale gast uit op zijn literaire avonden in nachtclubsetting. Ik ben niet bang is al weer jaren geleden verfilmd (beste Oscar buitenlandse film) en is op dit moment als kindervoorstelling te zien in het theater: het sfeervolle en spannende verhaal over een jongetje dat een leeftijdgenoot opgesloten vindt in een ruїne in Zuid-Italië wordt prachtig verteld en gespeeld door René Groothof.
De schrijver Sandro Veronesi is een andere literaire held in Italië. Van hem is Kalme chaos (2005) verfilmd. In mijn artikel Schrijvers van de bovenste plank besprak ik zijn laatste roman XY (2010), evenals de andere vertaald door Rob Gerritsen. Naar aanleiding van Kalme chaos zei de dit jaar overleden Doeschka Meijsing:
Een verborgen pas in de bergen
Vanuit Krimpen op een door regen en kou verloren zondag, het volgende:
De dromer en zijn droom.
In de jaren dertig vertrokken drie werkloze jonge mannen uit Krimpen aan de Lek. Evert Westbroek, Bastiaan Alblas, Pieter Benschop. In het gedenkboek van Krimpen staat het zo mooi. Het waren drie musicerende muzikanten die een rondreis door Nederland gingen maken. Om tijdens de tocht in hun levensonderhoud te kunnen voorzien speelden zij mandoline- muziek in doortrekkende gemeenten. Ze kregen een verklaring mee van de burgermeester. In deze officiële brief stelt hij: ‘Zij staan in deze gemeente gunstig bekend en zijn voor zoveel hem bekend van goed zedelijk gedrag’. Wat er van hen gekomen is vermeldt de kroniek niet. Wat zouden ze allemaal beleefd hebben? Werden de verhalen steeds sterker? Bleven zij wel van goed zedelijk gedrag?
Als kind was ik al gek op ridderverhalen. Favoriet, de koning Arthur sagen. Als centraal middelpunt de queeste, een zoektocht die door de held van het verhaal tot een goed einde moet worden gebracht. Soms worden boeken als deze nog geschreven. Cormac Mccarthy’s ‘De Kruising’ handelt over een jongen die
NIET HOUDBAAR, NIET DUURZAAM
Herverdeling van de welvaart is een belangrijke taak van de overheid. Vroeger was dat niet zo, de overheid had wel wat beters te doen, ook al deelde er wel eens een burgemeester haring en wittebrood uit.
Om de overheid iets in handen te geven dat (her)verdeelbaar is, moet de ene burger aan de overheid betalen, terwijl de andere ontvangt. Om te bepalen wie er iets ontvangt, zijn criteria nodig. Die criteria
Mona Eltahawy: Waarom haten ze ons?
 |
| Mona Eltahawy |
De ware oorlog tegen vrouwen wordt gevoerd in het Midden-Oosten.
Door Mona Eltahawy, Foreign Policy, mei/juni 2012.
In "Verre Blik op een Minaret" begint de wijlen en te vaak vergeten Egyptische schrijfster Alifa Rifaat haar korte verhaal met een vrouw die zo onbewogen blijft door sex met haar echtgenoot dat ze, terwijl hij zich slechts richt op zijn eigen genot, een spinneweb opmerkt dat ze van het plafond moet vegen en ze tijd heeft om na te denken over de herhaalde weigering van haar echtgenoot de sexuele daad zo lang te laten duren tot zij ook haar hoogtepunt bereikt, “alsof hij haar dat met opzet wilde onthouden.” En net zoals haar echtgenoot haar van een orgasme afhoudt, zo onderbreekt de oproep tot het gebed het zijne, en de man vertrekt. Na de afwas verliest ze zichzelf in gebed – zo veel plezieriger dat ze niet kan wachten tot het volgende gebed – en kijkt ze vanaf haar balkon uit over de straat. Ze onderbreekt haar dagdromen om plichtsgetrouw koffie te maken voor haar man zodat hij die na zijn dutje kan drinken. Als ze de koffie meeneemt naar hun slaapkamer om voor haar man een kopje in te schenken, ontdekt ze dat hij dood is. Ze maant haar zoon een dokter te gaan halen. “Ze ging terug naar de woonkamer en schonk de koffie voor zichzelf in. Ze was verbaasd hoe kalm ze was,” zo schrijft Rifaat.
In drie en een halve bondige bladzijden geeft Rifaat de lezer een drieëenheid van sex, dood en religie, een bulldozer die korte metten maakt met ontkenning en een defensieve houding in een directe aanval op het kloppend hart van vrouwenhaat in het Midden-Oosten. Niemand kan dit met zoete woorden verhullen. Ze haten ons niet vanwege onze vrijheden, zoals het uitgemolken, post 9/11 Amerikaanse cliché steevast beweerde. Wij hebben geen vrijheden want ze haten ons, zo zegt deze Arabische vrouw in niet mis te verstane bewoordingen.
Ja: Ze haten ons. En dat moet hardop gezegd worden.
Sommigen zullen zich afvragen waarom ik deze kwestie nu naar voren haal, in een periode waarin de regio in opstand is
Een gevaarlijk experiment
De bevolking went er snel aan wanneer godsdienstige producten gratis zijn, althans via de overheid gefinancierd worden. Wie een kind laat dopen, denkt er niet meer bij na dat hij eigenlijk huur voor het
Ik vond dat zo dom dat ik zweeg.
 |
| J.J. Voskuil |
'We hebben Shoa van Claude Lanzmann gezien,' vertelde Nicolien.
'Wij ook,' zei Peer. 'Prachtig!'
'Een van de mooiste films die ik ooit gezien heb,' vond Petrus. 'Nou ja, mooi, mooi is eigenlijk het woord niet.'
'Vond je dat echt?' vroeg ik.
'Jullie niet?'
 |
| Lannzmann |
'Ik vond het een rotfilm,' zei ik.
'Nee, een rotfilm vond ik het zeker niet.'
'Waarom vond je het dan een rotfilm?' vroeg Peer.
'Omdat hij met twee maten meet. Alle joden zijn goed en alle niet-joden zijn slecht.'
'Ik zou zeggen dat hij daar ook wel het recht toe heeft,' merkte Petrus op, 'na wat de joden is aangedaan.'
'Daar heb je natuurlijk nooit het recht toe.'
'Maar je wilt degenen die de joden dat hebben aangedaan toch niet
Opmerkelijke verhalen in verband met 4 en 5 mei
Iedereen kent de traditie volgens welke een middelbare scholier op 4 mei, daartoe uitgekozen, een zelf geschreven gedicht voorleest bij het monument op De Dam. Dit jaar gaat dit onderdeel van de herdenking niet
je moest geen ‘gekke dingen’ doen
In het diepste geheim werden mijn man en ik uitgezocht voor een dergelijke missie. Ver voor de
OIC/Islamophobia: OIC deplores Wilders’ Book
Hoewel de tekst zondigt tegen de Engelse grammatica (his author moet waarschijnlijk its author zijn) toch een machtig interessante en suggestieve verklaring van de OIC, de Organisation of Islamic Cooperation. De OIC is in Nederland nog te ‘Wir werden die Juden ausrotten, ausrotten, ausrotten.’
In de zomer van 1942 was er al zoveel vrijheidsbeperking dat ik mijn vakantie ‘vierde’ op
Samira Bouchibti verklaart kort, krachtig en effectief de sharia buiten de orde
Met dit krachtige slotwoord sluit journaliste Samira Bouchibti haar nieuwe boek De islam, de moslims en
Underdog
Abonneren op:
Posts (Atom)