5 mei. Knoop die hoofddoek om je heup-dag!

5 mei is Bevrijdingsdag. Dan vieren Nederlanders de vrij-heid! Geweldige onovertroffen VRÍJHÉÍD!!

Vrij zijn, vrij voelen, vrij geloven, vrij leven, vrijheid geven, vrijheid beleven, vrij zingen, vrij bewegen, vrij vliegen, vrij stemmen, vrij zwemmen, vrij eten, vrij werken, vrije partner kiezen, vrij kleden, vrij musiceren, ...

Wie geeft dat vrijwillig op?

Via de radio herinnert het Nationaal Comité 4 en 5 mei ons eraan hoe belangrijk vrijheid is:

"Samen zijn we verantwoordelijk om de vrijheid in stand te houden!
Geef vrijheid door!"

Daar heeft 't comité gelijk in, dat mag ook wel eens gezegd want wíe of wát we van hen

Smaak

Had ik m'n mond maar gehouden. Ik weet toch. Als je zo nodig moet rondbazuinen dat je een wijncursus hebt gevolgd en 'n brevet hebt gehaald, kun je er niet meer onderuit. Dan ben je gedoemd de wijn in een restaurant voor te proeven, altijd de beste wijn-spijscombinatie in huis te hebben en bij etentjes de uitgeschonken wijn op de juiste waarde te schatten.

Niet dat ik dat erg vind. Ik vind 't hartstikke leuk! Alleen. Wat weet je nu

Beledigend?

"Weet je wat die man net tegen me zei?" begint m'n donkerharige nicht. 't Is herfst 2018, we bevinden ons op 'n familiefeestje, een zogeheten 50-jarig huwelijksjubileum. Er lopen wat schattige kindertjes rond van wie ik de meesten nooit eerder heb gezien maar de grijze hoofden overheersen zichtbaar. 

M'n tamelijk recht voor z'n raap-nicht, die net geen heel jaar ouder klokt dan ik, gaat door: "ik stond net met je Geliefde te praten toen er een man op mij afkwam die kennis met me wilde maken omdat hij had gehoord dat ik, net als hij, wortels in Hongarije heb. Aan het eind van 't gesprek vroeg hij of jouw Geliefde mijn zoon was!" 

"Néé!" reageer ik oprecht verbaasd en denk 'OMG, daar begint 't'.

Voor iedereen!

Woensdagmiddag lunchtijd. Ik loop 't Centraal Station van Amsterdam uit, sla rechtsaf en struikel net niet over een grote, donkere man die daar half tegen de muur ligt, alsof hij aan het zonnebaden is met z'n blik op oneindig... Doorlopen maar.

Ik loop over 't bruggetje, richting 't altoos naar urine stinkende tunneltje waar 'n groepje zwervers tussen de duiven- en rattenstront bier aan 't drinken is. Ik passeer snel en sla rechtsaf de winkelstraat in. Wat schijnt 't zonnetje toch weer lekker vandaag.

Halverwege de lange winkelstraat hoor ik vreemd hard geschreeuw. Mensen staan toe te kijken hoe een man met veel te veel haar en een propvolle rugzak alles en iedereen om zich heen uitscheldt, al is

Boter op hun hoofd

Even over 't milieu, nee over mensen die zich erover bekommeren en daarom zéér milieubewust leven.

Zo ken ik een vrouw die uitsluitend onder de douche urineert om de plee niet te hoeven doortrekken, zoo begaan is ze met het milieu. Ja, daar kun je meewarig over doen maar die mensen bestaan hoor, mensen die je precies kunnen vertellen hoeveel liter water er nodig is om één liter cola te maken. (70 liter, dus cola drinken is een onvergeeflijk en onomkeerbaar milieu-delict, dat spreekt. Volgens die milieu-bekommeraars dan.)

Zij nemen het milieu bloedserieus, ze vergeten nooit het licht uit te doen

Maar niet op de teevee

't Is toch raar dat er in deze snoeiharde #metoo afrekeningstijden niet es 'n moslimvrouw bij de NPO aan 't woord wordt gelaten die haar hartje vrijmoedig lucht en zegt dat die hoofddoek volkomen kudt is. 't Mag ook een moslimman zijn die daar op de tv voor uitkomt natuurlijk, ik zou dat niet vreemd vinden, een beetje solidariteit kan geen kwaad want we hebben 't hier niet over folklore maar over een algehele aanrandingszaak van de vrouw die sinds mensenheugenis in de islamitische wereld voortwoekert en nu ook in Nederland al enige decennia vrijwel ongestoord plaatsvindt.

 Als professionele wegkijker van staatstelevisie, weet ik toch zeker dat als daar iets (nieuws) gezegd

De geur van viooltjes

Rozengeur, de geur van hyacinthen of lelies, de geur van vers gemaaid gras... , wie kent die niet? Maar de geur van viooltjes, die heb ik nog nooit geroken, terwijl ik inmiddels diep door de knieën ga als ik een volle bloembak met van die vrolijke fel gekleurde violen tegenkom en snuif als een nieuwsgierig hondje.

Niks komt er vrij! 

Ligt het aan mij? Zou best kunnen maar wat dan nog? Wat maal ik om de

Van oude mensen die vroeger iets meegemaakt hebben

"Ik heb het altijd vreemd gevonden," vertelt de tweeëntachtigjarige vrouw met wie ik aan de praat raak op een bankje langs de Hollandse heide, "ik heb het altijd vreemd gevonden wat mijn moeders zuster zei toen ze, 't was enkele jaren na de oorlog, bij ons thuis kwam in een bontjas die ze net had gekocht: 'Het is eigenlijk niks voor mij, een bontjas, maar een joodse verkoper heeft me betoverd.'"

Ze kijkt me van opzij aan en voegt er snel aan toe: "Terwijl mijn familie toch echt niet antisemitisch was. Altijd vreemd gevonden..."

Ik geloof 't graag, zowel dat haar familie niks tegen Joden had als dat ze

Sterrenstof

Dat mensen lui zijn, mag geen nieuws zijn. En lui denken, dat van alle tijden is, hoort daarbij. Mensen kunnen hoogopgeleid zijn maar toch enorm lui denken. (Of die opleiding stelt tegenwoordig niets meer voor, dat kan ook.) 

Zo hoorde ik een vriend zeggen dat hij die nieuwe donorwet - waardoor dus iedere Nederlander bij voorbaat automatisch donor is, daar hoeft-ie helemaal niets voor te doen - zo goed vindt omdat hij al heel lang donor wilde worden maar te lui was om zich op te geven. 

Ik vind 'm sterk. Ja, voor zulke luie mensen is die nieuwe donorwet echt een uitkomst.... 

Dat het tegenovergestelde waar is, want donor betekent 'gever' en niet ‘nemer’ of graaier,

Whatever works

't Mag met 38,9 klein nulletje C. net geen griep heten, feit is wel dat ik de afgelopen weken een zeer zware verkoudheid te pakken had. Ik sta er altijd weer van te kijken hoe verschillend zo'n 'griepje' kan uitpakken. Dit beperkte zich niet alleen tot de neus, om de tien minuten moest er ergens in gesnoten worden, maar ging gepaard met veelvuldig hoesten, enkele dagen verhoging dus en de weken aanhoudende neiging om rond drie uur 'smiddags in bed te kruipen vanwege algehele lamlendigheid. 

Het merkwaardige is dat ik al die tijd trek hield. Niet dat iets mij smaakte. Helaas heb ik een neus die bij de geringste blokkade z'n reukvermogen

bordeaux

Elke keer als ik een rode bordeauxwijn drink, denk ik, verdomd, wat is dit lekker! 

Toch drink ik weinig bordeaux. Want een lekkere bordeaux kost vaak veel geld, terwijl er lekkere én betaalbare wijnen worden gemaakt van dezelfde druiven als waarmee bordeaux wordt gemaakt. Alleen komen die wijnen dan meestal niet uit Frankrijk maar uit Argentinië of een ander 'Nieuwe Wereld wijnland'.

Dat weet u ook wel. 

Hoewel, laatst nog schonk ik m'n bezoek een bordeauxwijn en kreeg ik na

Frühburgunder

Je kunt maar beter vroeg met wijn drinken beginnen. Want het is la mer à boire om alle wijndruiven in één mensenleven te leren kennen, laat staan waarderen. Godsonmogelijk! Dan zou het zo maar kunnen dat je een geluksdruif als de Frühburgunder misloopt wat mij bijna overkwam. Ik moet er niet aan denken terwijl ik nu dus weet dat in de wereld waarin ik leef zoiets gelukzaligs gemaakt wordt als wijn van de Frühburgunder, een blauwe druif uit buurland Duitsland.

Zo'n vijftig druiven, wit en rood, moest ik voor het Wijnbrevet, 't op één na laagste onofficiële niveau van wijnkennis in NL, kunnen herkennen.

Je bent een racist!

Anneke: Zag je dat? Zag je hoe die man naar ons loerde?

Meike: Welke man? Ik heb m'n bril niet op.

Mirjam: Die Turkse man die ons net passeerde. Hij verslond ons zowat met z'n ogen!

Meike: Nou en? En wat maakt het uit dat 't een Turkse man is? Hij valt

Smart Watch kopen (review)

Zes december, de dag nadat Sint-Nicolaas en Zwarte Piet ons land zijn ontvlucht, gaan G. en ik 's avonds een horloge kopen. Een cadeautje. Voor mij. Op internet hebben we onze keuze voor het klokje reeds bepaald maar we willen nog wel even in 't echt controleren of het zilverkleurige bandje daadwerkelijk 't mooiste is. Dus stappen we die woensdagavond de glazen tempel binnen waar 't altijd wemelt van de mensen - veelal van de jeugdige soort - en waar je je niet bij een balie of toonbank kunt melden maar waar het personeel, wederom van de jeugdige soort, rondloopt in rode t-shirts en een tablet in de hand. Ben je eenmaal via zo'n tablet geregistreerd dan krijg je daarna pas te horen hoe lang 't ongeveer kan duren voordat je door weer een andere medewerker wordt geholpen. In ons geval zal de wachttijd tien minuten bedragen.

Bereidwillig buigen we ons ondertussen over de werkelijk gigantische kijkkast waarin de horlogebandjes in alle mogelijke

Fokschaap

Het Groot Dictee der Nederlandse Taal bestaat niet meer en dat is jammer maar geen ramp, en wel hierom:

P.s. Maak dit dictee en stuur 't naar hoeiboei@gmail.com en het wordt gecorrigeerd. 

Hoe groot is een hoofddoek?

Niet dat 't in andere talen niet voorkomt maar het Nederlands is er groot in: verkleinwoorden gebruiken. Ik had bijna verkleinwoordjes geschreven, zo erg is 't wel.

Ook voor dingen die niet per se klein zijn.

Kopje koffie of biertje. Een onsje jong belegen kaas, een ogenblikje, een

wijnrestjesstress

Eten moeten weggooien, is naar maar wijn verspillen doet 'n beetje pijn. En dan heb ik 't niet eens over dure wijnen die je jaren en jaren moet bewaren voordat ze überhaupt drinkbaar zijn - je kunt wel dood zijn tegen die tijd - maar gewone lekkere slurpwijnen voor nu en morgen.

Om me heen zie ik wijndrinkers achteloos een half glas vol witte of rode wijn laten

Dagboek van een wijndrinker - Heimwee-wijn

Er zijn landen waar ze hun wijnen lekker zelf opdrinken. Neem Zwitserland. Slechts 'n luttele 2% van de wijnproduktie is bestemd voor de export. Hoe egoïstisch! Zou je kunnen zeggen. Maar er zijn ook landen die binnen 't gebied vallen waar wijnbouw mogelijk is - tussen de 30ste en 50ste graad noorder- en zuiderbreedte, leerde ik hier -, waar je toch geen wijn kunt drinken. Stel je 't eens voor. Geen Gall&Gall in de buurt, geen De Gouden Ton of andere kwaliteitswijnzaak waar je je wijnhart kunt ophalen. Nog geen supermarkt die wat van het rode, witte of roze nat in z'n schappen heeft staan. Natuurlijk, een toerist komt wel aan z'n trekken, zo onevenwichtig is de mores aldaar wel, maar toch, een verre van ontspannen gang van zaken voor de wijnliefhebber.

Nu zijn er altijd van die vrolijke verbinders die weten dat alcohol slecht voor je is en dat we juist veel van zo'n non-wijnland (met totaal alcoholverbod!) kunnen opsteken want "kijk nu eens naar onze jeugd! Het alcoholgebruik onder jongeren is schrikbarend hoog, daar kunnen we nog wat van de islam leren!" Daar is het i-woord gevallen maar ik citeer slechts voormalig burgermeester van

Dagboek van een wijndrinker - Picpoul de Pinet

Picpoul de Pinet

Picpoul de Pinet,
ik ken je nog maar net.
Dat ligt niet aan jou,  jij was er wel
maar ik keek niet genoeg in 't rond.
'k Was nog te veel in de weer met Chardonnay
 - oaked maar liever zonder -
en de rest van 't dominante witte soort.

Van hoe verder hoe beter, meende ik oprecht,

Dagboek van een wijndrinker - Muscadet

Dit is 'm dan, de eerste Muscadet die ik sinds, even tellen...., die ik sinds... nee dat bestaat niet, die ik sinds drieëndertig jaar drink! Maar ik heb nog geen slokje durven nemen. Ik heb slechts voorzichtig m'n neus en 't wijnglas bij elkaar gebracht, aarzelend maar wel degelijk nieuwsgierig. En verdomd, één snufje en ik bevind me in m'n eerste kamer in Amsterdam-Zuid waar ik tot in 't diepst van m'n wezen geleden heb aan 'n, toen alweer tweede, meest onmogelijke liefde ever! Ja, daar kwamen aardig wat flessen Muscadet de Sèvre et Maine aan te pas, sur lie, of niet. (Soave trouwens ook want als de Muscadet op was, kwam steevast de goedkope bolbuikige literfles Soave tevoorschijn, meer daarover later.)

Net als muziek kan geur dat dus bewerkstelligen: je terugbrengen naar een tijd die ooit was en waar je niet altijd uit vrije wil aan terugdenkt.

Vier gulden vijfennegentig bij de G&G kostte zo'n fles Muscadet als ik 't goed heb. Als-ie sur lie was, anders was-ie 

Ja, maar

- Ja maar stel nu dat die wandelaars op de London Bridge een hoofddoek hadden gedragen, de vrouwen dan. Zouden die nu dan nog wél hebben geleefd?

- Hoe durf je zoiets te opperen Annelies? Walgelijk! Moslims zijn net zo goed slachtoffer van terrorisme als niet-moslims hoor.

- Ja, dat weet ik wel, dat ontken ik ook niet. Maar het zijn toch niet zo maar terroristen, het zijn toch jihadisten?

- Wat maakt dat nou uit? Dood is dood. 

- Ja, maar die jihadisten zijn moslims en geloven in Allah. Neem me niet kwalijk hoor maar daarom vraag ik me toch af of

Bijna in Nederland maar stukken billiger

Zaterdag was ik even in Duitsland, nog geen kilometer over de grens bij X, waar geliefde en ik in ’n gehucht een tafel gingen ophalen. Een oerlelijke maar precies wat we nodig hebben en voor een paar tientjes. Via Marktplaats natuurlijk.

Dan maak je nog es wat mee.
En dat is ook wat waard.

We dienden ons te melden in de Dorfstrasse nummer 23, terwijl de originele tafel bij nummer 19 op ons stond te wachten maar de man van 23, Kees, een Nederlander, zou wel even met ons meelopen naar nummer 19 waar een Duitser woonde voor wie hij de afspraak geregeld had. Zo geschiedde.

Zodra je de ‘grens’ over bent, en dan maakt ’t niet uit of ’t Duitsland of België is, is de verandering van atmosfeer bijna tastbaar. Het vertrouwde, ’t kneuterig gezellige Nederland maakt plaats voor ….

Voor de nabestaanden van slachtoffers van islamitisch terrorisme

Kent u dat? Dat u zich afvraagt hoe ’t moet zijn een geliefde te verliezen door de islam?

Dat er ergens Allah Akbar is geroepen waar uw geliefde toevallig ook was omdat hij naar zijn werk moest of iets anders alledaags en dat u hem daarna nooit meer zult zien. Niet in levenden lijve. (Begin nu niet over statistieken, en een geliefde door islamitisch geweld verliezen is echt iets anders dan door een verkeersongeluk.)

Ik moet daar af en toe aan denken, al blokkeren mijn hersenen dan bijkans van walging. Niet omdat ik bang ben maar omdat ik een geliefde heb én omdat ik nog nooit een nabestaande of zwaar gewond slachtoffer van islamitisch terrorisme heb gehoord die openlijk z’n grote verlies onder woorden bracht en tevens de islam noemde of de daders voluit de schuld gaf.

Ik verwacht dat ook niet.
Het verdriet is te groot en privé bovendien. De afschuw van de islam en vooral van de enablers is

Bindend advies voor Job Seuren!

Heb je zojuist je wijnbrevet gehaald, weet je alles van de edele rotting, koop je, uit dorst naar meer, voor ’t eerst van je leven ’t vaktijdschrift ‘Perswijn’, geen opinieblad dus maar een VAKtijdschrijft, krijg je me toch een portie politiek correcte rot voorgeschoteld!

Ik wist niet wat ik las!

Ene Job Seuren vraagt zich in ’n wijncolumn hardop af wat hij zou doen als Geert Wilders voor zijn Amsterdamse deur zou staan, te weten Café De Klepel waar hij werkt. Want “Hoe zou de eigenaar van München Bürgerbräukeller zich achteraf gevoeld hebben, wetend dat zijn zaak een rol speelde in wat zich tussen 1932 en 1945 afspeelde?”

Ja,ja een heuse Godwin. Dat Amsterdam een gedoemde stad is, wist de volksschrijver Gerard Reve

Trap er maar in !

Wat u van links-liberalen móet geloven omdat zij, deugmensen, het zeker wéten is dat:

de islam een religie van vrede is,

IS niets met de islam te maken heeft,

jihadisten niet de ware islam verkondigen,

dat salafisten juist de verbinding met u zoeken,

boerka’s, boerkini’s en nikaabs moeten kúnnen in een vrije samenleving, en om hoeveel gaat ’t nu al met al?

hoofddoeken sowieso geen enkel probleem zijn (want vrije keuze en als ’t geen vrije keuze is, dan is