Oliebol

- Ik zou best een oliebol willen. Jij niet?

- Mm..

- Oh, er is er nog maar eentje.

- Ach..Neem jij 'm maar.

- Nee, neem jij 'm maar.

- Nee, neem jij 'm maar.

- Nee, neem jij 'm maar.

- Nee, neem jij 'm maar.

- Neem 'm maar.

Oliebol  II

Leuk, stenen

Gefeliciteerd Ayaan Hirsi Ali!

Ayaan Hirsi Ali bevallen van een zoon. We hebben er een Thomas bij!

Een leuk wikipediaberichtje, Ayaan Hirsi Ali, de oud-politica die Nederland 5 jaar geleden min of meer vrijwillig verliet, is

Lees verder in Metro of op de Metro-site hierr

Paspoort met proeftijd

Onderwerp: Paspoort met proeftijd ( nieuwsuur van 28 / 12 / 2011 , NED 2. )

Wat is de vraag ?

Erotetisch redeneren ( erotetic reasoning ) kan best nuttig zijn.

De reportage i.v.m. de op stapel staande ‘hervormingen’ in de naturalisatiewetgeving bij onze Nederlandse buren geeft pijnlijk aan, hoe gevaarlijk beperkend het redeneervermogen én het respect voor de grondrechten is, in quasi alle politieke en sommige wetenschappelijke middens.
Het lijkt er sterk op dat de vraag ‘wie mag Nederlander worden?’ steeds weer tot onbevredigende en weinig consistente antwoorden leidt. Zo horen wij ook in België gelijkaardige beleidsmatige ‘antwoorden’ op ‘het latent aanwezige ongenoegen’ bij de burgers. Dit vanwege de ‘ontwrichtende

Jac. P. Thijsse

Zeeluchten

'Altijd november', een roman vol confronterende passages voor Henk en Ingrid

Niemand zit op een roman van Gerry van der List te wachten, echt niemand, had een vriendin Van der List verzekerd. Ik lees dat in de Verantwoording op pagina 205 van het boek Altijd november, het romandebuut van Gerry van der List, chef van de redactie Kennis & Cultuur bij Elsevier. Geen idee wie die vriendin is maar ik meld hierbij graag dat ALTIJD NOVEMBER het smakelijkste boek van 2011 is en wat mij betreft is het de eerste geslaagde roman over de multiculturele samenleving waarin wij nu al weer zo lang 'lekker' langs elkaar heen leven.

Voor de tweede keer in drie jaar moest ik bij het lezen aan een roman van de schrijver W.F. Hermans denken. Misschien zegt de lezer dat nog iets. Niet aan Uit talloos veel miljoenen, zoals bij de ultieme wraakroman De vrouw van de filosoof van auteur Philibert Schogt, maar aan Onder professoren, een vlijmscherpe afrekening met de tijd dat Hermans hoogleraar was aan de Universiteit van Groningen. In Altijd november neemt Van der List de Universiteit van Leiden onder de loep en dat is leuk te lezen maar hoe reken je in een roman af met de multiculturele samenleving? Bestaat zoiets? Zonder voor eens en voor altijd verguisd te worden? Wat dat betreft had Hermans het in het pre-multiculturele tijdperk makkelijker.

Ja, er is een 'verhaal', er is de hoofdpersoon Peter van Rijswijk (een lulliger doch Hollandser naam kun je niet bedenken, ik heb ooit een zwager met bijna dezelfde naam gehad), een man van middelbare leeftijd die door zijn vriendin Ellen wordt ingeruild voor Rachid, een Marokkaan die wél dolgraag een gezinnetje wil stichten. Dat is allemaal waar en tragisch

Framing via het kerstpakket

Een tijd lang was storytelling hét nieuwe begrip in de communicatiewereld. Alles is een verhaal. Als niet dan maak je er maar een verhaal van. Van je bedrijf, van je politieke partij, van je tv-programma, van je ziekenhuis, van je school, van jezelf. Nu we dat door hebben, dient zich een volgende communicatie-tool aan. Framing. Geef je ideeën en idealen, je verhaal dus, verbeeldingskracht mee, zodat het anderen volledig kan overtuigen. Maak van je verhaal een succesverhaal. Daarvoor is nodig, dat je een focus aanbrengt. Of beter nog: frame it. Zei Nelson Mandela, een man die voor iedereen boven alle twijfel verheven is, niet: “A good head and good heart are always a formidable combination. But when you add to that a literate tongue or pen, then you have something very special”?

Obama en zijn campagneteam toonden tijdens de verkiezingen aan, dat zij meesters waren in political framing. Berkeley communicatieprofessor George Lakoff geeft zijn studenten graag de opdracht een college lang niet te denken aan een olifant. Wat doen ze? Ze denken de hele tijd aan een olifant. Dat noemt hij framing. Obama maakte daar in 2008 handig gebruik van door steeds weer te benadrukken, dat een stem voor Mc Cain een stem voor nog vier jaar politiek van Bush zou zijn. Mc Cain ontkende dit bij hoog en bij laag. Maar het beeld bleef staan.

Framen is het kaderen van de werkelijkheid in beelden en begrippen, die bepaalde aspecten van een

Hans Teeuwen - Islam [Spiksplinter]

Vaclav Havel 1936 – 2011

In hetzelfde weekend overleden zowel de Geliefde Leider Kim Jong Il als de politicus tegen wil en dank Vaclav Havel Een grotere tegenstelling is misschien niet denkbaar. De Grote Golver en Hartstochtelijk Filmliefhebber die zijn volk onderdrukte en liet verhongeren en de theaterman, dissident en politicus zonder partij die de mensen in zijn land en daarbuiten nieuwe hoop gaf. Na de dood van de dictator zagen we (waarschijnlijk) geënsceneerde sessies van in verdriet zwelgende onderdanen, terwijl de mensen in Tjechoslowakije een foto van hun bevrijder achter het raam plaatsten. De Volkskrant tekende uit de mond van de vrouwelijke portier van de bierbrouwerij, waar Havel in het begin van de jaren zeventig acht maanden biervaten moest rollen op bevel van de communistische autoriteiten, onder andere de volgende zinsnede op: “Zulke mensen als Havel maken ze vandaag niet meer.” De hulde was groot, ook tijdens de staatsbegrafenis die vrijdag ook op de Nederlandse televisie werd uitgezonden, al verzweeg niemand de kritiek waaraan Havel in zijn drie ambtsperioden als president, eerst van

Support your local supermarket

Laatst was ik bij een supermarkt ver buiten de Randstad, en was blij verrast geen junks bij de deur te zien rondhangen, geen ‘verkoper’ van een Straatkrant, geen wolk van hashdamp bij de ingang, geen mondharmonicabespeler die zijn instrument aan het onderzoeken was, geen hordes scholieren, geen scootertuig dat chips in jassen aan ’t verstoppen was, het personeel sprak verstaanbaar maar wel plaatselijk Nederlands, correcte kalme afhandeling van de statiegeldbon, geen hoofddoekjesbrigade achter de kassa maar blote haren.

Hek

Huh?

Gnoe

maar het is even absurd

De Onbevlekte Ontvangenis van Maria, de Verkondiging door de Engel, de Incarnatie door de Maagdelijke Geboorte, de Kruisiging, Verrijzenis, Uitstorting van de Geest en de Tenhemelopneming van Maria met ziel en lichaam (het noodzakelijk complement van het dogma der O.O.) behelzen onuitputtelijke waarheden, maar het is even absurd ze letterlijk op te vatten als de componist na het ten gehore brengen van zijn sonate te vragen ‘of het echt gebeurd is’.

Geschreven te Greonterp op 28 juli 1967 door Gerard Reve

Schoon Schip, Amsterdam (Manteau) 1984, blz. 153

Schuim der zee

Wil je wat van me? Maak je maar bekend!

Door Annelies van der Veer

M'n Amerikaanse cursisten vinden het maar raar dat ik de telefoon met mijn volledige naam opneem. Stuk voor stuk beginnen zij 'n gesprek met “Hello”, wat mij dan weer verbaast. Rare lui die Amerikanen maar dit was 7 jaar geleden, nu denk ik er anders over en beantwoord ik de telefoon alleen nog met m'n naam als ik kan zien wie me belt. Want onbekende bellers willen altijd iets van me wat ik

Lees verder in Metro of op de Metro-site hierrr

Wordfeud!

Brief aan de politieke representanten van de burgers, hoeders van de rechtstaat.

Betreft: Antwerpse moslimorganisatie Al-Mawada organiseert conferentie over hoe moslims en niet-moslims in West-Europa harmonieus kunnen samenleven. / Moslim televisie -en radio omroep.
http://www.gva.be/antwerpen/onrust-over-komst-van-omstreden-saudische-imam-naar-antwerpen.aspx

Kan je schuld erven?

Zaterdagavond 17 december 2011 was er een merkwaardige uitzending te zien op de Nederlandse staatstelevisie. Het ging om de protestantse zendgemachtigde NCRV, van huis uit een gereformeerde-hervormde organisatie. Het programma ging over het rapport van de commissie-Deetman over de pedofiele misdragingen van een groot aantal employees van de Katholieke kerk, de oudste en grootste religieuze organisatie in Nederland. Althans, voor zo ver deze misdragingen bekend zijn geworden.

Van zwijgende filmheld naar 3D coryfee

In een bioscoop zag ik twee affiches gebroederlijk naast elkaar hangen: die van de film The Artist en die van Nova Zembla. Een wereld van verschil. Allereerst vertegenwoordigen ze twee tijdperken in de filmgeschiedenis. Die van de overgang van geluidloze rolprent naar geluidsfilm en die van de cinema in drie dimensies. Is de overgang naar 3D te vergelijken met die naar de geluidsfilm?

Met 3D wordt al heel lang geëxperimenteerd. Al in 1890, nog voor de vertoning van de eerste filmpjes van de gebroeders Lumiѐre, legde filmpionier William Friese-Greene het eerste patent vast op een

Zeelucht

Afschaffen!

Gnoe

Samenwonen

Bedrijvigheid

KALASJNIKAFKA

De Belgische politieke elite is een belediging van de inteligentie der burgers.

Laten we beginnen bij het begin.
Op maandag 12 december 2011 wordt een AK47 oorlogswapen aangetroffen bij een lid van sharia4belgium. Deze organisatie heeft reeds meerdere malen mensen en gehele doelgroepen bedreigd met de dood. Hun laatste actie was kort voor de vondst van de AK47 in De Balie in Amsterdam op 07 december 2011. Ook daar werden doodsbedreigingen geschreeuwd.

Dezelfde dag, maandag 12 december 2011 wordt de bezitter van de aangetroffen kalasjnikov enkele uren later weer op vrije voeten gesteld, onder voorwaarden ! “ De Morgen 12/12/2011: De man die lid is van de extremistische beweging Sharia4Belgium en onlangs een kalasjnikov te koop had aangeboden op een website, is voorlopig in vrijheid gesteld. Hij zal zich wel nog moeten verantwoorden voor de rechter. Dat meldt het parket van Antwerpen.”

Uit goede, ik bedoel zéér goede bron, weten we dat de eigenaar van dit wapen een tijd geleden een ‘afvallige’ met verwijzingen naar Theo Van Gogh en Pim Fortuyn met de dood heeft bedreigd in een

Christopher Hitchens 1949-15.12.2011

In Memoriam: Christopher Hitchens, 1949-2011





Remembering Christopher Hitchens

De kunst van het argumenteren - Christopher Hitchens: Arguably

Christopher Hitchens 1949-15.12.2011

Hitchens’ slechte gezondheid betekent dat hij schrijft met de dood voor ogen, maar deze essays verzekeren hem een plaats in de toekomst.

Op 9 november zou Christopher Hitchens via satelliet in gesprek gaan met Stephen Fry in de Royal Festival Hall, Londen. Een longontsteking verhinderde echter dat hij zijn welbespraaktheid, kennis en gevoel voor humor kon laten zien en Fry werd op de avond vergezeld door Richard Dawkins in Londen, terwijl o.a. Martin Amis en Salman Rushdie via de satelliet een bijdrage leverden.

In de introductie van zijn nieuwste verzameling essays, het volumineuze en zeer treffend getitelde

Nordine Amrani: de mechanismen

Telkens als zich in België een dodelijk geval van recidive voordoet, wordt hetzelfde debat gevoerd over de laksheid van justitie en de softheid van het systeem. Maar ten gronde verandert er nooit iets. Men is dusdanig gefixeerd op 'hulpverlening' en 'zieligheid', en dermate weinig op 'straffen' en 'verantwoordelijkheid', dat het systeem is gericht op de (re-integratie van de) dader, en niet op het (leed van het) slachtoffer. Men vindt het kort gezegd 'belangrijker' - lees: het voelt fijner in het hoofd - om zelfs daders van erg zware feiten te kunnen 're-integreren' in de maatschappij, dan om slachtoffers, mensen die het wél goed willen doen in de samenleving, te voorkomen.

Europa voor dummies

Gnoe

De keuzes van een dier

Wederom actueel!

Een mens is een mens en geen dier maar als ik een dier was, een kip bijvoorbeeld, dan wist ik het wel. Dan koos ik voor een lang, lekker en gezond leven en als ik dan aan het einde van dat leven opgegeten moet worden, dan wens ik mezelf een kortstondig en niet al te pijnlijk einde toe. Heel menselijk eigenlijk. In de bio-industrie heb ik, kippetje, dan weinig te zoeken. Niet zozeer vanwege het einde maar vanwege de lengte en de kwaliteit van m'n leven daarvòòr. Tegen zo veel ellende kan geen verdoofd en 'pijnloos' einde op. Eet smakelijk!?

De bio-industrie is dus geen optie voor mij, kippetje. Waar moet ik mijn heil dan zoeken? Juist, ik word een scharrelkippetje en scharrel er op los en word na al m'n gescharrel wel geslacht maar de vraag is

'Daar níét over.' 'Daar wél over!'

Hanny: (...) 'Trouwens, voor wie je wel bewondering had, was Willem Frederik Hermans. Hermans kwam heel vaak bij ons op bezoek, je kon het goed met hem vinden.'

Gerard: 'Hermans was een van de weinigen die talent hadden. Maar hij kwam weer uit een nest zonder culturele achtergrond, uit een milieu van voorzichtige kleinburgers. Hij was niks van huis uit. Hij was niet rooms opgevoed, niet socialistisch.'
Hanny: 'Wél socialistisch!'
Gerard: 'Die vader van Hermans was helemaal niet socialistisch, die stemde na lange aarzeling toch maar liever op Colijn. Die vader was niet gek of slecht, maar die vader was rechts. Iemand die rechts is, is geen slecht mens. Rechts is recht. Wat links is, is slinks, is sla dood. Rechts is democratisch, links is totalitair. Het bewind van Hitler was een links bewind. Dat ontkennen ze nu, maar het nationaal-socialisme was gewoon socialisme.'
Hanny: 'Daar níét over.'
Gerard: 'Daar wél over!'
Hanny: 'We zouden niet over politiek praten.'
Gerard: 'Dan moet je er ook niet over beginnen. Maar misschien behalve een beetje met Hermans had ik niet veel contact met mensen.'
(...)

Uit: Leven met Reve - Ad Fransen, pag, 84.
Het onmogelijke huwelijk van Gerard Reve en Hanny Michaelis.
www.uitgeverijpodium.nl

Zie ook: Hanny en Gerard

Bestellen?

Vrouwen van dictators

In zijn boekje Dictator voor beginners (besproken in mijn stukje Dictators van 8 april 2011) geeft André de Guillaume tirannen in spe de keuze uit drie typen vrouwen: Het onbeschreven blad (type Eva Brown die zich totaal onderwierp aan Hitler), een vrouw met uitstraling (type Evita, de 'glamourvrouw' aan de zijde van Juan Peron), en lady Macbeth (type Jiang Quing, zielsverwant van man Mao, die net zo hard meekonkelt en manipuleert als hij, en uiteindelijk alleen op eigen macht en prestige uit is).

Daarbij adviseert De Guillaume toekomstige heersers er natuurlijk de nodige maitresses op na te houden, mits de wettige echtgenote voor nageslacht zorgt en enige discretie betracht in zake de escapades van haar man. Diane Ducret doet in haar boek Femmes de dictateur (2011) dat onlangs in het Nederlands is uitgebracht onder de titel In bed met een dictator een boekje open over de vrouwen van Mussolini, Lenin, Stalin, Salazar, Bokassa, Mao, Ceauşescu en Hitler. In haar inleiding stelt Ducret, dat de macht van dictatoriale systemen evenzeer op de aantrekkingskracht van de dictator berust als op dwang en tyrannie. Wie verlanglijstjes van vrouwen turft vindt daar volgens Ducret aardig wat wensen waarin dictators iets te bieden hebben, zoals daar zijn: zelfverzekerdheid, vastberadenheid, ambitie, welbespraaktheid en een goed verzorgd uiterlijk. Hitler ontving meer liefdesbrieven dan Alain Delon, Robert Redford en Mick Jagger samen. Steevast liet hij door zijn secretariaat een briefje terugsturen met de mededeling dat 'de Führer zich niet met privé-aangelegenheden inlaat'. Mussolini had wel plezier in de romantische correspondentie en hield er ook de nodige maitresses op na. En Mao kwam jonge vrouwelijke fans uit de provincie, vaak afkomstig uit arme boerenfamilies die alles aan de communistische partij te danken hadden en hem als heilsprofeet zagen, nog meer tegemoet: de Grote Roerganger liet een rechtstreeks transport organiseren naar zijn slaapkamer. Wat bezielt deze vrouwen, vraagt Diane Ducret zich af? “De dictators zijn wreed, gewelddadig, tiranniek en ontrouw. En toch houden hun vrouwen van hen. Ook al worden diezelfde vrouwen met talloze rivales bedrogen, opgeofferd aan de onverzadigbare passie voor de politiek, al worden ze bespied, bekritiseerd, opgesloten, ze willen niet van wijken weten. Omdat de dictator hen fascineert. Omdat de dictator niet zonder hen kan.” De auteur heeft zich ten doel gesteld in haar boek te onderzoeken welke duistere en krachtige banden de dictators en hun ega's al of niet bij elkaar houden. In Frankrijk is haar boek onderwerp van flinke discussie als ook een groot succes in de verkoop. Misschien niet verwonderlijk nu daar sinds een half jaar de verwevenheid van macht, libido en erotiek zo veelvuldig in de publiciteit is gekomen.

Gewonnen in de nabeschouwing

De eerste aflevering van de HUMAN-documentaire over het Wildersproces speelt grotendeels, zo niet voornamelijk, in Den Haag. De voorpubliciteit voor de tweede aflevering, 12 december, geeft de indruk dat ook die aflevering weer in hoofdzaak in Den Haag gesitueerd en opgenomen zal zijn.

Dat is raar. Het proces werd toch in Amsterdam gevoerd bij de Amsterdamse rechtbank? Al die Haagse locaties voor een film over een Amsterdams proces, is dat niet wat eigenaardig? O wacht, Den Haag is het politieke centrum van Nederland. Maar het was toch hopelijk geen politiek proces dat vanuit Den Haag werd aangestuurd in plaats van vanuit de Amsterdamse rechtbank?  Tuurlijk niet, joh. Politieke processen - dat is meer iets voor Noord-Korea en de voormalige Sovjet-Unie.

Wilders heeft het in dit strafproces glansrijk gewonnen van de Nederlandse

"Een lesbische van Canada.."

Onbegrijpelijk dat deze haatzaaiende knokploeg niet werd opgepakt



Op dit door de ‘helden’ vervaardigde filmpje worden moslims bedreigd en uitgescholden door leden van een knokploeg. Om in het jargon van de antiracisten te spreken: het gaat om islamofobie van het ergste soort. Daarnaast is er op grote schaal sprake van homohaat en antisemitisme. Drie vormen van haatzaaierij in één film. Rond minuut 15’23” roept een van de knokploegleden: “Ik breek je nek!” Werk aan de winkel dus voor politie en justitie, voor de (in de afgelopen 48 uur nog erg stille) bestrijders van racisme en discriminatie, en vooral voor de veiligheidsdiensten.

De daders zijn geen aanhangers van de PVV. Partijleider Geert Wilders en Martin Bosma zijn hier niet

Toppunt van religie

Gnoe

Vlaanderen stuurt zijn zonen ! The sequel.

Zoals men woensdag (7.12.2011) in debatcentrum ‘De Balie’ te Amsterdam ondervonden heeft, heeft men in België niet stilgezeten tijdens de lange regeringsvorming. De nietsvermoedende Hollander was compleet verrast. De Vlaamse krant ‘De Morgen’ uitgezonderd, is er op de digitale versie van de andere Vlaamse Media niets te vinden over het optreden van deze ‘nieuwe Vlaamse cultuurverrijking‘.
Zo kreeg ik reeds in 2005 een tekstberichtje van de toen nog onbekende Fouad Belkacem dat ik als ‘nabijheidswerker’ niet mocht spreken met De Imam en de ouders van mijn doelgroep. Belkacem was destijds voorzitter van een ‘jeugdvereniging’ genaamd ‘ El Islaah’ wat heropbouw zou betekenen ? Ik had namelijk aan de plaatselijke Imam gevraagd zijn ‘parochianen’ op te roepen om hun kinderen niet meer naar die jeugdvereniging te sturen vanwege de haatretoriek van het bestuur tegenover de jongeren. Ik deed dat omdat het gemeentebestuur, bij monde van de burgemeester, dat niet nodig vond, integendeel.

U ziet, sommige zaken blijven wat ze zijn. Vandaag is Fouad Belkacem beter bekend als ‘Abu Imran’, de woordvoerder van ‘Sharia4whatever’. Hij wil nog altijd het vrije woord verhinderen, het debat

Een klein lichtpunt

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Sam van Rooy, publicist en samensteller van 'De islam. Kritische essays over een politieke religie', reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht: 'Dappere Irshad Manji wijkt niet voor religieuze hooligans'  (bron)

Kinderhuwelijk

De koran (65:4), de islamitische korancommentaren en de sharia staan het aan mannen toe om met zeer jonge meisjes te huwen, nog voor de bruidjes voor het eerst ongesteld zijn geweest. Het gaat niet om het uitsluitend tekenen van het huwelijkscontract. Het gaat ook om wat wij als grote-mensen-dingen beschouwen. Elke imam is bereid u aan te wijzen waar dit in de heilige teksten te vinden is.

Mohammed, de profeet van de islam, heeft ook zelf een huwelijk met een zeer jong meisje gesloten,

Karel van het Reve compleet!

Feestje gisterenavond in De Rode Hoed. Het Verzameld Werk van Karel van het Reve (1921-1999) is compleet: 7 delen verschenen er de afgelopen 4 jaar, 5.910 pagina's! Een kenner vertelde dat Van het Reve tijdens zijn leven nauwelijks werd geciteerd, nu hij er niet meer is, gaat er geen week voorbij of er

Weigerambtenaar, uitstervende minderheid

Door: Annelies van der Veer

Liever ontslagen worden dan homoparen trouwen, zo denken de meeste weigerambtenaren volgens een EO-enquête. Toch gaat 62% van de pakweg 100 weigerambtenaren dat mogelijke ontslag aanvechten want in principe mag iedereen in Nederland bij de overheid werken en als zij, christelijke trouwambtenaren, niet langer mogen weigeren homo's te huwen dan maakt dat van hen 

Lees verder in Metro of op de Metro-site hierr.

Pioniers in de lucht

Tien dagen geleden, op 25 november 2011, vloog de 51-jarige Zwitserse piloot en avonturier Yves Rossy, bijgenaamd de Jet Man, een stukje boven de Zwitserse Alpen, vergezeld van twee straalvliegtuigjes (het NOS-journaal deed er verslag van). Niet in een comfortabel toestel van Swiss International Air Lines, waarvoor hij als piloot werkt, maar uitgerust met een door straalmotoren aangedreven vleugel op zijn rug. Hij stuurde daarbij door zijn lichaam te bewegen. En dat met een snelheid van 300 km per uur. Het was niet de eerste keer. Op elf mei 2011 dook hij met een soortgelijke vleugel op z’n rug vanuit een helikopter in de vrije ruimte boven de Grand Canyon. Zijn poging op 25 november 2009 om De straat van Gibraltar over te steken mislukte. Rossy kwam in de wolken terecht, raakte gedesoriënteerd en zocht met z’n parachute een veilig heenkomen in zee. En op 26 september 2008 stak hij – vleugel op de rug - in negen minuten Het Kanaal over (toen nog met een snelheid van 190 km per uur). En wel precies langs de route die Louis Blériot op zijn historische vlucht in 1909 had genomen.

De eerste vlucht boven Nederlandse bodem maakte Anthony Fokker 100 jaar geleden. Het was zijn

Documentaire over het proces tegen Geert Wilders

Vanavond, 5 december 2011, zendt de zendgemachtigde HUMAN een documentaire uit over het Wilders-proces, om elf uur. De makers hebben mij verzocht aan deze documentaire mee te werken. Dat verzoek heb ik afgewezen. Er is toch waarachtig geen gebrek aan filmbeelden van het proces.

Crisis hakt erin

Gnoe

Religieuze diversiteit

Geschreven voor een bijeenkomst in Nijmegen op dinsdagavond 29 november 2011. De voordracht is niet gehouden omdat de avond over iets anders bleek te handelen.

Hier aan de universiteit van mevrouw Roos Vonk, dierenactiviste, zal wel niet erg zwaar getild worden aan de bewijsbaarheid van beweringen, maar toch, mocht het iemand interesseren, veel van wat er hieronder volgt, is in de een of andere vorm terug te vinden in een boek uit 2011, van de hand van de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Rodney Stark. De titel van het boek luidt The Triumph of Christianity. In dat boek, 506 pp., vindt u uitgebreide verwijzingen naar verdere literatuur en naar allerlei deelonderzoeken. Wat nu volgt moet geen bibliografisch overzicht worden: wat de voetnoten betreft, blijft het daarom bij de alinea die u zo juist gelezen hebt.

Wanneer in een maatschappij de godsdienstige markt wordt vrijgelaten, zal er zich op die markt een maximale diversificatie voordoen. Zoals op elke markt die vrijgelaten wordt, zal die diversificatie zich

Cairo rally: One day we'll kill all Jews

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Sam van Rooy, publicist en samensteller van 'De islam. Kritische essays over een politieke religie', reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron): ynetnieuws.

Klassieke muziek leeft

Roll over Beethoven
And tell Tchaikovsky the news

(Chuck Berry)

Maarr.. klassieke muziek leeft.

Ruim een week geleden probeerde ik de cd Canto Ostinato van de componist Simeon ten Holt te kopen. Ik wilde ‘m eerst nog eens helemaal beluisteren voor ik naar de documentaire Over canto op het IDFA-festival zou gaan. Helaas. Nergens te krijgen. Overal uitverkocht. Wat bleek? De film en het muziekstuk waren de dag daarvoor onderwerp van gesprek geweest in De wereld draait door. Nou, dan weet je het wel. Dat kan het verschil betekenen tussen goed en verschrikkelijk goed verkopen. Vraag maar aan Buwalda. En vraag maar aan Anne-Gine Goemans, die in de NRC van twee weken geleden een vermakelijk stukje schreef over het feit dat ze met haar tweede boek Glijvlucht overal werd besproken maar dus niet in DWDD. Ze eindigt haar overdenkingen hoopvol: “Na een optreden in café Cox in Amsterdam vertelt een bron binnen DWDD dat het juist weer heel cool is als je niet in het programma zit. Dan stelt een boek pas echt wat voor, zegt de bron”.

Goed, About Canto van filmmaker Ramon Gieling kwam in DWDD dus wel aan bod. De regisseur was

JODEN EN DE GEKTE VAN NEDERLAND

Door Manfred Gerstenfeld

‘Frits Bolkestein zei me eens dat Joden zich moeten realiseren dat er voor hen geen toekomst is, en dat ze het beste hun kinderen kunnen aanraden naar Amerika of Israel te emigreren. In ons gesprek bleek dat hij deze conclusie trok uit de problematische situatie die hij voor Nederland voorzag wat betreft de niet geslaagde integratie van vooral vele moslim-immigranten en de problemen die dat voor bewuste Joden in de toekomst met zich zou brengen?’

De volle waarheid

Dinsdagavond 22 november 2011 waren de acteur Sabri Saad el Hamus en de cabaretière Nilgün Yerli te gast bij Pauw en Witteman. Ze praatten veel, maar verzwegen nog meer.

De discussie ging in het bijzonder over de vraag waarom er zo weinig Turken en Marokkanen met een Nederlander getrouwd waren, en omgekeerd. ‘Waren er misschien redenen die met de religie samenhingen’, opperde Jeroen Pauw snaaks, ‘of zouden Nederlandse mannen Turkse vrouwen gewoon niet aantrekkelijk vinden?’.

Daar werd overheen gepraat. Het lag aan van alles. ‘Soort zoekt soort’, zeiden Mevrouw Yerli en de