De tien excuses van een moslimvrouw om geen hijaab te dragen

Plus update! Ter ondersteuning, nu ook het pro-hoofddoeklied!

Welke zotte excuses autochtone Nederlanders zoal bedenken om die malle islamitische hoofddoek maar niet de plek te hoeven geven die deze verdient: demotiveren daar waar mogelijk, kan men lezen in de serie 'Twintig zotte excuses voor die malle hoofddoek' (hierr). De serie is weliswaar nog niet af maar je kunt na tien afleveringen niet beweren dat die autochtonen hun best niet doen.

We wisten dus al dat de hoofddoek inmiddels voor velen een bron van inspiratie is, maar het was ons ontgaan dat er een serie bestaat met de titel: 'De tien excuses van een moslimvrouw om geen hijaab te dragen'.

Een lezer attendeerde ons hierop en schreef:

"Het 'opstel' van deze jongedame is alweer van 2007, maar gelukkig is de ware godsdienst ( دِينُ ٱلْحَقّ dīnu l-ḥaqq) bedoeld voor de eeuwigheid, dus zijn haar woorden nog steeds actueel. We moeten wel constateren dat ze op deze 'Islam Community' website een zekere Machmoed elchalid (betere spelling zou zijn Mahmoud El-Khalid, als hij Marokkaans is) toestaan vrijzinnige vuilspuiterij te uiten, op 26 januari om 14:49:15 en om 15:17:57. Maar dat doen ze waarschijnlijk ook om het standpunt van De Partij van Satan (zie opstel) te tonen waar de echte gelovigen weer tegen in kunnen gaan. En .... het opstel is natuurlijk zuivere indoctrinatie. Mooi hoe zij het gebruik van hoofddoek omschrijft als vorm van da'wa, dus propaganda voor de Ware Godsdienst!"

Juist, de Ware Godsdienst, deze tien aanbevelingen, want zo kunnen we de excuses toch wel noemen, geven weer eens een andere kijk op de zaak die we U niet willen onthouden. Bovendien zit het opstel boordevol adviezen als "Als je al naar buiten moet, doe dit dan niet zonder de correcte Hijaab. Doe dit omwille van Allah's tevredenheid en Satans ontevredenheid."

Wij zeggen dan ook, doe er uw voordeel mee!


DE TIEN EXCUSES VAN EEN MOSLIMVOUW OM GEEN HIJAAB TE DRAGEN

1 Ik ben nog steeds niet overtuigd van de noodzakelijkheid van de Hijaab.

We stellen deze zuster dan twee vragen.

Is ze daadwerkelijk overtuigd dat de Islam de ware religie is? Het meest logische antwoord is: Ja, ze is zeker overtuigd omdat ze met de Kalimah antwoordt: "Laa ilaaha illallah" (Er is geen god buiten Allah). Dit houdt in dat ze overtuigd is van de 'aqeedah (de geloofsleer).

Daarna zegt ze: "Mohammedun rasoolullah!" (Mohammed is de Boodschapper van Allah). Dit betekent dat ze overtuigd moet zijn van de Islamitische wetgeving (sharee'ah). Daarom is ze overtuigd van de Islam als religie en als wetgeving waarmee geregeerd hoort te worden en waarnaar elke moslim behoord te streven en te leven.

Is de Hijaab dan onderdeel van de islamitische wetgeving (sharee'ah) en een verplichting? Wanneer deze zuster eerlijk is en een oprechte intentie heeft. En wanneer ze deze zaak oprecht heeft onderzocht, met de intentie het juiste antwoord te vinden, kan haar antwoord alleen zijn: Ja. Want Allah de Verhevene in Wiens goddelijkheid ('Uloohiyyah) ze gelooft, heeft in Zijn Boek Qor-aan het dragen van de Hijaab verplicht gesteld. En daarnaast heeft de geliefde profeet in wiens boodschap ze gelooft, het dragen van een Hijaab verplicht gesteld in zijn Soennah.

Hoe noemen we iemand die zegt te geloven en tevreden te zijn met het ware geloof, de Islam, maar die ondanks dat niet doet wat Allah en Zijn Boodschapper ons hebben geboden? Het zijn in ieder geval zeker niet degenen over wie Allah het heeft in dit vers:

“Wanneer de gelovigen tot Allah en Zijn Boodschapper worden geroepen opdat Hij over hen moge recht spreken, zeggen zij slechts: "Wij horen en wij gehoorzamen". Dezen zijn het die zullen slagen”. (Surah 24 : Ayah 51)

Samengevat: Wanneer deze zuster overtuigd is van de islam, hoe komt het dan dat ze niet overtuigd is van zijn geboden.


2 Ik ben overtuigd van de Islamitische kledingsvoorschriften, maar mijn moeder wil niet dat ik me eraan houd. En als ik mijn moeder niet gehoorzaam ga ik naar de hel.

Degene die het antwoord op deze 'vraag' gegeven heeft is de meest nobele van alles wat Allah heeft gemaakt, namelijk de boodschapper van Allah (vrede en zegeningen zij met hem). Hij (vrede en zegeningen zij met hem) zei in beknopte, maar allesomvattende wijze woorden:

Er is geen gehoorzaamheid tegenover het geschapene wanneer men daarbij ongehoorzaam is aan de Schepper (Allah) (overgeleverd door Ahmed)

De status van de ouders, en vooral de moeder, is in de Islam hoog en verheven. Allah noemt deze status in vele verzen samen met het belangrijkste van alle zaken. Namelijk het aanbidden van Hem en zijn Tawheed (eenheid en uniekheid). Hij heeft gezegd:

"En aanbidt Allah en vereenzelvigt niets met Hem en bewijst vriendelijkheid jegens de ouders" (Surah 4 : Ayah 36)

Gehoorzaamheid tegenover onze ouders heeft geen grenzen, op één geval na. Namelijk wanneer zij de ongehoorzaamheid van Allah eisen. Allah de Verhevene heeft gezegd:

"Maar indien uw ouders proberen om u iets met Mij te doen vereenzelvigen, waarvan jij geen kennis hebt, gehoorzaam hen dan niet" (Surah 31: Ayah 15)

Ondanks dat we ongehoorzaam moeten zijn tegenover onze ouders wanneer ze ons gebieden om zondes te begaan, betekent dit niet hetzelfde als gemeen en slecht tegen ze zijn. Allah zegt later in dezelfde vers:

"Doch leeft met hen samen op de wereld op een behoorlijke wijze".

Samengevat: Hoe kan je je moeder gehoorzaam zijn, maar Allah ongehoorzaam zijn, terwijl Hij jou en je moeder heeft gecreëerd?

3 Ik kan mijn kleding niet aanpassen aan de islamitische normen omdat mijn situatie dat niet toelaat.

Deze zuster is ofwel een eerlijke en oprechte moslimvrouw, ofwel een onbetrouwbare leugenaar die graag te koop loopt met een opvallende verschijning. Iemand die zich kleedt volgens "de laatste mode" om op die manier "beter" over te komen.

We beginnen met een antwoord aan de eerlijke en oprechte zuster. Beste zuster, ben je je niet bewust dat het niet toegestaan is voor een moslimvrouw om haar huis te verlaten mits ze zich kleedt volgens de islamitische kledingseisen (Hijaab shar'ee). En ben je je er niet bewust van dat het een plicht is voor elke moslimvrouw om te weten wat deze eisen inhouden? Als je de tijd en de moeite hebt genomen om kennis op te doen over zoveel wereldse zaken, waarom verwaarloos je dan je plicht om kennis op te doen over datgene wat je zal redden van de straf van Allah en van Zijn toorn? Allah zegt:

Vraagt aan degenen, die de vermaning bezitten (ofwel: geleerden) als jij het niet weet - met duidelijke tekenen en geschriften (Surah 16: Ayah 43)

Onderzoek daarom wat de eisen zijn van een degelijke Hijaab! Als je al naar buiten moet, doe dit dan niet zonder de correcte Hijaab. Doe dit omwille van Allah's tevredenheid en Satans ontevredenheid. En weet dat het verderf dat je zaait door versiert en opgemaakt naar buiten te gaan veel groter is dan de zaak waarvoor jij zo nodig het huis moet verlaten.

Beste zuster, als je werkelijk een oprechte intentie hebt en op de juiste wijze vastberaden bent in deze zaak, dan zul je zien dat er duizend helpende "handen" zullen zijn om je te hulp te schieten en dat Allah deze zaak makkelijker zal maken voor je. Hij is toch degene die zegt:

En voor degene die Allah vreest en zijn plicht tegenover Hem nakomt, Hij zal voor hem een uitweg (van elke moeilijkheid) bereiden. En Hij zal hem onderhouden vanwaar hij het niet verwacht.(Surah 65: Ayah 2-3)

Samengevat: Doe alles om Allah's tevredenheid te bereiken en om Zijn Jannah (Paradijs) te bereiken en besteedt geen aandacht aan dure dingen en rijkdom op deze wereld.


4 Het is zo heet in dit land en ik kan er niet tegen. Hoe heet en benauwd zal ik het hebben als ik de Hijaab zou dragen.

Allah geeft ons een goed antwoord toen Hij zei: Zeg: "Het Vuur van de hel is heter." Konden zij dit slechts begrijpen! (Surah 9: Ayah 81)

Hoe kan je de hitte van jouw land vergelijken met de hitte van het Hellevuur?

Weet, mijn zuster, Satan heeft je gevangen met een van zijn sluwe en achterbakse trucjes om je mee te sleuren van de hitte van deze wereld naar de hitte van het Hellevuur. Bevrijd jezelf uit zijn web en aanschouw de hitte van deze wereld als gunst in plaats van als een last. Zie het als een gunst die je herinnerd aan de hevigheid van Allah's straf die vele keren groter is dan de hitte die je nu voelt. Keer terug naar Allah's geboden en offer deze wereldse gemakken op en volg het pad van verlossing van het Hellevuur. Hierover zegt Allah:

"Zij zullen daar geen koelte hebben en geen dronk smaken, behalve kokend water en de uitstoot van vieze wonden."(Surah 78: Ayah 24-25)

Samengevat: De Jannah is omgeven door ontberingen en gezwoeg, terwijl het Hellevuur omgeven is door wereldse verleiding, lusten en verlangens.


5 Ik ben bang dat wanneer ik de Hijaab draag ik hem al gauw af zal doen. Ik heb namelijk vaak gezien dat zoiets gebeurt.

Tegen haar zeg ik: Als iedereen volgens jouw logica zou leven dan zouden de mensen hun geloof allang afgezworen hebben! Dan zouden andere mensen ook stoppen met de salaat (het gebed), omdat ze bang zouden zijn dat ze er later mee zouden stoppen. Ze zouden gestopt zijn met het vasten in de maand Ramadan omdat velen bang zouden zijn dat ze later in hun leven niet meer zouden vasten enzovoort. Zie je dan niet in hoe Satan je weer te pakken heeft en hoe hij je heeft afgesloten van de werkelijke Leiding?

Allah de Verhevene houdt van degene die consequent zijn in hun aanbidding, zelfs als het om iets kleins gaat of iets wat aanbevolen is. Wat denk je dan wat Hij zal vinden van iets wat absoluut verplicht is zoals het dragen van de Hijaab?De profeet heeft gezegd:

"De meest geliefde daad bij Allah is de daad die consequent wordt uitgevoerd, al is deze daad klein."

Waarom heb je niet gekeken wat de oorzaken zijn waardoor die zusters hun Hijaab af doen. Op die manier kan je die oorzaken ontwijken en je best doen om daar verre van te blijven? Waarom ben je niet op zoek gegaan naar datgene wat de Waarheid en de Leiding kan bevestigen zodat je iets hebt om je aan vast te houden?

Onder datgene wat jou zal leiden zal je de overgave aan Allah (du'aa) vinden die jouw hart zal versterken in de Deen, op de wijze van de profeet . Ook het verrichten van de salaat (het gebed) en je bewust zijn van de waarde ervan zal je helpen. Zoals Allah heeft gezegd:

"Zoekt hulp door geduld en gebed; dit is inderdaad moeilijk, behalve voor de ware gelovigen. Die er zeker van zijn, dat zij hun Heer zullen ontmoeten en dat zij tot Hem zullen wederkeren." (Surah 2: Ayah 45/46)

Trouw blijven aan de wetten van de Islam, waaronder het dragen van de Hijaab, kan als gevolg hebben dat je daadwerkelijk op het pad van de Waarheid zult zijn.

Allah heeft gezegd:

"Als zij gedaan zouden hebben wat hun gezegd was, dan zou dat beter voor hen geweest zijn, en dit zou hun geloof versterken"

Samengevat: Wanneer je goed vasthoudt aan de Leiding zul je verslaafd raken aan de zoetheid van het geloof. En je zult Allah's geboden nooit en te nimmer verwaarlozen.

Lees hier de excuses 6 t/m 10 inclusief reacties, bron: Walidin Islam Community.


Een kleine samenvatting:

Meisje 1: Waarom zou ik? (omdat Allah dit ons opgedragen heeft).
Meisje 2: Ik moet mijn moeder gehoorzamen, hoewel ik wel wil (in zulke situaties, hoef je je moeder niet te gehoorzamen).
Meisje 3: In deze situatie waarin ik zit, kan ik geen hijaab dragen (doe alles om Allah's tevredenheid te bereiken en om Zijn paradijs te bereiken en besteedt geen aandacht aan dure dingen en rijkdom op deze wereld).
Meisje 4: Het is veel te warm, ik kan geen hijaab dragen (het vuur van de hel is heter).
Meisje 5: Maar wat als het niet gaat, en dan doe ik hem weer af? Dan kan ik hem net zo goed niet dragen (als iedereen zo zou denken deed niemand wat, zoek hulp van de Ummah om vol te houden).
Meisje 6: ik doe het wel als ik ga trouwen (net alsof ze doet het voor haar man).
Meisje 7: Ik moet laten zien hoe blij in ben met het lichaam dat Allah () mij geschonken heeft. (lees de Koran, en zie dat je geen eigen wetten moet maken om Allah’s () regels te omzeilen).
Meisje 8: Pas als Allah () mij leid, zal ik een hijaab dragen (probeer dan ook die leiding op de goede manier te verkrijgen).
Meisje 9: Ik ben er nog niet klaar voor (het leven is kort, je bent niet zeker over je leven).
Meisje 10: als ik het draag denkt de buitenwereld verkeerde dingen, de mensen gaan me niet leuk vinden (maar denk er aan, als je Allah niet gehoorzaamd dan vind hij jou ook niet leuk, wat is belangrijker, de mensen of Allah ()?)

De meeste moslims zijn op de hoogte van verschillende redenen waarom Allah () vrouwen heeft opgedragen om de hijaab te dragen. De hijaab weerspiegelt bescheidenheid, puurheid en respect, het verminderd de verleidingen zodat de zwaardere zondes worden vermeden, het beschermd de vrouwen tegen het kwaad en lastigvallen van slechte mannen, een vrouw die de hijaab draagt zal eerder worden beoordeeld op haar intelligentie en vaardigheden dan op haar uiterlijk.

Een belangrijk aspect dat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat de hijaab een symbool is van de moslimidentiteit. Een vrouw die haar hoofd bedekt maakt duidelijk dat zij tot d e moslimgemeenschap behoort, en dat ze een bepaalde morele code van gedrag volgt.

Allah zegt (interpretatie van betekenis): 'O profeet! Zeg aan uw vrouwen en uw dochters en aan de vrouwen der gelovigen dat zij een gedeelte van haar omslag doeken over haar (hoofd) laat hangen. Dit is beter, opdat zij mogen worden onderscheiden en niet lastig worden gevallen. En Allah is vergevensgezind, genadevol. (Quraan 33.59)

In Amerika waar de islam de snelst groeiende religie is (al-hamdulilah), beginnen steeds meer mensen te begrijpen waar de hoofdbedekking voor staat en wat de religie is die deze verplicht stelt. De hijaab, in zijn effect, in een verbluffend goed aspect voor de da'wah. Eentje waarvan moslims zich zelfs niet eens van bewust zijn. Zoals met elk aspect, is de sleutel tot succes een geschikt en slim gebruik. De meest voor de hand liggende stap zou voor de moslimvrouw zijn, om de hijaab dan ook daadwerkelijk te dragen.

Het is een tragisch en verstorend fenomeen om te zien hoeveel moslims zich kleden zoals de ongelovigen dat doen.

Saliha

In de vrijzinnige leegte stappen de orthodoxe christenen

Rare jongens die christenen. De ene dag worden we verblijd met de wereldvreemde gedachten van de progressieve christen Bas de Gaay Fortman jr. ‘Bijbel, Koran en andere heilige geschriften zijn prima te verenigen met de mensenrechten’, staat er in een boek, dat tot stand kwam onder redactie van de oud-hoogleraar en voormalige PPR-politicus. “Als ze maar in context worden gelezen.”

Blogger Bert Brussen leverde gelijk de context door een foto van een ophanging in Iran te plaatsen bij een stukje over deze mensenrechten. Dat zal toch niet de context zijn waar De Gaay Fortman c.s. op doelen.

De andere dag lees ik in mijn favoriete tabloid een groot interview met Cor Mennen, pastoor in Oss, en daarnaast ‘zedenpreker, columnist, hoeder van de christelijke moraal in barre tijden’. Bij hem geen cultuurrelativisme, maar ongezouten kritiek op de islam.

“De islam is een van de grootste problemen van onze westerse samenleving. Dat is het altijd geweest trouwens. Het is een gewelddadige, oorlogszuchtige godsdienst, die principieel geen scheiding kent van kerk en staat. In de hele geschiedenis heeft de kerk tegen de moslims moeten vechten. Nu komen ze op een andere manier binnen. Maar de islam is natuurlijk niet veranderd sinds de tijd van de Moorse overheersing. De liberale islam bestaat niet. Je hebt alleen liberale islamieten. Ook de islam heeft het nu moeilijk in Nederland, maar het grote gevaar is dat er een welbespraakte charismatische imam opstaat die grote groepen achter zich aan krijgt. Het is niet politiek correct om daarvoor te waarschuwen, maar heel veel deskundigen zijn het met me eens.”

‘Dat is de kern van het gedachtegoed van Geert Wilders’, reageren de Volkskrant-interviewers Peter de Graaf en Raoul du Pré.

Antwoord van Mennen: “Ja, ik vind het ook heel dom dat de hele politiek inhoudelijk niet ingaat op die punten van Wilders. Hij doet soms idiote dingen om de aandacht te trekken, en daar reageert men dan wél op. Maar op de inhoud krijgt hij geen respons.”

Vraag van de interviewers: ‘U zegt: er bestaat geen liberale islam. Maar u bent zelf ook helemaal geen voorstander van een liberale katholieke kerk.’

Mennen: “Nee, maar er is een heel wezenlijk verschil. Het christendom is in z’n aard vredelievend, de islam niet. Als alle christenen beter volgens het evangelie zouden leven, ging de wereld er enorm op vooruit. Als alle moslims volgens de islam gaan leven, wordt het niet zo’n fijne wereld.”

Het hele interview is zeer de moeite waard. Pastoor Mennen, die het de islam kwalijk neemt dat ze niet verandert, vindt het juist een verdienste van de kerk dat ze niet verandert. De grote affaires rond seksueel misbruik komen niet voort uit het celibaat of uit eeuwenoude seksonderdrukkende machtsstructuren, maar hebben volgens hem te maken met de seksuele revolutie van de jaren zestig en zeventig.

Het is misschien een beetje flauw om te roepen dat Mennen nog net geen homo’s van kerktorens gooit, maar zijn opvattingen over homoseksualiteit gaan aardig in de richting van wat fundamentalistische imams over dit onderwerp roepen: “Homoseksualiteit is geen normale variant van seksualiteit. Het gaat in tegen wat van nature bedoeld is in de schepping.”

Verderop roemt Mennen de zegeningen van zijn kerk. “De sociale, zorgzame samenleving, de gelijke behandeling, de mensenrechten - al die grote verworvenheden vinden hun wortels in het christendom.” Tja, desondanks was er een eeuwen durende strijd tegen de kerk, met name de rooms-katholieke, nodig om deze prachtige verworvenheden tot werkelijkheid te maken. Dankzij vrijdenkers als Giordano Bruno, Spinoza en Voltaire zijn de mensenrechten weggehaald uit de context van de inquisitie en de brandstapel. Pas uit angst voor het socialisme en liberalisme (her)ontdekte de kerk de sociale en zorgzame samenleving, waar ze in de eeuwen daarvoor niets aan had gedaan. Het duidelijkste voorbeeld van die ‘zorgzame samenleving’ was de Kerkelijk Staat. Dat stuk van Italië gold in de 19de eeuw als het armste en achterlijkste gebied van Europa. Spanje, Rusland en Turkije staken gunstig af bij het staatje van de paus.

Moeten we uit bezorgdheid over de fundamentalistische islam onze toevlucht gaan zoeken bij de oerconservatieve pastor Mennen? Of bij creationist en islamcriticicus Ben Kok? Hij koppelt aan de oprichting van Israël allerlei vreemde heilsverwachtingen over het einde der tijden en de terugkomst van de Messias. Komt het heil opeens van de SGP, omdat deze partij altijd consequent heeft gewaarschuwd voor de islam? Ik hoor niet tot degenen die beweren dat er geen enkel verschil bestaat tussen Urk en Mekka. Maar het reformatorische christendom is niet echt een aanlokkelijk alternatief.

Hier is een duidelijke parallel met de politiek, waar we ook al kampen met niet aanlokkelijke alternatieven. Geert Wilders dankt zijn opkomst aan het tekortschieten van de gevestigde politieke partijen. Mennen en de SGP fungeren als vluchtheuvel dankzij de leegte, het relativisme en de verwarring van onze ‘vooruitstrevende’ christenen. En door het zwakke weerwerk van de seculiere krachten, die - om met prof. Jouke de Vries te spreken - wel met vreugde zagen dat God uit Jorwerd verdween, maar niet opmerkten dat ondertussen Allah in Rotterdam verscheen.

Carel Brendel

Paasrede paus uitgelekt

The Anti-Jewish Riots in Oslo

The Anti-Jewish Riots in Oslo, by Eirik Eiglad, Communalism, 2010, 103 pp. Amazon.com.

Reviewed by Manfred Gerstenfeld

2009: Norway’s Most Violent Anti-Semitic Riots Ever

This small book – an essay of about twenty thousand words – describes a situation in 2009 about which the author says:

As far as I can judge, these were the largest anti-Jewish riots in Norwegian history. Even before and during World War II, when anti-Semitic prejudices were strong, public policies were discriminatory, and the Nazified State Police efficiently confiscated Jewish property and deported Jews on that despicable slave ship SS Donau – even then, Norway had not seen anti-Jewish outbursts of this scale. This country had no previous history of wanton anti-Jewish mass violence. (67)

The book covers a period of four days – 8-11 January 2009 – and also includes some later reflections about what Eiglad witnessed. In the first paragraph he writes: “I never thought I would live to see anti-Jewish riots in the Norwegian capital.” The author, who lives outside Oslo, notes that he writes from a leftist perspective: “I am a social-ecologist, believing in direct democracy, the Enlightenment and a libertarian form of socialism” (9).

Eiglad also mentions that, through two left-wing bodies, Blitz and Anti-Fascist Action, he had participated “in mobilizations against neo-Nazis and other fascists in Sweden, Germany, Denmark as well as Norway. I’ve engaged in street fighting” (41).

As the anti-Israeli incitement in Norway by much of the so-called “progressive elite,” the anti-Semitism there, and the hate manifestations get little attention abroad, it is best first to relate the essence of the author’s story. Eiglad was visiting Oslo on Thursday, 8 January, a cold day with icy winds, when two demonstrations against the Gaza war took place. There was also a pro-Israeli demonstration; the participants were gathered in a fenced-off area, protected by the police, while Hamas supporters were throwing bottles and small rocks at them (18).

Eiglad, who was standing outside this area, was attacked by a number of what he calls “first- and second-generation” immigrants who thought he was pro-Israeli or, even worse, a Jew. It is not considered politically correct in Norway to be more precise and call the attackers “violent Muslims.”

Later the author watched a demonstration in “favor of peace,” in which about ten thousand people participated. Some of them shouted “Kill the Jews” or “Slaughter the Jews” in Arabic. A leaflet handed out suggested that people “empty their trash outside the synagogue” and “place pig heads on the cemetery.” The chairperson and the rabbi of the Jewish community, Anne Sender and Yoav Melchior were insulted and left the gathering (31-32).

After there were calls to burn the Israeli embassy, a number of demonstrators went over to the building but found it heavily guarded. They then smashed the windows of a nearby beauty salon that belongs to a well-known homosexual (35). In addition, several pro-Israeli people were beaten up or injured. Eigland titles the chapter dealing with that Thursday, “I Have Seen the Future.”

He relates that the next day, the daily Dagbladet’s website showed a video of youths kicking to the ground a seventy-three-year-old man, Sverre Martin Haug, who was carrying an Israeli flag, while shouting “Bloody Jew – get him!” Two young Muslims rescued Haug, and the other Muslim youths stopped attacking him because they realized that he was a non-Jewish Norwegian (32).

Two days later a pro-Palestinian demonstration took place. In addition to Muslims, many socialists also participated. Kristin Halvorsen, the leader of the Socialist Left Party, who was then finance minister and is now education minister, was also present. Eiglad says that when he passed her she was standing close to somebody with a placard proclaiming “The greatest axis of evil, USA and Israel.” Pictures documenting this have since appeared in several dailies.

Afterward, thousands joined a march to the Israeli embassy. The author tells how many shouted “Death to the Jews!” in Arabic. Others screamed “Blow the embassy up!” or even “Gas the embassy!” An Israeli flag was burned. Placards equated then-Israeli prime minister Ehud Olmert with Hitler, or flaunted the word Israel with the S turned into a swastika. The “militants” had children standing between them and the police, using the human-shields method employed by the Palestinians.

In the riots that followed, McDonald’s restaurants and other shops were attacked and partially destroyed (53). These places were targeted because a false rumor had been spread on the Internet that all money McDonald’s would take in that day would be sent to Israel.

These riots exemplify how the Muslim community and their allies now operate in Western Europe. The aim is to dominate the public domain and destroy anything Israeli or Jewish there. Hence the calls for the murder of Jews and the equation of Israel with the Nazis, while the Muslim leaders who are present remain silent. Various leftists support the violent Muslims more or less actively. Although the Norwegian press has initially denied that there is any significant anti-Semitism in Norway, after this development they can hardly do so. At present, the Norwegian apologists who are in denial try to blame what happened solely on “immigrants,” but it is only a matter of time before it will no longer be possible to deny the Norwegian component of the hate and incitement against Jews. Much of this hate-targeting takes the form of anti-Israelism.

The ideological hate and violence of part of the Muslim immigrants in several European countries often focuses initially on the small domestic Jewish communities. But it rarely stops there, especially because this behavior is usually not punished and hence is further encouraged. Such was also the case in Oslo.

In February 2010, after a Norwegian paper had published a defamatory cartoon about Muhammad, a thousand Muslim taxi drivers blocked the center of Oslo near Akersgata where the offices of many media are located. On Friday, 12 February, a protest gathering of some 2,500 participants also took place near the parliament building. Muslims knelt in public prayer, once again affirming their space in the public domain.

One speaker, Mohyeldeen Mohammad – of Iraqi origin, who studies in Saudi Arabia – forecast a 9/11-type attack against Norway; he later called for the murder of all homosexuals. When Dagbladet wanted to interview Mohammad a few days later, he threatened the journalists that they would be killed. Several Muslim leaders condemned him. They grasped that attacking Jews can go largely unpunished but that upsetting larger parts of Norwegian society is potentially more dangerous.

It has now also emerged that one of the out-of-town participants in the pro-Israeli demonstration of 8 January 2009 was maimed for life. Jon Gunnar Aksnes related that he had been beaten with a flagpole, and subsequently by another gang with truncheons. When he went back to his bus, bleeding, a reporter for the notoriously anti-Israeli state television NRK saw that he was hurt and had the camera turned on him. When he told them who had attacked him, the reporter rapidly had the camera turned away.

One of the internationally best-known Norwegians is the anti-Semite and wartime prime minister Vidkun Quisling, whose name has also become a synonym for “traitor” in many languages. The time has come for a study of how elements of this ugly national heritage have persisted, reemerged, or mutated in various sectors of contemporary Norwegian society.

Dr. Manfred Gerstenfeld is chairman of the Board of Fellows of the Jerusalem Center for Public affairs.

Surf ook eens naar Bad News From The Netherlands.

Beste Freek,

vanaf 4:10
Freek was bij Pauw&Witteman. Freek zei min of meer dat bange, klagende burgers over de onveiligheid, zeikerds zijn. Het is hier helemaal niet onveilig. Het gaat zelfs fantastisch, dus waar zeuren jullie nou over? Moet je eens naar het buitenland kijken. Dáár heb je pas reden tot klagen. Aldus Freek.

Gelukkig kun je bij Freek terugzeiken. Dus dat deed ik dan ook.

Beste Freek,

We hebben het inderdaad erg goed vergeleken met veel andere landen. Zo bekeken hebben we zelfs een grandioze premier. Als je hem bijvoorbeeld met Robert Mugabe vergelijkt, heeft Balkenende een zoentje op zijn plasser verdiend. Vergeleken bij Sadam indertijd, mag hij heilig verklaard worden. Om met je eigen, oude woorden te spreken, "ik zou uren dóóór kunnen gaan".

Andere landen opvoeren als reden om niet te (mogen) klagen, is natuurlijk te zot voor woorden. Dat goede willen we namelijk verdomd graag zo houden. Dus moet je er vroeg bij zijn als je ziet dat mis aan het gaan is. En het gaat mis op veel gebieden. Dat jij dat niet wilt zien, of niet wilt weten, betekent niet dat anderen daarom hun mond maar moeten houden. Of zullen houden.

Trouwens, waarom deze kritische mensen zo overvloedig als 'bange mensen' of anderszins negatief wegzetten -wat 'correcte' mediavoorgangers en politici veelvuldig doen- als er eigenlijk niets aan de hand is en het allemaal zo verdomde goed gaat? Zeker vergeleken met het buitenland. Ik weet waarom ik zeik, maar waarom zeik jij dan?

Vergeleken bij de Taliban, zijn 'wij' incorrecte polderse dwarsliggers, PVV tokkies en ander gespuis, een toonbeeld van goede manieren en nette omgangsvormen. We zeiken en schelden alleen met woorden en nooit met IED's of AK's. Vergeleken met de Hutu's zijn wij xeno-islamofobisch 'rechts tuig', Moeder Teresa's tegen ander volk. Zelfs erkende Hollandse racisten en neonazi's als 'strijder' Constant Kusters, zijn een Martin Luther King vergeleken bij de strijders van de Janjaweed in Soedan. Ik zou u-r-e-n door kunnen gaan.

Michiel Mans

Surf ook eens naar Nekklachten (Michiel Mans).

Virginia politicians invited to Dar al Hijrah Islamic Center fundraiser

Angstprofeten

De nieuwe profeten van deze tijd hebben het steeds maar over angst. Verreweg de meeste politici, columnisten, opiniemakers, feministen, professoren en andere intellectuelen met een stem krijgen er maar geen genoeg van de Nederlanders uit te maken voor angstige mensen.

Toen de rooms-katholieke kerk een paar generaties terug flink werd bekritiseerd, hoorde je de angstprofeten er geloof ik niet zo over - en nu dat terecht weer gebeurt evenmin - maar tegenwoordig zijn we met z'n allen, en in het bijzonder de criticasters van de islam, angstige mensen. In de ogen van de profeten-van-de-angst dan.

Maar wie verwart angst nou met kritiek en boosheid?!

De intelligente angstprofeet kiest bewust voor deze strategie.

Wel zo makkelijk.

De angstprofeten vertellen dat Nederland een land is van bange mensen en de hoofdverdachten van deze nationale angst zijn de islamcritici met in hun kielzog een legertje anonieme stukjesschrijvers en

Fuck the Holocaust!

Nu is de boodschap, die professor Wolfgang Benz vanuit Berlijn verbreidt, ook in de provincie aangekomen: de moslims zijn de Joden van tegenwoordig. Toegegeven, bij Benz klinkt dat een beetje gedifferentieerder, wanneer men echter de lucht laat ontsnappen uit zijn gemompel en gekreun, dan blijft deze uitspraak gewoon over. ”Inhoudelijk zei de voorzitter van de adviescommissie buitenlanders en integratie: in de media en op straat in Duitsland zou op dit moment eenzelfde stemming tegen moslims en de islam gemaakt worden als tijdens de nazitijd met zijn geplande haat, ja, vernietigingskampen tegen Joden.”

Wie zoiets zegt, is een idioot, die niets afweet van geschiedenis, maar een neus heeft voor wat mensen willen horen: wanneer datgene, wat de moslims nu moeten doorstaan, lijkt op datgene wat de Joden ”tijdens de nazitijd” moesten doorstaan, dan kan het Jodenprogramma van de nazi’s niet zo erg geweest zijn. Dan moeten de joden eindelijk eens ophouden met dat gejammer. Of heeft er tijdens de nazitijd misschien een ”Jodendomconferentie” bij de minister van binnenlandse zaken bestaan, waarbij de belangrijkste vertegenwoordigers van de Duitse Joden waren uitgenodigd, die er van hun kant mee dreigden niet te komen opdagen? Nee, die bestond niet, er was alleen de Wannsee conferentie, maar daar mochten de Joden niet aan meedoen, in ieder geval niet als deelnemer.

De idiotie van de bewering, dat de in Duitsland wonende moslims de Joden van nu zouden zijn, is niet gelegen in het feitelijke, maar in het pathologische. Het is de ”Holocaustafgunst” van de mislukkelingen, die ervan overtuigd zijn, dat het tegenwoordig beter met hen zou gaan als ze vroeger net als de Joden zo vervolgd zouden zijn. De moslims kijken machteloos naar hun eigen machteloosheid en verbazen zich erover dat een vlooiencircus genaamd Israël meer aandacht krijgt en succesvoller is dan hun hele onderneming. Wat hebben de Joden wat wij niet hebben? De Holocaust!

De Joden van hun kant zijn zo stom om de Holocaustafgunst op te vatten als nog een drijfveer van het moderne antisemitisme en staan als koppige kinderen op de ”zeldzaamheid” van de gebeurtenis, alsof ze in een tombola het winnende lot zouden hebben getrokken. Dat is koren op de molen van de Holocaust-afgunstelingen, die in professor Benz eindelijk iemand hebben gevonden, die hen verlost van hun complexen. Wat mij betreft: jullie kunnen de Holocaust cadeau krijgen. En die Benz als gratis extraatje erbij.

Henryk M. Broder


Bron: http://www.achgut.com/dadgdx/index.php/dadgd/article/fuck_the_holocaust/

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

Is Satan a Catholic?

Jeugd steunt Vaticaan

PvdA grootste in peilingen

PvdA grootste in peilingen

Bombrieven

Bovenaan gezet, speciaal voor haatimam Abdul Jammer van de Ven die wel degelijk achter de klachten tegen tekenaar Gregorius Nekschot zat. Lees er hierr alles over.


Ik heb me vergist, en lelijk ook. De briefwisseling, die eigenlijk een emailwisseling is, tussen - het zijn z'n eigen woorden - "een van de meest gehoorde sprekers in Islamitisch Nederland" (met dank aan Andries Knevel) Abdul-Jabbar van de Ven (1977) en de hoogleraar 'hedendaags islamitisch denken' Hans Jansen (1942) is niet enkel de martelgang waar ik toch wel voor vreesde. Nee, die briefwisseling is wel degelijk interessant, boeiend en zelfs spannend. Na elke brief wilde ik toch weer weten hoe de ander erop zou reageren, wat zijn argumenten zouden zijn en hoe hij 'de toon' van de ander zou interpreteren. Oei!, heb ik meermalen tijdens het lezen hardop geroepen, dit gaat te ver! Nu wordt het gênant, maar uiteindelijk is het dát wat de briefwisseling aantrekkelijk en waardevol maakt en is het dat wat de lezer helpt de wereldbeelden van beide heren beter te leren kennen. Een keuze dringt zich aan de lezer op want het wereldbeeld van de een, de jongere die zich op veertienjarige leeftijd tot de islam bekeerde, sluit dat van de ander uit. Dat legt 'Bombrieven, een vrijmoedige correspondentie over Allah en Mohammed, Democratie en Sharia' bloot en daarom is het ook een leerzame waarschuwing. Voor de goede verstaander.

Beledigen onvervreemdbaar recht. Maar wie beledigt wie?
Tijdens de eerste kennismaking bij uitgever René van Praag hebben de schrijvers elkaar, ondanks het leeftijdverschil, getutoyeerd. Het is dan ook begrijpelijk dat Hans Jansen daar in zijn openingsbrief mee doorgaat. Tot zijn verbazing antwoordt Van de Ven echter met de formele persoonsaanduiding 'u'. Waarom schept Van de Ven deze afstand? Behalve dat hij het plotseling van 'respect' vindt getuigen iemand die 35 jaar ouder is met u aan te spreken, geeft hij Jansen de schuld van die gecreëerde afstand. Maar nu eerst even dit.

Een docent Nederlands als tweede taal leert cursisten vrij snel het verschil tussen het formele 'u' en het informele 'jij', daar waar bijvoorbeeld het Engels alleen nog 'you' kent wat zo veel eenvoudiger is, maar goed. Dat is nog knap lastig maar natuurlijk legt de docent uit dat het in Nederland gebruikelijk is een onbekende oudere persoon (naarmate je zelf ouder wordt, niet altijd gemakkelijk vast te stellen) eerst met 'u' aan te spreken. Dan zit je altijd goed en het is beleefd. De docent voegt daar steevast aan toe dat zodra die oudere aangeeft liever met 'je' aangesproken te willen worden, je die uitnodiging direct aanneemt, of er nu vijf of vijftig jaar verschil tussen jou en de ander zit, en als je eenmaal aan het tutoyeren bent geslagen, is het niet verstandig terug te vallen op u. Dat kan pijnlijk zijn en onbeleefd, en dus beledigend. Is dit pesterijtje van Van de Ven, want zo kun je het toch noemen, typerend voor wat er in de rest van het boek volgt?

Maar wat heeft Jansen nu geschreven waardoor Van de Ven in zijn eerste brief afstand wil houden? In de openingsbrief geeft de arabist zijn nuchtere kijk op het huwelijk tussen de joodse echtgenote van de profeet Mohammed waarover Van de Ven tijdens hun eerste gesprek bij de uitgever op kantoor blijkbaar zo idyllisch sprak, maar volgens Jansen was die joodse echtgenote gewoon krijgsgevangene, die had geen enkele keus. Ter verduidelijking maakt Jansen vervolgens de volgende vergelijking: "De band tussen Mohammed en die joodse vrouw is eerder te vergelijken met de band tussen een kampbewaarder tijdens de Tweede Wereldoorlog die er een joods vriendinnetje voor in bed op na hield. Uit zo'n band kun je toch niet concluderen dat het wat betreft anti-joodsheid wel goed zit met die kampbewaarder? Of met Mohammed?”

Ja, je weet meteen met wie je correspondeert! Iemand die er geen doekjes om windt maar met kennis van zaken de dingen benoemt, hoe vervelend dat ook mag zijn. Iemand die begrijpt dat je een betoog niet met onwaarheden kunt onderbouwen. Heel gewoon toch? Maar om dat nu beledigend te noemen? Toch ervaart Van de Ven dat zo en hij voegt er aan toe: "U ziet wel, beledigen werkt niet bepaald bevorderlijk voor de sfeer, daar kunnen Hirsi Ali en Ehsan Jami over meepraten." De lezer staat versteld. Dit schrijf je toch niet in een briefwisseling die voor publicatie bedoeld is?

Wat later maakt Van de Ven de volgende opmerking die, en het zal blijken dat hij dat tot het eind van het boek volhoudt, voortkomt uit het islamgedachtegoed: "Ons Moslims is geleerd niet de afgoden van de afgodendienaren te bespotten, ook al is afgoderij de grootste zonde in de ogen van een Moslim, en daarachter zit een wijsheid. Want wanneer je de ander wenst te overtuigen van jouw argumenten, maar daarbij datgene belachelijk maakt wat hem geliefd is, dan zal hij de deur voor verdere dialoog afsluiten en op zijn beurt uw geliefden uit gaan schelden." Daar zijn we weer! En waarom moet ik nu ineens denken aan deze uitspraak (eind jaren tachtig) van Karel van het Reve?

"Dat mensen goden en profeten willen aanbidden, al dan niet met gebruik van afgodsbeelden, is hun zaak. Maar anderen moeten de volle vrijheid hebben om daar smalende en lasterlijke opmerkingen over te maken. Natuurlijk is het onaardig om voortdurend gelovigen te pesten, en het is redelijk om iemands lichtgeraaktheid te ontzien, of het nu zijn gedichten, zijn moeder, zijn god, zijn inkomen of zijn oorlogsverleden betreft ­ maar je mening moet je kunnen zeggen, ook op smalende toon, lichtgeraaktheid of niet. Het zou een goede zaak zijn als D'66, in samenwerking met VVD en Partij van de Arbeid, een wetsvoorstel zou indienen waarbij de artikelen 147 en 147A van ons Wetboek van Strafrecht zouden komen te vervallen. Dan zou ons vaderland minder op Iran lijken." 1

Zie hier het verschil tussen het islamitische wereldbeeld en dat van het vrije Westen in een notendop. Kiest u maar! Ik heb echt mijn best gedaan maar ik kan de heer Jansen overigens niet betrappen op het moedwillig beledigen van deze prediker, want dat blijkt Van de Ven vooral te zijn. Zijn brieven staan vol preken waarmee hij zijn gelijk bepleit en natuurlijk ook de schoonheid en de superioriteit van de islam wil aantonen. Allemaal leuk en aardig maar als kritiek op de islam (niet alleen een religie maar ook een politieke doctrine), niet mogelijk is, waar blijven we dan?

De Gouden Regel en zijn moslims gehouden de wetten van het land waar zij verblijven te gehoorzamen?
In een van zijn eerste brieven snijdt arabist Jansen twee belangrijke thema's aan: de zogeheten Gouden Regel: 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. En: zijn moslims gehouden de wetten van het land waar zij verblijven te gehoorzamen? Hoe denken moslims daarover? Interessante vragen vooral, licht Jansen toe, omdat op 31 oktober 2006 Zijne Majesteit Koning Abdullah II van Jordanië tijdens een staatsbezoek aan Nederland heeft gezegd dat dit het geval is.
Terwijl de lezer uitkijkt naar geruststellende antwoorden van de prediker - immers als we hier de boel bij elkaar willen blijven houden, zijn deze antwoorden van belang en dan weten we in in ieder geval nu al waar we aan toe zijn met zijn islam - heeft Van de Ven geen haast met het beantwoorden van deze vragen. Ik zal dat maar niet direct onbeleefd noemen maar de bekeerling heeft zo zijn eigen agenda. Hij is bijzonder handig in het aansnijden van zijn eigen thema's, het vertellen van zijn eigen verhaal en in het dusdanig aanwenden van zijn kennis dat de lezer ervan onder de indruk raakt. Petje af voor Van de Ven maar voor de minder naïeve lezer, is het verdomde irritant. Waarom talmt Van de Ven zo lang? Wat moet hem toch eerst van het hart, want hij belooft telkens wel te zullen antwoorden?

Dat is veel, erg veel. Misschien komt het ook doordat hij vindt dat "In deze [rechtse] islamofobe samenleving in dit islamofobe tijdperk de Moslim nauwelijks gehoord wordt wanneer hij argumenten aandraagt, omdat zijn omgeving veelal lijdt aan het Loch-Ness-syndroom." (...) Met andere woorden, wij willen het monster (de moslim) zien terwijl het er helemaal niet is! Van de Ven heeft dus veel in te halen, hij (“Wij Moslims”) voelt zich tekort gedaan en hij gebruikt daarom zijn brieven, die gemiddeld een paar pagina's langer zijn dan die van zijn “penvriendje”, met het eindeloos afgeven op het christendom, de bijbel (die zou veel meer haatdragende teksten bevatten dan de koran), "de Zionistische schurkenstaat", de kruistochten, en ga zo maar door en dit alles doorspekt met zijn preken en citaten uit de koran en andere heilige teksten waaruit de goedheid van de islam, mits juist geïnterpreteerd, zou blijken maar met het christendom is heel veel mis. Dat doet hij, zoals gezegd, bekwaam, telkens weet hij zo de aandacht van de belangrijke discussiepunten binnen de islam weg te houden.

Muziek
Wanneer Hans Jansen hem er bijvoorbeeld mee confronteert dat de islam tegen muziek is - en dat is toch te gek voor woorden is, is de teneur van Jansens opmerking - dan kan Van de Ven dat nauwelijks verdragen, ook deze eenvoudige kritiek wordt meteen als beledigend ervaren. Van de Ven komt dan met uitspraken aan, knap gevonden dat wel, van "de groten des Christendoms” waaruit blijkt dat muziek binnen het Christendom ooit verboden was (net zoals rente, weet Van de Ven). Als uitsmijter voegt hij er nog aan toe dat de islam wel een prachtige manier van reciteren van de Qoer'aan kent, "die elke behoefte aan muziek laat verdwijnen". De humor van zijn eigen opmerking ontgaat de bekeerling volkomen. Bach, Mozart, Stravinsky, Björk, Amy Winehouse, ik noem er maar een paar, allemaal overbodig... Muziek! Misschien wel de hoogste vorm van kunst die er bestaat, want ongrijpbaar maar wel aanwezig, zouden we kunnen, nee moeten missen als het aan de islam ligt. Wat kun je hier nog op zeggen? En wie beledigt wie nu eigenlijk?

Islam versus moslimwereld
Maar wat Van de Ven heel hoog zit en waar hij eerst nog de aandacht op wil vestigen voordat hij de twee vragen wenst te beantwoorden, is het feit dat de moslimwereld nog steeds niet voldoet aan wat de islam voorschrijft want die twee zijn lang niet altijd hetzelfde moet hij tot zijn verdriet erkennen. Volgens de ware islam, aldus Van de Ven, zou er geen jodenhaat zijn (die is volgens Van de Ven pas grotendeels ontstaan na de stichting van de “Zionistische schurkenstaat in Palestina”) en als ik zo vrij mag zijn voeg ik er aan toe: er zouden dan geen rellende of plunderende Marokkanen zijn, geen eerwraak, geen diefstal, geen vaginale verminkingen, geen overspel, etc. maar wel overigens jihaad en polygamie want dat vindt hij geen misstanden. Tel uit je winst, we leven met Van de Ven mee.

'Goede' moslims verwerpen (gedeeltelijk) democratie
Maar nee, Jansen kan zeggen wat hij wil, Van de Ven blijft erop hameren dat het niet eerlijk is naar de islamitische wereld te kijken en naar wat de moslims er in de praktijk van maken om de islam te begrijpen. Dat heeft Van de Ven liever niet want dat zou een vertekend beeld geven van de ultieme islam aangezien die "in de islamitische wereld nogal eens misbruikt wordt door corrupte regimes die de islamitische oppositie onderdrukken en monddood maken, vaak overigens met steun van het beschaafde Westen." En, daar gaan we weer, is het dan zo fraai wat christenen (over atheïsten rept hij niet) van de christelijke wereld hebben gemaakt? Daar lijkt Van de Ven een studie van gemaakt te hebben en die kennis wil hij graag delen.
9/11? Het is niet moeilijk daar gruwelijkere daden door christenen gepleegd tegenover te stellen waarbij moslims vaak het slachtoffer waren. En zo gaat het maar door totdat Van de Ven dan eindelijk de tijd rijp vindt zijn licht te laten schijnen op de genoemde vraagstukken. Hoe zit het met de Gouden Regel bij moslims? En moeten zij zich aan de wetten van het land houden? Het is toch wel prettig om van een kenner te vernemen dat politiek en islam niet van elkaar te scheiden zijn aangezien de islam niet een puur rituele godsdienst is, maar een systeem dat elk aspect van het leven omvat. "Niet de onwetende, vergeetachtige, onrechtvaardige, racistische, liegende mens bepaalt wat goed en slecht is, maar Allah Zelf is het Die deze wetten heeft voorgeschreven aan Zijn zwakke schepselen." Wie de Wetgeving van Allah afschaft en vervangt door een andere, wordt daardoor een afvallige, ook al beweert hij een moslim te zijn. Aldus Van de Ven, die ik hier prijs om zijn eerlijkheid. Het is dus waar dat 'goede' moslims de democratie (gedeeltelijk) verwerpen. Maar gelukkig voor ons valt dit in de praktijk allemaal reuze mee, Jansen hoeft niet ongerust te zijn want de rechtbanken zullen (voorlopig) niet in brand staan. Ziehier een voorbeeld van Van de Vens humor.

Zolang Van de Ven maar niet gedwongen wordt bier te drinken, of naar de hoeren te gaan, valt er goed onder de Nederlandse wet te leven, maar als die echt in strijd is met de wetgeving van Allah dan moet hij alles proberen om daar onderuit te komen. Als voorbeeld haalt hij het Franse en Turkse gebod aan de hoofdddoek af te doen in scholen. Wat ons allemaal (o.a. nog meer islamitische scholen en thuisonderricht) niet bespaard is, aangezien er in Nederland niet zo'n gebod is, zullen we misschien wel nooit weten terwijl het natuurlijk de gewoonste zaak van de wereld is om de hoofddoek de plaats te geven die deze verdient: demotiveren daar waar mogelijk. Altijd fijn als een man voor de vrijheid van vrouwen strijdt, nietwaar?

Omkering
Of het nu over de jihaad gaat , of over de dhimmi-status van 'niet-moslims' in islamitische landen, of over de slavernij(afschaffing), Van de Ven stelt steeds het christendom slechter voor dan de islam.
Jihaad?
Dan heet het dat de islam ruim veertien eeuwen geleden al rechten voor dieren kende, dus wat denkt de arabist dan wat dat zegt over de rechten van de mens?
De dhimmi-status van Joden en Christenen in een islamitische staat?
Ja, geeft Van de Ven toe, Joden en Christenen dienen een bepaalde belasting te betalen die niet geldt voor de moslims. Maar daardoor “worden de Joden en Christenen vrijgesteld van dienstplicht, terwijl ze wel het volledige recht ontvangen om door de Islamitische staat beschermd te worden. Met andere woorden: Moslimsoldaten geven hun leven om deze Joden en Christenen te beschermen (...)”. Mooier kan de islam het niet maken, is zo'n beetje de boodschap. (Hoe zit het trouwens met de atheïsten?)
Heeft het christendom de slavernij afgeschaft en de islam niet?
Van de Ven weet het beter, al heeft de islam slavernij niet geheel afgeschaft de islam schrijft wel voor dat slaven menselijk behandeld moeten worden: “het zijn eigenlijk een soort krijgsgevangenen, die op deze manier de kans krijgen in leven te blijven, met garantie op een goede behandeling, en uiteindelijk vrijlating.” Vrijlating ja, als ze zich tot de islam bekeren.
Houdt Van de Ven de discussie van de islam en de islamitische wereld weg?
Dan vindt Van de Ven het minstens zo opvallend dat Jansen de discussie van de westerse beschaving weghoudt. Ach ja, het was natuurlijk ook beter geweest als Van de Ven alleen aan het woord was gelaten want, zo schrijft hij ergens in het begin wanneer hij maar liefst elf verschillende titels (helaas noemt hij die niet) in een boekwinkel aantreft die de Islaam of de Moslims in een kwaad daglicht stellen: “Mijn voordeel is echter dat ik de waarheid aan mijn kant heb. Dat kan ook best handig zijn.”
Maar dan was dus deze omkeringstactiek van de moslimbekeerling niet zichtbaar geworden en dat maakt 'Bombrieven' nu juist zo de moeite waard en dan hoef ik verder geen voorbeelden meer te geven van Van de Vens flauwe humor, rare beledigingen en de slachtofferrol waar hij zich, zonder het zelf in de gaten te hebben, telkens weer in wentelt. Dat is allemaal bijzaak.

Kritiek is taboe
Het enige wat de arabist in zijn brieven en andere geschriften doet en heeft gedaan, is aantonen dat er daadwerkelijk kwalijke kanten aan de ideologie/religie de islam en de koran zitten waardoor onze vrijheid zoals wij die nu kennen (weer eens) in gevaar komt, dat is zijn plicht als je dat zo wilt stellen. Daarom alleen ben je nog niet eenvoudig te typeren als 'islamofoob', 'islamcriticus' of 'het orakel van rechts Nederland', allemaal kwalificaties die Abdul-Jabbar van de Ven Jansen toedicht. Ondertussen vindt Van de Ven het wel de normaalste zaak van de wereld dat hij pagina's vol schrijft met kritiek op het christendom of het 'verdorven Westen'. Als je maar naar de juiste imam en islamgeleerde luistert, en naar 'goede' moslims (maar wat heeft 'Mo de schoonmaker' hieraan?), als je maar niet (alleen) naar de islamitische wereld kijkt en als je maar zus en als je maar zo.... dan is er niets waar van wat Hans Jansen beweert, daar komt het wel op neer.
Al ben je nog zo'n doorgewinterde multiculturalist, dit is toch te kras. Te meer daar Jansen in tegenstelling tot Van de Ven wel bereid is de hand in eigen boezem te steken en fouten weet toe te geven. In deze briefwisseling wacht Hans Jansen vergeefs op een handreiking. 'Fraai' is dat Jansen de moslimfundalist vanwege een briefdatering nog eens fijntjes moet uitleggen waarom 2 november zo'n aparte dag is: “(...) Maar dat je iemand vermoordt om zijn landgenoten ertoe te brengen hun bek een beetje te houden over de islam, dat is voor zover ik weet nog maar één keer in Nederland voorgekomen.”

Wie heeft de toekomst?
Van de Ven is een letterknecht, een fundamentalist die tegen geweld is. Hem zal je het zwaard niet zien hanteren, dat wordt wel duidelijk in deze briefwisseling, een briefwisseling die U beslist zelf moet lezen want het boek maakt heel veel andere lectuur overbodig. Alles voor de prijs van één als het ware.
Zolang 'wij' de ontwikkeling naar de ultieme islam die Abdul-Jabbar zo goed begrijpt hier maar de vrije loop laten dan zullen wij eens zien hoe fijn die islam is, inclusief de sharia. (Hebben we meteen een primeur want in de hele islamitische wereld is die ideale islam nog nooit vertoond maar toch is die de beste!) Dat is zo'n beetje zijn boodschap en als ik me niet vergis is dat dezelfde boodschap als van orthodoxen en islamwegbereiders als Achmed Marcouch,Tarik Ramadan en de talloze moslims die in dit islamofobe land tot onze elite behoren en naar wie, in tegenstelling tot wat Van de Ven beweert, steeds meer en beter geluisterd wordt. Waarom naar de islamitische wereld reizen om daar verdwaalde moslims op het rechte pad te brengen als het hier veel sneller en gemakkelijker kan? Weg met het negativisme! Imam Van de Ven gaat U er in voor.

Laat er nu juist een (klik hier) een onderzoeksrapport zijn verschenen 'Teruggang en Uittreding. Processen van deradicalisering ontleed' door het Instituut voor Migratie en Etnische Studies (IMES) van de Universiteit van Amsterdam dat vindt dat “er in Nederland meer ruimte moet komen om te experimenteren met orthodoxe denkbeelden en uitlatingen. Daarnaast moeten er serieuze religieuze alternatieven worden geboden aan radicale moslims, om hun radicale groepering te verlaten.” De onderzoekers weten nog niet precies met wiens orthodoxe denkbeelden en uitlatingen men wenst te experimenteren maar ik zou zeggen Abdul-Jabbar van de Ven, grijp je kans, hier ligt een schone taak voor je! Want helaas voor jou bestaan er geen tijdmachines waarin we je veertienhonderd jaar terug in de tijd kunnen sturen wat je, als ik je goed begrepen heb, het liefst wel zou willen, en wat ik je zo graag had gegund.

Annelies van der Veer
21 oktober 2008

1 "Denkbeelden uit een dubbelleven", biografie van Karel van het Reve door Ger Verrips. (Open Domein nr. 42.) Pagina 416, 417. (Uitgeverij De Arbeiderspers - Amsterdam - Antwerpen)

Bombrieven
Een vrijmoedige correspondentie over Allah en Mohammed, Democratie en Sharia.
Hans Jansen en Abdul-Jabbar van de Ven
2008
Uitgeverij Van Praag
ISBN 978 90 490 2701 8
Amsterdam
Prijs: € 18,50 (incl. 6% BTW)

"... de lengte van haar rokken en haar hoofddoeken."

[Let op! Onlangs bepleitte moraalfilosoof Etienne Vermeersch verbod op hoofddoek in openbaar ambt. Lees hier zijn rapport 'De islam en de hoofddoek in België - een bredere benadering'. (red. HB)]


"(...) Het mag duidelijk zijn dat moslimvrouwen er in die tijd (veertien honderd jaar geleden) geen enkel bezwaar tegen hadden om de onderscheiding door kleding te volgen. Ze kwamen daardoor in een hogere rang en kregen bescherming en respect en een nieuw gevoel van eigenwaarde. Welke vrouw zou daarop tegen kunnen zijn in de barbaarse, onbeschaafde, extreem mannelijke omgeving die de Arabische pre-islamitische samenleving was?

Dat onder meer uit deze tekst wordt afgeleid dat moslimmeisjes en -vrouwen in onze tijd een hoofddoekje zouden moeten dragen, is mijns inziens totaal ten onrechte, en wel om de volgende redenen.

Ten eerste had deze tekst (zoals we zagen) een heel andere intentie, namelijk gelovige vrouwen van anderen te onderscheiden, zodat ze met rust gelaten werden. Het bedekken van het hoofd werd in eerste instantie niet zozeer als betere kleding als wel als veiliger kleding beschouwd. Bescherming speelde een grotere rol dan zedelijkheid. Bij het lezen van deze tekst krijg ik zelfs de indruk dat het gaat om een tijdelijke beschermingsmaatregel voor de familie van de profeet en de vrouwen der gelovigen, totdat de mannen in de maatschappij voldoende beschaving zouden bereiken in de omgang met vrouwen, alle vrouwen.

Ik leid hier niet uit af dat meisjes van negen en tien jaar ook hun hoofd moeten bedekken, zoals veel gezinnen hun dochters tegenwoordig dwingen te doen, wat me afgrijselijk lijkt voor zo'n jong kind. Ik heb ook niet het idee dat dit kledingvoorschrift in de vroege islam zo dwingend was als de fanatieke, bebaarde voorgangers in de moskeeën van nu ons proberen voor te houden. Als dat wel het geval was, waarom zijn die voorschriften dan pas in de laatste jaren van het leven van de profeet tot stand gekomen? Waarom niet al in het begin, zoals alle principiële idealen van de islam?

Een rechtsstaat waar gelijkheid van alle burgers voor de wet een grondrecht is, waar de overheid streeft naar bescherming van alle burgers, vrouwen en mannen, gelovigen en atheïsten, met en zonder hoofddoekje, biedt moslimvrouwen een veel grotere bescherming en veel betere garantie tegen agressie. De koran stelde deze wijze van kleden voor ter bescherming van gelovige vrouwen en voor hen was het toen ongetwijfeld een waardevolle maatregel. Een onbedoeld effect van de tekst was echter dat mannen ervan uitgingen dat alleen bedekte, in een soort van tent lopende vrouwen respect verdienden. Andere vrouwen werden als hoeren en slavinnen gezien, en die mochten worden lastiggevallen, aangerand en besprongen.

Helaas leeft deze kwalijke opvatting bij het gros van de moslims voort. We kunnen dus stellen dat deze tekst, hoewel hij de omstandigheden van gelovige vrouwen destijds heeft verbeterd, op de lange termijn schadelijk is geworden voor de rest van de vrouwen, voor de mannen en misschien wel voor iedereen. Hij heeft de moslimman geleerd het respect voor de vrouw, voor haar integriteit en onschendbaarheid, af te meten aan de lengte van haar rokken en haar hoofddoeken.

Respect en onschendbaarheid zijn het recht van elk individu, man, vrouw en kind. De moderne democratische rechtsstaat beschikt na veertien eeuwen over betere middelen om alle vrouwen, kinderen en mannen te beschermen. Het is een hoger ideaal om te streven naar de integriteit en onschendbaarheid van alle mensen. Daarom is het belangrijk om ten eerste mannen van jongs af aan respect voor vrouwen en hun individuele rechten bij te brengen, en ten tweede alle vormen van agressie tegen vrouwen strafbaar te stellen.
(.................................)
Al loopt een vrouw spiernaakt op straat, dan is dat nog geen reden om haar integriteit te schenden. Agressie tegen vrouwen is een overtreding van de wet die niet gerechtvaardigd kan worden door haar (schaarse) kleding en die dient te worden bestraft. Dan zullen de vrouwen hun veilligheid niet meer hoeven kopen door er als een wandelende tent bij te te lopen.

Een derde tegenargument is dat er geen sprake is van hoofddoekjes. De koran sloot zich vaak aan bij de heersende gewoonten en de gebruiken, tenzij het verwerpelijke gewoonten waren, zoals het doden van pasgeboren meisjes. De normale dracht van vrouwen was toen een omslagdoek en een djilbab (en dit vond de koran niet verwerpelijk). Als de koran hier en nu geopenbaard zou zijn geweest, dan zou hij zich ook bij de gewone, normale kleding van hier, bijvoorbeeld de broek, de trui en de jas, hebben aangesloten. Omslagdoeken en djilbabs zijn niet meer de normale dracht van vrouwen, zeker niet in het Westen. Dus hoeven vrouwen hier geen omslagdoeken en djilbabs te dragen, maar kleding die aangepast is aan het klimaat en de cultuur waarin we leven.

Dat zijn zeker geen hoofddoekjes, sluiers en andere kleding waarin we helemaal verpakt zijn en iedere millimeter van het hoofd en de hals naarstig bedekt moet worden, zoals kwaadwillige imams en mollahs willen. Zo'n dracht is niet alleen lelijk, maar draagt volgens mij ook bij aan een negatief zelfbeeld van het meisje. Al heel vroeg wordt daarmee haar zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde aangetast. Zo'n meisje is veel meer geneigd te gehoorzamen en alles te slikken, omdat ze zich voor zichzelf en haar lichaam schaamt. En dat is precies wat de getulbande mannen willen: haar nederigheid, terwijl God ons heeft geschapen als trotse, vrije en intelligente wezens naar zijn eigen beeld. Dat mogen we nooit vergeten."

Nahed Selim

Uit: De vrouwen van de profeet - Nahed Selim
Wat heeft de koran over de vrouw te vertellen?
Van Gennep
Bol.com

Toekomstmuziek?

Bovenaan gezet voor de man die een jaar lang niet in het gemeentehuis van Hoogezand-Sappemeer mag komen omdat hij weigerde geholpen te worden door een vrouw met een hoofddoek. 'Dit kunnen we niet zomaar laten passeren,' zegt burgemeester Yvonne van Mastrigt (PvdA). HIERR.

Zou hij gezegd hebben: "Ik wil niet door U geholpen worden, Uw religie botst met mijn overtuigingen?"

Let op, deze tekst verscheen 1 juni 2006 reeds hierr, inclusief reacties.

Els kijkt naar het nummertje dat ze zojuist heeft getrokken: 36. Er zijn nog 15 wachtenden voor haar. Daar gaat mijn vrije middag, denkt ze, maar ze neemt toch maar plaats tussen haar landgenoten, dan is ze er weer voor een jaar of vijf van af. Niet dat ze erg trots op haar paspoort is, eigenlijk had ze het willen inleveren aangezien het Nederlandse staatsburgerschap niet altijd behouden blijft voor degenen die loyaal zijn aan de rechtsstaat maar wel voor mensen die openlijk aangeven vijanden van diezelfde rechtsstaat te zijn.

Vreemd eigenlijk, de halve wereld schijnt een Nederlands paspoort te willen bezitten maar zij wil er liever van af. En ze is niet de enige 'aboriginal' die er zo over denkt, de een na de ander houdt het hier, waar de meerderheid met open ogen voor een herleving van de middeleeuwen kiest, voor gezien. De lol is ervan af. Zij droomt inmiddels van IJsland, het land van Björk, het land waar geen bomen groeien maar waar wel de waterstofeconomie tot ontwikkeling komt. En dat is dan ook meteen zo'n beetje alles wat ze van dat land afweet maar het gegeven dat het zo weinig toegankelijk lijkt, maakt het voor haar juist aantrekkelijk. Het houdt het geteisem buiten de deur. Als het even meezit.

Els kijkt wat rond en stelt terloops vast dat de mode de laatste vijf jaar enorm veranderd is. Gelukkig is ze zelf niet modegevoelig, daar doet ze niet aan mee al zullen ze haar ertoe proberen te dwingen maar het gevolg is wel dat ze nu nogal opvalt met haar lange, blonde benen. Daarom wil ze eigenlijk ook naar IJsland. Of zou je daar altijd een uniform aan moeten om 'goed gekleed te gaan' tegen de kou? Altijd wat. Zo mijmert ze nog wat over haar toekomst door en bijna ongemerkt zijn er twee uren verstreken als nummer 36 verschijnt en zij zich naar loket 13 mag begeven.

Bij het loket aangekomen, valt haar direkt op dat ook achter de publiekslijn de laatste mode een succes is. Er schijnen Hollandse mannen te bestaan die opgewonden raken van deze mode, maar er natuurlijk uit respect voor Allah weinig mee doen. Misschien wel het ultieme dhimmie-gedrag dat je je kunt voorstellen. Vooralsnog kan ik niet naar IJsland vertrekken, denkt ze, ik sta er nu voor en dus moet ik erdoor, maar niet zonder slag of stoot.

"Ik wil mijn paspoort verlengen maar er is een probleem," begint ze. "Ik weet helemaal niet of ik u kan vertrouwen. Ik begrijp ook niet waarom u er hier zo bijzit want wie zegt mij dat u niet in een bepaalde situatie die wellicht in de toekomst kan plaatsvinden, wie zegt mij dat u dan voor de rechtsstaat, de democratie kiest en niet voor de sharia?"

De geüniformeerde vrouw kijkt haar niet meer vriendelijk aan. "Wat...., wat bedoelt u?"

"Nou," zegt Els, "ik kom hier mijn paspoort verlengen, maar ik wil liever niet geholpen worden door iemand die middels haar kleding aangeeft niet in eerste instantie voor de democratie te staan, zeg maar door iemand die niet aangeeft de rechtsstaat zonder voorbehoud te respecteren. Begrijpt u?"

"Nee, ik begrijp u niet, ik doe hier mijn werk, en mijn hoofddoek draag ik voor mijn religie, daar heeft u niets mee te maken." antwoordt de lokettiste.

"Precies! Met uw religie heb ik helemaal niets te maken! Maar waarom valt u mij er dan wel mee lastig? Wás het trouwens alleen maar religie waar die hoofddoek voor staat, u kunt mij niet wijs maken dat die bedekking alleen een religieus symbool is aangezien de islam een religie is maar óók een doctrine, een ideologie, en ik ben fel tegen die ideologie omdat die op een aantal punten botst met de democratie. Mohammed was niet alleen een profeet maar ook een krijgsheer! Wist u dat niet? Nou, ik ken mijn klassiekers wel! En voor velen is de hoofddoek nu eenmaal een fundamentalistisch symbool, in tegenspraak met de democratie."

"Daar wil ik niet over praten, ik zit hier om uw paspoort te verlengen." Zo denkt de geüniformeerde ervan af te komen.

"Ja, maar ik wil het er wél over hebben. Kunt u mij geruststellen, kunt u mij verzekeren dat u aan 'onze kant' staat en niet aan de kant van de baardmannen, de mensen die net zo goed de sharia hier via democratische wijze willen invoeren? Net zoals Mohammed Benzakour, die kent u vast wel. Ik vind dat ik recht heb dit te weten want u bent in dienst van de Nederlandse overheid en die staat nog steeds voor een scheiding van kerk en staat en dat idee draagt u niet uit!" persisteert Els.

"Mevrouw, u houdt de wachtenden hier op, het is nogal druk, ik ga uw vragen niet beantwoorden, dus moet ik uw paspoort verlengen of niet?"

Els' hart bonkt in haar keel maar hoewel ze niet meer te stoppen is; ze houdt het hoofd koel.

"Neemt u me niet kwalijk hoor, ik kom hier om mijn paspoort te verlengen, meer niet, maar u roept door uw kleding allerlei vragen bij me op. En daar ben ik niet van gediend! U straalt geen onpartijdigheid uit, u representeert voor mij niet de seculiere staat. Als u zo 'religieus' gekleed gaat, hoe kan ik er dan verzekerd van zijn dat u mij behandelt zonder aanziens des persoons? Wie zegt mij dat u mij niet anders behandelt dan mensen van uw eigen religie? Hoeveel 'broodheren' dient u eigenlijk? En wie is daarbij de belangrijkste? Van die dingen mevrouw! U straalt op z'n minst een ongewenste dubbele moraal uit. Ziet u dat zelf niet in? Ik had al deze vragen niet gehad als u gewone 'mensenkleren' aan had gehad. Waarom geeft u geen antwoord?"

De lokettiste frunnikt wat aan haar hoofddoek, verzekert zich ervan dat er geen haren vrij zijn gekomen en grijpt dan naar de telefoon.

"Als u geen antwoord geeft op mijn vraag, dan wil ik niet door u geholpen worden. Dan trek ik wel weer een nieuw nummertje, of ik ga weg. En heeft u misschien een klachtenformulier voor mij? Want als mijn paspoort ongeldig is, is dat niet mijn schuld maar de uwe. Ik houd me aan de democratische regels." Els' harde stem is in de grote hal van het gemeentehuis niet onopgemerkt gebleven. Afkeurende en sissende geluiden besluipen haar van achteren.

Hoewel ze van binnen kookt, loopt ze rustig met een ongenaakbare uitdrukking op haar gezicht richting de uitgang, de hatelijke blikken van haar ongeduldig en opdringerig geworden landgenoten negerend. Wel ziet ze dat de 'zaalwachter' de telefoon neerlegt en recht op haar af komt lopen. Vanuit haar ooghoeken ziet ze, nu pas!, dat meer dan de helft van de lokettisten een uniform draagt, en wel van een en dezelfde godsdienstclub. Als loyale vlaggetjes prijken de hoofddoeken op hun hoofdjes. Wat heeft ze toch lang lopen dromen.

AnneliesvanderVeer

Broder: ”Islam is archaïsch, autoritair en totalitair”

De journalist en publicist Henryk M. Broder heeft in een essay in de actuele uitgave van de ”Spiegel” opgeroepen tot een kritische omgang met de islam. Daarin stelt hij ook de duidelijke ”affiniteit van kritische intellectuelen tot totalitaire systemen” aan de kaak.

Broder ziet de islam oprukken zoals vroeger het communisme. De islam zou daarbij gebruik maken van eigen middelen: zijn ”demografische wapen” en de simpele ideologie onder het hoofdbeginsel ”Wie niet voor ons is, is tegen ons”. Het islamisme zou de weg gewezen worden door een serie intellectuelen, die als loods zouden fungeren.

Als een van deze loodsen zou de schrijver van de ”Süddeutsche Zeitung”, Andreas Zielcke, zich hebben bewezen. Zijn voorstel luidde om het westerse rechtssysteem aan te vullen met de sharia. Hoewel Zielcke herkend zou hebben dat ”de normen van de sharia als blinde passagiers met de immigranten meereizen”, zou hij de normen van de sharia willen verzachten in plaats van de blinde passagiers naar huis te sturen.

Net zo kritisch bekijkt Broder de uitspraak van de Erlanger islamwetenschapper en professor in de rechten, Matthias Rohe, dat het westen tegenover de islam ”zijn geciviliseerde vaardigheid tot aansluiting” zou moeten bewijzen – en niet omgekeerd. ”Dat klinkt, alsof hij de overwinnaars van morgen al zou willen toeroepen: ’Ik sta aan jullie kant! Onthoud dat alsjeblieft!’ ”

Tot de islamvrienden rekent Broder ook de politicus van Die Linke, Oscar Lafontaine, die de raakvlakken van linkse politiek met de islamitische religie benadrukt zou hebben. Net zoals de gelovige moslim de plicht zou hebben om te delen, wil ”Die Linke” dat de sterkere de zwakkere helpt. Lafontaine zou daarbij zijn vergeten, ”dat het idee van de gemeenschap in de islam archaïsch, autoritair en totalitair is, dat het de ontwikkeling van democratie, trias politica en mensenrechten in de weg staat en dat het vrouwen, kinderen en ongelovigen tot tweederangs wezens degradeert.”

Historie zou verplichten tot consideratie met de islam

Na de 11e september zou met de schrijver Günter Grass nog een intellectueel de politiek er verantwoordelijk voor hebben gemaakt, dat de ”uitgebuiten” terroristen werden. Niet de moslims, maar de rest van de wereld zouden de oorzaak zijn van het probleem. De geschiedenis van de Holocaust en de kruistochten zou ertoe verplichten om toegevend tegenover de islam te zijn; per slot van rekening zou de westerse wereld ook lange tijd nodig gehad hebben ”om het geweld als communicatiemiddel af te zweren.”

Dat veel intellectuelen niet islamkritisch zouden zijn, motiveert Broder met een toekomstscenario: ”Als de islamitische fundamentalisten de overhand krijgen, dan zullen ze dankbaarheid tonen voor vooruitsnellende buigingen. Blijft het bij de hegemonie van het Westen, dan maakt het niets uit. Want de burgerlijke samenleving neemt ten eerste niemand iets kwalijk en heeft ten tweede een kort geheugen.”

”Nu zijn het de arme, vervolgde moslims, die voor de razernij van de ”islamcritici” beschermd moeten worden. De voogd heeft weer een pupil gevonden. Tolerant is diegene die opkomt voor intolerantie”, concludeert de publicist ironisch. De schrijver ziet de dringende noodzaak om de Centrale raad van de ex-moslims als ”al lange tijd noodzakelijke verlichte beweging” binnen de islam te stimuleren. De levenswijze van enkele moslims zou met de strenggelovig gepreekte islam niet veel meer te maken hebben.

Bron: http://www.pro-medienmagazin.de/fernsehen.html?&news[action]=detail&news[id]=2810

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

Gelul op Twitter

Heilige Vader,

Heilige Vader,

Tja, daar zit U toch wel even mee, met al die pedofilerende medewerkers van Uw santa Madre Chiesa. Het begon, geloof ik, in Amerika en waaide geleidelijk over naar Europa en ik zou het fenomeen nu wel als globaal kunnen bestempelen. En dat gaat bij Uw organisatie ook behoorlijk in de centen lopen, met al die processen voor schadeloosstelling wegens morele schade. En, zoals het vaak gaat, als iemand diep in de beurs moet tasten, gaat hij nadenken. Dat zal met U ook wel het geval zijn, lieve Heilige Vader. U heeft tenminste een sympathieke pastorale brief geschreven aan Uw geloofsgenoten in Ierland, waarin U sportief heeft toegegeven dat Uw medewerkers af en toe fout zijn bezig geweest. En in Duitsland heeft U een strenge onderzoekscommissie in het leven geroepen, want ook daar hebben oudere religieuze mannen zich incorrect bemoeid met de zaakjes van onmondigen die aan hun zorgen waren toevertrouwd.

Heilige Vader,

Ik ben noch gelovig, noch bijgelovig of goedgelovig. Ik vind Jodendom en Christendom, als inspiratiebron voor onze huidige westerse samenleving, eigenlijk één potnat, en dat zult U wel met mij eens zijn, want U heeft zich een leven lang verdiept in deze zaken. En als U na die levenslange studie tot dezelfde slotsom komt als ik die gewoon over de dingen nadenkt, dan gaan we de goeie kant uit.

Jodendom en Christendom, d.w.z. patriarchale, min of meer monotheïstische godsdiensten, zie ik als een ontwikkelingsstadium van een zich emanciperende mensheid. Binnen de christelijke variant bestonden extremisme en fanatisme die tot de periode van de Verlichting meestal schadelijk en gewelddadig waren. In de loop van de eeuwen zijn er door de opeenvolgende concilies zeer onverstandige besluiten genomen, die Uw santa Madre Chiesa gereduceerd hebben tot een machtsbolwerk van hoofdzakelijk oude mannen.

Eén van deze onverstandige besluiten was wel het Celibaat voor de medewerkers van Uw organisatie. Al in het jaar 306 werd er tijdens de Synode van Elvira over geschreven en onder Uw voorgangers Leo I (440-461) en Gregorius de Grote (590-604) werd de celibaatsplicht algemeen ingevoerd, zo lees ik in Wikipedia. De praktische redenen voor het celibaat waren o.a. het voorkomen van priesterfamilies, waarin het priesterschap van vader op zoon kon worden overgedragen en het voorkomen van familieproblemen die de zorg voor de gelovige gemeente zouden kunnen benadelen. Maar deze wijze pauzen hielden geen rekening met hun schepper die alle levende wezens van een voortplantingsdrift voorzien had. De apostel Paulus had dat wel door, toen hij schreef: “Het is beter te trouwen dan van begeerte te branden.” [I Korintiërs 7:9 ].

De begeerte, wist Paulus, moet bevredigd worden. Daar helpt geen lievemoederen aan. En ook de Here Jezus die met zijn twaalf discipelen celibatair geleefd zou hebben, zou dit niet hebben kunnen ontkennen.

Heilige Vader,

U en ik kunnen Paulus niet anders dan gelijk geven. Het is beter om alle priesters vanaf vandaag toestemming te geven om te trouwen. Of gewoon fijn samen te laten leven. Wat het probleem van de priesterfamilies betreft, dat kunnen we samen met een simpel kerkwetje oplossen. En de eventuele familieproblemen van de priesters kunnen we gemakkelijk bij de al bestaande sociale diensten onderbrengen.

Stelt U zich eens voor hoeveel er op deze manier bespaard kan worden. Uw organisatie krijgt geen dure en langdurige processen meer te behandelen en de kindertjes krijgen geen last meer met ouwe mannen die zo nodig van hun pedofiele drang af moeten. Zoals wij uit Paulus' onderricht kunnen afleiden, indien de begeerte, dus ook die van de priester, in goede banen geleid wordt, dan kan hij de pedofiele verzoekingen weerstaan. U kunt het vergelijken met de zeelui die in vroegere eeuwen soms wel een jaar van huis waren. Ja, inderdaad, dan moesten de ketelbinkjes het vaak tijdens de reis ontgelden. Maar waren de zeebonken weer thuis, dan waren zij voor heel andere gaatjes te vangen.

Ik moet natuurlijk rekening houden met het feit dat U mijn goede raad niet kunt of wilt opvolgen. Uw organisatie heeft helaas niet zo'n hoge opvatting van het vrouwelijk element in de schepping van de mens. Dat is helaas typerend voor monotheïstische godsdiensten met een patriarchale inslag. Ook in de islam kan men hierover meepraten. En zelfs nog veel ongenuanceerder. Daarom is de islam in dit geval een nog slechter voorbeeld van een monotheïstische godsdienst.

Maar als wij stellen dat de mensheid zich toch verder emancipeert, met of zonder godsdiensten, dan kunnen wij ons beter meteen concentreren op de toekomstige pedofilie onder de priesters van Uw kerkelijke organisatie. Daar moet echt een einde aan komen. En de enige oplossing ligt bij Paulus. De onheilige begeerte moet in goede banen geleid worden. Ik verval niet in herhaling, dat zult U zien.

De oplossing kan namelijk op zeer discrete wijze bereikt worden. In ieder gebouw waar religieuze handelingen worden verricht, dient een kleine ruimte beschikbaar gesteld te worden die uitsluitend voor de priester bestemd is. Deze ruimte die in de toekomst met de Latijnse term “Masturbarium” aangeduid zal worden, moet warm en knus ingericht worden, voorzien van geriefelijke sofa's, een beeldscherm voor de projectie van intieme vrouwelijke en mannelijke reserveonderdelen en andere gemakken. De sanitaire voorzieningen moeten aan de hoogste hygiënische voorwaarden voldoen. Voor het Masturbarium kunnen Uw collegae kerkvorsten de vereiste riten ontwerpen, die de priesters begeleiden in hun broodnodige begeertebevrediging.

Indien U dit probleem gaat oplossen, zullen Uw hervormingen U onsterfelijk maken.

Gegarandeerd!

Hans den Hollander

Bye Betty!

Vandaag euthanasie laten plegen op mijn kat "Betty"
....afkorting van "Ugly Betty", mijn SDF-kat (sans domicile fixe).
Een jaar lang zag ik Betty zitten, midden in de bocht van de straat.
Hij was erg suicidair.
Ja, Betty was een kater.
Gekke naam, Betty,
voor een kater.
Ik wist het aanvankelijk niet....en toen ik het wel wist... was het te laat.
Who cares!
De veearts vertelde mij dat klanten van hem eerst de naam van de hond kozen "Blackie" ,
en vervolgens opteerden voor een lichtbruine cocker...

Betty zat midden de straat, graatmager, onbewogen.
Alle auto's reden er behoedzaam omheen.
Ik verdacht dat haar (of zijn) zelfmoordpogingen maar pose waren.
Zoals Jacques Brel in de film "l'emmerdeur".
Op een dag kwam ik thuis, en Betty zat midden in de keuken,
mij vreselijk arrogant aan te staren, met een air van :
J'y suis, J'y reste!
En ze bleef.

De pels van Betty was één massa klittend haar.
Haar achtertrein zat vast van de artrose.
Ze had geen tanden meer.
Haar oogjes zaten vreemd en diep, en ze kwijlde dat het niet mooi was,
het liefst op mijn printer.
Het toetsenbord van de computer vond ze ook fijn.
Betty had nooit een liefkozende hand gekend.
Elke poging tot strelen moest ik bekopen met een achterbakse knauw, of een beet van haar tandenloos bekkie...
Betty had wel een voortreffelijke eetlust.
Ik plooide heel onderdanig naar haar wil, en stilaan daagde het Betty dat mijn hand er niet was om te slaan.
Die hand die ze met haar kleine kopje steeds meer en meer ging opzoeken.
Ik noemde haar ook .... mijn concierge!
Betty zorgde heel autoritair dat het kattenbestand nog net binnen de perken bleef.
's Avonds kroop ze hoog tegen me aan en keken we samen naar de kutprogramma's op TV.
Mijn buurvrouw vond dat Betty de spuit verdiende.
Ik antwoordde dan altijd genadig : "OK, Jij eerst, dan Betty! "
Zaterdag viel Betty pardoes om, zomaar....
Het leek net of ze struikelde!
Ik schrok ...pakte haar op en legde haar liefdevol neer op het pluchen kussen.
Zondag probeerde ik haar op de grond te zetten.
Opnieuw viel ze zo maar om.
Ik tilde haar op en ze klauterde met haar laatste krachten, waggelend tegen me aan.
Met haar petieterig kopje lag ze in mijn nek.
Uren hebben we zo gezeten, stilletjes.
Maandag was ik er niet.
Toen ik thuis kwam was Betty weg.
Er lag een briefje op de tafel "euthanasie Betty 45 € ".

Adieu, kleine lieve straatridder.
Zoek Paul Léautaud op...

Johan Gerber

Zijn potloodje is harder

Nog steeds actueel!
Cartoonkenner verdedigt Nekschot: "In de zaak tegen ‘Gregorius Nekschot’ heeft een ‘cartoondeskundige’ een ontlastende verklaring afgelegd. Een arabist noemt de rechter- commissaris vooringenomen."

"Jansen ‘hoopt dat hij zich vergist’, maar meent dat de rechtbank hem probeert te diskwalificeren. Hij maakt dat op uit hoe zijn verklaring werd vastgelegd. Van een lang betoog over de islamitische geloofsbelijdenis, aldus Jansen, ‘bleef over: ‘De geloofsbelijdenis van de islam is agressief’. Dat geeft zonder de context een krachtig signaal dat ik niet objectief of deskundig zou zijn, en daar gaat het de rechtbank natuurlijk om.’"

Lees hierr verder. en 'Arabist Jansen noemt justitie laf' hierr.

Zijn potloodje is harder

Soms zeggen mensen iets dat zo ver buiten mijn bevattingsvermogen ligt, dat ik het niet versta, of achteraf denk dat ik het verkeerd heb onthouden. Zo las ik een paar dagen geleden in de krant dat Britse soldaten die uit Afghanistan terugkomen, bij thuiskomst uitgejouwd worden. Hoewel het er niet bij stond, begreep ik wel door wie.

Pal daarop had ik een gesprek met twee juristen, de een advocaat, de andere lid van de rechterlijke macht. Ik heb het gesprek niet goed verstaan, of verkeerd onthouden. Ik probeerde uit te leggen dat Nederland net als Engeland in Afghanistan aan het vechten is tegen de Taliban. Dat de cartoonist Gregorius Nekschot de ideologie van de Taliban met potlood en papier bestrijdt, niet met vuurwapens. Maar dat Nekschot door een arrestatieteam van de Nederlandse Officier van Justitie Mr Paul Velleman van zijn bed is gelicht, en in de cel geworpen.

Mr Velleman is deskundig op het gebied van discriminatie. Ondanks zijn grote en alom erkende deskundigheid heeft hij nog steeds geen dagvaarding jegens Nekschot uitgebracht, het blijft bij (in de meest letterlijke zin van het woord:) verdacht maken, op rekening van de belastingbetaler.

Wanneer zulke dingen overkomen aan iemand die alleen met een potloodje de Taliban bestrijdt, vroeg ik de beide heren, wat voor risico’s lopen soldaten dan wel niet die met echte vuurwapens oog in oog staan met de Taliban? Een van de juristen zeide grijnzend dat er inderdaad regelmatig militairen opgepakt werden wegens het niet goed opvolgen van de geweldsinstructies.

Waar sloeg die grijns op? Op mijn domheid? Op de domheid van de Afghanistangangers die zich in goed vertrouwen hadden laten uitzenden? Had ik deze man wel goed verstaan? Had ik koorts?

In de Wikipedia heb ik de rubriek ‘Mr Paul Velleman’ opgezocht. De man is een held, een strijder voor het vrije woord, zij het, helaas, niet ieders vrije woord. Volgens de Wikipedia heeft hij besloten dat Gretta Duisenberg niet vervolgd wordt wegens antisemitisme, hoewel haar woorden (een onbetekenend grapje, iets met zes miljoen?) mogelijk ‘krenkend en kwetsend’ geweest kunnen zijn ‘voor Joden’. Ook voor niet-Joden, zou ik zeggen. Hij heeft besloten dat de predikant Sheikh Fawaz niet vervolgd wordt vanwege de niet of nauwelijks verhulde oproepen tot moord die hij tijdens zijn preken in de moskee vanaf de kansel gedaan heeft en doet.

Mr Velleman heeft ook besloten dat daarentegen Gregorius Nekschot wel voor de rechtbank moet komen, althans daar permanent mee bedreigd moet worden. Immers, het potloodje van Nekschot is harder dan de wapens van de Nederlandse soldaten in Afghanistan.

Het is te hopen dat de Afghanistan-veteranen even zachtaardig op het arrestatieteam van Mr. Velleman zullen reageren als Gregorius Nekschot gedaan heeft. Nu ja, een aantal Afghanistan-gangers is gesneuveld en zal wel niet zo veel hebben tegen te werpen. Maar voordat het arrestatieteam de overlevenden op gaat halen, goed controleren of de laatstgenoemden bij thuiskomst hun vuurwapens wel hebben ingeleverd, zou ik zeggen.

HansJansen

Eerdere reacties